เศคาริยาห์ 11
11
1เลบานอน จงเปิดประตูทั้งหลายของเจ้า
เพื่อไฟจะได้เผาผลาญเหล่าสนซีดาร์ของเจ้า!
2ต้นสนจูนิเปอร์ จงร่ำไห้ เพราะต้นสนซีดาร์ล้มลงแล้ว
ต้นไม้งามตระหง่านนั้นย่อยยับลงแล้ว!
ต้นโอ๊กแห่งบาชาน จงร่ำไห้เถิด
ป่าทึบถูกตัดเตียนแล้ว!
3จงฟังเสียงร่ำไห้ของพวกคนเลี้ยงแกะ
ทุ่งหญ้าอันอุดมของพวกเขาถูกทำลาย!
จงฟังเสียงคำรามของเหล่าสิงห์
ป่าอันเขียวขจีของจอร์แดนพังทลายลงแล้ว!
คนเลี้ยงแกะทั้งสอง
4พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพเจ้าพูดว่า “จงดูแลฝูงแกะที่จะต้องถูกฆ่า 5พวกผู้ซื้อแกะฆ่าพวกมันและไม่ถูกลงโทษ พวกคนขายก็พูดว่า ‘สรรเสริญพระยาห์เวห์ เรารวยแล้ว!’ คนเลี้ยงแกะเองไม่ปราณีพวกมันเลย 6เพราะเราจะไม่สงสารชาวแผ่นดินนี้อีกแล้ว” พระยาห์เวห์ประกาศดังนี้ “เราจะให้ทุกคนอยู่ในเงื้อมมือของเพื่อนบ้านและกษัตริย์ของเขา ผู้จะทำลายล้างแผ่นดินนี้ และเราจะไม่ช่วยใครจากเงื้อมมือเหล่านั้นเลย”
7ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงดูแลฝูงแกะที่จะถูกฆ่า โดยเฉพาะตัวที่ถูกรังแก แล้วข้าพเจ้าเอาไม้เท้าคนเลี้ยงแกะมาสองอัน อันหนึ่งตั้งชื่อว่า “พระคุณ” และอีกอันหนึ่งตั้งชื่อว่า “กลมเกลียว” แล้วข้าพเจ้าก็ดูแลฝูงแกะ 8ภายในเดือนเดียวข้าพเจ้าได้กำจัดคนเลี้ยงแกะทั้งสามคนนั้นออกไป
แต่ข้าพเจ้ากลับเอือมระอาฝูงแกะคือชนชาตินี้ และพวกเขาก็เกลียดชังข้าพเจ้า 9ข้าพเจ้าจึงกล่าวว่า “เราจะไม่เป็นคนเลี้ยงของเจ้าอีกแล้ว ใครจะตายก็ให้ตายไป ใครจะพินาศก็ให้พินาศไป ที่เหลือก็ให้กินเลือดกินเนื้อกันเอง”
10แล้วข้าพเจ้าเอาไม้เท้าที่ชื่อว่า “พระคุณ” มาหักเสีย เป็นการล้มเลิกพันธสัญญาที่ข้าพเจ้าทำไว้กับชนชาติทั้งหมด 11สัญญาจึงถูกยกเลิกในวันนั้น แล้วพวกกดขี่ฝูงแกะที่มองดูข้าพเจ้าอยู่ ก็รู้ว่าเป็นถ้อยคำของพระยาห์เวห์
12ข้าพเจ้าบอกพวกเขาว่า “ถ้าท่านเห็นดี ก็จ่ายค่าจ้างให้เรา แต่ถ้าไม่ก็เก็บไว้เถิด” ดังนั้น พวกเขาจึงจ่ายให้ข้าพเจ้าเป็นเงินสามสิบแผ่น
13พระยาห์เวห์พูดกับข้าพเจ้าว่า “จงโยนเงินนี้ให้กับช่างปั้นหม้อ คือค่าจ้างอย่างงามที่พวกเขาให้คุณค่าเรา” ข้าพเจ้าจึงนำเงินสามสิบแผ่นนั้นโยนให้ช่างปั้นที่วิหารของพระยาห์เวห์
14แล้วข้าพเจ้าหักไม้เท้าอันที่สองที่ชื่อว่า “กลมเกลียว” ทำลายความสัมพันธ์ทางครอบครัวระหว่างยูดาห์กับอิสราเอล
15แล้วพระยาห์เวห์พูดกับข้าพเจ้าว่า “จงหยิบเครื่องใช้ของคนเลี้ยงแกะโง่เขลาขึ้นมาอีก 16เพราะเรากำลังจะตั้งคนเลี้ยงขึ้นมาคนหนึ่งให้ดินแดนนี้ ซึ่งจะไม่สนใจแกะที่หลงหาย ไม่มองหาลูกแกะ ไม่รักษาตัวที่บาดเจ็บ หรือเลี้ยงดูตัวที่แข็งแรง แต่จะกินเนื้อแกะตัวที่อ้วนพี ฉีกกีบเท้าของพวกมัน
17วิบัติแก่คนเลี้ยงแกะที่ไร้ค่า
ผู้ซึ่งทอดทิ้งฝูงแกะ!
ขอให้ดาบฟันแขนของเขา และตาขวาของเขา!
ขอให้แขนของเขาลีบไป
และให้ตาขวาของเขาบอดสนิท!”
Currently Selected:
เศคาริยาห์ 11: TCV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Biblica® พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับไทยสามัญแบบเปิด™
สงวนลิขสิทธิ์ © 2025 โดย Biblica, Inc.
Biblica® Open Thai Common Version™
Copyright © 2025 by Biblica, Inc.
“Biblica” เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนในสำนักงานสิทธิบัตรและเครื่องหมายการค้าสหรัฐอเมริกาของ Biblica, Inc. ซึ่งใช้งานภายใต้ใบอนุญาต
“Biblica” is a trademark registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.
See promoVersionInfo in metadata.xml for Creative Commons license.
เศคาริยาห์ 11
11
1เลบานอน จงเปิดประตูทั้งหลายของเจ้า
เพื่อไฟจะได้เผาผลาญเหล่าสนซีดาร์ของเจ้า!
2ต้นสนจูนิเปอร์ จงร่ำไห้ เพราะต้นสนซีดาร์ล้มลงแล้ว
ต้นไม้งามตระหง่านนั้นย่อยยับลงแล้ว!
ต้นโอ๊กแห่งบาชาน จงร่ำไห้เถิด
ป่าทึบถูกตัดเตียนแล้ว!
3จงฟังเสียงร่ำไห้ของพวกคนเลี้ยงแกะ
ทุ่งหญ้าอันอุดมของพวกเขาถูกทำลาย!
จงฟังเสียงคำรามของเหล่าสิงห์
ป่าอันเขียวขจีของจอร์แดนพังทลายลงแล้ว!
คนเลี้ยงแกะทั้งสอง
4พระยาห์เวห์พระเจ้าของข้าพเจ้าพูดว่า “จงดูแลฝูงแกะที่จะต้องถูกฆ่า 5พวกผู้ซื้อแกะฆ่าพวกมันและไม่ถูกลงโทษ พวกคนขายก็พูดว่า ‘สรรเสริญพระยาห์เวห์ เรารวยแล้ว!’ คนเลี้ยงแกะเองไม่ปราณีพวกมันเลย 6เพราะเราจะไม่สงสารชาวแผ่นดินนี้อีกแล้ว” พระยาห์เวห์ประกาศดังนี้ “เราจะให้ทุกคนอยู่ในเงื้อมมือของเพื่อนบ้านและกษัตริย์ของเขา ผู้จะทำลายล้างแผ่นดินนี้ และเราจะไม่ช่วยใครจากเงื้อมมือเหล่านั้นเลย”
7ดังนั้น ข้าพเจ้าจึงดูแลฝูงแกะที่จะถูกฆ่า โดยเฉพาะตัวที่ถูกรังแก แล้วข้าพเจ้าเอาไม้เท้าคนเลี้ยงแกะมาสองอัน อันหนึ่งตั้งชื่อว่า “พระคุณ” และอีกอันหนึ่งตั้งชื่อว่า “กลมเกลียว” แล้วข้าพเจ้าก็ดูแลฝูงแกะ 8ภายในเดือนเดียวข้าพเจ้าได้กำจัดคนเลี้ยงแกะทั้งสามคนนั้นออกไป
แต่ข้าพเจ้ากลับเอือมระอาฝูงแกะคือชนชาตินี้ และพวกเขาก็เกลียดชังข้าพเจ้า 9ข้าพเจ้าจึงกล่าวว่า “เราจะไม่เป็นคนเลี้ยงของเจ้าอีกแล้ว ใครจะตายก็ให้ตายไป ใครจะพินาศก็ให้พินาศไป ที่เหลือก็ให้กินเลือดกินเนื้อกันเอง”
10แล้วข้าพเจ้าเอาไม้เท้าที่ชื่อว่า “พระคุณ” มาหักเสีย เป็นการล้มเลิกพันธสัญญาที่ข้าพเจ้าทำไว้กับชนชาติทั้งหมด 11สัญญาจึงถูกยกเลิกในวันนั้น แล้วพวกกดขี่ฝูงแกะที่มองดูข้าพเจ้าอยู่ ก็รู้ว่าเป็นถ้อยคำของพระยาห์เวห์
12ข้าพเจ้าบอกพวกเขาว่า “ถ้าท่านเห็นดี ก็จ่ายค่าจ้างให้เรา แต่ถ้าไม่ก็เก็บไว้เถิด” ดังนั้น พวกเขาจึงจ่ายให้ข้าพเจ้าเป็นเงินสามสิบแผ่น
13พระยาห์เวห์พูดกับข้าพเจ้าว่า “จงโยนเงินนี้ให้กับช่างปั้นหม้อ คือค่าจ้างอย่างงามที่พวกเขาให้คุณค่าเรา” ข้าพเจ้าจึงนำเงินสามสิบแผ่นนั้นโยนให้ช่างปั้นที่วิหารของพระยาห์เวห์
14แล้วข้าพเจ้าหักไม้เท้าอันที่สองที่ชื่อว่า “กลมเกลียว” ทำลายความสัมพันธ์ทางครอบครัวระหว่างยูดาห์กับอิสราเอล
15แล้วพระยาห์เวห์พูดกับข้าพเจ้าว่า “จงหยิบเครื่องใช้ของคนเลี้ยงแกะโง่เขลาขึ้นมาอีก 16เพราะเรากำลังจะตั้งคนเลี้ยงขึ้นมาคนหนึ่งให้ดินแดนนี้ ซึ่งจะไม่สนใจแกะที่หลงหาย ไม่มองหาลูกแกะ ไม่รักษาตัวที่บาดเจ็บ หรือเลี้ยงดูตัวที่แข็งแรง แต่จะกินเนื้อแกะตัวที่อ้วนพี ฉีกกีบเท้าของพวกมัน
17วิบัติแก่คนเลี้ยงแกะที่ไร้ค่า
ผู้ซึ่งทอดทิ้งฝูงแกะ!
ขอให้ดาบฟันแขนของเขา และตาขวาของเขา!
ขอให้แขนของเขาลีบไป
และให้ตาขวาของเขาบอดสนิท!”
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Biblica® พระคริสตธรรมคัมภีร์ ฉบับไทยสามัญแบบเปิด™
สงวนลิขสิทธิ์ © 2025 โดย Biblica, Inc.
Biblica® Open Thai Common Version™
Copyright © 2025 by Biblica, Inc.
“Biblica” เป็นเครื่องหมายการค้าจดทะเบียนในสำนักงานสิทธิบัตรและเครื่องหมายการค้าสหรัฐอเมริกาของ Biblica, Inc. ซึ่งใช้งานภายใต้ใบอนุญาต
“Biblica” is a trademark registered in the United States Patent and Trademark Office by Biblica, Inc. Used with permission.
See promoVersionInfo in metadata.xml for Creative Commons license.