ΨΑΛΜΟΙ 41 [40]
41 [40]
Προσευχή ενός καταδιωγμένου
1Στον πρωτοψάλτη· ψαλμός του Δαβίδ.
2Μακάριος όποιος νοιάζεται τον αδύναμο·
θα τον λυτρώσει ο Κύριος
στης δυστυχίας τη μέρα.
3Τον προστατεύει ο Κύριος, του δίνει τη ζωή
και θα τον πουν στη γη ευτυχισμένο·
κι ούτε θα παραδώσει
τη ζωή του στους εχθρούς του.
4Ο Κύριος τον βοηθά να σηκωθεί
απ’ της αρρώστιας του το στρώμα·
σ’ όλες του τις ασθένειες τον ανακουφίζει.
5Εγώ είπα: «Δώσ’ μου, Κύριε, το έλεός σου·
γιάτρεψε την ψυχή μου
γιατί σ’ εσένα αμάρτησα».
6Οι εχθροί μου εναντίον μου
λόγια λαλούν κακόβουλα:
«Αχ, πότε να πεθάνει
και τ’ όνομά του να χαθεί!»
7Κι αν έρθει κάποιος να με δει,
μου λέει ανοησίες·
μαζεύει στην καρδιά του θέματα για κακογλωσσιά,
φεύγει από μένα και τα διαλαλεί στους δρόμους.
8Ανάμεσά τους ψιθυρίζουν εναντίον μου
όλοι που με μισούνε·
για μένα σκέφτονται το χειρότερο:
9«Αγιάτρευτο κακό τον βρήκε.
Τώρα, μια και τον έριξε η αρρώστια,
δε θα μπορέσει πια να σηκωθεί».
10Κι ο φίλος μου ακόμα ο ακριβός,
που τον εμπιστευόμουν
και τρώγαμε ψωμί μαζί,
μου γύρισε την πλάτη και με κλώτσησε.
11Εσύ όμως, Κύριε, δωσ’ μου το έλεός σου,
κάνε να σηκωθώ,
κι εγώ θα τους το ξεπληρώσω.
12Έτσι θα καταλάβω πως έχω την αγάπη σου:
Όταν δε θα καυχιέται
ο εχθρός σε βάρος μου.
13Αλλά για την ακεραιότητά μου εσύ με στήριξες,
μπροστά στην παρουσία σου
με στέριωσες αιώνια.
14Ευλογημένος να ’ναι ο Κύριος, ο Θεός του Ισραήλ,
από πάντα και για παντοτινά!
Αμήν, αμήν.
Currently Selected:
ΨΑΛΜΟΙ 41 [40]: TGVD
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.
ΨΑΛΜΟΙ 41 [40]
41 [40]
Προσευχή ενός καταδιωγμένου
1Στον πρωτοψάλτη· ψαλμός του Δαβίδ.
2Μακάριος όποιος νοιάζεται τον αδύναμο·
θα τον λυτρώσει ο Κύριος
στης δυστυχίας τη μέρα.
3Τον προστατεύει ο Κύριος, του δίνει τη ζωή
και θα τον πουν στη γη ευτυχισμένο·
κι ούτε θα παραδώσει
τη ζωή του στους εχθρούς του.
4Ο Κύριος τον βοηθά να σηκωθεί
απ’ της αρρώστιας του το στρώμα·
σ’ όλες του τις ασθένειες τον ανακουφίζει.
5Εγώ είπα: «Δώσ’ μου, Κύριε, το έλεός σου·
γιάτρεψε την ψυχή μου
γιατί σ’ εσένα αμάρτησα».
6Οι εχθροί μου εναντίον μου
λόγια λαλούν κακόβουλα:
«Αχ, πότε να πεθάνει
και τ’ όνομά του να χαθεί!»
7Κι αν έρθει κάποιος να με δει,
μου λέει ανοησίες·
μαζεύει στην καρδιά του θέματα για κακογλωσσιά,
φεύγει από μένα και τα διαλαλεί στους δρόμους.
8Ανάμεσά τους ψιθυρίζουν εναντίον μου
όλοι που με μισούνε·
για μένα σκέφτονται το χειρότερο:
9«Αγιάτρευτο κακό τον βρήκε.
Τώρα, μια και τον έριξε η αρρώστια,
δε θα μπορέσει πια να σηκωθεί».
10Κι ο φίλος μου ακόμα ο ακριβός,
που τον εμπιστευόμουν
και τρώγαμε ψωμί μαζί,
μου γύρισε την πλάτη και με κλώτσησε.
11Εσύ όμως, Κύριε, δωσ’ μου το έλεός σου,
κάνε να σηκωθώ,
κι εγώ θα τους το ξεπληρώσω.
12Έτσι θα καταλάβω πως έχω την αγάπη σου:
Όταν δε θα καυχιέται
ο εχθρός σε βάρος μου.
13Αλλά για την ακεραιότητά μου εσύ με στήριξες,
μπροστά στην παρουσία σου
με στέριωσες αιώνια.
14Ευλογημένος να ’ναι ο Κύριος, ο Θεός του Ισραήλ,
από πάντα και για παντοτινά!
Αμήν, αμήν.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.