کاریا رسول‌یا 7
7
قِصَه‌یا اِستیفان دِ بِرُووَرِ شُورا یهود
1اوسِه کاهِنِ اعظم دِش پُرسی: «یعنی ایی چیا راس اَن؟»
2اِستیفان گُت: «اِ بِرارُو وَ بُوَه‌یا، گوشِتُو وا مِه با! خدای پُر جِلال، زِمُونی کِه بُوَه اِیما ابراهیم دِ بین‌النهرین بی، وِرَز یَه کِه دِ حَران مالگَه بَکَه، خُوشِه وِش دیاری کِرد، 3وَ وِش گُت: ”دِ دیارِ خُوت وَ دِ تِه تِروُطایفَه‌ت بَک وِ دَر، رُو وِ دیاری کِه وِت نِشُو مِی‌ئِم.“
4«پس، دِ دیارِ کَلدانی‌یا کِرد وِ دَر وَ دِ حَران مالگَه کِرد. دِما مُردِه‌نِ بُوَه‌ش، خدا او نِه و ایی دیاری کِه اِیمرو دِ وَه لیز گِرِتیتَه، کِل کِرد. 5وا ایی حال خدا دِ ایی دیار هیچ میراتی وِش نَدَه حتی چَن وِجی، اما وَعدَه دَه کِه وَه نِه وِ ابراهیم وَ دِما ابراهیم وِ نَسلش وِ مِلکیَت بِئَه، هَر چَن ابراهیم دِ او زِمُو هَنی بچه‌ای نائاشت. 6خدا وِش فَرمایِشت کِرد: ”نسلِ تو دِ دیارِ بیگُونَه، غَریوی می‌کَشَه وَ چارصد سال وِنُو نِه وِ بَردِه‌ئی مُورَن وَ وِشُو ظُلم می‌کَن.“ 7وَ خدا وِش فَرمایِشت کِرد: ”مِه وِ ایی ملت کِه یِنُو بَنِه‌ئی‌شُو نِه می‌کَن، داوَری می‌کِم، وَ دِما وَه، قُومِ مِه دِ او دیار می‌کَن وِ دَر وَ مِه نِه دیچِه پِرَسِش می‌کَن.“ 8وَ خدا وِ ابراهیم عَهدِ ختنَه نِه دَه. اوسِه ابراهیم صِحُو اسحق بی وَ او نِه دِ هشت روزِه‌ئی ختنَه کِرد. وَ اسحق هَم صِحُو یعقوب بی، وَ یعقوب هَم صِحُو دُوازَه پاتْریارْک یعنی بُوَه‌یا قُومِ اسرائیل بی.
9وَ بُوَه‌یا اِیما دِ حَسیدی، یوسفِه فِرُوختِن وِ مصر. اما خدا وا یوسف بی 10وَ او نِه دِ گِردِ تَنگی‌یاش راهائی دَه، وَ وِش حکمت دَه وَ دِ وَرِ چَشِ فرعون عزیز کِرد، چِنُو کِه او نِه فَرمُونرَوا مصر وَ رئیسِ دربارِ خُوش کِرد.
11«اوسِه قَطی وُ چَمَرِ سختی سَرتاسَرِ مصر وُ کَنعانِه گِرِت دِ وَر، وَ بُوَه‌یا اِیما خوراک پیا نَکِردِن. 12اما هِه کِه یعقوب اِشنَفت کِه دِ مصر گَنِم پیا موئَه، بُوَه‌یا اِیما نِه دِ سفرِ اولشُو وِ اوچِه کِل کِرد. 13دِ سفرِ دوئِم، یوسف خُوشِه وِ بِرارُونِش شِناسَن، وَ فرعون دِ هوزِحَضِراتِ یوسف واخَوَر بی. 14پس یوسف هُد دَه وَ رِ کِرد وُ بُوَه‌ش یعقوب وُ گِردِ هوزِحَضِراتِشِه کِه گِردِشُو ری یَک هفتاد وُ پنج نفر بیِیِن، حاس بیان وِ اوچِه. 15وِ هِه چِنی، یعقوب اُوما وِ مصر وَ هِه دِ اوچِه هَم مُرد، هَم خُوش وَ هَم بُوَه‌یا اِیما، 16اما لَش‌یاشُو نِه وِ منطقَه شَکیم بُردِن وَ دِ لَحَکی کِه ابراهیم دِ کُریا حَمور وِ پیلِ نقرَه خَریئی، نِئان دِ قُور.
17«هِه چِنُو کِه زِمُونِ رَسِسِه‌نِ وَعدَه خدا وِ ابراهیم نِزیک مِئی، شِمارِ قُومِ اِیما هَم دِ مصر زیاد مِوی، 18تا یَکِه پاتشائی هَنی دِ مصر وِریسا کِه یوسفِ نِه نِمی‌شناخت. 19او پاتشا وا قُومِ اِیما وا آگولبازی رفتار کِرد وَ وِ بُوَه‌یا اِیما خیلی ظُلم کِرد وَ زور اُوِرد وِشُو تا بَچولَه‌یاشُو نِه دِ دَر وِل بَکَن تا بَمیرَن.
20«دِ چِنی دُوره‌ای بی کِه موسی اُوما وِ دی. او دِ چَشِ خدا بچَه نازاری بی. موسی سِه ماه دِ حُونَه بُوَه‌ش گَپ بی. 21هِه کِه موسی نِه نِئان سَرِ رَه، دختِرِ فرعون او نِه وِ بچِه‌ئی گِرِت وُ هِه چی بچَه خُوش گَپِش کِرد. 22وَ وِ هِه چِنی موسی تمُومیِ حکمتِ مصری‌یا نِه یای گِرِت وَ دِ گفتار وُ کردار دُونا بی.
23«هِه کِه موسی چِل سالُو بی، وا خُوش چِنی فکر کِرد کِه رُوئَه وضعِ حالِ بِراریا اِسرائیلی‌شِه بِئینَه. 24هِه کِه دی پیا مصری‌ای وِ یَکی دِ وِنُو ظُلم می‌کَه، دِ سَریش دِراُوما وَ وا کُشتِه‌نِ او پیا مصری، تَقاصِ او نِه اِسَه. 25موسی گِمُو می‌کِرد بِرارُونِش می‌فَمَن کِه خدا می‌حا وِ دَسِ او وِنُو نِه نجات بِئَه، اما وِنُو نَفَمِسِن. 26وا صُوش، دو نفرِ نِه دی کِه وا یَک قی می‌کَن، وَ حاس وِنُو نِه وِ یَک بُونَه گُت: ”پیایا، شِما بِراریت، سی چی وا یَک مِرافَه می‌کیت؟“
27«اما وَه کِه وِ هُمسا خُوش زور می‌گُت، موسی نِه زَه والا وَ وِش گُت: ”کی تو نِه وِ ری اِیما رئیس وُ قاضی کِردَه؟ 28مَری می‌حائی مِه نِه هَم بَکُشی، هِه چِنُو کِه دوشِناکَه او پیا مصری نِه کُشتی؟“ 29هِه کِه موسی یَه نِه اِشنَفت، جِیست وُ رَت وِ غَریوی وِ دیارِ مِدیان وَ دِ اوچِه صِحُو دو کُر بی.
30چِل سال دِش رَت. یِه رو دِ بیاوُو، نِزیکِ کُوء سینا، فرشتِه‌ای دِ بِلیزِ تَش دِ مینِ تَلی گیا خُوشِه وِ موسی دیاری کِرد. 31هِه کِه موسی یَه نِه دی، دِ ایی صحنَه ماقِشا بُرد. هِه کِه نِزیک بی تا سِیل بَکَه، دَنگی دِ لا خداوند اُوما کِه: 32”مِه هیسِم خدایِ بُوَه‌یا تو، خدایِ ابراهیم، اسحق وَ یعقوب.“ دِ زَلَه رِکَه اُفتا وِ جُونِ موسی وُ جرأت نَکِرد سِیل بَکَه.
33«اوسِه خداوند وِش گُت: ”کالَه‌یاتِه دِ پا بَکِه، سی یَکِه جائی کِه اِیساییَه وِ ریش زِمینِ مقدس اَ. 34راسِکَه‌ش مِه سیاروزی قُومِ خُومِه دِ مصر دیمَه وَ نِکِه‌نالَه‌شُو نِه اِشنَفتِمَه، وُ اُومامَه وِ هار تا وِنُو نِه نجات بِئِم، ایسِه بیا تا تو نِه رِ بَکِم وِ مصر.“
35«هِه ایی موسی‌ای کِه قُومِ اِیما او نِه رَد کِردِن وَ وِش گُتِن: ”کی تو نِه وِ ری اِیما رئیس وُ قاضی کِردَه؟“ هِه ایی پیا نِه خدا سیتُو وِ عنوانِ هَم رئیس وَ هَم راهانَندَه رِ کِرد، وِ دَسِ فرشتِه‌ای کِه دِ تَلِ تَش خُوشِه وِش دیاری کِردی، 36ایی پیا هِه وَه بی کِه دِ مصر وَ دِ رُونَه دریایِ سُور(سرخ) وَ هَم دِ بیاوُو چِل سال معجزَه‌یا وُ نِشُونَه‌یا کِرد وَ قُومِمُو نِه دِ مصر اُوِرد وِ دَر.
37«هِه ایی موسی وِ قُومِ اسرائیل گُت: ”خدا دِ مینِ بِرارُونِتُو، پِیغَمَری هِه چی مِه سیتُو رِ می‌کَه.“ 38هَم هِه ایی موسی بی کِه دِ بیاوُو دِ مینِ جماعت بی، وَ هَم واردِ فرشتِه‌ای بی کِه دِ کُوء سینا واش قِصَه کِرد، وَ ایی فرشتَه وا بُوَه‌یا اِیما هَم قِصَه کِرد. موسی کلُومِ زِنَه نِه گِرِت تا وِ اِیما بَرَسُونَه.
39«اما بُوَه‌یا اِیما دِ زیرِ بارِش نَرَتِن، تارِش کِردِن وُ دِ تَمارزو یَه بییِن تا وِرگَردَن والا مصر. 40وِنُو وِ هارون گُتِن: ”سیمُو خدایائی بَساز تا دِ نِها اِیما رُوئَن، سی یَکِه نُئُونیم وِ سَرِ ایی موسی کِه اِیما نِه دِ دیارِ مصر اُوِردَه وِ دَر، چی اُومایَه!“ 41دِ او روزیا بی کِه بُتی وِ شکلِ گوسال ساختِن، وَ سیش قُرُونی کِردِن وُ وِ افتخارِ ساختَه دَسِشُو سورِساتی وِ پا کِردِن. 42اما خدا ریشِه دِشُو وِرگَردَن وَ وِنُو نِه نِئا وِ حالِ خُوشُو تا آسارَه‌یا آسمُو نِه بَپِرَسَن، چِنُو کِه دِ کِتُوِ انبیا اُومایَه:
«”اِ خاندانِ اسرائیل، مَه شِما دِ او چِل سال دِ بیاوُو،
سی مِه قُرُونی وُ پیشکَش اُوِردیت؟
43شِما دُووارِ بُتِ مُلُوک وَ آسارَه خداتُو «رِفانِ» نِه وا خُوتُو مُوئُوردیت.
تِمثال‌یائی کِه شِما سی پِرَسِش ساختیت.
ایسِه مِه شِما نِه تبعیدِتُو می‌کِم وِ اولانِ بابِل.
44«بُوَه‌یا اِیما دُووارِ ده فرمانِ هَم دِ بیاوُو وا خُوشُو داشتِن، او دُوواری کِه موسی وِ هُدِ خدا، طبقِ نِمونِه‌ای کِه دیئی، ساخت. 45«بُوَه‌یا اِیما وِ رهبری یوشَع، دیارِ کنعان نِه دِ ملت‌یائی کِه خدا دِ وَرِ رَه‌شُو وِ دَر وَنی، اِسَن، دُووارِ ده فرمان نِه وا خُوشُو اُوِردِن، وَ او دُووار تا زِمُونِ داوودِ پاتشا دِ اوچِه مَن. 46داوود موردِ لطفِ خدا قِرار گِرِت وَ دِ خدا حاس کِه حُونِه‌ای سی خدای یعقوب بَسازَه. 47اما سِلِیمُو بی کِه سی خدا حُونِه‌ای ساخت.
48«هَر چَن کِه او متعال دِ حُونَه‌یا‌ئی کِه وا دَسِ بشر ساختِسَه مالگَه نِمی‌کَه، هِه چِنُو کِه اِشعَیا نَبی مُوئَه:
49« ”خداوند فَرمایِشت می‌کَه:
آسمُو تختِ پاتشائی مِه‌نَه وَ زِمی کُرسیِ زیرِ پام!
چِه حُونِه‌ای سی مِه بِنا می‌کیت،
وَ دِ کجا سِتار بِئیرِم؟
50مَر دَسِ مِه گِردِ یِنُو نِه نَساختَه؟
51«اِ قُومِ مِل حُر وَ اِ کَسُونی کِه دِل‌یا وُ گوش‌یاتُو ختنَه نِویَه! شِما هِه همیشَه دِ بِرُووَرِ روح‌القدس سَرسختی می‌کیت، هِه چِنُو کِه بُوَه‌یاتُو کِردِن شِما هَم می‌کیت. 52کُومی دِ پِیغَمَریا اَ کِه دِ دَسِ بُوَه‌یا شِما عَذُو نِئیوئَه؟ وِنُو حتی پِیغَمَریائی نِه کِه اُومایِه‌نِ او پیا عادلِ نِه پیشگوئی کِردینی، کُشتِن، وَ ایمدال شِما تسلیم کُنَندَه وَ قاتلِ خُودِ او بیئیتَه، 53شِمانی کِه شریعتِ نِه کِه وِ واسطَه فرشتَه‌یا وِتُو دِئَه بی، گِرِتیت، اما دِ وَه اطاعت نَکِردیت.»
سنگسار بی‌یِه‌نِ اِستیفان
54وِنُو هِه کِه ایی چیا نِه اِشنَفتِن، سخت تَش گِرِتِن، چِنُو کِه اُفتان وِ دِنُوریچَه کِردِه. 55اما اِستیفان پُر دِ روح‌القدس گِز بُری وِ آسمُو، جِلالِ خدا نِه دی وَ عیسی نِه کِه وِ دَسِ راسِ خدا اِیسایی. 56اوسِه گُت: «هِه ایسِه آسمُو نِه مِئی‌نِم کِه گُشِسَه وُ کُرِ انسان نِه اِیسایَه وِ دَسِ راسِ خدا مِئی‌نِم.»
57اما وِنُو گوش‌یاشُو نِه گِرِتِن، وَ تا تُونِسِن وا دَنگِ بُلِن قارَنِن وَ گِردِشُو وا یَک رِمال بُردِن وِ اِستیفان 58وَ او نِه تُرکَش دِ شهر بُردِن وِ دَر، سنگسار کِردِن. اوسِه وِنُو کِه شاهادَتی دِئینی، جُومَه‌یاشُو نِه وِ تِه پایا جِوُونی وِ نُومِ شائول نِئان.
59هِه کِه اِستیفان نِه سنگسار می‌کِردِن، او دعا کِرد، گُت: «عیسی خداوند، روحِ مِه نِه قبول کُو!» 60اوسِه زُونی زَه وَ وا دَنگِ بُلِن گُت کِه: «اِ خداوند! ایی گُنَه نِه وِ پاشُو نَنی» یَه نِه گُت وُ دِ خداوند حُفتی.
Currently Selected:
کاریا رسول‌یا 7: NLB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
کاریا رسول‌یا 7
7
قِصَه‌یا اِستیفان دِ بِرُووَرِ شُورا یهود
1اوسِه کاهِنِ اعظم دِش پُرسی: «یعنی ایی چیا راس اَن؟»
2اِستیفان گُت: «اِ بِرارُو وَ بُوَه‌یا، گوشِتُو وا مِه با! خدای پُر جِلال، زِمُونی کِه بُوَه اِیما ابراهیم دِ بین‌النهرین بی، وِرَز یَه کِه دِ حَران مالگَه بَکَه، خُوشِه وِش دیاری کِرد، 3وَ وِش گُت: ”دِ دیارِ خُوت وَ دِ تِه تِروُطایفَه‌ت بَک وِ دَر، رُو وِ دیاری کِه وِت نِشُو مِی‌ئِم.“
4«پس، دِ دیارِ کَلدانی‌یا کِرد وِ دَر وَ دِ حَران مالگَه کِرد. دِما مُردِه‌نِ بُوَه‌ش، خدا او نِه و ایی دیاری کِه اِیمرو دِ وَه لیز گِرِتیتَه، کِل کِرد. 5وا ایی حال خدا دِ ایی دیار هیچ میراتی وِش نَدَه حتی چَن وِجی، اما وَعدَه دَه کِه وَه نِه وِ ابراهیم وَ دِما ابراهیم وِ نَسلش وِ مِلکیَت بِئَه، هَر چَن ابراهیم دِ او زِمُو هَنی بچه‌ای نائاشت. 6خدا وِش فَرمایِشت کِرد: ”نسلِ تو دِ دیارِ بیگُونَه، غَریوی می‌کَشَه وَ چارصد سال وِنُو نِه وِ بَردِه‌ئی مُورَن وَ وِشُو ظُلم می‌کَن.“ 7وَ خدا وِش فَرمایِشت کِرد: ”مِه وِ ایی ملت کِه یِنُو بَنِه‌ئی‌شُو نِه می‌کَن، داوَری می‌کِم، وَ دِما وَه، قُومِ مِه دِ او دیار می‌کَن وِ دَر وَ مِه نِه دیچِه پِرَسِش می‌کَن.“ 8وَ خدا وِ ابراهیم عَهدِ ختنَه نِه دَه. اوسِه ابراهیم صِحُو اسحق بی وَ او نِه دِ هشت روزِه‌ئی ختنَه کِرد. وَ اسحق هَم صِحُو یعقوب بی، وَ یعقوب هَم صِحُو دُوازَه پاتْریارْک یعنی بُوَه‌یا قُومِ اسرائیل بی.
9وَ بُوَه‌یا اِیما دِ حَسیدی، یوسفِه فِرُوختِن وِ مصر. اما خدا وا یوسف بی 10وَ او نِه دِ گِردِ تَنگی‌یاش راهائی دَه، وَ وِش حکمت دَه وَ دِ وَرِ چَشِ فرعون عزیز کِرد، چِنُو کِه او نِه فَرمُونرَوا مصر وَ رئیسِ دربارِ خُوش کِرد.
11«اوسِه قَطی وُ چَمَرِ سختی سَرتاسَرِ مصر وُ کَنعانِه گِرِت دِ وَر، وَ بُوَه‌یا اِیما خوراک پیا نَکِردِن. 12اما هِه کِه یعقوب اِشنَفت کِه دِ مصر گَنِم پیا موئَه، بُوَه‌یا اِیما نِه دِ سفرِ اولشُو وِ اوچِه کِل کِرد. 13دِ سفرِ دوئِم، یوسف خُوشِه وِ بِرارُونِش شِناسَن، وَ فرعون دِ هوزِحَضِراتِ یوسف واخَوَر بی. 14پس یوسف هُد دَه وَ رِ کِرد وُ بُوَه‌ش یعقوب وُ گِردِ هوزِحَضِراتِشِه کِه گِردِشُو ری یَک هفتاد وُ پنج نفر بیِیِن، حاس بیان وِ اوچِه. 15وِ هِه چِنی، یعقوب اُوما وِ مصر وَ هِه دِ اوچِه هَم مُرد، هَم خُوش وَ هَم بُوَه‌یا اِیما، 16اما لَش‌یاشُو نِه وِ منطقَه شَکیم بُردِن وَ دِ لَحَکی کِه ابراهیم دِ کُریا حَمور وِ پیلِ نقرَه خَریئی، نِئان دِ قُور.
17«هِه چِنُو کِه زِمُونِ رَسِسِه‌نِ وَعدَه خدا وِ ابراهیم نِزیک مِئی، شِمارِ قُومِ اِیما هَم دِ مصر زیاد مِوی، 18تا یَکِه پاتشائی هَنی دِ مصر وِریسا کِه یوسفِ نِه نِمی‌شناخت. 19او پاتشا وا قُومِ اِیما وا آگولبازی رفتار کِرد وَ وِ بُوَه‌یا اِیما خیلی ظُلم کِرد وَ زور اُوِرد وِشُو تا بَچولَه‌یاشُو نِه دِ دَر وِل بَکَن تا بَمیرَن.
20«دِ چِنی دُوره‌ای بی کِه موسی اُوما وِ دی. او دِ چَشِ خدا بچَه نازاری بی. موسی سِه ماه دِ حُونَه بُوَه‌ش گَپ بی. 21هِه کِه موسی نِه نِئان سَرِ رَه، دختِرِ فرعون او نِه وِ بچِه‌ئی گِرِت وُ هِه چی بچَه خُوش گَپِش کِرد. 22وَ وِ هِه چِنی موسی تمُومیِ حکمتِ مصری‌یا نِه یای گِرِت وَ دِ گفتار وُ کردار دُونا بی.
23«هِه کِه موسی چِل سالُو بی، وا خُوش چِنی فکر کِرد کِه رُوئَه وضعِ حالِ بِراریا اِسرائیلی‌شِه بِئینَه. 24هِه کِه دی پیا مصری‌ای وِ یَکی دِ وِنُو ظُلم می‌کَه، دِ سَریش دِراُوما وَ وا کُشتِه‌نِ او پیا مصری، تَقاصِ او نِه اِسَه. 25موسی گِمُو می‌کِرد بِرارُونِش می‌فَمَن کِه خدا می‌حا وِ دَسِ او وِنُو نِه نجات بِئَه، اما وِنُو نَفَمِسِن. 26وا صُوش، دو نفرِ نِه دی کِه وا یَک قی می‌کَن، وَ حاس وِنُو نِه وِ یَک بُونَه گُت: ”پیایا، شِما بِراریت، سی چی وا یَک مِرافَه می‌کیت؟“
27«اما وَه کِه وِ هُمسا خُوش زور می‌گُت، موسی نِه زَه والا وَ وِش گُت: ”کی تو نِه وِ ری اِیما رئیس وُ قاضی کِردَه؟ 28مَری می‌حائی مِه نِه هَم بَکُشی، هِه چِنُو کِه دوشِناکَه او پیا مصری نِه کُشتی؟“ 29هِه کِه موسی یَه نِه اِشنَفت، جِیست وُ رَت وِ غَریوی وِ دیارِ مِدیان وَ دِ اوچِه صِحُو دو کُر بی.
30چِل سال دِش رَت. یِه رو دِ بیاوُو، نِزیکِ کُوء سینا، فرشتِه‌ای دِ بِلیزِ تَش دِ مینِ تَلی گیا خُوشِه وِ موسی دیاری کِرد. 31هِه کِه موسی یَه نِه دی، دِ ایی صحنَه ماقِشا بُرد. هِه کِه نِزیک بی تا سِیل بَکَه، دَنگی دِ لا خداوند اُوما کِه: 32”مِه هیسِم خدایِ بُوَه‌یا تو، خدایِ ابراهیم، اسحق وَ یعقوب.“ دِ زَلَه رِکَه اُفتا وِ جُونِ موسی وُ جرأت نَکِرد سِیل بَکَه.
33«اوسِه خداوند وِش گُت: ”کالَه‌یاتِه دِ پا بَکِه، سی یَکِه جائی کِه اِیساییَه وِ ریش زِمینِ مقدس اَ. 34راسِکَه‌ش مِه سیاروزی قُومِ خُومِه دِ مصر دیمَه وَ نِکِه‌نالَه‌شُو نِه اِشنَفتِمَه، وُ اُومامَه وِ هار تا وِنُو نِه نجات بِئِم، ایسِه بیا تا تو نِه رِ بَکِم وِ مصر.“
35«هِه ایی موسی‌ای کِه قُومِ اِیما او نِه رَد کِردِن وَ وِش گُتِن: ”کی تو نِه وِ ری اِیما رئیس وُ قاضی کِردَه؟“ هِه ایی پیا نِه خدا سیتُو وِ عنوانِ هَم رئیس وَ هَم راهانَندَه رِ کِرد، وِ دَسِ فرشتِه‌ای کِه دِ تَلِ تَش خُوشِه وِش دیاری کِردی، 36ایی پیا هِه وَه بی کِه دِ مصر وَ دِ رُونَه دریایِ سُور(سرخ) وَ هَم دِ بیاوُو چِل سال معجزَه‌یا وُ نِشُونَه‌یا کِرد وَ قُومِمُو نِه دِ مصر اُوِرد وِ دَر.
37«هِه ایی موسی وِ قُومِ اسرائیل گُت: ”خدا دِ مینِ بِرارُونِتُو، پِیغَمَری هِه چی مِه سیتُو رِ می‌کَه.“ 38هَم هِه ایی موسی بی کِه دِ بیاوُو دِ مینِ جماعت بی، وَ هَم واردِ فرشتِه‌ای بی کِه دِ کُوء سینا واش قِصَه کِرد، وَ ایی فرشتَه وا بُوَه‌یا اِیما هَم قِصَه کِرد. موسی کلُومِ زِنَه نِه گِرِت تا وِ اِیما بَرَسُونَه.
39«اما بُوَه‌یا اِیما دِ زیرِ بارِش نَرَتِن، تارِش کِردِن وُ دِ تَمارزو یَه بییِن تا وِرگَردَن والا مصر. 40وِنُو وِ هارون گُتِن: ”سیمُو خدایائی بَساز تا دِ نِها اِیما رُوئَن، سی یَکِه نُئُونیم وِ سَرِ ایی موسی کِه اِیما نِه دِ دیارِ مصر اُوِردَه وِ دَر، چی اُومایَه!“ 41دِ او روزیا بی کِه بُتی وِ شکلِ گوسال ساختِن، وَ سیش قُرُونی کِردِن وُ وِ افتخارِ ساختَه دَسِشُو سورِساتی وِ پا کِردِن. 42اما خدا ریشِه دِشُو وِرگَردَن وَ وِنُو نِه نِئا وِ حالِ خُوشُو تا آسارَه‌یا آسمُو نِه بَپِرَسَن، چِنُو کِه دِ کِتُوِ انبیا اُومایَه:
«”اِ خاندانِ اسرائیل، مَه شِما دِ او چِل سال دِ بیاوُو،
سی مِه قُرُونی وُ پیشکَش اُوِردیت؟
43شِما دُووارِ بُتِ مُلُوک وَ آسارَه خداتُو «رِفانِ» نِه وا خُوتُو مُوئُوردیت.
تِمثال‌یائی کِه شِما سی پِرَسِش ساختیت.
ایسِه مِه شِما نِه تبعیدِتُو می‌کِم وِ اولانِ بابِل.
44«بُوَه‌یا اِیما دُووارِ ده فرمانِ هَم دِ بیاوُو وا خُوشُو داشتِن، او دُوواری کِه موسی وِ هُدِ خدا، طبقِ نِمونِه‌ای کِه دیئی، ساخت. 45«بُوَه‌یا اِیما وِ رهبری یوشَع، دیارِ کنعان نِه دِ ملت‌یائی کِه خدا دِ وَرِ رَه‌شُو وِ دَر وَنی، اِسَن، دُووارِ ده فرمان نِه وا خُوشُو اُوِردِن، وَ او دُووار تا زِمُونِ داوودِ پاتشا دِ اوچِه مَن. 46داوود موردِ لطفِ خدا قِرار گِرِت وَ دِ خدا حاس کِه حُونِه‌ای سی خدای یعقوب بَسازَه. 47اما سِلِیمُو بی کِه سی خدا حُونِه‌ای ساخت.
48«هَر چَن کِه او متعال دِ حُونَه‌یا‌ئی کِه وا دَسِ بشر ساختِسَه مالگَه نِمی‌کَه، هِه چِنُو کِه اِشعَیا نَبی مُوئَه:
49« ”خداوند فَرمایِشت می‌کَه:
آسمُو تختِ پاتشائی مِه‌نَه وَ زِمی کُرسیِ زیرِ پام!
چِه حُونِه‌ای سی مِه بِنا می‌کیت،
وَ دِ کجا سِتار بِئیرِم؟
50مَر دَسِ مِه گِردِ یِنُو نِه نَساختَه؟
51«اِ قُومِ مِل حُر وَ اِ کَسُونی کِه دِل‌یا وُ گوش‌یاتُو ختنَه نِویَه! شِما هِه همیشَه دِ بِرُووَرِ روح‌القدس سَرسختی می‌کیت، هِه چِنُو کِه بُوَه‌یاتُو کِردِن شِما هَم می‌کیت. 52کُومی دِ پِیغَمَریا اَ کِه دِ دَسِ بُوَه‌یا شِما عَذُو نِئیوئَه؟ وِنُو حتی پِیغَمَریائی نِه کِه اُومایِه‌نِ او پیا عادلِ نِه پیشگوئی کِردینی، کُشتِن، وَ ایمدال شِما تسلیم کُنَندَه وَ قاتلِ خُودِ او بیئیتَه، 53شِمانی کِه شریعتِ نِه کِه وِ واسطَه فرشتَه‌یا وِتُو دِئَه بی، گِرِتیت، اما دِ وَه اطاعت نَکِردیت.»
سنگسار بی‌یِه‌نِ اِستیفان
54وِنُو هِه کِه ایی چیا نِه اِشنَفتِن، سخت تَش گِرِتِن، چِنُو کِه اُفتان وِ دِنُوریچَه کِردِه. 55اما اِستیفان پُر دِ روح‌القدس گِز بُری وِ آسمُو، جِلالِ خدا نِه دی وَ عیسی نِه کِه وِ دَسِ راسِ خدا اِیسایی. 56اوسِه گُت: «هِه ایسِه آسمُو نِه مِئی‌نِم کِه گُشِسَه وُ کُرِ انسان نِه اِیسایَه وِ دَسِ راسِ خدا مِئی‌نِم.»
57اما وِنُو گوش‌یاشُو نِه گِرِتِن، وَ تا تُونِسِن وا دَنگِ بُلِن قارَنِن وَ گِردِشُو وا یَک رِمال بُردِن وِ اِستیفان 58وَ او نِه تُرکَش دِ شهر بُردِن وِ دَر، سنگسار کِردِن. اوسِه وِنُو کِه شاهادَتی دِئینی، جُومَه‌یاشُو نِه وِ تِه پایا جِوُونی وِ نُومِ شائول نِئان.
59هِه کِه اِستیفان نِه سنگسار می‌کِردِن، او دعا کِرد، گُت: «عیسی خداوند، روحِ مِه نِه قبول کُو!» 60اوسِه زُونی زَه وَ وا دَنگِ بُلِن گُت کِه: «اِ خداوند! ایی گُنَه نِه وِ پاشُو نَنی» یَه نِه گُت وُ دِ خداوند حُفتی.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company