Першы ліст да Тэсалонцаў Раздзел 2

Раздзел 2

1Самі ж ведаеце, браты, прыбыццё наша да вас што не бясплодным было,

2 # Дзеі 16:19; Плп. 1:30 але раней нацярпеўшыся гора, як ведаеце, і зняваг у Піліпах, надзею сваю мелі мы ў Богу нашым, прапаведуючы вам Евангелле Божае ў вялікай барацьбе.

3 # Ціт. 1:3 Бо навучанне наша не з памылкі, ані з нячыстасці, ані з якога подступу,

4але як выпрабаваны былі мы Богам, каб даверыць нам Евангелле, так і гаворым, не каб людзям падабацца, але Богу, Які выпрабоўвае сэрцы нашы.

5 # 2Кар. 12:14; Плп. 1:8 Бо ніколі, як ведаеце, не былі мы ў слове ліслівымі, ані пры ніякай нагодзе хцівымі, Бог сведка,

6 # Ян. 5:41; Гал. 1:10 не шукалі таксама ў людзей славы, ані ў вас, ані ў іншых,

7 # 1Кар. 9:1; 2Кар. 11:9; 2Цім. 2:24 хоць маглі быць у паважанні як Апосталы Хрыстовы, але сталіся мы ціхімі між вамі і, як карміцелька песціць дзяцей сваіх,

8 # Рым. 1:11; 1Ян. 3:16 так і мы, спагадныя да вас, хацелі шчыра перадаць вам не толькі Евангелле Божае, але і душы нашы, бо сталіся вы нам улюбёнымі.

9 # 2Тэс. 3:7 Бо вы памятаеце, браты, працу нашу і стому; ноччу і днём робячы, каб каго з вас не абцяжарыць, абвяшчалі мы вам Евангелле Божае.

10 # 2Кар. 1:12; 2Тэс. 3:7 Сведкі вы і Бог, як свята, справядліва і без наракання абыходзіліся мы з вамі, якія ўверылі.

11 # Дзеі 20:31 Самі ведаеце, як кожнага з вас, як бацька дзяцей сваіх,

12 # 1Кар. 1:9 просячы і пацяшаючы, пераконвалі жыць дастойна Бога, Які паклікаў вас да Валадарства Свайго і славы.

13 # Рым. 1:8; Гал. 1:11; Як. 1:18 Таму і мы бесперапынна дзякуем Богу, бо, калі вы прынялі слова Божае, пачутае ад нас, успрынялі яго не як слова чалавечае, але як сапраўды яно ёсць, як слова Божае, якое і дзейнічае ў вас, веруючых.

14 # Дзеі 8:1; 2Тэс. 1:4; Геб. 10:32 Бо сталіся вы, браты, пераймальнікамі цэркваў Божых, што ў Юдэі, у Хрысце Ісусе, бо і вы нацярпеліся гэтак сама ад землякоў вашых, як і яны ад юдэяў,

15 # Мц. 5:12; Лк. 24:20 якія забілі і Госпада Ісуса, і прарокаў, і нас пераследавалі, і Богу не падабаюцца, бо ўсім людзям супрацівяцца,

16 # Мц. 23:32; Лк. 11:52 забараняюць нам гаварыць да паганаў, каб тыя былі збаўлены; і гэтак увесь час дапаўняюць мерку грахоў сваіх. Але прыйшоў нарэшце гнеў Божы на іх.

17 # Рым. 1:11; Клс. 2:5 Мы ж, браты, разлучаныя з вамі на кароткі час абліччам, а не сэрцам, тым мацней спяшаемся пабачыць вас з аблічча ў вялікім прагненні.

18 # Рым. 1:13 Пагэтаму хацелі мы пайсці да вас, асабліва я, Паўла, і раз, і другі, але перашкодзіў нам шатан.

19Што ж можа быць нашаю надзеяй, або радасцю, або вянком славы – ці ж не вы перад Госпадам нашым Ісусам Хрыстом у прыход Яго?

20Бо вы – наша слава і радасць.

Currently Selected:

Першы ліст да Тэсалонцаў Раздзел 2: ББЧ

Highlight

Copy