සෙකරියා 1:7-17

එකොළොස් වන මස, ෂෙබාට් නම් වූ මාසයේ විසිහත් වන දවසේ, දාරෙයාවෙෂ් රජුගේ දෙවන වසරේ ස්වාමින්වහන්සේගේ වචනය ඉද්දෝගේ පුත්‍ර, බෙරෙකියාගේ පුත්‍ර, දිවැසිවර සෙකරියා වෙත පැමිණියේ ය. එදින රැයේ මම දර්ශනයක් දුටිමි. මෙන්න! රතු අසකු පදවන මිනිසෙක් මා ඉදිරිපිට! දෙණියේ රට මරඳ ගස් අතරේ ඔහු සිටගෙන සිටිනු පෙනිණි. ඔහු පිටුපසින් රතු, දුඹුරු හා සුදු අශ්වයෝ වූහ. එවිට මම, “මේ කවරහු ද මැතිඳුනි?” යි ඇසීමි. මා හා කතා කළ දේව දූතයා පිළිතුරු දෙමින්, “ඔවුන් කවුරු ද කියා මම ඔබට පෙන්වන්නෙමි” යි පැවසී ය. ඉන්පසු රට මරඳ ගස් අතරේ සිටි මිනිසා පිළිතුරු දෙමින්, “පොළොව මුළුල්ලේ සැරිසරන පිණිස, ස්වාමින්වහන්සේ විසින් යවනු ලැබූවෝ මොවුහු යැ” යි පැවසී ය. එවිට ඔවුහු රට මරඳ ගස් අතරේ සිටගෙන සිටි ස්වාමින්වහන්සේගේ දූතයාට කරුණු සැල කරමින්, “අපි පොළොවේ සැරි සැරීමු; ඔන්න! පොළොව පුරා සාමකාමී පරිසරයක් ඇති බැව් දුටුවෙමු” යි පැවසූහ. එකල ස්වාමින්වහන්සේගේ දූතයා කතා කරමින්, “අහෝ සේනාංකවල ස්වාමින්වහන්ස, මේ හැත්තෑ වසරක් ම ඔබවහන්සේ උදහස පෑ යෙරුසලමටත්, යූදාහි සෙසු නගරවලටත් තව කොපමණ කල් අනුකම්පා නො කරන සේක් දැ?” යි ඇසී ය. එකල මා හා කතා කළ දේව දූතයාට ස්වාමින්වහන්සේ කාරුණික, සහනදායී වදනින් පිළිතුරු දුන් සේක. එබැවින් මා හා කතා කළ දේව දූතයා එකල මා අමතමින් මෙසේ පැවසී ය. “මෙසේ හඬ ගා කියන්න: ‘මම යෙරුසලම හා සියොන ගැන දැඩි සේ ඊර්ෂ්‍යා වන්නෙමි’ යි සේනාංකවල ස්වාමින්වහන්සේ කියන සේක. ‘එහෙත්, අහංකාරී නො සැලකිල්ලෙන් සිටින ජාතීන් කෙරේ මගේ කෝපය අති මහත් ය. මන්ද ඉශ්‍රායෙල් කෙරේ මම මදක් පමණක් කෝප වූ කල, ඔවුහු විපත්තිය බලවත් කළහ.’ “එබැවින් ස්වාමින්වහන්සේ මෙසේ කියන සේක: ‘දයාවෙන් යුතු ව මම යෙරුසලම වෙත හැරී එන්නෙමි. එහිදී මගේ ගෘහය යළි ගොඩ නගනු ලබනු ඇත. මිනුම් පටියක් යෙරුසලම පිට ද එලනු ලැබේ’ යි සේනාංකවල ස්වාමින්වහන්සේ පවසන සේක. “යළි හඬ නගන්න: සේනාංකවල ස්වාමින්වහන්සේ පවසන සේක: ‘මගේ පුර නගර නැවතත් යස ඉසුරින් පිරී ඉතිරී යනු ඇත. ස්වාමින්වහන්සේ යළිත් සියොනට සහනය සලසා, යෙරුසලම තමන් තෝරාගත් නගරය කරනු ඇත.’ ”