Genesis 1
1
Caibidil I.
Cruthughadh an domhúin uile a sé laithibh.
1Ar ttĂşs do chruthaidh DĂa neamh agus talamh. 2Agus do bhĂ an talamh gan fhoirm, agus folamh; agus do bhĂ dorchadus ar aghaidh an aigĂ©in. Agus do chorruigh spiorad DĂ© ar aghaidh na nuisgeadh. 3Agus a dubhairt Dia, BĂodh solus ann: agus do bhĂ an solus ann. 4Agus do chonnairc DĂa an solus: gur mhaith Ă©, agus do roinn DĂa idir an solus agus an dorchadus. 5Agus do ghoir DĂa don tsolus lá, agus don dorchadus do ghoir sĂ© oidhche. Agus do budh Ă an nĂłin agus an mhaidean an chĂ©ud lá. 6Agus a dubhairt DĂa, Biodh fiormament a meadhĂłn na nuisgeadh, agus roinneadh na huisgeadha Ăł na huisgeadhuibh. 7Agus do rinne DĂa an fhiormament, agus do roinn na huisgeadha faĂłi an bhfiormament Ăł na huisgeadhuibh Ăłs cionn na fiormamente: agus do bhĂ mar sin. 8Agus do ghoir DĂa don fhiormament neamh. Agus do budh Ă© an nĂłin agus an mhaidean an dara lá. 9Agus a dubhairt DĂa, Cruinnighthear na huisgeadha atá fáoi neamh a nĂ©unáit, agus lĂ©igthear an Ăşir tirm leis: agus do bhĂ mar sin. 10Agus do ghoir DĂa don Ăşir thirm talamh, agus do chruinnighthibh na nuisgeadh do ghoir sĂ© fairge; agus do chonnairc DĂa gur mhaith sin. 11Agus a dubhairt DĂa, Tugadh an talamh fĂ©ur, agus an luibh as a ttig sĂol, agus crann toraidh do bheir toradh do rĂ©ir a chinĂ©il, a mbĂ a shĂol ann fĂ©in ar an ttalamh; agus do bhĂ mar sin. 12Agus tug an talamh mĂnfhĂ©ur, agus luibh do bheir sĂol do rĂ©ir a chinĂ©il, agus crann do bheir toradh, noch ann a raibh a shĂol do rĂ©ir a chinĂ©il; agus do chonnairc DĂa gur mhaith sin. 13Agus do budh Ă© an nĂłin agus an mhaidean an treas lá. 14Agus a dubhairt DĂa, BĂodh lochrainn a bhfiormament neimhe do roinn eidir an lá agus a noidhche; agus bĂdĂs ar son chomharthaibh, agus ar son aimsearuibh, agus ar son laithibh, agus bliaghnuibh: 15Agus bidĂs mar shoillsibh a bhfiormament neimhe, do thabhairt soluis ar an ttalamh; agus do bhĂ mar sin. 16Agus do rinne DĂa dhá lĂłchrann mhĂłra; an lĂłchrann as mĂł do rĂaghladh an laĂłi, agus an lĂłchrann as lugha do rĂaghladh na hoidhche: agus na rĂ©ulta mar an cceadna. 17Agus do shuighe DĂa Ăad a bhfiormament neimhe, do thabhairt soluis ar an ttalamh. 18Agus do rĂaghladh ar an lĂł, agus ar an oidhche, agus do roinn idir an tsolus agus an dorchadus; agus do chonnairc DĂa gur mhaith sin. 19Agus do budh Ă© an nĂłin agus an mhaidean an ceathramhadh lá. 20Agus a dubhairt Dia, TugaidĂs na huisgeadha amach go lĂonmhur an crĂ©atuir corruigheach ann a bhfuil anam, agus Ă©unlaith fhĂ©adfas eiteadh Ăłs cionn na talmhan a bhfiormament shoillĂ©ir neimhe. 21Agus do chruthaidh DĂa mĂola mĂłra, agus gach uile chrĂ©utĂşir beĂł chorruigheas, noch tugadar na huisgeadha uatha go lĂonmhur do rĂ©ir a ccinĂ©il, agus gach uile Ă©un sgiathánach do rĂ©ir a chinĂ©il; agus do chonnairc DĂa gur mhaith sin. 22Agus do bheannaigh DĂa Ăad, ag rádh, BĂodh sibh tĂłrrthach agus firlĂonaidh, agus lionaidh na huisgeadha ann sna fairgibh, agus lĂonadh an Ă©unlaith ar an ttalamh. 23Agus do budh Ă© an nĂłin agus an mhaidean an cĂşigĂ©adh lá. 24Agus a dubhairt DĂa, Tugadh an talamh Ăşadha crĂ©utĂşir beĂł do rĂ©ir a chinĂ©il, áirnĂ©is, agus gach nĂ shnámhus an talamh, agus ainmhidhe na talmhan do rĂ©ir a chinĂ©il; agus do bhĂ mar sin. 25Agus do rinne DĂa ainmhidhe na talmhan do rĂ©ir a gcinĂ©il, agus áirnĂ©is do rĂ©ir a ccineil, agus gach nĂ shnámhus air an ttalamh, do rĂ©ir a chinĂ©il; agus do chonnairc DĂa gur mhaith sin. 26Agus a dubhairt DĂa, DĂ©unam an duine ann ar ndeilbh fĂ©in, do rĂ©ir ar ccosamhlachda fĂ©in, agus bĂodh tighearnus aige Ăłs cionn Ă©isg na fairge, agus Ăłs cionn Ă©unlath an aiĂ©ir, agus Ăłs cionn na háirnĂ©isi, agus Ăłs ciĂłnn na talmhan uile, agus Ăłs cionn ann uile neithe shnamhuigheach shnámhus ar an ttalamh. 27Mar sin do chruthaidh DĂa an duine an a iomháigh fĂ©in, a nĂomháigh DĂ© do chruthaidh sĂ© Ă©; feardha agus bannda do chruthaidh sĂ© Ăad. 28Agus do bheannuigh DĂa Ăad, agus a dubhairt DĂa rĂu, BĂodh sibh tĂłrrthach, agus mĂ©uduighidh, agus lĂonaidh an talamh, agus cuiridh fĂşibh Ă©: agus bĂodh tighearnus aguibh Ăłs cionn Ă©isg na fairge, agus Ăłs cionn eĂşnlaith an aĂ©ir, agus Ăłs cionn an uile neithe chorruigheas ar an ttalamh. 29Agus a dubhairt DĂa, FĂ©uch, tug mĂ© dhĂbh gach uile luibh do bheir sĂol da bhfuil ar druim na talmhan, agus gach uile chrann, an a bhfuil toradh croinn do bheir sĂol; biáidh sĂ© na bhĂadh dhibh. 30Agus dá gach uile bheitheach ar an ttalamh, agus dá gach uile Ă©un sa naieir, agus dá gach aoinnĂ shnámhus ar an ttalamh, ann a bhfuil anam, tug mĂ© gach uile luibh ghlas mar bhĂadh: agus do bhĂ mar sin. 31Agus do chonnairc DĂa gach áoinnĂ dá ndĂ©arna sĂ©, agus, fĂ©uch, do bhĂ go romhaith: agus do budh Ă© an nĂłin agus an mhaidean an seiseadh lá.
Currently Selected:
Genesis 1: Bedell
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
First published by the British and Foreign Bible Society in 1817.
Maintained by the British and Foreign Bible Society (BFBS) on behalf of the National Bible Society of Ireland (NBSI) and the Bible Society in Northern Ireland (BSNI)
