اِنجیلِ یوحنا 16
16
1«همۀ این چیا ره شِما ره بااوتِمه تا شه ایمونِ جِم نَکِفین. 2شِما ره عبادتگاه هائه جِم بیرون کاندِنه و حَتَّی مووقه ای رِسِنه که هر کی شِما ره بَکوشه، خیال کانده خِدا ره خِدمِتِ هاکارده. 3این کارا ره کاندِنه، چوون نا آسِمونی پییِرِ بِشناسینه، نا مِ ره. 4ولی اینا ره شِما ره بااوتِمه تا وَختی وه مووقه بَرِسیه، شه یاد بیارین که شِما ره بااوته بیمه. این چیا ره اَوِّل شِما ره نااوتِمه، چوون شه، شِمه هِمراه دَیمه.
روحِ القدوسِ کار
5«اِسا اونی پَلی شومبه که مِ ره بَفرِسیه، و هیچ کِدوم نَپِرسِنِنی، ”کِجه شُونی؟“ 6ولی چوون این چیا ره شِما ره بااوتِمه، شِمه دِل غَمِ جِم پِر بَییه. 7با این وجود حَییقَتِ شِما ره گامبه، شِمه نَفعِ که مِن بُورِم. چوون اگه نَشوئِم، اون پِشتیبون شِمه پَلی نِننه؛ ولی اگه بُورِم وه ره شِمه پَلی رِسِندِمبه. 8وَختی اون پِشتیبون بِیّه، دِنیائه مَردِمِ گِناه و صالح بییَن و داوِریِ وِسه مَحکوم کانده. 9گِناهِ وِسه، چوون مِ ره ایمون نیارنِنه. 10صالح بییَنِ وِسه، چوون پییِرِ پَلی شومبه و دییه مِ ره نَویندِنی. 11و داوِریِ وِسه، چوون این دِنیائه رئیس، که شیطانِ مَحکوم بَییه.
12«هَمتی خَله چیا دارمه که شِما ره بارِم، ولی اَلان وه بِشنُسِنِ طاقتِ نِدارنِنی. 13ولی وَختی حَییقِتِ روح بِیّه، شِما ره، به تِمومِ حَییقِت رهبری کانده؛ چوون وه شه جِم گَب نَزِنده، بلکه اونچی اِشنُنه ره گانه و شِما ره آینده جِم با خَوِر کانده. 14وه مِ ره جِلال دِنه، چوون اونچی که مِ شِنه ره گِرنه، شِما ره خَوِر دِنه. 15هر چی پییِر دارنه، مِ شِنه. اینِ وِسه بااوتِمه اونچی که مِ شِنه ره گِرنه، شِما ره خَوِر دِنه.
16«اَت کم دییه، مِ ره نَویندِنی، ولی اَت کم دییه اَی هم مِ ره ویندِنی.» 17اون وَخت وه شاگِردونِ جِم بعضیا هَمدییه ره بااوتِنه: «وه منظور چیه که گانه”اَت کم دییه، دییه مِ ره نَویندِنی، و اَت کم دییه، اَی دِواره مِ ره ویندِنی“؟ یا اینکه گانه”چوون پییِرِ پَلی شومبه“؟» 18پَس وِشون هَمدییه ره گاتِنه: « ”وه مَنظور اینکه گانه: ’اَت کم دییه‘ چِیه؟ نِفَهمِبمی چیِ خَوِری گَب زَنده؟» 19عیسی دونِسه که خوانِنه وه جِم سِئال هاکانِن؛ پَس وِشونِ بااوته: « اینِ وِسه هَمدییهِ هِمراه بَحث کاندینی که بااوتِمه، ”اَت کم دییه، دییه مِ ره نَویندِنی، ولی اَت کم دییه، اَی دِواره مِ ره ویندِنی“؟ 20حَییقَتاً، شِما ره گامبه، شِما برمه زاری کاندینی، ولی دِنیا خِشال بونه؛ شِما ره غَم و غُصّه گِرنه، ولی شِمه غم و غُصه خِشالی ره تبدیل بونه. 21یِتا زِنا بِزائِنِ مووقه دَرد کَشِنه، چوون که وه مووقه بَرِسیه؛ ولی وَختی وه وَچه دِنیا بییَمو، دییه شه دَردِ یاد نیارنه، چوون یِتا آدِم دِنیا بییَمو، خِشالِ. 22همین طی هم، شِما هم اَلان غم و غُصه دارنِنی؛ ولی اَی دِواره شِما ره ویمبه و شِمه دِل خِشال بونه و هیچ کی شِمه خِشالی ره شِمه جِم نَینه. 23اون روز، دییه هیچی مِ جِم نِخوانِنی. حَییقَتاً، شِما ره گامبه، هر چی آسِمونی پییِرِ جِم مِ اسمِ هِمراه بِخوائین، اونِ شِما ره دِنه. 24تا اَلان مِ اسمِ هِمراه هیچی نِخواسینی؛ بِخوائین تا پی دا هاکانین که شِمه خِشالی کامل بَووه.
25«اینا ره مَثِلِ هِمراه شِما ره بااوتِمه؛ ولی مووقه ای رِسِنه که دییه این طی شِمه هِمراه گَب نَزِمبه، بلکه پییِرِ خَوِری عَلِنی شِما ره گامبه. 26اون روز، مِ اسم هِمراه دَرخواس کاندینی. و شِما ره نارمه که مِن شِمه طَرِفِ جِم دَرخواس کامبه، 27چوون پییِر شه، شِما ره دوس دارنه، چوون شِما مِ ره دوس داشتینی و باوِر هاکاردینی که خِدائه طَرِفِ جِم بییَمومه. 28مِن پییِرِ طَرِفِ جِم این دِنیائه دِله بییَمومه؛ و اَلان این دِنیا ره تَرک کامبه و پییِرِ پَلی شومبه.»
29اون وَخت وه شاگِردون بااوتِنه: «اَلان دییه عَلِنی گَب زَندی، نا مَثِلِ هِمراه. 30اِسا دییه دُومبی همه چیِ جِم خَوِر دارنی و نیاز نِدارنی کِسی تِ جِم سِئالی بَپِرسه. اینِ وِسه، باوِر دارمی که خِدائه طَرِفِ جِم بییَموئی.» 31عیسی وِشونِ بااوته: «اَلان، باوِر دارنِنی؟ 32مووقه ای رِسنه، که حَییقَتاً هم همین اَلان هم بَرِسیه، که شِما همه پَخشِ پِلا بونِنی و هر کِدوم شه سِره شونِنی و مِ ره تینا اییِلنِنی؛ ولی مِن تینا نیمِه، چوون آسِمونی پییِر مِ هِمراه دَره. 33اینا ره شِما ره بااوتِمه تا مِ دِله آرامش دارین. دِنیائه دِله زَحمِت و عِذاب، شِمه وِسه دَره؛ ولی شِمه دِل قِرص بوئه، چوون مِن دِنیا ره پیروز بَیمه.»
Currently Selected:
اِنجیلِ یوحنا 16: EMB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@2024 Korpu Company
اِنجیلِ یوحنا 16
16
1«همۀ این چیا ره شِما ره بااوتِمه تا شه ایمونِ جِم نَکِفین. 2شِما ره عبادتگاه هائه جِم بیرون کاندِنه و حَتَّی مووقه ای رِسِنه که هر کی شِما ره بَکوشه، خیال کانده خِدا ره خِدمِتِ هاکارده. 3این کارا ره کاندِنه، چوون نا آسِمونی پییِرِ بِشناسینه، نا مِ ره. 4ولی اینا ره شِما ره بااوتِمه تا وَختی وه مووقه بَرِسیه، شه یاد بیارین که شِما ره بااوته بیمه. این چیا ره اَوِّل شِما ره نااوتِمه، چوون شه، شِمه هِمراه دَیمه.
روحِ القدوسِ کار
5«اِسا اونی پَلی شومبه که مِ ره بَفرِسیه، و هیچ کِدوم نَپِرسِنِنی، ”کِجه شُونی؟“ 6ولی چوون این چیا ره شِما ره بااوتِمه، شِمه دِل غَمِ جِم پِر بَییه. 7با این وجود حَییقَتِ شِما ره گامبه، شِمه نَفعِ که مِن بُورِم. چوون اگه نَشوئِم، اون پِشتیبون شِمه پَلی نِننه؛ ولی اگه بُورِم وه ره شِمه پَلی رِسِندِمبه. 8وَختی اون پِشتیبون بِیّه، دِنیائه مَردِمِ گِناه و صالح بییَن و داوِریِ وِسه مَحکوم کانده. 9گِناهِ وِسه، چوون مِ ره ایمون نیارنِنه. 10صالح بییَنِ وِسه، چوون پییِرِ پَلی شومبه و دییه مِ ره نَویندِنی. 11و داوِریِ وِسه، چوون این دِنیائه رئیس، که شیطانِ مَحکوم بَییه.
12«هَمتی خَله چیا دارمه که شِما ره بارِم، ولی اَلان وه بِشنُسِنِ طاقتِ نِدارنِنی. 13ولی وَختی حَییقِتِ روح بِیّه، شِما ره، به تِمومِ حَییقِت رهبری کانده؛ چوون وه شه جِم گَب نَزِنده، بلکه اونچی اِشنُنه ره گانه و شِما ره آینده جِم با خَوِر کانده. 14وه مِ ره جِلال دِنه، چوون اونچی که مِ شِنه ره گِرنه، شِما ره خَوِر دِنه. 15هر چی پییِر دارنه، مِ شِنه. اینِ وِسه بااوتِمه اونچی که مِ شِنه ره گِرنه، شِما ره خَوِر دِنه.
16«اَت کم دییه، مِ ره نَویندِنی، ولی اَت کم دییه اَی هم مِ ره ویندِنی.» 17اون وَخت وه شاگِردونِ جِم بعضیا هَمدییه ره بااوتِنه: «وه منظور چیه که گانه”اَت کم دییه، دییه مِ ره نَویندِنی، و اَت کم دییه، اَی دِواره مِ ره ویندِنی“؟ یا اینکه گانه”چوون پییِرِ پَلی شومبه“؟» 18پَس وِشون هَمدییه ره گاتِنه: « ”وه مَنظور اینکه گانه: ’اَت کم دییه‘ چِیه؟ نِفَهمِبمی چیِ خَوِری گَب زَنده؟» 19عیسی دونِسه که خوانِنه وه جِم سِئال هاکانِن؛ پَس وِشونِ بااوته: « اینِ وِسه هَمدییهِ هِمراه بَحث کاندینی که بااوتِمه، ”اَت کم دییه، دییه مِ ره نَویندِنی، ولی اَت کم دییه، اَی دِواره مِ ره ویندِنی“؟ 20حَییقَتاً، شِما ره گامبه، شِما برمه زاری کاندینی، ولی دِنیا خِشال بونه؛ شِما ره غَم و غُصّه گِرنه، ولی شِمه غم و غُصه خِشالی ره تبدیل بونه. 21یِتا زِنا بِزائِنِ مووقه دَرد کَشِنه، چوون که وه مووقه بَرِسیه؛ ولی وَختی وه وَچه دِنیا بییَمو، دییه شه دَردِ یاد نیارنه، چوون یِتا آدِم دِنیا بییَمو، خِشالِ. 22همین طی هم، شِما هم اَلان غم و غُصه دارنِنی؛ ولی اَی دِواره شِما ره ویمبه و شِمه دِل خِشال بونه و هیچ کی شِمه خِشالی ره شِمه جِم نَینه. 23اون روز، دییه هیچی مِ جِم نِخوانِنی. حَییقَتاً، شِما ره گامبه، هر چی آسِمونی پییِرِ جِم مِ اسمِ هِمراه بِخوائین، اونِ شِما ره دِنه. 24تا اَلان مِ اسمِ هِمراه هیچی نِخواسینی؛ بِخوائین تا پی دا هاکانین که شِمه خِشالی کامل بَووه.
25«اینا ره مَثِلِ هِمراه شِما ره بااوتِمه؛ ولی مووقه ای رِسِنه که دییه این طی شِمه هِمراه گَب نَزِمبه، بلکه پییِرِ خَوِری عَلِنی شِما ره گامبه. 26اون روز، مِ اسم هِمراه دَرخواس کاندینی. و شِما ره نارمه که مِن شِمه طَرِفِ جِم دَرخواس کامبه، 27چوون پییِر شه، شِما ره دوس دارنه، چوون شِما مِ ره دوس داشتینی و باوِر هاکاردینی که خِدائه طَرِفِ جِم بییَمومه. 28مِن پییِرِ طَرِفِ جِم این دِنیائه دِله بییَمومه؛ و اَلان این دِنیا ره تَرک کامبه و پییِرِ پَلی شومبه.»
29اون وَخت وه شاگِردون بااوتِنه: «اَلان دییه عَلِنی گَب زَندی، نا مَثِلِ هِمراه. 30اِسا دییه دُومبی همه چیِ جِم خَوِر دارنی و نیاز نِدارنی کِسی تِ جِم سِئالی بَپِرسه. اینِ وِسه، باوِر دارمی که خِدائه طَرِفِ جِم بییَموئی.» 31عیسی وِشونِ بااوته: «اَلان، باوِر دارنِنی؟ 32مووقه ای رِسنه، که حَییقَتاً هم همین اَلان هم بَرِسیه، که شِما همه پَخشِ پِلا بونِنی و هر کِدوم شه سِره شونِنی و مِ ره تینا اییِلنِنی؛ ولی مِن تینا نیمِه، چوون آسِمونی پییِر مِ هِمراه دَره. 33اینا ره شِما ره بااوتِمه تا مِ دِله آرامش دارین. دِنیائه دِله زَحمِت و عِذاب، شِمه وِسه دَره؛ ولی شِمه دِل قِرص بوئه، چوون مِن دِنیا ره پیروز بَیمه.»
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@2024 Korpu Company