متّای انجیل 14
14
تعمید دهنده یحیی کوشتن
1او زمون میئن عیسی آوازه، هیرودیسِ حاکمِ گوش برسه. 2و اوشونی که اونه خدمت گودَنِ بوته: «ایی تعمید دهنده یحیی ایسّه، او مُردهأنَ جی ویریسا و هینه وَسه ایسه که ایی معجزه أن اونای آشکارَ بنه.»
3چونکه هیرودیس هیرودیا وَسه، که اونه برأر فیلیپسِ زن بو، یحیی بِیته بو و اونه دوَسّه بو و زندؤن مِیئن تؤدَه بو. 4هینه واسه که یحیی اونه گوت: «حرام ایسّه که تو ایی زناک اَمره ببی.» 5هیرودیس خوأس یحیی بکوشی، امّا مردومای ترسی چونکه یحیی، یکته پیغمبر دونَسَن.
6ولی وختی هیرودیسِ جشنِ تولّد روز میئن، هیرودیا لاکوی مجلس میئن برقصه و اونه رقص هیرودیس دیل شادَ گوده 7قسّم بوخورده هر چی بخوای اونه هدأی. 8لاکوکم خو مَئر وسه که اونه کوک بوده بو، بوته: «یحیی تعمید دهنده سرِ یکته موجمَع مِیئن مه هدی.» 9پادشاه حال بیته بوبؤ، امّا خو قسّم واسه و به احترؤم خوشِ مهمؤنؤن دستور بده تا اونه هَدِئن. 10پس ینفرِ سرا دا، یحیی سرِ زندون میئن، ببِئه. 11و اونه یکته موجمَع اَمره بأردن و لاکوئه هَدَن و اونم ببورده خوشِ مئره ورجه. 12یحیی شاگردؤن بومَئن و اونه جنازه ببوردَن، گلَ گودَن و بازین بوشوُئن و عیسی خبر بدَئن.
پنج هزار نفر غذا دئن
13وختی عیسی اینه بشتؤسه، نوئه سوارَ بو و اورای یکته دور دکته جیگا بوشو و خوشِ أمره خلوت بوده. امّا وختی مردوم خبردارَ بوئن، خوشؤنِ شهرؤنای، پیاده اونه دومبالسر راه دکتن. 14وختی عیسی نوئاجی پیاده بوبُو، یکته پیله جمعیت بدِه و اونه دیل اوشؤنه به بسوته و اوشونه ناخوشؤنِ شفا بدا.
15غروب دمی، شاگردؤن اونه ورجه بومئن و بوُتن: «إرِه یکته دور دکته جیگا و دیروَختم ایسّه. مردومِ سرا دی تا ایی دوروبر دهاتؤن بوشُوئن و خوشؤنِ بِه غذا بَهینَن.» 16اما عیسی اوشونه بوته: «لازم نیه مردوم بوشُوئن. شمه خودتؤن ایشؤنه غذا هَدین.» 17شاگردؤن بوُتن: «إرِه هیچی جز پنج ته نون و دوته ماهی ندَئنیم.» 18عیسی بوته: «اوشونِ می ورجه بأرین.» 19بازین مردومِ بفرمأسّه تا علفون سر بنیشَن. هووخت پنج ته نون و دو ته ماهییه ویته و آسمونِ نیگاه بُوده و برکت بدا. هوموقع نؤنونِ خوردَه گوده و شاگردؤن هَدأ و اوشؤنم هَدئن مردومِ. 20هَمه بوخُوردَن و سیرَ بوئن و زیاد بأرده غذاجی، دوازده ته سبدِ پُر جومَه گودَن. 21غذاخورون به جز زنأکؤن و زاکؤن، پنج هزارته مرداک بو.
عیسی راه شؤن آؤ سر
22عیسی درجا خو شاگردؤنِ مجبورَ گوده تا موقعی که خودوش مردوم مرخصَ کأدره، نوئه سوار بؤئن و اونه پیشتر، اوطرف دریا بوشُوئن. 23بعدِ اونکه مردومِ مرخص گوده خودش تنهایی بوشو کوه تا دعا بکونی. شؤ دکته و عیسی اوره تنها بو. 24هی موقع، نوء دریا کنارای خیلی دورَ بوُ بو و کولاک میئن دبو، چون باد پساکینه أماده بو. 25نزدیک چهار صبح بو که عیسی قدم زنون آؤ سر اوشؤنه ورجه بوشو. 26وختی شاگردؤن، عیسی آؤ سر بدِئن که راه شوئدره، اوشونِ دیل زهله بترکسه و بوُتن: «روحِ»، و ترساجی ژگله بودَن. 27امّا عیسی درجا اوشونه بوته: «شیمه دیل قورص ببی، مو ایسّم، واهیمه ندارین.»
28پطرس جواب بدا: «آقا، اگه تو ایسّی، مه بگو تا آؤ سر تی ورجه بَئم.» 29بفرماسّه «بیه!» هوموقع پطرس نوئای بیرون بومَه و آؤ سر عیسی طرف راه دکته. 30امّا وختی بادِ بدِه، بترسه و هوطو که دموردبو، فریاد بزه: «آقا، مه نجات بدی!» 31عیسی درجا خوشِ دسته درازَ گوده و اونه بیته و بوته: «ای کم ایمون، چرِء شک بودی؟» 32هیطو که نوئه بنیشتَن، باد بنیشته. 33بازین اوشونی که نوئه میئن ایسأبون، عیسی پرستش بودَن و بوُتن: «راست راستِ که تو خدا ریکای!»
ناخوشون شفا جنیسارت میئن
34پس وختی اوطرف دریا کنار برسئن، جِنیسارِت منطقه میئن جیر بومئَن. 35اوره مردومؤن عیسی بشناختَن و کسونیه تموم او منطقه سرادئن که ناخوشؤنِ اونه ورجه بأرَن. 36اوشؤن عیسی منّت گودَن که اجازه بدای تا فقط اونه ردا دست بزنَن. و هر کس دست زی، شفا هَیت.
Currently Selected:
متّای انجیل 14: EGB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company
متّای انجیل 14
14
تعمید دهنده یحیی کوشتن
1او زمون میئن عیسی آوازه، هیرودیسِ حاکمِ گوش برسه. 2و اوشونی که اونه خدمت گودَنِ بوته: «ایی تعمید دهنده یحیی ایسّه، او مُردهأنَ جی ویریسا و هینه وَسه ایسه که ایی معجزه أن اونای آشکارَ بنه.»
3چونکه هیرودیس هیرودیا وَسه، که اونه برأر فیلیپسِ زن بو، یحیی بِیته بو و اونه دوَسّه بو و زندؤن مِیئن تؤدَه بو. 4هینه واسه که یحیی اونه گوت: «حرام ایسّه که تو ایی زناک اَمره ببی.» 5هیرودیس خوأس یحیی بکوشی، امّا مردومای ترسی چونکه یحیی، یکته پیغمبر دونَسَن.
6ولی وختی هیرودیسِ جشنِ تولّد روز میئن، هیرودیا لاکوی مجلس میئن برقصه و اونه رقص هیرودیس دیل شادَ گوده 7قسّم بوخورده هر چی بخوای اونه هدأی. 8لاکوکم خو مَئر وسه که اونه کوک بوده بو، بوته: «یحیی تعمید دهنده سرِ یکته موجمَع مِیئن مه هدی.» 9پادشاه حال بیته بوبؤ، امّا خو قسّم واسه و به احترؤم خوشِ مهمؤنؤن دستور بده تا اونه هَدِئن. 10پس ینفرِ سرا دا، یحیی سرِ زندون میئن، ببِئه. 11و اونه یکته موجمَع اَمره بأردن و لاکوئه هَدَن و اونم ببورده خوشِ مئره ورجه. 12یحیی شاگردؤن بومَئن و اونه جنازه ببوردَن، گلَ گودَن و بازین بوشوُئن و عیسی خبر بدَئن.
پنج هزار نفر غذا دئن
13وختی عیسی اینه بشتؤسه، نوئه سوارَ بو و اورای یکته دور دکته جیگا بوشو و خوشِ أمره خلوت بوده. امّا وختی مردوم خبردارَ بوئن، خوشؤنِ شهرؤنای، پیاده اونه دومبالسر راه دکتن. 14وختی عیسی نوئاجی پیاده بوبُو، یکته پیله جمعیت بدِه و اونه دیل اوشؤنه به بسوته و اوشونه ناخوشؤنِ شفا بدا.
15غروب دمی، شاگردؤن اونه ورجه بومئن و بوُتن: «إرِه یکته دور دکته جیگا و دیروَختم ایسّه. مردومِ سرا دی تا ایی دوروبر دهاتؤن بوشُوئن و خوشؤنِ بِه غذا بَهینَن.» 16اما عیسی اوشونه بوته: «لازم نیه مردوم بوشُوئن. شمه خودتؤن ایشؤنه غذا هَدین.» 17شاگردؤن بوُتن: «إرِه هیچی جز پنج ته نون و دوته ماهی ندَئنیم.» 18عیسی بوته: «اوشونِ می ورجه بأرین.» 19بازین مردومِ بفرمأسّه تا علفون سر بنیشَن. هووخت پنج ته نون و دو ته ماهییه ویته و آسمونِ نیگاه بُوده و برکت بدا. هوموقع نؤنونِ خوردَه گوده و شاگردؤن هَدأ و اوشؤنم هَدئن مردومِ. 20هَمه بوخُوردَن و سیرَ بوئن و زیاد بأرده غذاجی، دوازده ته سبدِ پُر جومَه گودَن. 21غذاخورون به جز زنأکؤن و زاکؤن، پنج هزارته مرداک بو.
عیسی راه شؤن آؤ سر
22عیسی درجا خو شاگردؤنِ مجبورَ گوده تا موقعی که خودوش مردوم مرخصَ کأدره، نوئه سوار بؤئن و اونه پیشتر، اوطرف دریا بوشُوئن. 23بعدِ اونکه مردومِ مرخص گوده خودش تنهایی بوشو کوه تا دعا بکونی. شؤ دکته و عیسی اوره تنها بو. 24هی موقع، نوء دریا کنارای خیلی دورَ بوُ بو و کولاک میئن دبو، چون باد پساکینه أماده بو. 25نزدیک چهار صبح بو که عیسی قدم زنون آؤ سر اوشؤنه ورجه بوشو. 26وختی شاگردؤن، عیسی آؤ سر بدِئن که راه شوئدره، اوشونِ دیل زهله بترکسه و بوُتن: «روحِ»، و ترساجی ژگله بودَن. 27امّا عیسی درجا اوشونه بوته: «شیمه دیل قورص ببی، مو ایسّم، واهیمه ندارین.»
28پطرس جواب بدا: «آقا، اگه تو ایسّی، مه بگو تا آؤ سر تی ورجه بَئم.» 29بفرماسّه «بیه!» هوموقع پطرس نوئای بیرون بومَه و آؤ سر عیسی طرف راه دکته. 30امّا وختی بادِ بدِه، بترسه و هوطو که دموردبو، فریاد بزه: «آقا، مه نجات بدی!» 31عیسی درجا خوشِ دسته درازَ گوده و اونه بیته و بوته: «ای کم ایمون، چرِء شک بودی؟» 32هیطو که نوئه بنیشتَن، باد بنیشته. 33بازین اوشونی که نوئه میئن ایسأبون، عیسی پرستش بودَن و بوُتن: «راست راستِ که تو خدا ریکای!»
ناخوشون شفا جنیسارت میئن
34پس وختی اوطرف دریا کنار برسئن، جِنیسارِت منطقه میئن جیر بومئَن. 35اوره مردومؤن عیسی بشناختَن و کسونیه تموم او منطقه سرادئن که ناخوشؤنِ اونه ورجه بأرَن. 36اوشؤن عیسی منّت گودَن که اجازه بدای تا فقط اونه ردا دست بزنَن. و هر کس دست زی، شفا هَیت.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
@ 2024 Korpu Company