مَتّی 15
15
سُنَّتُ و حکمُ
1بعد یه چَن نُفر اَ عالموی فرقه فَریسی و معلموی تورات اَ شهر اورشلیم پهلو عیسی هُندِن و شُگُفت: 2«به چه شاگردُنِ تو رسموئی که اَ جدُمُ به ما رِسیدنُ اَنجُم نادَن؟ اُشُ دَسُ خو کَبل اَ خوراک خاردِن ناشورَن!» 3عیسی جواب ایدا: «به چه شما، وا خاطر رَسمُ خو، حُکمِ خدائو اَنجُم نادِین؟ 4چون خدا حکم ایدادِن که ”به بَپ و مُم خو احترام بُنوس“ و ”هَر‌کَ به بَپ یا مُم خو دِشمُن هادِه، حتما بایه کشته بَشِت.“ 5ولی شما اَگِی اگه کسی به بَپ یا مُم خو بِگِت: ”اُ کمکی که مه بایه به شما اُمکِردَه، وَخف خدا بودِن“ 6ایطوری دگه، به اُ آدم واجب نَن که به بَپُ خو احترام بُنوسِه. پَ ایطو شما وا خاطر رسمِ خوتُ کَلُم خدائو نادیده اَگیرین. 7ای ریاکارُ! اِشعیا پیغُمبَر دربارۀ شما چه خُب پیشگویی ایکه، اُ موکَع که ایگو:
8«”ایی کوم وا زَبُن خو به مه احترام اَنوسِن،
ولی دلِشُ اَ مه دورِن.
9اُشُ بیهوده به مه پرستش اَکُنِن،
اُشُ حکموی بشریُ به جایِ حکموی خدا به مردم یاد اَدِن.“
چه به آدم نجس اَکُنت
10بعد عیسی به مردم پهلو خو صدا ایکه و بهشُ ایگو: «گوش هادِین و بُفَهمین. 11چیزی که توو لُوِ آدم اَرِه به آدم نجس ناکُن، بلکه اُ چیزی که به آدم نجس اَکُنت، هَمُن که اَ توو لُوِ آدم در اَتا.» 12اُغایه شاگردُن عیسی پهلوش هُندِن و شُگُفت: «اَدونی که وا ایی گَپِت به فَریسیُ بَر ایخا؟» 13عیسی جواب ایدا: «هر نهالی که بَپِ آسَمُنی مه اینَکاشتِن، اَ ریشه در اَتا. 14به اُشُ وا حال خوشُ بُنُسی. اُشُ راهنمائوی کوریَن. و اگه یه کور به یه کور دگه دُمبال خو تیکش بُکنت، هر دوتا توو چاه اَکِن.» 15پطرس به عیسی ایگو: «ایی مَثَل بهمُ توضیح هادَه.» 16عیسی جواب ایدا: «شما هِنوزا درک ناکُنین؟ 17مگه نادونین که هرچه داخل لُو اِبو، توو اُشکُم اَرِت و بعد دفع اِبو؟ 18ولی اُچه که اَ توو لُو در اَتا، اَ دل بَر اَتات، اُ چیزی که به آدم نجس اَکُنت، همین. 19چونکه اَ دل فکروی بد، کَتل، زنا، بی‌عفتی، دُزی، گواهی دورو و تهمت در اَتا. 20ایشُن که به آدم نجس اَکُنت، خوراک خاردِن با دَسوی نَشوشتَه به هیچکَ نجس ناکُن!»
ایمُن زن غیریهودی
21عیسی اَ اُ جا در هُند و به منطکۀ صور و صیدون رَه. 22یه زن کَنعونی که مالِ اُ منطکه هَستَه، حد عیسی هُند و وا گیریک ایگو: «سرورُم، ای پُس داوود پادشاه، به مه رحم بُکُن! دُهتُم زارِ بدی ایشَه.» 23ولی عیسی یَک کَلُم هم جوابش اینَدا. شاگردُن عیسی پهلوش هُندِن و اَ عیسی خواهش شُکِه، بهش شُگُفت: «به اُ زن بفرست بِرِت، چون وا داد و غار دُمبالُمُ اَهُندِن.» 24عیسی جواب ایدا: «مه فَکَه وا خاطر کَهروی گُم بودۀ کوم یهود فرستادَه بودَم.» 25ولی اُ زن هُند، جلوِ عیسی زانو ایزَه و ایگو: «سرورُم، به مه کمک بُکُن!» 26عیسی جواب ایدا: «نُن چوکُنُ سِیدِن و جلوی سَغُ کَردُندِن درست نی.» 27اُ زن ایگو: «بله، سرورُم، ولی حتی سَغُ هم اَ خُردَه نُن ئُویی که اَ سفرۀ صاحبِشُ اَریزِه، اَخارِن!» 28اُغایه عیسی ایگو: «ای زن، ایمُنِت خیلی زیادِن، خواستَت بهت اَنجُم بَشِت!» درجا دُهت اُ زن شفا ایگِه.
خوراک دادن به چهار هزار نُفر
29عیسی اَ اُجا به طَرَه دریاچه جلیل رَه. لُوِ دریاچه جلیل یه خو گَشت و بعد بالا کوه رَه و اُجا نِشت. 30جمعیت زیادی پهلو عیسی هُندِن. اُشُ وا خوشُ لَنگُ، کورُن، فلجُ، گُنگُ و خیلی مریضوی دگه شُوا، پهلو پای عیسی شُناها و عیسی به اُشُ شفا ایدا. 31مردم وختی شُدی که گُنگُ گَپ اَزدَن، فلجُ سالم اِبودَن، لَنگُ راه اَرَفتَن و کورُ اَدیدَن، تعجب شُکِردَه و به خدای کوم یهود حمد و ثنا شُکِه.
32عیسی به شاگردُن خو صدا ایکه و ایگو: «دلُم وا حال ایی مردم اِسوزِه، چون الان سه روزن که با مِئَن و دگه چیزی شُنی بُخارِن. اُمناوا به ایشُ گُشنه بفرستُم، تا نَکه یه وَه توو راه ضعف بُکنِن.» 33شاگردُنِش شُگُفت: «توو ایطو جایِ پرتی اَ کَمجا اِتونیم نُن کَدِ سیر کِردِن ایکَک جمعیت پیدا بُکنیم؟» 34عیسی ازشُ ایپُرسی: «چَن تا نُن تُهَه؟» اُشُ شُگُفت: «هفت تا نُن و چَن تا مُئی کوچِک.» 35عیسی به مردم ایگو تا روی زمین بِنینگِن. 36اُغایه هفت تا نُن و چَن تا مُئیُ ایگِفت و بعد اَ شُکر گُفتِن نُنُ ئو پَرک ایکه و به شاگردُن خو ایدا و اُشُ هم به مردم شُدا. 37همه شُخا و سیر بودِن و اَ خُردَه تکه ئُویی که موندَه هفت تا گیفیر پُر جمع شُکِه. 38جمعیت کسوئی که خوراک شُخا، غیر اَ زنُ و چوکُ، چهار هزار تا مرد هَستَرِن. 39بعد اَ ایی که عیسی به مردم ایفِرِستا، سوار کایِک بو و به منطکه مَجَدان رَه.
Currently Selected:
مَتّی 15: PES
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
©️2024 Korpu Company
مَتّی 15
15
سُنَّتُ و حکمُ
1بعد یه چَن نُفر اَ عالموی فرقه فَریسی و معلموی تورات اَ شهر اورشلیم پهلو عیسی هُندِن و شُگُفت: 2«به چه شاگردُنِ تو رسموئی که اَ جدُمُ به ما رِسیدنُ اَنجُم نادَن؟ اُشُ دَسُ خو کَبل اَ خوراک خاردِن ناشورَن!» 3عیسی جواب ایدا: «به چه شما، وا خاطر رَسمُ خو، حُکمِ خدائو اَنجُم نادِین؟ 4چون خدا حکم ایدادِن که ”به بَپ و مُم خو احترام بُنوس“ و ”هَر‌کَ به بَپ یا مُم خو دِشمُن هادِه، حتما بایه کشته بَشِت.“ 5ولی شما اَگِی اگه کسی به بَپ یا مُم خو بِگِت: ”اُ کمکی که مه بایه به شما اُمکِردَه، وَخف خدا بودِن“ 6ایطوری دگه، به اُ آدم واجب نَن که به بَپُ خو احترام بُنوسِه. پَ ایطو شما وا خاطر رسمِ خوتُ کَلُم خدائو نادیده اَگیرین. 7ای ریاکارُ! اِشعیا پیغُمبَر دربارۀ شما چه خُب پیشگویی ایکه، اُ موکَع که ایگو:
8«”ایی کوم وا زَبُن خو به مه احترام اَنوسِن،
ولی دلِشُ اَ مه دورِن.
9اُشُ بیهوده به مه پرستش اَکُنِن،
اُشُ حکموی بشریُ به جایِ حکموی خدا به مردم یاد اَدِن.“
چه به آدم نجس اَکُنت
10بعد عیسی به مردم پهلو خو صدا ایکه و بهشُ ایگو: «گوش هادِین و بُفَهمین. 11چیزی که توو لُوِ آدم اَرِه به آدم نجس ناکُن، بلکه اُ چیزی که به آدم نجس اَکُنت، هَمُن که اَ توو لُوِ آدم در اَتا.» 12اُغایه شاگردُن عیسی پهلوش هُندِن و شُگُفت: «اَدونی که وا ایی گَپِت به فَریسیُ بَر ایخا؟» 13عیسی جواب ایدا: «هر نهالی که بَپِ آسَمُنی مه اینَکاشتِن، اَ ریشه در اَتا. 14به اُشُ وا حال خوشُ بُنُسی. اُشُ راهنمائوی کوریَن. و اگه یه کور به یه کور دگه دُمبال خو تیکش بُکنت، هر دوتا توو چاه اَکِن.» 15پطرس به عیسی ایگو: «ایی مَثَل بهمُ توضیح هادَه.» 16عیسی جواب ایدا: «شما هِنوزا درک ناکُنین؟ 17مگه نادونین که هرچه داخل لُو اِبو، توو اُشکُم اَرِت و بعد دفع اِبو؟ 18ولی اُچه که اَ توو لُو در اَتا، اَ دل بَر اَتات، اُ چیزی که به آدم نجس اَکُنت، همین. 19چونکه اَ دل فکروی بد، کَتل، زنا، بی‌عفتی، دُزی، گواهی دورو و تهمت در اَتا. 20ایشُن که به آدم نجس اَکُنت، خوراک خاردِن با دَسوی نَشوشتَه به هیچکَ نجس ناکُن!»
ایمُن زن غیریهودی
21عیسی اَ اُ جا در هُند و به منطکۀ صور و صیدون رَه. 22یه زن کَنعونی که مالِ اُ منطکه هَستَه، حد عیسی هُند و وا گیریک ایگو: «سرورُم، ای پُس داوود پادشاه، به مه رحم بُکُن! دُهتُم زارِ بدی ایشَه.» 23ولی عیسی یَک کَلُم هم جوابش اینَدا. شاگردُن عیسی پهلوش هُندِن و اَ عیسی خواهش شُکِه، بهش شُگُفت: «به اُ زن بفرست بِرِت، چون وا داد و غار دُمبالُمُ اَهُندِن.» 24عیسی جواب ایدا: «مه فَکَه وا خاطر کَهروی گُم بودۀ کوم یهود فرستادَه بودَم.» 25ولی اُ زن هُند، جلوِ عیسی زانو ایزَه و ایگو: «سرورُم، به مه کمک بُکُن!» 26عیسی جواب ایدا: «نُن چوکُنُ سِیدِن و جلوی سَغُ کَردُندِن درست نی.» 27اُ زن ایگو: «بله، سرورُم، ولی حتی سَغُ هم اَ خُردَه نُن ئُویی که اَ سفرۀ صاحبِشُ اَریزِه، اَخارِن!» 28اُغایه عیسی ایگو: «ای زن، ایمُنِت خیلی زیادِن، خواستَت بهت اَنجُم بَشِت!» درجا دُهت اُ زن شفا ایگِه.
خوراک دادن به چهار هزار نُفر
29عیسی اَ اُجا به طَرَه دریاچه جلیل رَه. لُوِ دریاچه جلیل یه خو گَشت و بعد بالا کوه رَه و اُجا نِشت. 30جمعیت زیادی پهلو عیسی هُندِن. اُشُ وا خوشُ لَنگُ، کورُن، فلجُ، گُنگُ و خیلی مریضوی دگه شُوا، پهلو پای عیسی شُناها و عیسی به اُشُ شفا ایدا. 31مردم وختی شُدی که گُنگُ گَپ اَزدَن، فلجُ سالم اِبودَن، لَنگُ راه اَرَفتَن و کورُ اَدیدَن، تعجب شُکِردَه و به خدای کوم یهود حمد و ثنا شُکِه.
32عیسی به شاگردُن خو صدا ایکه و ایگو: «دلُم وا حال ایی مردم اِسوزِه، چون الان سه روزن که با مِئَن و دگه چیزی شُنی بُخارِن. اُمناوا به ایشُ گُشنه بفرستُم، تا نَکه یه وَه توو راه ضعف بُکنِن.» 33شاگردُنِش شُگُفت: «توو ایطو جایِ پرتی اَ کَمجا اِتونیم نُن کَدِ سیر کِردِن ایکَک جمعیت پیدا بُکنیم؟» 34عیسی ازشُ ایپُرسی: «چَن تا نُن تُهَه؟» اُشُ شُگُفت: «هفت تا نُن و چَن تا مُئی کوچِک.» 35عیسی به مردم ایگو تا روی زمین بِنینگِن. 36اُغایه هفت تا نُن و چَن تا مُئیُ ایگِفت و بعد اَ شُکر گُفتِن نُنُ ئو پَرک ایکه و به شاگردُن خو ایدا و اُشُ هم به مردم شُدا. 37همه شُخا و سیر بودِن و اَ خُردَه تکه ئُویی که موندَه هفت تا گیفیر پُر جمع شُکِه. 38جمعیت کسوئی که خوراک شُخا، غیر اَ زنُ و چوکُ، چهار هزار تا مرد هَستَرِن. 39بعد اَ ایی که عیسی به مردم ایفِرِستا، سوار کایِک بو و به منطکه مَجَدان رَه.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
©️2024 Korpu Company