YouVersion Logo
Search Icon

انجیلِ مَتی 23

23
هِرو سی شِما علمای مذهبی
1عیسی ری کِرد وِ مردِم وَ شاگردیاش وَ گُت: 2«معلم‌یا تورات وَ علما فِرقَه فَریسی نِشِسِنَه وِ ری جایگا موسی. 3پس او چیائی کِه وِ شِما مُوئَن اَنجُوم بِئیت؛ اما کاریائی کِه وِنُو می‌کَن، شِما نَکیت! سی یَکه او چیائی کِه تعلیم مِی‌ئَن، خُوشُو نِمی‌کَن. 4باریا سنگین نِه می‌وَنَن وَ مِی‌نِئَن وِ ری شُونِ مردِم، اما خُوشُو حاضر نیسِن سی بُلِن کِردِه‌نِ او بار حتی کِلِکی ژیل بِئَن. 5هَر کاری می‌کَن، سی یِنَه‌آ کِه مردِم وِنُو نِه بِئینَن: کیفِ دعا ری بالِشُو نِه گَپتِر، وَ دامُنِ رداشُو نِه بُلِنتِر می‌‌کَن. 6دوس دارَن دِ مِمُونی‌یا ‌بَنشینَن دِ بالا مجلس وَ دِ کنیسَه‌یا بِتَرین جا نِه داشتوئَن، 7مردِم دِ کیچَه وَ بازار وِشُو سِلام بَکَن، وَ وِشُو بُوئَن ’اُستاد‘. 8اما شِما ’اُستاد‘ نیسیت، سی یَکِه تَنیا یِه اُستاد داریت، وَ گِردِ شِما بِراریت. 9وِ هیشکَه هَم وِ ری زِمی نُوئیت ’بُوَه‘، سی یَکِه تَنیا یِه بُوَه داریت کِه ها دِ آسمُو. 10وَ هَم ’معلم‘ حَنَه نوئیت، سی یَکِه تَنیا یِه معلم داریت كِه مسیح اَ. 11وَه کِه دِ مینِ شِما دِ همَه گَپتِر اَ، پاکارِ شِما موئَه. 12هَر کَه خُوشِه گَپ دُونِسوئَه خوار موئَه، وَ هَر کَه خُوشِه اُفتایَه بَکَه، سَرفِراز موئَه.
13«اما هِرو سی شِما اِ معلم‌یا تورات وَ علما فَریسی، اِ ریاكاریا! سی یَکِه شِما دَرِ پاتشائی آسمُو نِه وِ ری مردِم می‌وَنیت؛ نَه خُوتُو مِی‌ریت وامی وَ نَه مِئیلیت کَسُونی هَنی کِه می‌حان، رُوئَن وامی.
14[هِرو سی شِما اِ معلم‌یا تورات وَ علما فَریسی، اِ ریاکاریا! سی یَکه شِما دِ یِه لا حُونَه آفِرَت‌یا نِه غارت می‌کیت، وَ دِ لائی هَنی سی تظاهر دعایاتُو نِه کَش مِئیت. زوتا مکافاتِ شِما سخت تِر اَ.]
15«هِرو سی شِما اِ معلم‌یا تورات وَ علما فَریسی، اِ ریاکاریا! سی یَکِه شِما دریا وَ حُشکی نِه می‌گَردیت تا یَکی نِه بیاریت وِ کیشِ خُوتُو، وَ هِه کِه چِنی کِردیت، وَه نِه دو بِرُووَر گَن‌تِر دِ خُوتُو، بچَه جَهنِم می‌کیت.
16«هِرو سی شِما اِ رَهنِمُویا كور کِه مُوئیت: ”باکی نی، اَر کسی وِ معبد قِسَم بُحُورَه، اما اَر کسی وِ ظرف‌یا طِلا معبد قِسَم بُحُورَه، بایِس وِ قِسَمِ خُوش بَفادار بَمُونَه.“ 17اِ نایُونیا كور! کُوم گَپتِر اَ؟ طِلا یا معبدی كِه طِلا نِه تقدیس می‌کَه؟ 18وَ هَم مُوئیت: ”باکی نی، اَر کَسی وِ مذبح قِسَم بُحُورَه، اما اَر وِ قُرُونی‌یائی کِه ری مذبح نِئایَه موئَه قِسَم بُحُورَه، بایِس وِ قِسَمِ خُوش بَفادار بَمُونَه.“ 19اِ كوریا! کُومی مهمتِر اَ؟ پیشکَش مهمتِر اَ یا مذبحی کِه پیشکَشِ نِه تقدیس می‌کَه؟ 20کسی‌ کِه وِ مذبح قِسَم مُوحُورَه، هَم وِ مذبح قِسَم حَردَه وَ هَم وِ هَر چیئی کِه ها وِ ری مذبح. 21وَ هَر کَه وِ معبد قِسَم مُوحُورَه، وِ خودِ معبد وَ وِ خدائی کِه دِ وَه مالگَه دارَه، قِسَم حَردَه. 22وَ هَر کَه وِ آسمُو قِسَم مُوحُورَه، وِ تختِ خدا وَ وِ خدائی كِه وِ ری او تخت نِشسَه، قِسَم حَردَه.
23«هِرو سی شِما اِ معلم‌یا تورات وَ علما فَریسی، اِ ریاکاریا! سی یَکه شِما دِ نعناع وَ شِویت وَ زیرَه دَه‌یَک مِئیت، اما هُدیا مهمتِرِ شریعت، كِه عدالت وَ رَحمَت وَ بَفاداری اَ، نِئییَه مِئی‌ریت. یِنُو نِه بایِس وِجا می‌اُوِردیت وَ دِ اَنجُومِ وِنُو هَم کوتائی نِمی‌کِردیت. 24اِ رَهنِمُویا کور! شِما پَشقَه نِه دِ اِلَک رَد می‌کیت، وَ شترِ نِه قیت مِئیت!
25«هِرو سی شِما اِ معلم‌یا تورات وَ علما فَریسی، اِ ریاکاریا! سی یَکه شِما ری پیالَه وَ دُوری نِه پاک می‌کیت، اما مینِ وِنُو پُر دِ طمع وَ عیش وَ نوش اَ. 26اِ فَریسیِ كور، اول مینِ پیالَه وَ دُوری نِه پاک کُو، كِه ریش هَم پاک موئَه.
27«هِرو سی شِما اِ معلم‌یا تورات وَ علما فَریسی، اِ ریاکاریا! سی یَکه شِما چی قُوریائی هیسیت، کِه اِسبی‌کاری بینَه وَ دِ دَر قِشَنگ وِ نظر می‌رَسَن، اما مینِ وِنُو پُر اَ دِ سِخُونیا مُردَه‌یا وَ همَه جور چیا کثیف! 28هِه وِ ایی صورت، شِما هَم، خُوتُو نه دِ ظاهِر وِ مردِم صالح نِشُو مئیت، اما دِ باطِه پُر دِ ریاكاری وَ شِرارَتیت.
29«هِرو سی شِما اِ معلم‌یا تورات وَ علما فَریسی، اِ ریاکاریا! سی یَکه شِما سی انبیا مقبِرَه می‌سازیت وَ آرامگا آیِم‌یا صالحِ نِه قِنج می‌کیت 30وَ مُوئیت: ”اَر دِ روزگاریا بُوَه‌یا خُومُو بیئیم، هرگز دِ کُشتِه‌نِ انبیا واشُو هُمدَس نِمِوی‌ئیم.“ 31وِ ایی ترتیب، خُوتُو وِ تیشکِ خُوتُو شاهادَتی مِئیت کِه شِما بَچُونِ کسُونی هیسیت کِه انبیا نِه کُشتِن، 32ایسِه کِه چِنینَه، پس او پِیمُونِه‌ای کِه بُوَه‌یاتُو، کَم رِختِن، شِما لُوبَریز بَکیت! 33اِ ماریا! اِ اَفعی‌زادَه‌یا! چطور دِ مکافاتِ جَهنِم فِرار می‌کیت؟ 34سی یَکِه مِه انبیا وَ حكیم‌یا وَ معلم‌یا وِ تِه شِما کِل می‌کِم وَ شِما قَری نِه می‌کُشیت وَ وِ صلیب می‌کَشیت، وَ قَری نِه هَم دِ كَنیسَه‌یا خُوتُو می‌وَنیت وِ فِلَک وَ شهر وِ شهر وِنُو نِه آزار مِئیت. 35پس، خینِ گِردِ آیِم‌یا صالح کِه رِختِسَه وِ ری زِمی، دِ خینِ هابیلِ صالح گِرِتَه تا خینِ زكریا کُرِ بَرَخیا، كِه وَه نِه مابِینِ محراب وَ مذبح كُشتیت، ها وِ مِلِ شِما. 36وِ راسی وِ شِما مُوئِم، گِردِ ایی گُنَه‌یا ها وِ مِلِ ایی نسل.
37«اِ اورشلیم، اِ اورشلیم، اِ قاتلِ انبیا وَ سنگسارکُنِ رسول‌یائی کِه وِ تِه تو کِل موئَن! چَن گِل حاسِم چی مُرغی كِه جیجَه‌یاشِه زیرِ پَروُبالِ خُوش جمع می‌کَه، بَچُونِتِه جمع بَکِم، اما ناحاسی! 38ایمدال، حُونَه‌تُو، پیکِ پَتی چول می‌مُونَه سیتُو. 39سی یَکِه وِ شِما مُوئِم كِه دِ ایسِه وا دِما مِه نِه نِمئینیت تا روزی كِه بُوئیت: ”مارِک اَ وَه کِه وِ نُومِ خداوند میایَه“»

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in