Salm 38:1-10

O ARGLWYDD, paid bod yn ddig a’m cosbi i, a dweud y drefn yn dy wylltineb. Mae dy saethau wedi fy anafu; mae dy law wedi fy nharo i. Dw i’n sâl yn gorfforol o achos dy ddigofaint di! Does dim iechyd yn fy esgyrn am fy mod wedi pechu. Dw i wedi cael fy llethu gan y drwg wnes i; mae fel baich sy’n rhy drwm i’w gario. Mae’r briwiau ar fy nghorff wedi casglu a dechrau drewi, a’r cwbl am fy mod i wedi bod mor dwp. Dw i wedi crymu. Mae gen i gywilydd ohono i’n hun. Dw i’n cerdded o gwmpas yn isel fy ysbryd drwy’r dydd. Mae fy ochrau’n boenus i gyd; dw i’n teimlo’n sâl drwyddo i. Mae rhyw boen mud yn fy llethu’n llwyr. Dw i’n griddfan mewn gwewyr meddwl. O ARGLWYDD, ti’n gwybod yn iawn be dw i eisiau! Rwyt ti wedi nghlywed i’n griddfan. Mae fy nghalon i’n curo’n gyflym; does gen i ddim nerth, a dw i’n colli fy ngolwg.