Ліст да Гебраяў Раздзел 4
Раздзел 4
1 #
2Кар. 6:1; Гал. 5:4 Будзем высцерагацца тады таго, каб, калі яшчэ трывае абяцанне ўвайсці ў Яго супачынак, не аказаўся хто з вас спазніўшымся.
2 #
Рым. 10:8; Геб. 12:15; 1Пёт. 1:12; Адкр. 14:6 Бо і нам абвешчана добрая вестка, таксама як і тым, але не дало карысці ім чутае слова, бо не спалучана было яно з вераю тых, якія чулі.
3 #
Пс. 95:11
А мы, якія паверылі, уваходзім у супачынак, бо Ён сказаў: «Як пакляўся Я ў гневе Маім: не ўвойдуць яны ў супачынак Мой», хоць справы Яго былі скончаны ад заснавання свету.
4 #
Род. 2:2
Бо Ён сказаў у нейкім месцы пра сёмы дзень так: «І супачыў Бог у сёмы дзень ад усіх спраў Сваіх».
5 #
Пс. 95:11
І вось яшчэ, зноў: «Не ўвойдуць яны ў супачынак Мой».
6Дык вось застаецца, што ўвойдуць у яго некаторыя, а тыя, якім была раней абвешчана добрая вестка, не ўвайшлі з прычыны непаслухмянасці.
7 #
Пс. 95:7, 8 Ды зноў вызначае Ён нейкі дзень, «сёння», кажучы праз Давіда па некаторым часе, як і перад гэтым было сказана: «Сёння, калі пачуеце голас Яго, не рабіце цвёрдымі сэрцаў вашых».
8 #
Паўт. Зак. 31:7; Еш. 22:4 Калі б Ісус [Навін] увёў іх у супачынак, дык не было б сказана пра іншае пасля гэтага дня.
9 #
2Тэс. 1:7; Адкр. 7:14 Дык пакідаецца святкаванне шабату для народа Божага.
10 #
Род. 2:2; Адкр. 14:13 Бо хто ўвайшоў у супачынак Яго, таксама супачне ад працы сваёй, як і Бог ад Сваёй.
11 #
1Кар. 10:11; 2Пёт. 1:10 Дык будзем старацца ўвайсці ў супачынак гэты, каб хто-небудзь не трапіў у той самы прыклад непаслухмянасці.
12 #
Ян. 12:48; 1Кар. 14:24; 2Кар. 10:4; Эф. 6:17; 1Пёт. 1:23; Адкр. 1:16 Бо жывое слова Божае і дзейснае, і вастрэйшае ад усякага меча двусечнага, і пранікае ажно да раздзялення душы і духа, суставаў і мозга касцей, і судзіць думкі і намеры сэрца.
13І няма тварэння, схаванага ад Яго, усё вачам Яго аголена і адкрыта, і мы перад Ім адкажам.
14Маючы, вось, Першасвятара вялікага, Які прайшоў нябёсы, Ісуса, Сына Божага, будзем трымацца вызнання.
15 #
Лк. 4:13; 2Кар. 5:21 Бо мы маем не такога першасвятара, які б не мог нам спачуваць у нашых немачах, але падобным чынам спакушанага ва ўсім, апроч граху.
16 #
Рым. 3:25; Эф. 2:18 Хадзем жа тады з даверам да пасада ласкі, каб атрымаць міласэрнасць і знайсці ласку на спрыяльную дапамогу.
Currently Selected:
Ліст да Гебраяў Раздзел 4: ББЧ
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017
Ліст да Гебраяў Раздзел 4
Раздзел 4
1 #
2Кар. 6:1; Гал. 5:4 Будзем высцерагацца тады таго, каб, калі яшчэ трывае абяцанне ўвайсці ў Яго супачынак, не аказаўся хто з вас спазніўшымся.
2 #
Рым. 10:8; Геб. 12:15; 1Пёт. 1:12; Адкр. 14:6 Бо і нам абвешчана добрая вестка, таксама як і тым, але не дало карысці ім чутае слова, бо не спалучана было яно з вераю тых, якія чулі.
3 #
Пс. 95:11
А мы, якія паверылі, уваходзім у супачынак, бо Ён сказаў: «Як пакляўся Я ў гневе Маім: не ўвойдуць яны ў супачынак Мой», хоць справы Яго былі скончаны ад заснавання свету.
4 #
Род. 2:2
Бо Ён сказаў у нейкім месцы пра сёмы дзень так: «І супачыў Бог у сёмы дзень ад усіх спраў Сваіх».
5 #
Пс. 95:11
І вось яшчэ, зноў: «Не ўвойдуць яны ў супачынак Мой».
6Дык вось застаецца, што ўвойдуць у яго некаторыя, а тыя, якім была раней абвешчана добрая вестка, не ўвайшлі з прычыны непаслухмянасці.
7 #
Пс. 95:7, 8 Ды зноў вызначае Ён нейкі дзень, «сёння», кажучы праз Давіда па некаторым часе, як і перад гэтым было сказана: «Сёння, калі пачуеце голас Яго, не рабіце цвёрдымі сэрцаў вашых».
8 #
Паўт. Зак. 31:7; Еш. 22:4 Калі б Ісус [Навін] увёў іх у супачынак, дык не было б сказана пра іншае пасля гэтага дня.
9 #
2Тэс. 1:7; Адкр. 7:14 Дык пакідаецца святкаванне шабату для народа Божага.
10 #
Род. 2:2; Адкр. 14:13 Бо хто ўвайшоў у супачынак Яго, таксама супачне ад працы сваёй, як і Бог ад Сваёй.
11 #
1Кар. 10:11; 2Пёт. 1:10 Дык будзем старацца ўвайсці ў супачынак гэты, каб хто-небудзь не трапіў у той самы прыклад непаслухмянасці.
12 #
Ян. 12:48; 1Кар. 14:24; 2Кар. 10:4; Эф. 6:17; 1Пёт. 1:23; Адкр. 1:16 Бо жывое слова Божае і дзейснае, і вастрэйшае ад усякага меча двусечнага, і пранікае ажно да раздзялення душы і духа, суставаў і мозга касцей, і судзіць думкі і намеры сэрца.
13І няма тварэння, схаванага ад Яго, усё вачам Яго аголена і адкрыта, і мы перад Ім адкажам.
14Маючы, вось, Першасвятара вялікага, Які прайшоў нябёсы, Ісуса, Сына Божага, будзем трымацца вызнання.
15 #
Лк. 4:13; 2Кар. 5:21 Бо мы маем не такога першасвятара, які б не мог нам спачуваць у нашых немачах, але падобным чынам спакушанага ва ўсім, апроч граху.
16 #
Рым. 3:25; Эф. 2:18 Хадзем жа тады з даверам да пасада ласкі, каб атрымаць міласэрнасць і знайсці ласку на спрыяльную дапамогу.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017