YouVersion Logo
Search Icon

انجیل لوقا 5

5
عیسی اوّلین شاگردان
1ای روج عیسی جنیسارِته دریاچَه وَر وِندَرسه بِه، مردم همه هر طَرفینه آمیردِنده که خدا کلامه بشنَونده، 2عیسی دریا وَر دو گِله قایقی بیندِشه که مایی گیره اَ قایقک جیرومیه بِنده، و اِشتن ماییگیری تورشان شوسَرده. 3عیسی شمعونه قایقک دِنشته و اَوِنش باته اِشته قایقِه اَندلی ساحِلِک دور آکَه. چاوش قایقک بِنشته و مردمش تعلیم بدا. 4وَختی عیسی لاوَه اُوجَرِس، شَمعون نه باتشه: «قایقه بِبَه دریاچه درین یاگا، و شاما توران دِرَنا اُوه دِله تا مایی بیگیرا.» 5شَمعونه جواب بدا: «اُستاد، آما کُل شَو پِر تَقَلامان بِکه نتانسِمانه چیی کَتَن. اَمّا چون اِسا ته واتَری، توران اُ دِله دِرَنام.» 6وختی ایزه شان بِکه، اییَنده شان ماهی بِکَت که اَندَلی مانده به چوان تورِه اَوزرنده! 7پس چِمه واسِنه اِشتن رَفقانکشان که علوده قایقک بِنده ایشارنه، کمکشان آخاشته. اَوهِ بامِنده و هر دو گِله قایقشان اییَنده ماهی نه فِت آکَه که، اَندَلی مانده بِه اُ ک غرق آبینده. 8وختی شَمعون پِطرُس اِمش بیند، عیسی دَسو پا دِگس و باتشه: «ای خداوند، مَنک دور آبَش، چون از گناهکارَه مَردکیِم!» 9شمعون و چَوه همه‌ی همکاره، مایی یانی واسِنه که صیدشان کرده به مات آبییه بِنده. 10یعقوب و یوحنا، زِبِدی زاره، که شَمعوننه همکار بِنده نی، هَه حالِشان داشتِه. عیسی شَمعوننه باتشه: «مترس، چِمه اَور مردمه خدا را صید کَری.» 11پس اَوه اِشتن قایقانشان بوعَرده خُشکی و همه چیشان وِل آکه و عیسی پشدنَه بِشِنده.
ایگله جذامیه مردکی شفا
12ای روج که عیسی ایگله شهرانک به، مَردکی وا به که جذام چَوه تمام بَدَنِش کَته به. وختی عیسیش بینده، چَوه دس و پا دِگس و مندتنه باتشه: «ای آقا، اگم تِه بِگَوِره تانی من شفا بِدَیی.» 13عیسی اِشتن دسش پران بوعَرده و اَوش دَس آسو و باتشه: «گَمه؛ شفا بیگی!» البَحَل، اَ مردکه جزام شفا بِکَت. 14عیسی اَوش دِرَسمارد: «کسی نه چی ای مواج، بِش و اِشتن کاهنان آمان و اِشته جزامه شفا کتنه را قربانی ای که موسی پیغمبره دستور دیه، تقدیم بکه تا اَوان آمانی که شفار کتَه.» 15اِنجوره، عیسی کاران خبر پرتر پخش آبه، پره جماعتی بیدا آبنده تا چَوه لاوَان بشنَونده و اِشتن مریضیانک شفا بیگیرنده. 16ولی عیسی شهر نه شِسه بَر تا خلوت یاگا دعا بکره. 17ای روج اَ روجانک، عیسی تعلیمش دیرده و فَریسیان فرقه عالمه و شریعت معلمه همه‌ی جلیل و یهودیه و اورشلیم شهران نه آمییه بِنده و عیسی دویرک نِشته بِنده و خداونده قدرت عیسی نه به، و مریضش شفا دییَردِنده. 18ایرادَن چند گِله مردک رانَه آرَسسنده که ایگله فلجیشانی چَوه تخت نه آوَردرده. اَوان تَقَلا کَردَرده اَوِه ببرنده کییه دِلَه تا عیسی پَرانک بِنَینده 19امّا جماعته پِر بییَنه واسِنه نتانسَردشانه، پس اَشِنده کییه بانه سَر و سفالان وَسَطِنه اَ فلجشان چه تخت نه بخرسانسشانه جیر و جماعت وَسَطِک، عیسیشان پرانک بنا. 20عیسی وختی چوان ایمانش بینده، باتشه: «ای مردک، اِشته گناهه بَخشِسه ببنده!» 21امّا تورات معلمان و فَریسیان اِشتن نه فکرشان بِکه: «اِم کیه که کُفُر واتر؟ کی خدا غیراض تانِه گناهان ببَخشه؟» 22عیسی که بزانسه اَوه چِه فکری کردرنده آپرسِسشه: «چیه را شاما دِلِک اِنجوره فکران کرا؟ 23کامینه واتَن راحتره: ”اِشته گناهه بَخشِسَه بِبِنده“ یا اِم که ”بِیض و بمج“؟ 24امّا چِمِه واسِنه که بزانا انسانه زا، گِلِک قدرت داره تا گناهان ببَخشه…» - اَ فَلَجه مَردَکِنَش باته: «تِنه واجم، بیض، اِشته یاگا اَپَرچین و بِش اِشته کییه!» 25البَحَل، اَ مردک چَوان پرانک بِندَرس اِشتن یاگاش که چَوه سَر خُوته به اَپَرچیشه و ایزِه که زَ خداش شُکر کردرده بِشه اِشتن کییه. 26همه اِم اتفاقان ویندَنِک مات آبنده، خداشان شکر کردرده و ترسَردِندنده و واتَردشانه: «اُوری چُنجوره عجیب چیمان بیندِنِده.»
لاوی دعوت کردن
27چاوَش عیسی اَ کییه نه بَرشه و باجگیری شی بیند، که باج اَرَکتنه دَکَک نشته بِه. چَوه نام لاوی به. عیسی اَونه باته: «چِمن پَشَه بوره.» 28لاوی بِهشت، همه چیش اَگا بنا و عیسی پَشدنه بِشه. 29اَو اِشتن کییَک پیله میهمانیشی عیسی راش بِدا. پِرَه جمعاتی باجگیران و علوده مردمِک، اَواننه سفره سَرک بِنِشتنده. 30امّا فَریسیان علما و تورات معلمان، غرغر نَه عیسی شاگرداننَه باتشانه: «چیه را باجگیران و گناهکاران نه خَردَرا آخَردرا؟» 31عیسی جواوبش بدا: «مریضه آدمان طبیب گَه، نه سالمه آدمه. 32از آمییِم تا گناهکاران دعوت بکرم توبه بکرنده، نه صالحه آدمان.»
سوال روجه کتنه درباره
33اَوان عیسی نه باته: «یحیی شاگرده خیلی موقع روجَه گیرِنده و دعا کَرِنده؛ فَریسیان شاگرده نی اِنجورنده، امّا اِشته شاگِرده خَرِنده و آخَرنده.» 34عیسی باته: «آیا تانام ویوه مِیهمانان نه تا وقتی که زَما اَوانَیه باجام روجَه بیگیرا؟ 35روجانی آرسنده که زَما اَوانک اَرَگیرنده. اَ روجانک اَوه نی روجَه گیرینده.» 36عیسی اِم مَثَلشَه نی چَوان را بیزییا: «هیچ کس تازه خَلوعک ای تیکه نِبِره، تا کوینه خَلوعک پینه بزنه. اگم اِنجوره بکره، هم تازه خَلوعش زارنسَه همین که تازه پارچه کوینه خَلوعه سَرک ناجور بی. 37هیچ کس تازه شرابه کوینه یالاقچَه هان دِلَک دنِکَره. اگم دِکره، چون تازه شراب حَلا گاز داره، کوینه یالاقچَه هان تِراکِنه و شراب اَرَبی و یالاقچَه نی هیچ بَرشینده. 38تازه شرابه گه تازه یالاقچَه هانک دِکَری. 39هیچ کسی کوینه شراب آخردنه پَش، تازه شراب آنِخازه، چون واجه: ”کوینه شراب چاک تر اِسه.“‌»

Currently Selected:

انجیل لوقا 5: TIT

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in