YouVersion Logo
Search Icon

نامَه عِبرانِنیا 6

6
1پَ بِلگی از درسِی ابتدایی دربارَهِ مسیح رَد بِبِم، و اُ طرف بالغ بُدَ اُچِم، و دَفَیدو پایَه‌ئا لِی اِیا نِنِسِم یعنی لِی توبَه از کَرِی بیخود و ایمون اُ خدا، 2و تعلیم دربارَهِ غسل تعمیدیا، دست نَدَیّا، زندَه آبُدَئِه مُردَیّا و محاکمَه اَبَدی. 3و اَگَه خدا اجازَه هادَ اِئا اَنجوم اَتِم.
4اَسِی که اِ محالِه آنایایی که یَک دَفَه وَ نور الهی روشن بُدِستِت، هم آنایایی که هَدیَه آسِمونِنا مَزَه شُکِردِ و تِی روح کدّوس خدا شریک بُدِستِت، 5و خَشِنِ کلوم خدا و کُدرتِی دُورَئِه آیندَه‌ئا مَزَه شُکِردِ، 6و بعدُش از ایمون اُفتَدِستِتا، دَفَیدو شُن طرف توبَه واگَردِنی، اَسِی که آنایا، دَفَیدو پُسِ خدائا وَ ضرر خوشو اُ صلیب اَکَشِت و اُ آنا جلووِ چَش هَمَه کوچک اَدَکنِت.
7اَگَه زِمی، بَرُنی که بِشتَهِ وَختیا شُلو اَبَرِئی اُ خوش بِگِرِ و اَسِی کسِی که شُنسِه کِشت بُدِ محصول مفید هادَ، از خدا برکت اَگِرِ. 8ولی اَگَه اِ زِمِنا خار و خَشار سَوُز بِکو، بی‌ارزشه و نَزیکِه که لعنت بِبِه و آخر عاکبتُش سُتَئِه.
9اَی عزیزیا با اِکِه اینا حرف اَزنِم، ولی دربارَهِ شما مطمئنِم که چِی‌یَی بِهتَه، چِی‌یَی که مال نجاتِه، نصیبتو اَبِه. 10اَسِی که خدا ظالم نی که کَر شمائا و محبتیا که وَ اسم آنا، تِی خدمت اُ ایموندارِی اُ مسیح تُن نِشو دَدِ و هَنو هم اَنجوم اَتی، شُزیاد اُچِه. 11آرزوی اَما اِئِه که هر یَکتو هَمِ غیرتا تا آخر نِشو هادَ تا امیدتو کامل اُ اَنجوم بِرَسِه، 12تَ تَلانت نِبی، بلکه از کسِی که اُ واسطَهِ ایمون و صبر، وعدَه‌یّائا اُ ارث اَبرِت، اُلگو بِگِری.
وعدَه‌ئِی خدا حَتمیه
13اَسِی که موکَه‌ای که خدا شُ ابراهیم پیغامبر وعدَه دَ، از مِکاکِه کسی گَپتَه از خدا خوش نِهاد که اُ آنا کَسام واخَه، پَ اُ خوش کَسام شاخَه 14و اُشگُت: «حتماً اُ تو برکت اَتام و اُ تو بُری اَکنام.» 15و اینایی، ابراهیم وَ صبر انتظار اُشکَشی، و اُ وعدَه‌وا رَسی.
16اَسِی که مردم اُ چِی کَسام اَدَخرِت که از خوشو گَپتَئِه، و تِی هَمَهِ جَر و مُرافِعَه‌یّاشو، حرف آخر یَک کَسامِه تا معتبر بِه. 17پَ وَختی که خدا شَئِست اُ آنایاکِه مِ وعدَه‌وا اُ وارث اَبرِت، واضحتَه نِشو هادَ که هدفُش اَلِش نابِه، اُ آنا وَ کَسام ضمانت اُشکِه، 18تا اُ واسطَهِ دو چِی که اَلِش نابِت، که محالِه خدا دربارَهِ آنایا دارُو بِگِه، اَما دلگرمِنِ کَوِنی مُبِه، اَما که اَسِی پناه بُردَ گُروختِستِم تا امیدیا که جلووِ رَهموئِه، مُحکام بِگِرِم. 19اِ امیدا اَسِی جونمو، چُنِ لَنگَریه که مطمئن و مُحکامِه، امیدی که اُ آنراوِ پردَهِ چادر اَچِه، اُ قدس‌الاقداس، 20جَی که عیسی جلوتَه از اَما، و وَ جَی اَما چِدِ؛ آناکِه گَپترین کاهِن اَبَدی بُدِ، تِی رتبَه مِلْکیصِدِق.

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in