Pedrin toine kirjaine 3
3
Ižändy toven tulou järilleh
1Armahat! Tämä on jo toine kirjaine, kudaman teile kirjutan. Mollembis kirjazis minä juohatandal nostatan teijän puhtastu mieldy, 2anna mustazitto Jumalan pyhien iänenkandajien jo ennepäi sanotut sanat da Ižändän, Piästäjän käskyt, kudamat työ saitto teijän apostolois.
3Enne kaikkie tiijäkkiä: jälgiaijal tulou nagrajua, kudamat eletäh omien himoloin mugah. 4Hyö sanotah niärittäjen: «Tuligo Häi sit kui uskaldi? Tuatat kuoltih, a kai on endizelleh, kui oli muailman luajinduaigah.» 5Hyö buite unohtetah, gu jo aijoin allus oldih Jumalan sanan vuoh olemas taivahat dai mua, kudai oli luajittu vies da viel. 6I viel da sanal silloine muailmu oli hävitettygi viennouzendas. 7I sen samazen sanan varas ollah nygözet taivahat dai nygöine mua, da vuotetah tulel hävitändiä. Niilöi pietäh sih päiväh niškoi, kudamal tulou suudo da konzu jumalattomii hävitetäh.
8Yhty vai älgiä unohtakkua, armahat vellet: Ižändäle yksi päivy on kui tuhat vuottu, a tuhat vuottu kui yksi päivy. 9Ei Ižändy vitkittele täyttäjes uskaldettuu, hos erähien mieles Häi vitkittelöy. No Häi tirpau teidy, ei tahto, gu kentahto hävies, a tahtou gu kaikin kiännyttäs riähkis Häneh päi. 10Ižändän päivy tulou vuottamattah, gu varras. Senny päivänny taivahat hävitäh kohunke, da kai, midä taivahal on, palau da murenou. Palau mua dai kai, midä mual on luajittu. 11I ku kai nenga murenou, ga mittuminnu pyhäs elaijas da oigielois ruadolois pidäs olla teil, 12kudamat vuotatto Jumalan päiviä da tahtotto, gu se tulis teriämbi – se päivy, konzu taivahat syttyhyy muretah, i kai midä sie on, sulau tulen räkes. 13No meil on Hänen uskalmo, i sih uskojen myö vuotammo uuzii taivahii da uuttu muadu, kus kaikin eletäh Jumalua myö.
14Armahat vellet! Gu työ vuotatto sidä kaikkie, ga sit pangua kai väit, gu ozuttuakseh Hänen ies puhtahinnu da vijattominnu da gu teil olis rauhus. 15Meijän Ižändän pitkiä tirpandua piekkiä piäzendänny. Nengahäi meijän armas velli Puavilgi, hänele annetul mielevyöl kirjutti teile. 16Nenga häi sanou kaikis kirjazis, kudamis pagizou nämii dieloloi. Niilöis on kudamidägi vaigieh ellendettäviä. Tiedämättömät da häilyjät ičele häviendäkse viäristelläh niilöi kohtii, kui toiziigi Pyhii Kirjutuksii.
17Armahat vellet, nygöi työ tiijättö kaiken tämän. Vardoikkuattokseh sit, gu jumalattomien muanitukset ei yöksytettäs teidy i työ etto pakkus omal lujal alustalpäi. 18A kazvakkua meijän Ižändän da Piästäjän Iisusan Hristosan hyvyös da tundemizes. Hänele kunnivo nygöi dai ilmanigäzeh päiväh suate. Amin՚.
Currently Selected:
Pedrin toine kirjaine 3: LIVVI
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
(c) Biblienkiännändyinstituuttu, Helsinki 2003
Pedrin toine kirjaine 3
3
Ižändy toven tulou järilleh
1Armahat! Tämä on jo toine kirjaine, kudaman teile kirjutan. Mollembis kirjazis minä juohatandal nostatan teijän puhtastu mieldy, 2anna mustazitto Jumalan pyhien iänenkandajien jo ennepäi sanotut sanat da Ižändän, Piästäjän käskyt, kudamat työ saitto teijän apostolois.
3Enne kaikkie tiijäkkiä: jälgiaijal tulou nagrajua, kudamat eletäh omien himoloin mugah. 4Hyö sanotah niärittäjen: «Tuligo Häi sit kui uskaldi? Tuatat kuoltih, a kai on endizelleh, kui oli muailman luajinduaigah.» 5Hyö buite unohtetah, gu jo aijoin allus oldih Jumalan sanan vuoh olemas taivahat dai mua, kudai oli luajittu vies da viel. 6I viel da sanal silloine muailmu oli hävitettygi viennouzendas. 7I sen samazen sanan varas ollah nygözet taivahat dai nygöine mua, da vuotetah tulel hävitändiä. Niilöi pietäh sih päiväh niškoi, kudamal tulou suudo da konzu jumalattomii hävitetäh.
8Yhty vai älgiä unohtakkua, armahat vellet: Ižändäle yksi päivy on kui tuhat vuottu, a tuhat vuottu kui yksi päivy. 9Ei Ižändy vitkittele täyttäjes uskaldettuu, hos erähien mieles Häi vitkittelöy. No Häi tirpau teidy, ei tahto, gu kentahto hävies, a tahtou gu kaikin kiännyttäs riähkis Häneh päi. 10Ižändän päivy tulou vuottamattah, gu varras. Senny päivänny taivahat hävitäh kohunke, da kai, midä taivahal on, palau da murenou. Palau mua dai kai, midä mual on luajittu. 11I ku kai nenga murenou, ga mittuminnu pyhäs elaijas da oigielois ruadolois pidäs olla teil, 12kudamat vuotatto Jumalan päiviä da tahtotto, gu se tulis teriämbi – se päivy, konzu taivahat syttyhyy muretah, i kai midä sie on, sulau tulen räkes. 13No meil on Hänen uskalmo, i sih uskojen myö vuotammo uuzii taivahii da uuttu muadu, kus kaikin eletäh Jumalua myö.
14Armahat vellet! Gu työ vuotatto sidä kaikkie, ga sit pangua kai väit, gu ozuttuakseh Hänen ies puhtahinnu da vijattominnu da gu teil olis rauhus. 15Meijän Ižändän pitkiä tirpandua piekkiä piäzendänny. Nengahäi meijän armas velli Puavilgi, hänele annetul mielevyöl kirjutti teile. 16Nenga häi sanou kaikis kirjazis, kudamis pagizou nämii dieloloi. Niilöis on kudamidägi vaigieh ellendettäviä. Tiedämättömät da häilyjät ičele häviendäkse viäristelläh niilöi kohtii, kui toiziigi Pyhii Kirjutuksii.
17Armahat vellet, nygöi työ tiijättö kaiken tämän. Vardoikkuattokseh sit, gu jumalattomien muanitukset ei yöksytettäs teidy i työ etto pakkus omal lujal alustalpäi. 18A kazvakkua meijän Ižändän da Piästäjän Iisusan Hristosan hyvyös da tundemizes. Hänele kunnivo nygöi dai ilmanigäzeh päiväh suate. Amin՚.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
(c) Biblienkiännändyinstituuttu, Helsinki 2003