مَتّایِ انجیل 20
20
انگورباغِ کارگرانِ نَقل
1«آسمانِ پادشائی، صاحاب باغیَ مانه کی صُبِ دَم بیرون شه تا خو انگورباغِ ره چن تا روزمُزدِ کارگر بیگیره. 2صاحاب باغ اوشانِ مرا طِی بُکود کی هر روج ایتا دینار کی ایتا روجِ کارِ دستمُزد انگورباغِ درون بو، هرتایَ فَده. بازون اَشانَ خو انگورباغ روانه کود. 3ساعت نُه صُب ایوارده بیرون بُشو و دسته ئیَ میدان دور بیده کی بیکار ایسابید. 4اوشانَم بگفت: ”شُمانم می انگور باغ بیشید و اونچی کی شیمی حقه، شمرأ فَدَم.“ 5پس اوشانم بُشوئید. بازم ظهر، و ساعت سه بعدظهرم، بیرون بُشو و اَطو بُکود. 6ساعت پنج بعدظهرم بیرون بُشو و ایوارده چندنفرَ کی بیکار ایسابید بیده و اوشانِ جا واورسه: ”چره تمانِ روج اَیا بیکار ایسائید؟“ 7اوشان جواب بدَه ئید: ”چونکی هیکّس امرا کار فأنده.“ صاب باغ اوشانَ بگفت: ”شُمانم می انگور باغِ درون بیشید.“ 8غروب دَم، صاب باغ خو مُباشرَ بگفت: ”کارگرانَ دوخوان و اَشانِ مُزدَ فَدَن، آخرتا جا شروع بُکون تا اوّلتا.“ 9کارگرانی کی دوروَر ساعت پنج کارِ سر باموبید، هرتا ایتا دینار فیگیفتید. 10وقتی نوبت، اوشانیَ فارسه کی جُلُوتر جه همه باموبید خیال بُکودید دیگرانِ جا ویشتر خوائید فیگیفتن. ولی هرتا جه اوشانم ایتا دینار فیگیفتید. 11هَطو کی خوشان مُزدَ فیگیفتید، غُرغُرِ مرا صاحاب باغَ بگفتید: 12”اَشان کی آخربسر باموبید فقط یک ساعت کار بُکودید و تو اوشانَ اَمی مرا کی تمانِ روج آفتاوِ جیر بسوختیم و زحمت بکشِه ئیم، برابر دستمُزد فَدَن دری!“ 13صاب باغ ایتا جه اوشانَ فندرست و بگفت: ”اَی رفق، من تره بَدی نُکودَم. مگه اَمی قرار ایتا دینار نُبو؟ 14تی حقَ فیگیر و بوشو! من خوائم اَ آخریَ تی مانستن دست مُزد فَدَم. 15مگه حق نارَم می مالِ مرا اونچی کی خوائم بُکونم؟ چوم ناری می دَس و دیل بازیَ بیدینی؟“ 16پس، اوشانی کی آخرید، اول بیدی و اوشانی کی اوّلید، آخر!»
عیسی سیومی پیشگویی خو مَردن و زنده بوستنِ باره
17وقتی کی عیسی اورشلیم سو شئون دوبو، راه میان، خو دوازده تا شاگردَ ایتا گوشه ببَرد و اَشانَ بگفت: 18«هسّا اورشلیم شیم. اویا انسانِ پسرَ کاهنانِ سَران و تورات آموجگارانِ دَس تسلیم خوائید کودن. اوشان اونَ مَردن ره محکوم خوائید کودن 19و غیر یهودیانِ دَس خوائید واسپاردن تا رَخشنَ گیرید و شَلاق بُخوره و مصلوب ببه. ولی سیومی روجِ درون زنده خوائه بوستن.»
ایتا مارِ خواسته
20زِبِدی پسرانِ مار، خو دوتا پسرِ اَمرا عیسی ورجه بامو و اونِ جُلُو زانو بزه و عیسی جا بخواسته کی اونِ ناجیَ برآورده بُکونه. 21عیسی واورسه: «تی ناجی چیسه؟» اوشان مار بگفت: «اجازه بدَن می اَ دوتا پسر تی پادشائی درون، ایتا تی راستِ وَر و اویتا تی چپِ وَر بینشینید.» 22عیسی جواب بدَه: «شُمان نانیدی چی خوائیدی! تانیدی اُ جامِ جا کی من بایسی بُنوشَم، بُنوشید؟» اُ دوتا برار جواب بدَه ئید: «بله، تانیم.» 23عیسی بگفت: «اُ جامِ جا کی من نوشم، نوشیدی، ولی بدانید کی می راست و چپ وَر نیشتن می ایختیار نیه تا اونَ اینفر فَدم. اَ جایگا اوشانِ شینه کی می پئر اوشان ره حاضیر بُکوده.»
24وقتی اُ دَه تا شاگرد اَنه بیشتاوستید، اُ دوتا برارِ سر غیظ بُکودید. 25ولی عیسی اَشانَ دوخواد و بگفت: «شُمان دانیدی کی دیگر مردومانِ حاکمان اَشانِ سر آقایی کونید و اوشانِ پیله تران اَشانَ دستور دیئیدی. 26ولی شیمی میان اَطو نبه. هر کی خوائه شیمی میان پیله ببه، بایسی شیمی خیدمتکار ببه. 27و هر کی خوائه شیمی میان اول ببه، بایسی شیمی نوکر ببه. 28حتی انسانِ پسرم نامو تا اونَ خیدمت بُکونید، بلکی بامو تا خیدمت بُکونه و خو جانِ مرا خَیلیانِ رهائی بهایَ فدِه.»
عیسی دو تا کورَ شفا دئه
29اُ زمات کی عیسی و اونِ شاگردان اَریحا شارَ تَرکا کودن دیبید، خَیلیان اونِ دُمبالسَر رادکفتید. 30راه سر، دو تا کورِ مردای نیشته بید. وقتی بیشتاوستید عیسی جه اویا ردّا بوستن دَره، فریاد بزئید: «آقا، اَی داوود پسر، امرا رحم بُکون!» 31خلق اوشانَ تشر بزئید و بخواستید کی تام بزنید، ولی اَشان ویشتر داد بزئید کی: «آقا، اَی داوود پسر، امرا رحم بُکون!» 32عیسی بِئسا و اُ دوتایَ دوخواد و واورسه: «چی خوائیدی شمرأ بُکونم؟» 33اوشان جواب بدَه ئید: «آقا خوائیم اَمی چومان وازا به.» 34عیسی دیلسوجی مرا اوشانِ چومان سر دَس فاکشه و هو دَم اوشانِ چومان بیده و اون دُمبال رادکفتید.
Currently Selected:
مَتّایِ انجیل 20: GIL
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
مَتّایِ انجیل 20
20
انگورباغِ کارگرانِ نَقل
1«آسمانِ پادشائی، صاحاب باغیَ مانه کی صُبِ دَم بیرون شه تا خو انگورباغِ ره چن تا روزمُزدِ کارگر بیگیره. 2صاحاب باغ اوشانِ مرا طِی بُکود کی هر روج ایتا دینار کی ایتا روجِ کارِ دستمُزد انگورباغِ درون بو، هرتایَ فَده. بازون اَشانَ خو انگورباغ روانه کود. 3ساعت نُه صُب ایوارده بیرون بُشو و دسته ئیَ میدان دور بیده کی بیکار ایسابید. 4اوشانَم بگفت: ”شُمانم می انگور باغ بیشید و اونچی کی شیمی حقه، شمرأ فَدَم.“ 5پس اوشانم بُشوئید. بازم ظهر، و ساعت سه بعدظهرم، بیرون بُشو و اَطو بُکود. 6ساعت پنج بعدظهرم بیرون بُشو و ایوارده چندنفرَ کی بیکار ایسابید بیده و اوشانِ جا واورسه: ”چره تمانِ روج اَیا بیکار ایسائید؟“ 7اوشان جواب بدَه ئید: ”چونکی هیکّس امرا کار فأنده.“ صاب باغ اوشانَ بگفت: ”شُمانم می انگور باغِ درون بیشید.“ 8غروب دَم، صاب باغ خو مُباشرَ بگفت: ”کارگرانَ دوخوان و اَشانِ مُزدَ فَدَن، آخرتا جا شروع بُکون تا اوّلتا.“ 9کارگرانی کی دوروَر ساعت پنج کارِ سر باموبید، هرتا ایتا دینار فیگیفتید. 10وقتی نوبت، اوشانیَ فارسه کی جُلُوتر جه همه باموبید خیال بُکودید دیگرانِ جا ویشتر خوائید فیگیفتن. ولی هرتا جه اوشانم ایتا دینار فیگیفتید. 11هَطو کی خوشان مُزدَ فیگیفتید، غُرغُرِ مرا صاحاب باغَ بگفتید: 12”اَشان کی آخربسر باموبید فقط یک ساعت کار بُکودید و تو اوشانَ اَمی مرا کی تمانِ روج آفتاوِ جیر بسوختیم و زحمت بکشِه ئیم، برابر دستمُزد فَدَن دری!“ 13صاب باغ ایتا جه اوشانَ فندرست و بگفت: ”اَی رفق، من تره بَدی نُکودَم. مگه اَمی قرار ایتا دینار نُبو؟ 14تی حقَ فیگیر و بوشو! من خوائم اَ آخریَ تی مانستن دست مُزد فَدَم. 15مگه حق نارَم می مالِ مرا اونچی کی خوائم بُکونم؟ چوم ناری می دَس و دیل بازیَ بیدینی؟“ 16پس، اوشانی کی آخرید، اول بیدی و اوشانی کی اوّلید، آخر!»
عیسی سیومی پیشگویی خو مَردن و زنده بوستنِ باره
17وقتی کی عیسی اورشلیم سو شئون دوبو، راه میان، خو دوازده تا شاگردَ ایتا گوشه ببَرد و اَشانَ بگفت: 18«هسّا اورشلیم شیم. اویا انسانِ پسرَ کاهنانِ سَران و تورات آموجگارانِ دَس تسلیم خوائید کودن. اوشان اونَ مَردن ره محکوم خوائید کودن 19و غیر یهودیانِ دَس خوائید واسپاردن تا رَخشنَ گیرید و شَلاق بُخوره و مصلوب ببه. ولی سیومی روجِ درون زنده خوائه بوستن.»
ایتا مارِ خواسته
20زِبِدی پسرانِ مار، خو دوتا پسرِ اَمرا عیسی ورجه بامو و اونِ جُلُو زانو بزه و عیسی جا بخواسته کی اونِ ناجیَ برآورده بُکونه. 21عیسی واورسه: «تی ناجی چیسه؟» اوشان مار بگفت: «اجازه بدَن می اَ دوتا پسر تی پادشائی درون، ایتا تی راستِ وَر و اویتا تی چپِ وَر بینشینید.» 22عیسی جواب بدَه: «شُمان نانیدی چی خوائیدی! تانیدی اُ جامِ جا کی من بایسی بُنوشَم، بُنوشید؟» اُ دوتا برار جواب بدَه ئید: «بله، تانیم.» 23عیسی بگفت: «اُ جامِ جا کی من نوشم، نوشیدی، ولی بدانید کی می راست و چپ وَر نیشتن می ایختیار نیه تا اونَ اینفر فَدم. اَ جایگا اوشانِ شینه کی می پئر اوشان ره حاضیر بُکوده.»
24وقتی اُ دَه تا شاگرد اَنه بیشتاوستید، اُ دوتا برارِ سر غیظ بُکودید. 25ولی عیسی اَشانَ دوخواد و بگفت: «شُمان دانیدی کی دیگر مردومانِ حاکمان اَشانِ سر آقایی کونید و اوشانِ پیله تران اَشانَ دستور دیئیدی. 26ولی شیمی میان اَطو نبه. هر کی خوائه شیمی میان پیله ببه، بایسی شیمی خیدمتکار ببه. 27و هر کی خوائه شیمی میان اول ببه، بایسی شیمی نوکر ببه. 28حتی انسانِ پسرم نامو تا اونَ خیدمت بُکونید، بلکی بامو تا خیدمت بُکونه و خو جانِ مرا خَیلیانِ رهائی بهایَ فدِه.»
عیسی دو تا کورَ شفا دئه
29اُ زمات کی عیسی و اونِ شاگردان اَریحا شارَ تَرکا کودن دیبید، خَیلیان اونِ دُمبالسَر رادکفتید. 30راه سر، دو تا کورِ مردای نیشته بید. وقتی بیشتاوستید عیسی جه اویا ردّا بوستن دَره، فریاد بزئید: «آقا، اَی داوود پسر، امرا رحم بُکون!» 31خلق اوشانَ تشر بزئید و بخواستید کی تام بزنید، ولی اَشان ویشتر داد بزئید کی: «آقا، اَی داوود پسر، امرا رحم بُکون!» 32عیسی بِئسا و اُ دوتایَ دوخواد و واورسه: «چی خوائیدی شمرأ بُکونم؟» 33اوشان جواب بدَه ئید: «آقا خوائیم اَمی چومان وازا به.» 34عیسی دیلسوجی مرا اوشانِ چومان سر دَس فاکشه و هو دَم اوشانِ چومان بیده و اون دُمبال رادکفتید.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company