Санау 11
11
Исраиллилени тырманлары
1Халкъ Раббийни аллында къыйынлыкъларына тарыгъа эди да, Ол, аланы эшитип, бек чамланнганды. Раббийден келген от, араларында жанып, къонушну къыйырын кюйдюрюп башлагъанды. 2Халкъ Муссаны чакъырып, болушлукъ тилегенди; Мусса Раббийге тилек этгенди да, от ёчюлгенди. 3Ол жерге Табера#11:3 Табера атны магъанасы – «ёртен». деген ат берилгенди, нек дегенде, араларында Раббийден келген от жаннганды.
4Мындан сора халкъгъа къошулгъан тыш къыраллы пасыкъла#11:4 Пасыкъ – орус. негодный человек, негодяй. ашны юсюнден осал къылыкъла кёргюзтюп башлагъандыла. Ала бла бирге Исраил улула да олтуруп, жиляп тебирегендиле:
– Ой, бизге этни ким ашатыр эди? 5Мисирде биз хакъсыз ашагъан чабакъ эсибиздеди, нашала, хууанла, жашильсохан, турма маталлы сохан, сарымсакъ да эсибиздедиле. 6Энди уа бизни къарыуубуз кетгенди, бир зат да жокъду, бу маннадан сора бир зат кёрмейбиз!
7Манна уа гёлендир урлукъгъа ушай эди, саргъылдым бетли эди. 8Халкъ айланып, аны жыйып, артда уа, къол тирмен бла тарта эди, неда келиде тюе эди. Артда аны къошунда бишире эдиле, неда андан гюттюле эте эдиле. Аны татыуу зейтун жауда бишген гюттюлени татыууна ушай эди. 9Кече къонушха чыкъ тюшгенде, анга манна да тюше эди.
Муссаны тилеги
10Мусса халкъны хар тукъуму чатырларыны эшик алларында жилягъанларын эшитгенди. Раббий анга бек чамланнганды, Муссаны да жаны къыйналгъанды. 11Ол Раббийге былай айтханды:
– Сен къулунгу не ючюн къыйнайса? Сени кёз аллынгда мен ыразылыкъ нек тапмадым, бу халкъны ауурлугъун манга нек кётюртесе? 12Огъесе, мен бу халкъны къарынымдамы жюрютгенме? Мен аланы къозлапмы тапханма? Сен ата-бабаларына ант этип, сёз берген жерге манга дигиза сабийни элтген кибик элтирге нек буюргъанса? 13Бу халкъгъа ашаргъа эт къайдан алайым? Ала мени аллымда: «Бизге ашаргъа эт бер!» – деп жиляйдыла. 14Манга битеу бу халкъ асыры ауур жюкдю, жангыз кесим аны кётюраллыкъ тюйюлме. 15Сен манга былай этип турсанг, тилейме, манга ыразылыгъынг бар эсе, андан эсе бусагъат ёлтюр да къой, башыма тюшген палахны кёрмейим.
Жетмиш тамата
16Раббий Муссагъа былай айтханды:
– Манга Исраилни тукъум таматаларындан, сен белгеннге кёре, халкъны бачамаларына саналгъанладан жетмиш адам жый. Ала Тюбешиу Чатыргъа келсинле да, сени бла алайда сюелсинле. 17Мен, энип, алайда сени бла сёлеширикме; Сенде болгъан Рухдан алып, алагъа берликме. Сора ала халкъны ауурлугъун биргенге элтирле, сен жангыз кесинг кётюрмезсе.
18Халкъгъа уа былай айт: «Тамблагъа кесигизни тазалагъыз, тамбла эт ашарсыз. Раббий сизни: „Бизге эт ким ашатыр эди? Мисирде бизге нечик иги эди!“ – деп айтханыгъызны эшитгенди. Энди Раббий сизге эт берир да, сиз эт ашарсыз. 19Сиз аны бир кюн, эки кюн, беш кюн, он кюн, неда жыйырма кюн угъай, 20ол бурун тешиклеригизден чыгъып тебирегинчи эм сиз андан жийиргенип башлагъынчы, сау ай ашап турлукъсуз. Нек десегиз, сиз арагъызда болгъан Раббийге сый бермегенсиз; Аны аллында: „Мисирден кетерге бизге неге керек эди?!“ – деп жилягъансыз».
21Мусса былай айтханды:
– Мени халкъымы арасында жыяу жюрюген 600 000 эр киши барды, Сен а: «Мен алагъа сау айны эт ашатырыкъма!» – дейсе. 22Ала ючюн битеу къой-эчкиле бла тууарла союлсала окъуна, ала тоярламы? Тенгиздеги чабакъла битеу тутулсала да, ала тоярламы?
23Раббий Муссагъа жууапха:
– Раббийни къолу къарыусузмуду? Санга айтхан сёзюм толурун, энди сен кёрюрсе, – дегенди.
24Мусса, тышына чыгъып, Раббийни айтханын халкъгъа билдиргенди. Ол тукъум таматаладан жетмиш адам жыйып, аланы Сыйлы Чатырны тёгерегинде салгъанды. 25Сора Раббий булут ичинде энип, аны бла ушакъ этгенди. Сора Муссада болгъан Рухдан алгъанды да, жетмиш тукъум таматагъа бергенди. Рух алагъа сингнгенде, ала файхамбарлыкъ этип башлагъандыла, алай а, андан сора файхамбарлыкъ этмегендиле.
26Элдад бла Медад атлы экеулен а къонушда къалгъан эдиле. Ала да тукъум таматала болуп жазылып эдиле, алай а Сыйлы Чатыргъа чыкъмагъан эдиле. Рух алагъа да сингнгенди да, ала къонушда файхамбарлыкъ этип башлагъандыла. 27Бир жаш чабып келгенди да, Муссагъа:
– Элдад бла Медад къонушда файхамбарлыкъ этедиле, – деген хапар келтиргенди.
28Сора Муссаны сайланнган болушлукъчуларындан бири Нунну жашы Ешуа:
– Мусса, жюйюсханым, аланы тый! – дегенди.
29Алай а Мусса жууапха:
– Мени ючюнмю къыйналады жанынг? Раббийни халкъында бары да файхамбарла болсала эм Раббий алагъа Кесини Рухун ийсе, мен нечик сюерик эдим! – дегенди.
30Сора Мусса бла Исраилни тукъум таматалары къонушха къайтхандыла.
Бёденеле#11:31 Бёдене – орус. перепел, перепёлка.
31Сора Раббий жел кётюргенди. Жел тенгизден бёденелени келтиргенди да, къонушну тёгерегине тюшюргенди. Ала кънушну хар жанына бир кюнлюк жол чакълы узакълыкъгъа дери, жерден бир метр бийикликге тёгерекни толтургъандыла. 32Ол кюнню узуну, кече узуну эм экинчи кюнню узуну халкъ бёденелени жыйып айланнганды; аладан хар бири бек аздан он хомер#11:32 1 000 килограммгъа жууукъ. чакълы жыйгъанды. Сора ала бёденелени къонушну тёгерегинде жайгъандыла. 33Эт алыкъа ауузларында болгъанлай а, Раббий алагъа бек чамланнганды да, халкъъгъа бир кючлю ёлет ийгенди. 34Анда осал къылыкълы адамланы асырагъанлары себепли, ол жерге Киброт-Хатауа («къужур къылыкъны къабырлары») деп аталгъанды.
35Киброт-Хатауадан халкъ Хасеротха барып, анда тохтагъанды.
Currently Selected:
Санау 11: МалкъСК
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Институт перевода Библии, 2020-2024
Санау 11
11
Исраиллилени тырманлары
1Халкъ Раббийни аллында къыйынлыкъларына тарыгъа эди да, Ол, аланы эшитип, бек чамланнганды. Раббийден келген от, араларында жанып, къонушну къыйырын кюйдюрюп башлагъанды. 2Халкъ Муссаны чакъырып, болушлукъ тилегенди; Мусса Раббийге тилек этгенди да, от ёчюлгенди. 3Ол жерге Табера#11:3 Табера атны магъанасы – «ёртен». деген ат берилгенди, нек дегенде, араларында Раббийден келген от жаннганды.
4Мындан сора халкъгъа къошулгъан тыш къыраллы пасыкъла#11:4 Пасыкъ – орус. негодный человек, негодяй. ашны юсюнден осал къылыкъла кёргюзтюп башлагъандыла. Ала бла бирге Исраил улула да олтуруп, жиляп тебирегендиле:
– Ой, бизге этни ким ашатыр эди? 5Мисирде биз хакъсыз ашагъан чабакъ эсибиздеди, нашала, хууанла, жашильсохан, турма маталлы сохан, сарымсакъ да эсибиздедиле. 6Энди уа бизни къарыуубуз кетгенди, бир зат да жокъду, бу маннадан сора бир зат кёрмейбиз!
7Манна уа гёлендир урлукъгъа ушай эди, саргъылдым бетли эди. 8Халкъ айланып, аны жыйып, артда уа, къол тирмен бла тарта эди, неда келиде тюе эди. Артда аны къошунда бишире эдиле, неда андан гюттюле эте эдиле. Аны татыуу зейтун жауда бишген гюттюлени татыууна ушай эди. 9Кече къонушха чыкъ тюшгенде, анга манна да тюше эди.
Муссаны тилеги
10Мусса халкъны хар тукъуму чатырларыны эшик алларында жилягъанларын эшитгенди. Раббий анга бек чамланнганды, Муссаны да жаны къыйналгъанды. 11Ол Раббийге былай айтханды:
– Сен къулунгу не ючюн къыйнайса? Сени кёз аллынгда мен ыразылыкъ нек тапмадым, бу халкъны ауурлугъун манга нек кётюртесе? 12Огъесе, мен бу халкъны къарынымдамы жюрютгенме? Мен аланы къозлапмы тапханма? Сен ата-бабаларына ант этип, сёз берген жерге манга дигиза сабийни элтген кибик элтирге нек буюргъанса? 13Бу халкъгъа ашаргъа эт къайдан алайым? Ала мени аллымда: «Бизге ашаргъа эт бер!» – деп жиляйдыла. 14Манга битеу бу халкъ асыры ауур жюкдю, жангыз кесим аны кётюраллыкъ тюйюлме. 15Сен манга былай этип турсанг, тилейме, манга ыразылыгъынг бар эсе, андан эсе бусагъат ёлтюр да къой, башыма тюшген палахны кёрмейим.
Жетмиш тамата
16Раббий Муссагъа былай айтханды:
– Манга Исраилни тукъум таматаларындан, сен белгеннге кёре, халкъны бачамаларына саналгъанладан жетмиш адам жый. Ала Тюбешиу Чатыргъа келсинле да, сени бла алайда сюелсинле. 17Мен, энип, алайда сени бла сёлеширикме; Сенде болгъан Рухдан алып, алагъа берликме. Сора ала халкъны ауурлугъун биргенге элтирле, сен жангыз кесинг кётюрмезсе.
18Халкъгъа уа былай айт: «Тамблагъа кесигизни тазалагъыз, тамбла эт ашарсыз. Раббий сизни: „Бизге эт ким ашатыр эди? Мисирде бизге нечик иги эди!“ – деп айтханыгъызны эшитгенди. Энди Раббий сизге эт берир да, сиз эт ашарсыз. 19Сиз аны бир кюн, эки кюн, беш кюн, он кюн, неда жыйырма кюн угъай, 20ол бурун тешиклеригизден чыгъып тебирегинчи эм сиз андан жийиргенип башлагъынчы, сау ай ашап турлукъсуз. Нек десегиз, сиз арагъызда болгъан Раббийге сый бермегенсиз; Аны аллында: „Мисирден кетерге бизге неге керек эди?!“ – деп жилягъансыз».
21Мусса былай айтханды:
– Мени халкъымы арасында жыяу жюрюген 600 000 эр киши барды, Сен а: «Мен алагъа сау айны эт ашатырыкъма!» – дейсе. 22Ала ючюн битеу къой-эчкиле бла тууарла союлсала окъуна, ала тоярламы? Тенгиздеги чабакъла битеу тутулсала да, ала тоярламы?
23Раббий Муссагъа жууапха:
– Раббийни къолу къарыусузмуду? Санга айтхан сёзюм толурун, энди сен кёрюрсе, – дегенди.
24Мусса, тышына чыгъып, Раббийни айтханын халкъгъа билдиргенди. Ол тукъум таматаладан жетмиш адам жыйып, аланы Сыйлы Чатырны тёгерегинде салгъанды. 25Сора Раббий булут ичинде энип, аны бла ушакъ этгенди. Сора Муссада болгъан Рухдан алгъанды да, жетмиш тукъум таматагъа бергенди. Рух алагъа сингнгенде, ала файхамбарлыкъ этип башлагъандыла, алай а, андан сора файхамбарлыкъ этмегендиле.
26Элдад бла Медад атлы экеулен а къонушда къалгъан эдиле. Ала да тукъум таматала болуп жазылып эдиле, алай а Сыйлы Чатыргъа чыкъмагъан эдиле. Рух алагъа да сингнгенди да, ала къонушда файхамбарлыкъ этип башлагъандыла. 27Бир жаш чабып келгенди да, Муссагъа:
– Элдад бла Медад къонушда файхамбарлыкъ этедиле, – деген хапар келтиргенди.
28Сора Муссаны сайланнган болушлукъчуларындан бири Нунну жашы Ешуа:
– Мусса, жюйюсханым, аланы тый! – дегенди.
29Алай а Мусса жууапха:
– Мени ючюнмю къыйналады жанынг? Раббийни халкъында бары да файхамбарла болсала эм Раббий алагъа Кесини Рухун ийсе, мен нечик сюерик эдим! – дегенди.
30Сора Мусса бла Исраилни тукъум таматалары къонушха къайтхандыла.
Бёденеле#11:31 Бёдене – орус. перепел, перепёлка.
31Сора Раббий жел кётюргенди. Жел тенгизден бёденелени келтиргенди да, къонушну тёгерегине тюшюргенди. Ала кънушну хар жанына бир кюнлюк жол чакълы узакълыкъгъа дери, жерден бир метр бийикликге тёгерекни толтургъандыла. 32Ол кюнню узуну, кече узуну эм экинчи кюнню узуну халкъ бёденелени жыйып айланнганды; аладан хар бири бек аздан он хомер#11:32 1 000 килограммгъа жууукъ. чакълы жыйгъанды. Сора ала бёденелени къонушну тёгерегинде жайгъандыла. 33Эт алыкъа ауузларында болгъанлай а, Раббий алагъа бек чамланнганды да, халкъъгъа бир кючлю ёлет ийгенди. 34Анда осал къылыкълы адамланы асырагъанлары себепли, ол жерге Киброт-Хатауа («къужур къылыкъны къабырлары») деп аталгъанды.
35Киброт-Хатауадан халкъ Хасеротха барып, анда тохтагъанды.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Институт перевода Библии, 2020-2024