അപ്പോശ്‌ത്തലര് തെയ്‌വ വേലെ 22

1“വലിയോരുകാടേ, അണ്ണൻ തമ്പിയേരേ, എനക്ക് ചൊൽകേക്ക് ഇരുക്കിനതെ നിങ്കെ മനശാരെ കോളിൻ.” 2പവുലോശ് എബുറായെ പാശേൽ കുരവുടിനതെ കേട്ടതും അവറെ മൂച്ചകൂടി വുടാതെ കേട്ട് ഇരുന്തെ.

3പവുലോശ് കുരവുട്ടതെന്തൊണ്ണാ, “ഏൻനേ ഒരു എകൂതൻ, കിലിക്കിയാവിലെ തറുശോശിൽ താൻ ഏൻ പുറന്തത്, ഒണ്ണാ കമാലിയേല് ശിശിയനായ് എരുശലേമിൽ താൻ വളന്തത്; നങ്കെ വലിയോരുകാട് പാലിച്ചു വന്തെ ചട്ടമെട്ടമെ ചിട്ടയാ പടിച്ചു വന്താളും ഉണ്ണേക്ക് ഇങ്ക് ഇരുക്കിനെ നിങ്കെ എല്ലാരും തെയ്‌വ വേലേൽ തരുതരുപ്പയാ ഇരുക്കിനവോലെ ഏനും തെയ്‌വ വേലേൽ തീവോലെ നുണ്ണാളുംതാൻ. 4ഏശുവെ നമ്പിയവേരാക്ക് തണ്ടനേ കൊടുത്തും അവറളിൽ ചിലവേരാളെ കൊൽവച്ചൂട്ടി പുടിച്ചും കൊടുത്തെ. അകനെ ഏൻ ആണാളാം പെണ്ണാളാം പുടിച്ച് കെട്ടി ഇരുട്ടറേലും ഇട്ടെ. 5ഏൻ ചൊല്ലിയതെല്ലാം ചരി താൻ ഒണ്ണത്തുക്ക് വലിയെ പൂയാരീം മൂപ്പരുകാടും ശാച്ചികതാൻ; തെമശ്‌ക്കോശിലെ എകൂതരുകാക്ക് കൊടുപ്പേക്ക് അവറെ കയ്യിലിരുന്ത് എളുത്തെ വായ്‌ങ്കാലെ അങ്ക് ഏശുവെ കുമിടുമവേരാളെ പുടിച്ച് കെട്ടി എരുശലേമുക്ക് കുടത്ത് അലക്കശ്ശിക്കേക്കുചൂട്ടി ഏൻ പോയെ.”

പവുലോശ് മനം തിരുമ്പി ഏശുവേത്തിൽ നമ്പിയെ കാരിയമെ ചൊന്നെ

അപ്പോശ്‌ത്തലര് തെയ്‌വ വേലെ 9:1–19; 26:12–18

6അകനെ ഏൻ തെമശ്‌ക്കോശുക്ക് കിട്ടയായെ തന്നിക്കാട് ഒരുവോളെ മത്തിയാനെ നേരമായതാനൊണ്ട് വാനത്തിലിരുന്ത് ചരിയാനെ വെട്ടം എനക്ക് ചുത്തുകോടും മിന്നി മിനിയ്‌ങ്കെ. 7ഏൻ അടീക്ക് ബൂന്തവോളെ, “ശവുലേ, ശവുലേ, നീ എന്ന തൊല്ലയെ ചെയ്യിനത് എന്ത്?” ഒൺ എൻകാൽ കോക്കിനെ ചത്തമെ ഏൻ കേട്ടെ. 8“കരുത്താവേ, നീ ആരുനേ”? ഒൺ ഏൻ കേട്ടെ. “നീ തൊല്ലയെ ചെയ്യിനെ നശരായൻ ഏശുവുതാൻ ഏൻ” ഒൺ അവൻ എൻകാക്ക് ചൊല്ലിയെ. 9എൻ കൂട്ടത്തിലൊണ്ടായവേരാ അം വെട്ടമെ കണ്ടപ്പണും എൻകാൽ കുരവുട്ടാ ചത്തമെ കേട്ടതില്ലെ. 10കരുത്താവേ ഏൻ എന്തനേ ചെയ്യിളത് ഒൺ ഏൻ കേട്ടെ; അന്നേരം കരുത്താവ് എൻകാക്ക് ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, “നീ എന്തി തെമശ്‌ക്കോശുക്ക് പോ; നീ എന്തെ ചെയ്യിളതൊൺ തെയ്‌വം നിനയ്‌ക്കിനെ കാരിയമയെല്ലാം അവുടെ വച്ച് നിൻകാൽ ചൊൽവിളെ. 11പളിച്ചൊൺ വെട്ടമടിച്ചനാലെ എൻ കൺ തോണാതായേയെ; അകനെ എൻ കൂട്ടത്തിൽ വന്തവേരാ എൻ കയ്യപുടിച്ചുതാൻ തെമശ്‌ക്കോശുക്ക് കൊണ്ടേയത്.

12അം പട്ടണത്തിൽ അനന്നിയാശ് ഒണ്ണെ ഒരു പേരുകാറൻ ഇരുന്തെ; അവൻ അങ്ക് പിശയ്‌ക്കിനെ എകൂതരെല്ലാം മാനിക്കുമാളും നായപുറമാണമെ പാലിക്കുമെ ഒരു ചാമിക്കാറനും താൻ. 13അവ്വാൾ എൻകാൽ വന്തു നുൺ, ‘ശവുലേ, തമ്പീ, കൺ തുറന്ത് കാൺ’ ഒണ്ണെ. പുടീയൊൺ എൻ കൺ തുറന്ത് കാൺമ്പേക്കായ് അവനെ കാണുകേം ചെയ്യെ. 14അനന്നിയാശ് എൻകാക്ക് ഇകനെ ചൊല്ലിയെ, ‘അവൻ പിരിയമെ തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്കും നീതിയാനവനാനെ ഉടയാ പണ്ണക്കാറനെ കാൺമ്പേക്കും തൻ വായിലെ വശനമെ കോപ്പേക്കും നങ്കെ വലിയോരുകാട്ടിലെ തെയ്‌വം നിന്നെ വുളിച്ചെടുത്തിരുക്കിനെ. 15നീ കണ്ടതും കേട്ടതുമാനെ കാരിയമെ എല്ലാരുകാലും ചൊൽകേക്ക് അവനുക്കുചൂട്ടി ഒരു ശാച്ചിയാ ഇരുക്കും. 16ഇനി എന്തുക്ക് ഇരുക്കിനനേ? എന്തി അവൻ നാമമെ വുളിച്ച് വായാതിയാലെ രാടിപിരാടി നിൻ പാപമെ കശുവ്’” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

പവുലോശെ എകൂതരല്ലാത്തവേരാ ഇടേൽ വശനമെ വുളിച്ച് ചൊൽകേക്ക് വുളിച്ചെടുക്കിനെ

17പിന്നെ ഏൻ എരുശലേമുക്ക് തിരുമ്പിപോയാലെ തെയ്‌വ ആലയത്തിൽ വായാതി ഇരുന്തവോളെ ഒരു തറുശനമെ കണ്ട് മതയ്‌ങ്കെ. 18അത്തിൽ കരുത്താവെ കണ്ടെ, “ഇപ്പണേ വേമാ എരുശലേമെ വുട്ടുപോ; നീ എന്നചൊല്ലി ചൊന്നെ ശാച്ചിയമെ അവറെ ഏത്തെടാത്ത്” ഒൺ അവൻ എൻകാക്ക് ചൊല്ലിയെ. 19അന്നേരം ഏൻ കരുത്താവേ, എകൂതരുകാട്ടിലെ ഒവ്വൊരു എകൂതാ പള്ളീലും പോയ് നിൻകാൽ നമ്പിക്കെ വച്ച് വന്തവേരാളെ പുടിച്ച് കെട്ടി തണ്ടനയെ കൊടുത്തെ ഒണ്ണതെ അവറാത്തുക്ക് കുറുപ്പാ തിക്കിനൊള്ളെ. 20നിൻ ശാച്ചിയായിരുന്തെ തേവാനോശെ കൊണ്ണവോളെ ഏനും അത്തുക്ക് അനുമതി കൊടുത്ത് അവനെ കൊണ്ണവേരാ തുണീക്ക് കാവലാളിയാ നുണ്ണതാനേ. 21ഒണ്ണാ കരുത്താവ് എൻകാക്ക്, “നീ മണ്ട് നിന്നെ ഏൻ തുലേൽ എകൂതരല്ലാത്തവേരാ ഇടേക്ക് വുടുക്കും” ഒൺ ചൊല്ലിയെ. 22പവുലോശ് ഇകനെ ചൊല്ലി ഓയിമവരേക്ക് മാനടവൻ അവനെ കുറിപ്പാ കേട്ട് ഇരുന്തെ; ഒണ്ണാ പിന്നെ അവറെ ഉടവറെ വലിയെ തൊണ്ടേൽ കുലവപ്പട്ടിയെ, “ഇകത്തവനയെല്ലാം ഇം പൂമിനാട്ടിൽ ഉശിരോടെ വയ്‌പ്പാനില്ലെ; അവനെ കൊണ്ണാറീൻ; ചെൻ ഉശിരോടെ ഇരുപ്പേക്ക് ഓകം നാത്തെ” ഒണ്ണെ. 23അവറെ വലിയതാ കുലവപ്പട്ടി ഉടവുറെ തുണിയെ എടുത്തൊറിഞ്ചോൺ കുശുമ്പെ വാരി മീത്തുക്ക് ഒറിഞ്ചെ. 24അന്നേരം പടയാളികെ തലവൻ, “ഇവ്വാളെ കോട്ടേക്ക് കൊണ്ടോൻ” ഒൺ കൽപ്പനേ ഇട്ടെ. കുലവപ്പട്ടിയവേരാ എന്തുക്ക് ഇകനെ കുലവപ്പട്ടിയെ ഒൺ തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്ക് പവുലോശെ ചാട്ടവാറിൽ അടിച്ചാലെ കോൾ ഒണ്ണും ചൊല്ലിയെ. 25അവറെ പവുലോശെ കകിറിൽ വരിഞ്ച് കെട്ടിയവോളെ കിട്ടെ നുണ്ണെ ശതാതിപൻകാക്ക് പവുലോശ്, കൂട്ടമിട്ട് കുത്തക്കാറനീ ഒൺ കാണാതെ ഒരു റോമാക്കാറനെ ചാട്ടവാറിൽ അടിക്കിനത് ചരിയീ? ഒൺ കേട്ടെ.

26ഇതെ കേട്ടതും ശതാതിപൻ പടയാളികളിലെ തലവൻകാക്ക് പോയ്, “അമ്മച്ചേ, നീ എന്തെ ചെയ്യിനെ? അവ്വാൾ റോമാക്കാറൻ താൻ” ഒൺ ചൊല്ലിയെ.

27പടയാളികെ തലവൻ പവുലോശുകാക്ക് പോയാലെ ഇകനെ കേട്ടെ, “ചൊൽ നീ റോമാക്കാറനീ?” “അന്താൻ” ഒൺ പവുലോശ് വതിലെ ചൊല്ലിയെ. 28അന്നേരം പടയാളികെ തലവൻ, ഏൻനേ കനേം അണയെ കൊടുത്തുതാൻ റോമാക്കാറൻ ആയത്. അത്തുക്കു പവുലോശ്, ഏൻ ഒണ്ണാ പുറവിയിൽ ഇരുന്തെ റോമാക്കാറൻ താൻ ഒൺ വതിലെ ചൊല്ലിയെ. 29അതുനാലെ പവുലോശെ ചോത്തിയമെ ചെയ്‌കേക്ക് വന്തവേരാ തിരുമ്പി മണ്ടിയേയെ; പടയാളികെ തലവൻ, പവുലോശ് റോമാക്കാറൻ താൻ ഒൺ തിക്കിനൊണ്ടായതും അവനെ ചങ്കിലീൽ കെട്ടിയിട്ടാച്ചതേ ഒൺ നിനച്ച് അരണ്ടെ.

പവുലോശ് ശന്നത്തിരീം കൂട്ടത്തുക്ക് മില്ലോട്

30എകൂതര് എന്തുക്കുചൂട്ടി പവുലോശേത്തിൽ കുത്തമെ ചൊന്നതൊൺ പടയാളികളിലെ തലവനുക്ക് തിക്കിലൊണ്ടാളത്തുക്ക് പിത്തുനാ പവുലോശേത്തിലെ ചങ്കിലിയെ പിരിച്ചു മാത്തിയാലെ തെയ്‌വ ആലയത്തിലെ വലിയെ പൂയാരിയേരുകാടാം ശന്നത്തിരീം കൂട്ടക്കാറാളാം കൂടുകേക്ക് കൽപ്പനയിട്ടെ. പിന്നെ അവൻ പവുലോശെ അവറാത്തുക്ക് മില്ലോട് നുറുത്തിയെ.

Currently Selected:

അപ്പോശ്‌ത്തലര് തെയ്‌വ വേലെ 22: മന്നാൻ

Highlight

Copy