YouVersion Logo
Search Icon

کَرِی حَوارِنیا 12

12
پِطرُس از زندان خلاص اَبِه
1تِی مِ زَمونا، هیرودیسِ پادشاه شروع اُ ظلم و ستم اُ یَک مُشتی از اعضای کلیسا اُشکِه. 2وَ فَرمُنِ آنا اُ یعکوب کاکَی یوحَنا وَ شمشیر شُکُشت. 3و وَختی که اُشدی یهودِنیا از اِ کَرُش شُن خَش اُمَ، بَتَه اُشکِه و اُ پِطرُس هم اُشگِرِت. اِ اتفاکا تِی رازِی عید فَطیر اُفتَه. 4هیرودیس بعد از دستگیرِنِ پِطرُس، آنا شُ زندان بِست و چهارتا گروه چهار نفری از سربازیا اَسِی نگهبونِنِ آنا اُشنَه. هیرودیس شَئِست که بعد از عید پِسَخ، اُ پِطرُس جلووِ مردم محاکمَه بِکو.
5پَ پِطرُس تِک زندان هاد، ولی اعضای کلیسا وَ جدیّت حَدِ خدا اَسِی آنا دعا شواَکِه.
6مِ شاوی که هیرودیس شَئِست صباش اُ پِطرُس محاکمَه بِکو، پِطرُس مارَکَهِ دوتا سرباز خَتِستاد، و خاد دوتا زانجیر شُنابَستِستاد. نگهبونیا هم جلووِ دَرِ زندان نگهبونی شواَدَ. 7جِخُو یَک فرشتَه خداوند حَدِ پِطرُس وَایستَ و یَک نوری تِک زندان درخشِئِست. فرشتَه شُ پهلونِ پِطرُس زاد و بیدار شاکِه، اُشگُت: «زود آپابِش!» و زانجیریا از دستِی پِطرُس واز آبو.
8فرشتَه شُ آنا گُت: «شال کُمَرُت وابان و جِتی اُ پا کُ.» پِطرُس هَمِ کَرا اُشکِه. بعد فرشتَه شُ آنا گُت: «عبات اُ دُور خوت کُ و اَزدُمبالَهِ ما بِدا.» 9پِطرُس اَزدُمبالَهِ آنا از زندان دَر چو. آنا باور اُشناکِه مِ چِی که فرشتَه اَنجوم دَدا، واکعیَه، بلکه گَمون شَکِه رؤیا دِدا. 10آنایا از نگهبونِی اوّل و دوّم رَد بُدِت و اُ دروازَهِ آهنِنی رَسِدِت که دَرُش روبَرُنِ شهر واز اَدَبو. دروازَه خاد وَ خاد اَسِی آنایا واز آبو. آنایا دَر چِدِت و وَختی اُ تَهِه کوچَه رَسِدِت، جِخُو مِ فرشتَه‌وا ناپدید بو.
11وَختی که پِطرُس اُ خوش اُمَ، اُشگُت: «اَلَه دِگَه مطمئنام که خداوند فرشتَش اُشفِرِستَدِ و اُ ما از دست هیرودیس و هَمَهِ مِ چِی که کوم یهود منتظرُش هادِت که مُ سِرَ بیاد، آزاد اُشکِردِ.»
12وَختی اِئا اُشفَهمی، اُ خونَهِ مریم نَنَهِ یوحَنا چو، اُ یوحَنا مَرقُس هم شواَگُت. آنکا خیلیا جمع آبُستادِت و دعا شواَکِه. 13وَختی پِطرُس دَر خونَه‌وا اُشزاد، کنیزی که اسمُش رودا هاد اُمَ تا دَرا واز آکو. 14مِ کنیزا صدای پِطرُسا اُششِناسی، و از خارامی دَرا واز شانِکِه، بلکه شُخیزکِه چو جا و خبر اُشدَ که پِطرُس دُم دالو وَایستَدِ.
15آنایا شُن آنا گُت: «تو گِنا بُستِش.» ولی مِ کنیزا لِی حرفُش پریچ هاد، آنایا هم تیپَستا شواَگُت: «حتما فرشتَه آنائِه.»
16ولی پِطرُس تیپَستا در شَزاد. وَختی آنایا دَرا واز شُناکِه، اُ پِطرُس شُدی و حیرون بُدِت. 17ولی پِطرُس وَ دستُش شُ آنایا اشارَه اَکِه ساکت آبِت و شُنسِه نَکل اُشکِه که چینا خداوند اُ آنا از زندان شُدَر اَئوردِ. پِطرُس اُشگُت: «اُ یعکوب و بَکیَه کاکَیّا از اِ کَضیَه‌وا باخبر بِکنی.» مِ موکَوا از آنکا دَر اُمَ و اُ جَیدو چو.
18وَختی صبح بو، بین سربازیا جِنجالی بو، اَسِی که شُنادانِست پِطرُس چه شُ سِرَ اُندِ. 19هیرودیس فَرمو اُشدَ مَجا اَزدُم پِطرُس بِگَردِت؛ و وَختی شُنانِجو از نگهبونیا بازخواست اُشکِه و حُکم کَتلشو اُشدَ. بعد هیرودیس از منطکَهِ یهودیَه اُ شهر قیصریَه چو و چند وَخت آنکا آمود.
مرگ هیرودیس
20هیرودیس از مردم شهرِی صور و صِیدون تَریخ هاد. آنایا هَمَه اُمرَییَه شُحَد چِدِت و اُ بْلاستوس، خادم مخصوص پادشاه مُجاب شُکِه، و شُئِست که صلح بِکنِت، اَسِی که مملکت آنایا وَخاطر خوراک اُ مملکت هیرودیس پادشاه وابستَه هاد.
21تِی رازی که تعیین شُکِردِستاد، هیرودیس عبای شاهیش شُبار کِه، لِی تخت پادشاهیش شَست و اَسِی جماعت سخنرانی اُشکِه. 22مردم کال شواَکِه که: «اِ صدائا، صدای یَک خدائِه، نِه صدای یَک آدام!» 23جِخُو، یَک فرشتَه خداوند شُ هیرودیس زاد، اَسِی که هیرودیس شکوه و جلالا شُ خدا نِدَ. مِ موکَوا جونُش کِرم اُشزاد و مُرد.
24ولی کلوم خدا بِشتَه و بِشتَه پَخش اَبو و اُ مَجا اَرَسی.
25وَختی بَرنابا و شائول خدمتشو تَموم شُکِه، از شهر اورشلیم آگِشتِت و اُ یوحَنایی که شُن آنا مَرقُس هم اَگُت اُمرَهِ خوشو شُئو.

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in