LUKAS 1:2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 21, 22, 23, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45, 46, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 54, 55, 56

Hulle het dit opgeteken soos dit aan ons oorgelewer is deur die mense wat van die begin af ooggetuies en dienaars van die Woord was.

Daarom het ek dit ook goedgedink om self alles stap vir stap van voor af te ondersoek en die verhaal noukeurig in die regte volgorde vir u neer te skryf.

So kan u te wete kom dat die dinge waaroor u onderrig is, heeltemal betroubaar is.

In die tyd van koning Herodes van Judea was daar 'n priester met die naam Sagaria, uit die diensgroep van Abia. Ook sy vrou het van Aäron afgestam, en haar naam was Elisabet.

Hulle was albei getrou aan die wet van God en het onberispelik al die gebooie en voorskrifte van die Here onderhou.

Hulle het geen kind gehad nie, omdat Elisabet onvrugbaar was. Buitendien was albei reeds op ver gevorderde leeftyd.

Op 'n keer toe Sagaria in die beurt van sy diensgroep besig was om die priesterdiens voor God te verrig

is hy volgens die priesterlike gebruik deur die lot aangewys om in die tempel van die Here in te gaan en die wierook op die altaar te brand.

Terwyl die wierookoffer gebring is, was die hele volksmenigte buite besig om te bid.

Toe verskyn daar aan die regterkant van die wierookaltaar 'n engel van die Here aan hom.

Sagaria het geskrik toe hy hom daar sien staan en hy het baie bang geword

maar die engel sê vir hom: “Moenie bang wees nie, Sagaria, want jou gebed is verhoor. Jou vrou, Elisabet, sal aan jou 'n seun skenk, en jy moet hom Johannes noem.

Hy sal 'n bron van blydskap en vreugde vir jou wees, en baie sal bly wees oor sy geboorte

want hy sal groot wees in die oë van die Here. Wyn en bier sal hy glad nie drink nie, en reeds van sy geboorte af sal hy met die Heilige Gees vervul wees.

Hy sal baie uit die volk Israel laat terugkeer tot die Here hulle God.

En hy sal voor die Here uit gaan in dieselfde gees en krag as Elia, om vaders en kinders met mekaar te versoen, om ongehoorsames op die regte pad terug te bring en om so vir die koms van die Here 'n volk voor te berei.”

Toe sê Sagaria vir die engel: “Waaraan sal ek dit weet? Ek is 'n ou man, en my vrou is al op ver gevorderde leeftyd.”

Die engel antwoord hom: “Ek is Gabriël, wat in diens van God staan. Ek is gestuur om met jou te praat en hierdie goeie tyding vir jou te bring.

Kyk, jy sal stom wees en nie kan praat nie tot op die dag dat hierdie dinge gebeur, omdat jy my woorde, wat op die bestemde tyd vervul sal word, nie geglo het nie.”

Intussen het die volk vir Sagaria gestaan en wag en begin wonder waarom hy so lank in die tempel bly.

Toe hy uitkom, kon hy nie met hulle praat nie. Hulle kom toe agter dat hy in die tempel 'n gesig gesien het. Hy het net aanhoudend vir hulle beduie en stom gebly.

Toe die tyd van sy tempeldiens om was, het hy huis toe gegaan.

Na daardie tyd het sy vrou Elisabet swanger geword en haar vyf maande lank afgesonder. Sy het gesê

“Die Here het dit vir my gedoen. Nou het Hy na my omgesien om my smaad onder die mense weg te neem.”

In die sesde maand van Elisabet se swangerskap het God die engel Gabriël gestuur na 'n maagd in Nasaret, 'n dorp in Galilea.

Sy was verloof aan Josef, 'n man uit die geslag van Dawid. Die naam van die maagd was Maria.

Toe die engel by haar kom, sê hy: “Ek groet jou, begenadigde! Die Here is by jou.”

Sy was verbysterd oor die woorde en het gewonder wat die begroeting tog kon beteken.

Die engel sê toe vir haar: “Moenie bang wees nie, Maria, want God bewys genade aan jou.

Jy sal swanger word en 'n seun in die wêreld bring, en jy moet Hom die naam Jesus gee.

Hy sal groot wees en die Seun van die Allerhoogste genoem word. Die Here God sal Hom die troon van sy voorvader Dawid gee

en Hy sal as koning oor die nageslag van Jakob heers tot in ewigheid. Aan sy koningskap sal daar geen einde wees nie.”

Maar Maria sê vir die engel: “Hoe is so iets moontlik, aangesien ek nog nooit omgang met 'n man gehad het nie?”

Die engel antwoord haar: “Die Heilige Gees sal oor jou kom, en die krag van die Allerhoogste sal die lewe in jou wek. Daarom sal die een wat gebore word, heilig genoem word, die Seun van God.

Kyk, 'n bloedverwant van jou, Elisabet, het in haar ouderdom self ook 'n seun ontvang, en sy wat as onvrugbaar bekend was, is nou al in haar sesde maand.

Niks is vir God onmoontlik nie.”

Maria sê toe: “Ek is tot beskikking van die Here. Laat met my gebeur wat u gesê het.” Toe het die engel van haar af weggegaan.

Maria het haar sonder versuim gereed gemaak en haastig na 'n dorp in die bergstreek van Judea gegaan.

Daar het sy in Sagaria se huis ingegaan en vir Elisabet gegroet.

Net toe Elisabet die groet van Maria hoor, het die kindjie in Elisabet se moederskoot beweeg, en sy is met die Heilige Gees vervul

en het hard uitgeroep: “Geseënd is jy onder die vroue en geseënd is die vrug van jou moederskoot!

Waaraan het ek dit te danke dat die moeder van my Here na my toe kom?

Kyk, net toe die geluid van jou groet in my ore klink, het die kindjie in my van vreugde beweeg.

Gelukkig is sy wat glo dat in vervulling sal gaan wat die Here vir haar gesê het!”

En Maria het gesê: “Ek besing die grootheid van die Here

ek juig oor God, my Verlosser

omdat Hy na my in my geringheid omgesien het. Kyk, van nou af sal elke nuwe geslag my gelukkig noem

omdat Hy wat magtig is, groot dinge aan my gedoen het. Heilig is sy Naam!

Hy bewys ontferming van geslag tot geslag aan dié wat Hom eer.

Kragtige dade het Hy met sy arm verrig: hoogmoediges in hulle eiewaan het Hy uitmekaargejaag

maghebbers het Hy van trone afgeruk en geringes verhoog

behoeftiges het Hy oorlaai met goeie gawes en rykes met leë hande weggestuur.

Sy dienaar Israel het Hy te hulp gekom deur te dink aan sy beloftes van ontferming

soos Hy dit toegesê het aan ons voorvaders, aan Abraham en sy nageslag tot in ewigheid.”

Maria het omtrent drie maande by Elisabet gebly en daarna teruggegaan huis toe.