نامَه اوّل قُرِنتِنیا 15
15
زندَه آبُدَئِه مسیح
1اَی کاکَیّا، اَلَه مَئِه انجیلی که مُ شما اعلام کِه، تُن یاد بیارام، مِ انجیلی که کَبول تُکِه و شُ پا اَوَایستی 2و اُ واسطَهِ آنا نجات پیدا اَکنی، البته اَگَه مِ کلومیا که مُ شما اعلام کِه، مُحکام بِگِری. وَ اِلّا، اَلَکی ایمون تُئو.
3اَسِی که ما مِ چِییَی که اُ خوم هم رَسی، وَ عنوان یَک پیغومی که از مَچی مهمتَئِه مُ شما دَ: اِکِه مسیح اَسِی گناهِی اَما مُرد، هَموناکِه تِی نوشتَهئِی مکدّس نوشتَه بُدِ، 4و اِکِه دفن بو، اِکِه تِی راز سوّم زندَه آبو، هَموناکِه تِی نوشتَهئِی مکدّس نوشتَه بُدِ 5و اِکِه اُ کیفا و بعد اُ مِ دوازدهتا شاگردا ظاهر بو. 6بعد، یَک دَفَه اُ بِشتَه از پونصد نفر از کاکَیّا ظاهر بو که بِشتَشو هَنو زندَه هِت، با اِکِه مُشتیشو مُردِستِت. 7بعدُش اُ یعکوب ظاهر بو و بعد از آنا اُ هَمَهِ حَوارِنیا. 8آخر از هَمَه، اُ ما هم ظاهر بو، اُ مائی که چُنِ یَک بَچِ طَلَهای هادام که نارَس اُ دنیا اُندِستاد.
9اَسِی که ما از هَمَهِ حَوارِنیا کینگِلتَه هام، و حتی لیاکَت اُمنی حَواری اُمبِگائِت، اَسِی که اُ کلیسای خدا آزار و اذیت اُمکِه. 10ولی مِ چِی که هام، وَخاطر فیض خدائِه که هام و فیض آنا اَسِی ما بیفایدَه نِهاد. بَرعکس، ما از هَمَهِ آنایا بِشتَه کَر اُمکِه، با اِکِه اِ ما نِهادام، بلکه فیض خدائِه که خاد مائِه. 11مِ موکَوا چه ما هادام، چه آنایا، اَما اینا اعلام اَکنِم و شما اینا ایمون تُئو.
زندَه آبُدَئِه مُردَیّا
12اَلَه اَگَه اعلام اَبِه که مسیح از مُردَیّا زندَه آبو، چینا مُشتی از شما تاشابِه بِگائی مُردَیّا زندَه آنابِت؟ 13ولی اَگَه مُردَیّا زندَه آنابِت، پَ حتی مسیح هم زندَه آنِبُدِ. 14و اَگَه مسیح زندَه آنِبُدِ، پَ تعلیم اَما اَلَکیه، ایمون شما هم اَلَکیه. 15اینایی، اَما حتی اَسِی خدا شاهدِی دارُوی اُ حساب دِئِم، اَسِی که اَما دربارَهِ خدا شهادت مُدَ که آنا مسیحا زندَه شاکِه، اَلَه اَگَه مُردَیّا زندَه آنابِت، پَ خدا اُ آنا زندَه شانِکِردِ. 16اَسِی که اَگَه مُردَیّا زندَه آنابِت، حتی مسیح هم زندَه آنِبُدِ. 17و اَگَه مسیح زندَه آنِبُدِ، ایمون شما بی فایدَئِه و شما هَنو تِی گناهیاتو هی. 18پَ اینایی مِ ایموندارِی اُ مسیح که مُردِستِت هم، هلاک بُستِت. 19اَگَه امید اَما اُ مسیح فَکَط اُ اِ زندگِنائِه، اَما از هَمَهِ مردم بدبختَه هِم.
20ولی حکیکتاً مسیح از مُردَیّا زندَه آبُدِ و اوّلین ثَمَرَهِ کسِی بُدِ، که مُردِستِت. 21اَسِی که هَموناکِه مرگ اُ واسطَهِ یَک آدام اُمَ، زندَه آبُدَ از مُردَیّا هم اُ واسطَهِ یَک آدام اُندِ. 22اَسِی که هَموناکِه تِی آدام هَمَه اَمِرِت، هَمونا هم تِی مسیح هَمَه زندَه اَدَبِت. 23ولی هرکَه وَ نوبت خوش: اوّل مسیح که ثَمَرَهِ اوّل هاد؛ و بعدُش، موکَهِ اُندَش، آنایاکِه مال مسیح هِت. 24بعد آخر اَرَسِه، مِ موکَهای که پادشاهِنا اُ خدای با اَدَ، یعنی بعد از اِکِه هر کانونی و هر اِکتداری و کُدرتیئا از بین اَبِه. 25اَسِی که آنا باید تا زَمونی که هَمَهِ دشمنیاش اُ زِرِ پاش نِسِه، حُکمرانی بِکو. 26دشمن آخری که باید از بین اُچِه، مرگِه. 27اَسِی که خدا «مَچیا تحت اطاعت مسیح کَرار اُشدَدِ و شُ زِرِ پَییاش نَدِ.» ولی وَختی گُتَه اَبِه ’مَچی تحت اطاعت آنائِه‘، معلومه خدا که مَچیا تحت اطاعت مسیح کَرار اُشدَدِ، خوش تحت اِ اطاعتا نی. 28موکَهای که مَچی تحت اطاعت مسیح در بیاد، مِ موکَوا پُس خوش هم از خدا که مَچیا تحت اطاعت آنا کَرار اُشدَدِ، اطاعت اَکو، تَ خدا هَمَه چی تِی مَچی بِه.
29وَ اِلّا منظور مردم چِئِه که وَ جَی مُردَیّا غُسل تعمید اَگِرِت؟ اَگَه اصلاً مُردَیّا زندَه آنابِت، پَ اَسِی چه مردم وَ جَی مُردَیّا تعمید اَگِرِت؟ 30اَسِی چه اَما هر ساعت جونمو تِی خَطرِه؟ 31اَی کاکَیّا، اُ افتخاری که تِی خداوندمو مسیح عیسی اُ شما اُمَ، کَسام اَدَخرام که ما هر راز اَمِرام. 32اَگَه ما خاد مردم شهر اَفِسُس که چُنِ جونوَرِی وحشی هادِت وَ کَصد و نیّت آدامی جنگ اُمکِه، چه چِی مُ دست اَئو؟ اَگَه مُردَیّا زندَه آنابِت،
«بِلگی بِخرِم و واخرِم
اَسِی که صبا اَمِرِم.»
33گول مَخری: «رَفیک بَد، اخلاک خَشا فاسد اَکو.» 34از اِ حرفِی بیخود که مَستُش بُستی، سِرِ عَکل بِلگی و دِگَه گناه مَکنی؛ اَسِی که مُشتی هِت که از خدا هیچ شناختی شُنی. اِئا اَگام تَ خَجالَت زادَ بِبی.
بَدنی که زندَه اَبِه
35ولی یکی اَپُرسِه: «مُردَیّا چینا زندَه اَدَبِت، خاد چینا بَدنی دِئِت؟» 36اَی آدام نادون! مِ دونَهای که اَکَرِش، زندَه آنابِه مَ اِکِه بِمِری. 37دونَهای که اَکَرِش، مِ بَدنی نی که بعد از اِکِه رشد اُشکِه باید بِه، بلکه فَکَط یَک دونَئِه، شَئِه گانوم بِه یا دونَهئِی دِگَه. 38ولی خدا طِبک اِرادَهِ خوش اُ مِ دونَهوا یَک بَدن اَدَ، اُ هر دونَهای بَدن خودِ مِ دونَهوا اَدَ. 39اَسِی که هَمَهِ جسمیا یَک طور نِهِت. آدامیزاد یَک طور جسم اُشَه، حیوونیا یَک طورِیدو، پرندیا یَک نَمونَه دِگَه و مَهِنیا هَم یَک نَمونَیدو. 40مُشتی بَدَنیا مال آسِمو هِت و مُشتی بَدَنیا هم مال زِمی هِت. ولی جلال بَدنی که مال آسِموئِه یَک طورِه و جلال بَدنی که مال زِمیه یَک طورِیدو. 41خورشید یَک رَکَم جلال اُشَه، ماه یَک رَکَمِیدو جلال اُشَه، و اِستَرَیّا هم یَک نَمونَیدو از جلال شُهَه؛ اَسِی که اِستَرَ خاد اِستَرَ تِی جلال فرق اُشَه.
42در مورد زندَه آبُدَئِه مُردَیّا هم اینائِه. مِ چِی که کِشتَه اَبِه، نابود بُدَنیه؛ مِ چِی که زندَه اَدَبِه، نابود بُدَنی نی. 43تِی خواری کِشته اَبِه، تِی عزّت زندَه اَدَبِه. تِی ضعف کِشتَه اَبِه، تِی کُوّت زندَه اَدَبِه. 44بَدن نَفسانی کِشتَه اَبِه، بَدن روحانی زندَه اَدَبِه. اَگَه بَدن نَفسانی هَه، بَدن روحانی هم هَه. 45هَموناکِه تِی تورات نوشتَه بُدِ: «انسان اوّل، یعنی آدام، یَک موجود زندَه بو»؛ آدام آخر، یَک روح زندگی بَخش بو. 46ولی روحانی اوّل نِمَ بلکه نَفسانی اُمَ، و بعد از آنا روحانی اُمَ. 47انسان اوّل از زِمی هاد و از بَل هاد؛ انسان دوّم از آسِموئِه. 48انسانی که از بَل هاد هر طور که هاد، آدامِی که از بَل هِت هم هَمونا هِت، و انسانی که از آسِموئِه هر طوری که هَه، آدامِی که از آسِمو هِت هم هَمونا هِت. 49هَموناکِه اَما شَکل و شمایل انسانی که از بَل هاد، مُن خو گِرِتِه، شَکل و شمایل مِ انسانی که از آسِموئِه هم اُ خو اَگِرِم.
سِرّ و پیروزی
50اَی کاکَیّا، اِئا اُ شما اَگام که: جسم و خون اُشناشابِه پادشاهِنِ خدائا اُ ارث بِبَه، و مِ چِی که از بین اَچِه هم، اُشناشابِه اُ مِ چِی که از بین ناچِه اُ ارث بِبَه. 51گاش کَر بِکنی! مَئِه یَک سِرری تُبِگام: اَما هَمَمو نامِرِم، بلکه هَمَمو اَلِش اَبِم. 52تِی یَک لحظَه، تِی یَک چَش اُ یَه زادَ، موکَهای که شیپور آخر اُ صدا در اَدا. اَسِی که مِ شیپورا اُ صدا در اَدا و مُردَیّا یَک طوری که دِگَه از بین ناچِت زندَه اَدَبِت و اَما اَلِش اَبِم. 53اَسِی که اِ بَدنا که از بین اَچِه باید اُ مِ بَدنا که از بین ناچِه اُبار کو و اِ بَدن فانی باید بَدن غیرفانی اُبار کو. 54وَختی بَدنی که از بین اَچِه، اُ بَدنی که از بین ناچِه اُبار کو، و بَدن فانی، بَدن غیرفانی اُبار کو، مِ موکَوا مِ کلومی که تِی نوشتَهئِی مکدّس نوشتَه بُدِ اُ حکیکت اَرَسِه که اَگِه: «پیروزی اُ مرگ شُ زیر دَدِ.»
55«اَی مرگ، پیروزِنِ تو کُئِه؟
اَی مرگ، نیش تو کُئِه؟»
56نیش مرگ گناهِه و کُدرت گناه، شریعتِه. 57ولی خدائا شکر که اُ واسطَهِ خداوندمو عیسی مسیح اُ اَما مِ پیروزِنا اَبَخشِه.
58پَ، کاکَئِی عزیزُم، پایدار بی، مُحکام بی و همیشَه اُ کَر خداوند مشغول بی، اَسِی که اَدانی زحمت شما تِی خداوند بی فایدَه نی.
Currently Selected:
نامَه اوّل قُرِنتِنیا 15: LAB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
نامَه اوّل قُرِنتِنیا 15
15
زندَه آبُدَئِه مسیح
1اَی کاکَیّا، اَلَه مَئِه انجیلی که مُ شما اعلام کِه، تُن یاد بیارام، مِ انجیلی که کَبول تُکِه و شُ پا اَوَایستی 2و اُ واسطَهِ آنا نجات پیدا اَکنی، البته اَگَه مِ کلومیا که مُ شما اعلام کِه، مُحکام بِگِری. وَ اِلّا، اَلَکی ایمون تُئو.
3اَسِی که ما مِ چِییَی که اُ خوم هم رَسی، وَ عنوان یَک پیغومی که از مَچی مهمتَئِه مُ شما دَ: اِکِه مسیح اَسِی گناهِی اَما مُرد، هَموناکِه تِی نوشتَهئِی مکدّس نوشتَه بُدِ، 4و اِکِه دفن بو، اِکِه تِی راز سوّم زندَه آبو، هَموناکِه تِی نوشتَهئِی مکدّس نوشتَه بُدِ 5و اِکِه اُ کیفا و بعد اُ مِ دوازدهتا شاگردا ظاهر بو. 6بعد، یَک دَفَه اُ بِشتَه از پونصد نفر از کاکَیّا ظاهر بو که بِشتَشو هَنو زندَه هِت، با اِکِه مُشتیشو مُردِستِت. 7بعدُش اُ یعکوب ظاهر بو و بعد از آنا اُ هَمَهِ حَوارِنیا. 8آخر از هَمَه، اُ ما هم ظاهر بو، اُ مائی که چُنِ یَک بَچِ طَلَهای هادام که نارَس اُ دنیا اُندِستاد.
9اَسِی که ما از هَمَهِ حَوارِنیا کینگِلتَه هام، و حتی لیاکَت اُمنی حَواری اُمبِگائِت، اَسِی که اُ کلیسای خدا آزار و اذیت اُمکِه. 10ولی مِ چِی که هام، وَخاطر فیض خدائِه که هام و فیض آنا اَسِی ما بیفایدَه نِهاد. بَرعکس، ما از هَمَهِ آنایا بِشتَه کَر اُمکِه، با اِکِه اِ ما نِهادام، بلکه فیض خدائِه که خاد مائِه. 11مِ موکَوا چه ما هادام، چه آنایا، اَما اینا اعلام اَکنِم و شما اینا ایمون تُئو.
زندَه آبُدَئِه مُردَیّا
12اَلَه اَگَه اعلام اَبِه که مسیح از مُردَیّا زندَه آبو، چینا مُشتی از شما تاشابِه بِگائی مُردَیّا زندَه آنابِت؟ 13ولی اَگَه مُردَیّا زندَه آنابِت، پَ حتی مسیح هم زندَه آنِبُدِ. 14و اَگَه مسیح زندَه آنِبُدِ، پَ تعلیم اَما اَلَکیه، ایمون شما هم اَلَکیه. 15اینایی، اَما حتی اَسِی خدا شاهدِی دارُوی اُ حساب دِئِم، اَسِی که اَما دربارَهِ خدا شهادت مُدَ که آنا مسیحا زندَه شاکِه، اَلَه اَگَه مُردَیّا زندَه آنابِت، پَ خدا اُ آنا زندَه شانِکِردِ. 16اَسِی که اَگَه مُردَیّا زندَه آنابِت، حتی مسیح هم زندَه آنِبُدِ. 17و اَگَه مسیح زندَه آنِبُدِ، ایمون شما بی فایدَئِه و شما هَنو تِی گناهیاتو هی. 18پَ اینایی مِ ایموندارِی اُ مسیح که مُردِستِت هم، هلاک بُستِت. 19اَگَه امید اَما اُ مسیح فَکَط اُ اِ زندگِنائِه، اَما از هَمَهِ مردم بدبختَه هِم.
20ولی حکیکتاً مسیح از مُردَیّا زندَه آبُدِ و اوّلین ثَمَرَهِ کسِی بُدِ، که مُردِستِت. 21اَسِی که هَموناکِه مرگ اُ واسطَهِ یَک آدام اُمَ، زندَه آبُدَ از مُردَیّا هم اُ واسطَهِ یَک آدام اُندِ. 22اَسِی که هَموناکِه تِی آدام هَمَه اَمِرِت، هَمونا هم تِی مسیح هَمَه زندَه اَدَبِت. 23ولی هرکَه وَ نوبت خوش: اوّل مسیح که ثَمَرَهِ اوّل هاد؛ و بعدُش، موکَهِ اُندَش، آنایاکِه مال مسیح هِت. 24بعد آخر اَرَسِه، مِ موکَهای که پادشاهِنا اُ خدای با اَدَ، یعنی بعد از اِکِه هر کانونی و هر اِکتداری و کُدرتیئا از بین اَبِه. 25اَسِی که آنا باید تا زَمونی که هَمَهِ دشمنیاش اُ زِرِ پاش نِسِه، حُکمرانی بِکو. 26دشمن آخری که باید از بین اُچِه، مرگِه. 27اَسِی که خدا «مَچیا تحت اطاعت مسیح کَرار اُشدَدِ و شُ زِرِ پَییاش نَدِ.» ولی وَختی گُتَه اَبِه ’مَچی تحت اطاعت آنائِه‘، معلومه خدا که مَچیا تحت اطاعت مسیح کَرار اُشدَدِ، خوش تحت اِ اطاعتا نی. 28موکَهای که مَچی تحت اطاعت مسیح در بیاد، مِ موکَوا پُس خوش هم از خدا که مَچیا تحت اطاعت آنا کَرار اُشدَدِ، اطاعت اَکو، تَ خدا هَمَه چی تِی مَچی بِه.
29وَ اِلّا منظور مردم چِئِه که وَ جَی مُردَیّا غُسل تعمید اَگِرِت؟ اَگَه اصلاً مُردَیّا زندَه آنابِت، پَ اَسِی چه مردم وَ جَی مُردَیّا تعمید اَگِرِت؟ 30اَسِی چه اَما هر ساعت جونمو تِی خَطرِه؟ 31اَی کاکَیّا، اُ افتخاری که تِی خداوندمو مسیح عیسی اُ شما اُمَ، کَسام اَدَخرام که ما هر راز اَمِرام. 32اَگَه ما خاد مردم شهر اَفِسُس که چُنِ جونوَرِی وحشی هادِت وَ کَصد و نیّت آدامی جنگ اُمکِه، چه چِی مُ دست اَئو؟ اَگَه مُردَیّا زندَه آنابِت،
«بِلگی بِخرِم و واخرِم
اَسِی که صبا اَمِرِم.»
33گول مَخری: «رَفیک بَد، اخلاک خَشا فاسد اَکو.» 34از اِ حرفِی بیخود که مَستُش بُستی، سِرِ عَکل بِلگی و دِگَه گناه مَکنی؛ اَسِی که مُشتی هِت که از خدا هیچ شناختی شُنی. اِئا اَگام تَ خَجالَت زادَ بِبی.
بَدنی که زندَه اَبِه
35ولی یکی اَپُرسِه: «مُردَیّا چینا زندَه اَدَبِت، خاد چینا بَدنی دِئِت؟» 36اَی آدام نادون! مِ دونَهای که اَکَرِش، زندَه آنابِه مَ اِکِه بِمِری. 37دونَهای که اَکَرِش، مِ بَدنی نی که بعد از اِکِه رشد اُشکِه باید بِه، بلکه فَکَط یَک دونَئِه، شَئِه گانوم بِه یا دونَهئِی دِگَه. 38ولی خدا طِبک اِرادَهِ خوش اُ مِ دونَهوا یَک بَدن اَدَ، اُ هر دونَهای بَدن خودِ مِ دونَهوا اَدَ. 39اَسِی که هَمَهِ جسمیا یَک طور نِهِت. آدامیزاد یَک طور جسم اُشَه، حیوونیا یَک طورِیدو، پرندیا یَک نَمونَه دِگَه و مَهِنیا هَم یَک نَمونَیدو. 40مُشتی بَدَنیا مال آسِمو هِت و مُشتی بَدَنیا هم مال زِمی هِت. ولی جلال بَدنی که مال آسِموئِه یَک طورِه و جلال بَدنی که مال زِمیه یَک طورِیدو. 41خورشید یَک رَکَم جلال اُشَه، ماه یَک رَکَمِیدو جلال اُشَه، و اِستَرَیّا هم یَک نَمونَیدو از جلال شُهَه؛ اَسِی که اِستَرَ خاد اِستَرَ تِی جلال فرق اُشَه.
42در مورد زندَه آبُدَئِه مُردَیّا هم اینائِه. مِ چِی که کِشتَه اَبِه، نابود بُدَنیه؛ مِ چِی که زندَه اَدَبِه، نابود بُدَنی نی. 43تِی خواری کِشته اَبِه، تِی عزّت زندَه اَدَبِه. تِی ضعف کِشتَه اَبِه، تِی کُوّت زندَه اَدَبِه. 44بَدن نَفسانی کِشتَه اَبِه، بَدن روحانی زندَه اَدَبِه. اَگَه بَدن نَفسانی هَه، بَدن روحانی هم هَه. 45هَموناکِه تِی تورات نوشتَه بُدِ: «انسان اوّل، یعنی آدام، یَک موجود زندَه بو»؛ آدام آخر، یَک روح زندگی بَخش بو. 46ولی روحانی اوّل نِمَ بلکه نَفسانی اُمَ، و بعد از آنا روحانی اُمَ. 47انسان اوّل از زِمی هاد و از بَل هاد؛ انسان دوّم از آسِموئِه. 48انسانی که از بَل هاد هر طور که هاد، آدامِی که از بَل هِت هم هَمونا هِت، و انسانی که از آسِموئِه هر طوری که هَه، آدامِی که از آسِمو هِت هم هَمونا هِت. 49هَموناکِه اَما شَکل و شمایل انسانی که از بَل هاد، مُن خو گِرِتِه، شَکل و شمایل مِ انسانی که از آسِموئِه هم اُ خو اَگِرِم.
سِرّ و پیروزی
50اَی کاکَیّا، اِئا اُ شما اَگام که: جسم و خون اُشناشابِه پادشاهِنِ خدائا اُ ارث بِبَه، و مِ چِی که از بین اَچِه هم، اُشناشابِه اُ مِ چِی که از بین ناچِه اُ ارث بِبَه. 51گاش کَر بِکنی! مَئِه یَک سِرری تُبِگام: اَما هَمَمو نامِرِم، بلکه هَمَمو اَلِش اَبِم. 52تِی یَک لحظَه، تِی یَک چَش اُ یَه زادَ، موکَهای که شیپور آخر اُ صدا در اَدا. اَسِی که مِ شیپورا اُ صدا در اَدا و مُردَیّا یَک طوری که دِگَه از بین ناچِت زندَه اَدَبِت و اَما اَلِش اَبِم. 53اَسِی که اِ بَدنا که از بین اَچِه باید اُ مِ بَدنا که از بین ناچِه اُبار کو و اِ بَدن فانی باید بَدن غیرفانی اُبار کو. 54وَختی بَدنی که از بین اَچِه، اُ بَدنی که از بین ناچِه اُبار کو، و بَدن فانی، بَدن غیرفانی اُبار کو، مِ موکَوا مِ کلومی که تِی نوشتَهئِی مکدّس نوشتَه بُدِ اُ حکیکت اَرَسِه که اَگِه: «پیروزی اُ مرگ شُ زیر دَدِ.»
55«اَی مرگ، پیروزِنِ تو کُئِه؟
اَی مرگ، نیش تو کُئِه؟»
56نیش مرگ گناهِه و کُدرت گناه، شریعتِه. 57ولی خدائا شکر که اُ واسطَهِ خداوندمو عیسی مسیح اُ اَما مِ پیروزِنا اَبَخشِه.
58پَ، کاکَئِی عزیزُم، پایدار بی، مُحکام بی و همیشَه اُ کَر خداوند مشغول بی، اَسِی که اَدانی زحمت شما تِی خداوند بی فایدَه نی.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company