1. Thessalonieit 4
4
Pen. iiij.
Y mae ef yn ei hannoc i sancteiddrwydd, Gwiriondep, Cariat Llavur, A’ chymmetroli galar a’ geirad am y meirw, Gan ddosparthu dywedd y cyuodedigaeth.
Yr Epistol y Sul cyntaf yn y Grawys.
1AC eb law hyny ys #4:1 ‡ gengorwn anogwnatolygwn ywch, vroder, ac a ervyniwn yn yr Arglwydd Iesu ar #4:1 * gynnydduymchwanegu vwy vwy, #4:1 ‡ valmegis yd erbyniesoch y cenym po’dd y dylech rotio, a’ boddhau Duw. 2Can ys gwyddoch pa ’orchmynion a roesam y’wch y gan yr Arglwydd Iesu. 3O bleit hyn yw ’wyllys Duw, ’sef eich sancteiðiat chwi, ac #4:3 * ymgadwymgynnal o hanoch #4:3 ‡ y wrth ’odineprrac ffornicrwyð 4#4:4 * val y gwypoa’ gwybot o bop vn o hanoch p’odd y meddianna ei lestr yn sancteidrwydd ac anrydedd, 5ac nyd yn #4:5 ‡ Gr. pathei haintgwyyn trachwant, megis y Cenetloeð yr ei nyd adwaenant Dduw. 6Na bo i nep #4:6 * ’orthrech, lethu’orthrymu na thwyllo ei vrawt #4:6 ‡ ar vn helhyntym‐masnach: can ys dialwr yw’r Arglwydd am bop cyfryw betheu, megis ac y rac ddywedesam y’wch, ac y testiasam. 7Can na’s galwodd Duw nyni y aflendit, yn amyn i sancteiddrwydd. 8Can hynuy y nep a #4:8 * ’ommedd ddirmygaescaeluso y petheu hyn, nyd dyn y mae yn ei escaeluso, ’n amyn Duw, ’rhwn ac a roddes ywch ei Yspryt glan. 9A’ thu ac at am #4:9 ‡ vrawdol gariatvrawdgarwch nyd rait y chwy scrivennu o hanof atoch: can ys ich dyscwyt‐gan-Dduw y garu eu gylydd. 10Sef ydd ych yn gwneuthur hyn i bawp o’r vrodur, yr ei ’sy trwy oll Macedonia: ac adolwyn ywch, vroder, ar #4:10 * gynnydduragori o hanoch vwyvwy, 11a’ rhoi eich bryd ar vot yn llonydd, a’ #4:11 ‡ ymyryd ar yr eiddochgwneuthur y petheu sy y’ddwch eichunain, a’ gweithiaw a’ch dwylo #4:11 * Gr. priodeich vnain, megis y gorchymynesam y‐chwy, 12val yr ymddugoch yn #4:12 * honestsybervv tu ac at yr ei ’sydd oddy allan, ac na bo dim yn eisieu ychwy.
13Nyd wyllyswn, vroder, eich bot yn anwybot am yr ei ’sydd #4:13 ‡ wedy, cyscuyn hunaw, val na #4:13 * thristaochchymroch‐drymder, megis ac y gvvna eraill yr ei nyd oes ganthynt ddim gobaith. 14O bleit a’s credwn varw o Iesu, ai adgynodi, ys velly yr ein a hunesant yn Iesu, a ðwc Duw y gyd ac ef. 15Can ys hyn a ddywedwn wrthych yn‐gair yr Arglwydd, na bydd i ni yr ei ’sy yn vyw, ac yym #4:15 yn aros yn‐duodiat yr Arglwydd, ragvlaenu ysawl a #4:15 ‡ gyscesant, ’sy wedy meirwhunesant. 16Can ys‐yntef yr Arglwydd a ddescend o’r nef gyd a #4:16 * dolef a’ llaisgawr, ac a llef yr Archangel, ac #4:16 ‡ a chornac vtcorn Duw: a’r meirw in‐Christ a gyuodāt yn gyntaf. 17Yno ninheu yr ei byw ac ’sy yn aros, a #4:17 * ysclyffir, gyrheiddir.gymmerir #4:17 ‡ hefyd, ar gip, ar vnwaithyny man gyd ac wynt yn yr #4:17 * cymyleuwybrenneu, y #4:17 ‡ gyhwrdd, yn erbyngyfarfod ar Arglwyð yn yr awyr: ac velly yn’oystatol y gyd ar Arglwyð y byddwn. 18Can hyny, #4:18 * cyssyriwch diddenwch, dyhuddwchconffortwch eu gylydd a’r ymadroddion hyn.
Dewis Presennol:
1. Thessalonieit 4: SBY1567
Uwcholeuo
Rhanna
Copi
Eisiau i'th uchafbwyntiau gael eu cadw ar draws dy holl ddyfeisiau? Cofrestra neu mewngofnoda
Cyhoeddwyd gyntaf yn 1567, a’i ddigideiddio i Gymdeithas y Beibl yn 2016.