اوّل 7
7
عروسی درباره
1حِسَه اَ جَریانونی دربارَه که بَه مِرا نیویشته رون بَه:
«مِردی را چاک نییَه که ایلَه ژِنی نَه بِبو.» 2امّا اَ بی‌عفتیون وسوسه واسی که اِستَه، هَر مِردی بَسی اِشتَن ژِنی بِدارِه، و هَر ژِنی اِشتَن شو. 3مِرد بَسی حقی که نسبت بِه اِشتَن ژِن بِه گردن دارِه اَنجام بِدَه و ژِن نی بَسی حقی که نسبت بِه اِشتَن شو بِه گردن دارِه اَنجام بِدَه. 4چوم که ژِن اِشتَن بَدنی اِختیاری نیشَه بَلکَم چَیی شو چَیی بَدنی اِختیاری دارِه، و مِرد نی اِشتَن بَدنی اِختیاری نیشَه بَلکَم چَیی ژِنَه که اِشتَن مِردَکی بَدنی اِختیاری هِستِشه. 5یَندی بی نصیب مَکَرَه، مَگم اِمکه یَندی رضایتی نَه و روکَتِه زمان، تا شِمَه وختی دعا را بِنییَه. امّا دومله هَنی یَندی نَه بِبَه، نَبادا که شیطان اِمی واسی که نیمَشایَه شِمَه پیشی بِگِرَه شِمَه وسوسه بِکَرِه. 6از اِمی حکم نِکَرِم، بَلکَم فقط اِجازه بَدایم. 7کَشکی گِرد چِمِن شیوار بِبین، امّا هَر کس اِشتَن عَطیه خِدا کا ویگِتَشه؛ ایی نفر ایی جور عَطیه هِستِشه و اَ ایلَه ایی جور دییَر.
8اَذَبون و ویوَه ژِنَکون نَه بَواتیم که چاکَ که چِمِن شیوار اَذَب بومونِن. 9امّا اَگم نیمَشان اِشتَن پیشی بِگِرِن، بَسی عروسی بِکَرِن، چوم که عروسی بِکَرِن، چاکتَره تا شهوتی آتشی دیلَه کا بوسوجِن.
10چِمِن حُکم، کسونی را که عروسی کَردَشونه اِمَه که- نِه چِمِن حُکم، بَلکَم خِداوندی حُکم- که ژِن نَبی اِشتَن شو کا جِدا آبو. 11امّا اَگم اِم کاری کَردِشَه، دِ نَبی شو بِکَرِه، یا اِم که آگَردِه اِشتَن شو وَر. مِرد نی نَبی اِشتَن ژِنی طلاق بِدَه.
12اَلباقی نَه بَواتیم- از بَواتیم نِه خِداوند- که اَگم ایلَه بِرایی بی‌ایمانَ ژِنی هِستِشَه و اَ ژِن راضی یَه که اَمِردی نَه زِندگی بِکَرِه، اَ بِرا نَبی اِشتَن ژِنی طلاق بِدَه. 13هِنتَه نی اَگم ایلَه ژِنی بی ایمانَ شویی هِستِشَه و اَ مِرد راضی یَه اَیینه زِندگی بِکَرِه، اَ ژِن نَبی اِشتَن شو طلاق بِدَه. 14چوم که بی‌ایمانَ مِرد اِشتَن ژِنی واسی مقدّس بَبی و بی‌ایمانَ ژِن اِشتَن شو واسی. اَگم نِه، شِمَه خِردَنِن ناپاک بَبَین امّا اِنتَه نییَه، بَلکَم اَوِن مقدّسی نَه. 15امّا اَگم اَیی که بی‌ایمانه پیستِشَه جِدا آبو، بِدا اَ کاری بِکَرِه. اِنتَه رَه موقَع دِ ایماندارَه بِرا یا خالا مجبور نییَه که اَیینه زِندگی بِکَرِه. خِدا اَمَه صُلح و سلامتی را دَعوت کَردَشه. 16چوم اِی ژِن، کییا کا بَزنیش که نیمَشای اِشتِه شو نِجات بِدی؟ و یا اِی مِرد کییا کا بَزنیش که نیمَشای اِشتِه ژِنی نِجات بِدَی؟
17هَر کسی فقط هَتَه زِندگی بِکَرِه که خِداوند اَیی را مُعَین کَردَشه و اَته که خِدا اَیی دعوت کَردِشَه. اِم حُکمی یَه که از اَیی گِردِ کلیسااون دیلَه کا بَواتیم. 18مَگم کسی اِستبَه که دَعوت بییِه موقع خَتنه بییَه بِبو؟ چَیی پَش نییَب که خَتنه نیشونه اون پِگِرَم. مَگم کسی اِستبَه که دَعوت بییِه موقع خَتنه بییَه مَبو؟ اَ آدَم خَتنه بییِه دومله مَبو. 19چوم که خَتنه بییِه یا نِبییِه مهم نییَه، بَلکَم خِدا حُکمون اَنجام دییِه مُهِمَه. 20هَر کس هَر وضعی کا که دعوت بییَه باقی بومونِه. 21موقعی که دعوت بیشَه، نوکر بیشه؟ مَتَرس. امّا اَگم بَشای اِشتِه آزادی بِه دَس بواَری، اِشتِه فُرصتی از دَس مَدَه. 22چوم اَ کسی که نوکر بییِه موقع خِداوندی طرفی نَه دَعوت بییَه، خِداوند اَیی آزاد آکَردِشَه. هَتَه نی اَ کسی نی که آزادی موقع دَعوت بییَه، اِشتَن مسیح نوکَر کَردِشه. 23شِمَه آزادی را بَها آدوعَه بییَه، آدَمون نوکر مَبییَه. 24بَس، اِی بِرااِن، هَر کس هَر وضعی کا که دَعوت بییَه، هَ وضعی کا خِدا حضوری کا باقی بومونِه.
اَذَبِن و ویوه اِن
25و امّا اَذَبون درباره، خِداوندی کا حُکمی نیمَه؛ ولی کسی جایگاه کا که خِداوندی رَحمتی واسطه نَه مورد اِعتمادَه، چِمِن گفی ژَنِم. 26از اِنتَه گمون بَکَردیم که اِم دورَه زمانه سختیون واسی، مِردی را چاکتَر بِبو که هَ وضعی کا که اِستَه، بومونِه. 27اَگم ژِن داری، اَیی کا جِدا آمَبَش، و اَگم ژِن نِداری، ژِن بَردِه دومله مَبَش. 28امّا اَگم ژِن بِبَری، گناه کَردَه نیرَه، و اَگم ایلَه اَذَبه کِلَه ای عروسی بِکَرِه، گناه کَردَه نیشَه. با اِم حال کسونی که عروسی بَکَردین، اِم زِندگی کا سختی کَشِن و از نِپیستِمَه که شِمَه زجر بِکَشَه.
29بِرااِن، چِمِن منظور اِمَه که وخت کَمَه. چِمی پَش، کسونی که ژِن هِستِشونه جوری زِندگی بِکَرن که اِنگاری ژِن نیشونه؛ 30و کسونی که عزاداری نَه، جوری رفتار بِکَرِن که اِنگاری عزادار نینه؛ و کسونی که شادی نَه، جوری رفتار بِکَرِن که اِنگاری شاد نینه؛ و کسونی که ایی چیی خِرِن؛ جوری رفتار بِکَرِن که اِنگار هیچیی نِدارین؛ 31و کسونی که اِم دنیا کا حساب کیتاب دارِن، جوری رفتار بِکَرِن که اِنگاری حساب کیتاب نیشونه. چوم اِم دنیا شکل و شماعئیل کارا عوض آبو.
32چِمِن پیستَه اِمَه که هَر دیل نگرانی کا دور بِبییَه. اَذَبَ مِرد خِداوندی کارون را دیل نِگرانَه، که چِنتَه خِداوندی راضی آکَرِه؛ 33ولی مِردی که ژِن دارِه اِم دنیا کارون را دیل نِگرانَه، که چِنتَه اِشتَن ژِنی راضی آکَرِه، 34و چَیی هوش و هَواس، خِدا و چَیی ژِنی میانه کا تقسیم بَبی. اِنتَه نی، مُجردَ ژِن یا اذَبَ کِلَه، خِداوندی کارون را دیل نگرانَه، که چِنتَه جسم و روح کا، مقدّس بِبو، ولی ژِنی که شو کَردَشه اِم دنیا کارون را دیل نِگرانَه، که چِنته اِشتَن شو راضی آکَرِه. 35از اِمون شِمَه مَنفَعتی را بَواتیم، نِه اِم که شِمَه پیشی بِگِرِم بَلکَم چِمِن منظور اِمَه که دُرست زِندگی بِکَرَه و بیدون هیچ دیل نگرانی شِمَه وَقف خِداوند بِکَرَه.
36اَگم کسی فیکر بَکَردی که اِشتَن پِیوَندی نَه دُرست رفتار نِکَرِه، اَگم چَیی شَهوت وِرَه و بَسی اِنتَه نی بِبو، بِدارَه اَ کاری که پیستِشَه اَنجام بِدَه؛ بِدارَه عروسی بِکَرِن، اِم گناه نییَه. 37امّا اَگم ایی نفر اِشتَن تصمیمی سَری کا محکم مَندَه و فِشاری کا نییَه، بَلکَم بَشای اِشتَن پیشی بِگِرِه و اِشتَن تصمیمی گِتَشه که فعلا اِشتَن پِیوَندی نَه عروسی مَکَرِه، اَ نی چاکَه کاری بَکَردی. 38بَس کسی که اِشتَن پِیوَندی نَه عروسی بَکَردی، چاکَ کاری بَکَردی؛ امّا اَ کسی که عروسی نِکَرِه، حتی ایلَه چاکتَرَه کاری نی بَکَردی.
39ایلَه ژِن تا زمانی که چَیی شو زِنده یَه، چَیی پایبندَه. امّا اَگم چَیی شو بِمِرِه، آزادَه که هَر کسی نَه پیستِشَه عروسی بِکَرِه، البته فقط خِداوندی کا. 40با اِم حال از فیکر بَکَردیم که اَگم عروسی مَکَرِه، خوشحالتَرَه و گمون بَکَردیم که از نی خِدا روح هِستِمَه!
Currently Selected:
اوّل 7: ITB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
اوّل 7
7
عروسی درباره
1حِسَه اَ جَریانونی دربارَه که بَه مِرا نیویشته رون بَه:
«مِردی را چاک نییَه که ایلَه ژِنی نَه بِبو.» 2امّا اَ بی‌عفتیون وسوسه واسی که اِستَه، هَر مِردی بَسی اِشتَن ژِنی بِدارِه، و هَر ژِنی اِشتَن شو. 3مِرد بَسی حقی که نسبت بِه اِشتَن ژِن بِه گردن دارِه اَنجام بِدَه و ژِن نی بَسی حقی که نسبت بِه اِشتَن شو بِه گردن دارِه اَنجام بِدَه. 4چوم که ژِن اِشتَن بَدنی اِختیاری نیشَه بَلکَم چَیی شو چَیی بَدنی اِختیاری دارِه، و مِرد نی اِشتَن بَدنی اِختیاری نیشَه بَلکَم چَیی ژِنَه که اِشتَن مِردَکی بَدنی اِختیاری هِستِشه. 5یَندی بی نصیب مَکَرَه، مَگم اِمکه یَندی رضایتی نَه و روکَتِه زمان، تا شِمَه وختی دعا را بِنییَه. امّا دومله هَنی یَندی نَه بِبَه، نَبادا که شیطان اِمی واسی که نیمَشایَه شِمَه پیشی بِگِرَه شِمَه وسوسه بِکَرِه. 6از اِمی حکم نِکَرِم، بَلکَم فقط اِجازه بَدایم. 7کَشکی گِرد چِمِن شیوار بِبین، امّا هَر کس اِشتَن عَطیه خِدا کا ویگِتَشه؛ ایی نفر ایی جور عَطیه هِستِشه و اَ ایلَه ایی جور دییَر.
8اَذَبون و ویوَه ژِنَکون نَه بَواتیم که چاکَ که چِمِن شیوار اَذَب بومونِن. 9امّا اَگم نیمَشان اِشتَن پیشی بِگِرِن، بَسی عروسی بِکَرِن، چوم که عروسی بِکَرِن، چاکتَره تا شهوتی آتشی دیلَه کا بوسوجِن.
10چِمِن حُکم، کسونی را که عروسی کَردَشونه اِمَه که- نِه چِمِن حُکم، بَلکَم خِداوندی حُکم- که ژِن نَبی اِشتَن شو کا جِدا آبو. 11امّا اَگم اِم کاری کَردِشَه، دِ نَبی شو بِکَرِه، یا اِم که آگَردِه اِشتَن شو وَر. مِرد نی نَبی اِشتَن ژِنی طلاق بِدَه.
12اَلباقی نَه بَواتیم- از بَواتیم نِه خِداوند- که اَگم ایلَه بِرایی بی‌ایمانَ ژِنی هِستِشَه و اَ ژِن راضی یَه که اَمِردی نَه زِندگی بِکَرِه، اَ بِرا نَبی اِشتَن ژِنی طلاق بِدَه. 13هِنتَه نی اَگم ایلَه ژِنی بی ایمانَ شویی هِستِشَه و اَ مِرد راضی یَه اَیینه زِندگی بِکَرِه، اَ ژِن نَبی اِشتَن شو طلاق بِدَه. 14چوم که بی‌ایمانَ مِرد اِشتَن ژِنی واسی مقدّس بَبی و بی‌ایمانَ ژِن اِشتَن شو واسی. اَگم نِه، شِمَه خِردَنِن ناپاک بَبَین امّا اِنتَه نییَه، بَلکَم اَوِن مقدّسی نَه. 15امّا اَگم اَیی که بی‌ایمانه پیستِشَه جِدا آبو، بِدا اَ کاری بِکَرِه. اِنتَه رَه موقَع دِ ایماندارَه بِرا یا خالا مجبور نییَه که اَیینه زِندگی بِکَرِه. خِدا اَمَه صُلح و سلامتی را دَعوت کَردَشه. 16چوم اِی ژِن، کییا کا بَزنیش که نیمَشای اِشتِه شو نِجات بِدی؟ و یا اِی مِرد کییا کا بَزنیش که نیمَشای اِشتِه ژِنی نِجات بِدَی؟
17هَر کسی فقط هَتَه زِندگی بِکَرِه که خِداوند اَیی را مُعَین کَردَشه و اَته که خِدا اَیی دعوت کَردِشَه. اِم حُکمی یَه که از اَیی گِردِ کلیسااون دیلَه کا بَواتیم. 18مَگم کسی اِستبَه که دَعوت بییِه موقع خَتنه بییَه بِبو؟ چَیی پَش نییَب که خَتنه نیشونه اون پِگِرَم. مَگم کسی اِستبَه که دَعوت بییِه موقع خَتنه بییَه مَبو؟ اَ آدَم خَتنه بییِه دومله مَبو. 19چوم که خَتنه بییِه یا نِبییِه مهم نییَه، بَلکَم خِدا حُکمون اَنجام دییِه مُهِمَه. 20هَر کس هَر وضعی کا که دعوت بییَه باقی بومونِه. 21موقعی که دعوت بیشَه، نوکر بیشه؟ مَتَرس. امّا اَگم بَشای اِشتِه آزادی بِه دَس بواَری، اِشتِه فُرصتی از دَس مَدَه. 22چوم اَ کسی که نوکر بییِه موقع خِداوندی طرفی نَه دَعوت بییَه، خِداوند اَیی آزاد آکَردِشَه. هَتَه نی اَ کسی نی که آزادی موقع دَعوت بییَه، اِشتَن مسیح نوکَر کَردِشه. 23شِمَه آزادی را بَها آدوعَه بییَه، آدَمون نوکر مَبییَه. 24بَس، اِی بِرااِن، هَر کس هَر وضعی کا که دَعوت بییَه، هَ وضعی کا خِدا حضوری کا باقی بومونِه.
اَذَبِن و ویوه اِن
25و امّا اَذَبون درباره، خِداوندی کا حُکمی نیمَه؛ ولی کسی جایگاه کا که خِداوندی رَحمتی واسطه نَه مورد اِعتمادَه، چِمِن گفی ژَنِم. 26از اِنتَه گمون بَکَردیم که اِم دورَه زمانه سختیون واسی، مِردی را چاکتَر بِبو که هَ وضعی کا که اِستَه، بومونِه. 27اَگم ژِن داری، اَیی کا جِدا آمَبَش، و اَگم ژِن نِداری، ژِن بَردِه دومله مَبَش. 28امّا اَگم ژِن بِبَری، گناه کَردَه نیرَه، و اَگم ایلَه اَذَبه کِلَه ای عروسی بِکَرِه، گناه کَردَه نیشَه. با اِم حال کسونی که عروسی بَکَردین، اِم زِندگی کا سختی کَشِن و از نِپیستِمَه که شِمَه زجر بِکَشَه.
29بِرااِن، چِمِن منظور اِمَه که وخت کَمَه. چِمی پَش، کسونی که ژِن هِستِشونه جوری زِندگی بِکَرن که اِنگاری ژِن نیشونه؛ 30و کسونی که عزاداری نَه، جوری رفتار بِکَرِن که اِنگاری عزادار نینه؛ و کسونی که شادی نَه، جوری رفتار بِکَرِن که اِنگاری شاد نینه؛ و کسونی که ایی چیی خِرِن؛ جوری رفتار بِکَرِن که اِنگار هیچیی نِدارین؛ 31و کسونی که اِم دنیا کا حساب کیتاب دارِن، جوری رفتار بِکَرِن که اِنگاری حساب کیتاب نیشونه. چوم اِم دنیا شکل و شماعئیل کارا عوض آبو.
32چِمِن پیستَه اِمَه که هَر دیل نگرانی کا دور بِبییَه. اَذَبَ مِرد خِداوندی کارون را دیل نِگرانَه، که چِنتَه خِداوندی راضی آکَرِه؛ 33ولی مِردی که ژِن دارِه اِم دنیا کارون را دیل نِگرانَه، که چِنتَه اِشتَن ژِنی راضی آکَرِه، 34و چَیی هوش و هَواس، خِدا و چَیی ژِنی میانه کا تقسیم بَبی. اِنتَه نی، مُجردَ ژِن یا اذَبَ کِلَه، خِداوندی کارون را دیل نگرانَه، که چِنتَه جسم و روح کا، مقدّس بِبو، ولی ژِنی که شو کَردَشه اِم دنیا کارون را دیل نِگرانَه، که چِنته اِشتَن شو راضی آکَرِه. 35از اِمون شِمَه مَنفَعتی را بَواتیم، نِه اِم که شِمَه پیشی بِگِرِم بَلکَم چِمِن منظور اِمَه که دُرست زِندگی بِکَرَه و بیدون هیچ دیل نگرانی شِمَه وَقف خِداوند بِکَرَه.
36اَگم کسی فیکر بَکَردی که اِشتَن پِیوَندی نَه دُرست رفتار نِکَرِه، اَگم چَیی شَهوت وِرَه و بَسی اِنتَه نی بِبو، بِدارَه اَ کاری که پیستِشَه اَنجام بِدَه؛ بِدارَه عروسی بِکَرِن، اِم گناه نییَه. 37امّا اَگم ایی نفر اِشتَن تصمیمی سَری کا محکم مَندَه و فِشاری کا نییَه، بَلکَم بَشای اِشتَن پیشی بِگِرِه و اِشتَن تصمیمی گِتَشه که فعلا اِشتَن پِیوَندی نَه عروسی مَکَرِه، اَ نی چاکَه کاری بَکَردی. 38بَس کسی که اِشتَن پِیوَندی نَه عروسی بَکَردی، چاکَ کاری بَکَردی؛ امّا اَ کسی که عروسی نِکَرِه، حتی ایلَه چاکتَرَه کاری نی بَکَردی.
39ایلَه ژِن تا زمانی که چَیی شو زِنده یَه، چَیی پایبندَه. امّا اَگم چَیی شو بِمِرِه، آزادَه که هَر کسی نَه پیستِشَه عروسی بِکَرِه، البته فقط خِداوندی کا. 40با اِم حال از فیکر بَکَردیم که اَگم عروسی مَکَرِه، خوشحالتَرَه و گمون بَکَردیم که از نی خِدا روح هِستِمَه!
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company