ගීතාවලිය 73
73
තුන් වන කාණ්ඩය
(ගීතා 73—89)
යුක්තියේ ජයග්‍රහණය
ආසාප්ගේ ගීතයකි.
1අහෝ ඉශ්රායෙල්වරුනි!
නිර්මල සිත් ඇත්තන් හට දෙවිඳාණෝ කොපමණ යහපත් ද?
2මා මොහොතකින් ලිස්සා යන්න තිබිණි.
මාගේ පය ලිස්සන්නට විය.
3එසේ වූයේ, දුදනන්ගේ අභිවෘද්ධිය මා දැක ඔවුන්ගේ පාරට්ටු නිසා මා ඔවුන්ට ඊර්ෂ්‍යා කළ විට ය.
4ඔවුන් හට දුක් ගැහැට නැත්තේ ය.
ඔවුන්ගේ කය නිදුක් නිරෝගී ව ඇත්තේ ය.
5අන් අයට මෙන් ඔවුන්ට කම්කටොලු කිසිත් නැත්තේ ය.
අන් අය මෙන් ඔව්හු තාඩන පීඩන නොලබන්නෝ ය.
6එබැවින්, ඔව්හු අහංකාරකම ගෙල පළඳනාවක් මෙන් ද බලහත්කාරය වස්ත්‍රයක් මෙන් ද පැළඳ සිටින්නෝ ය.
7ඔවුන්ගේ නෙත් අහංකාරයෙන් ඉදිමී ඇත්තේ ය.
ඔවුන්ගේ සිත් නිෂ්ඵල සිතුවිලිවලින් පිරී ඇත්තේ ය.
8ඔව්හු අන් අයට සිනාසෙන්නෝ ය;
නපුරු දේ ගැන කතා කරන්නෝ ය;
අහංකාරයෙන් ඉදිමී අන් අයට පීඩා කිරීමට සිතන්නෝ ය.
9ඔව්හු සුරලොව දෙවිඳුන්ට විරුද්ධ ව නපුර කතා කරන්නෝ ය.
ඔව්හු නරලොව මිනිසුන්ට අහංකාර ලෙස අණ දෙන්නෝ ය.
10එබැවින්, දේව සෙනඟ පවා ඔවුන් වෙත හැරෙන්නෝ ය.
ඔවුන් කියන සෑම දෙයක් ම මහා ආශාවෙන් විශ්වාස කරන්නෝ ය.
11ඔව්හු කතා කොට, “දෙවිඳාණෝ කෙසේ දන්න සේක් ද?
මහෝත්තමයාණන්ට දැනුමක් ඇත්තේ දැ”යි විමසන්නෝ ය.
12දුදනන් දෙස බලන්න;
ඔවුන්ට විපුල සම්පත් ඇත.
ඒවා තවතවත් ඔව්හු වැඩි කරගන්නෝ ය.
13මා සිත නිර්මල ව තබාගත්තේත්, පවින් මා දුරු ව සිටියේත් නිකරුණේ ය.
14දෙවිඳුනි, ඔබ මට දවස පුරා පීඩා විඳීමට සැලැසූ සේක;
ඔබ මට උදයක් උදයක් පාසා දඬුවම් කළ සේක;
15“මම මෙසේ කතා කරන්නෙමි”යි ඔවුන් මෙන් කියන්නට මට තිබුණේ ය.
එසේ කෙළෙම් නම්, ඔබේ ජනතාවට ද්‍රෝහියෙකු වන්නට මට ඉඩ තිබිණි.
16මම මේ ගැටළුව තේරුම්ගන්නට තැත් කෙළෙමි.
එහෙත්, මට එය ඉතා දුෂ්කර විය.
17ශුද්ධස්ථානයට ඇතුළු වන තෙක් එය මට දුෂ්කර ගැටළුවක් විය.
එහි ඇතුළු වූ පසු දුදනන්ගේ අවසන් ඉරණම මම තේරුම්ගතිමි.
18ඇත්තට ම ඔබ ඔවුන් විනාශයට පත් කරන සේක.
පාතාල ලෝකයට ඔවුන් හෙළාදමන සේක.
19ඔව්හු සැණෙකින් වැනසී යන්නෝ ය.
තැතිගෙන අන්ත විනාශයට ම වැටී යන්නෝ ය.
20ඔව්හු, අවදි වූ විට අමතක වී යන සිහිනයක් බඳු ය.
අහෝ සමිඳුනි!
ඔබ පිබිදෙන කල ඔව්හු මායා මෙන් මැකී යන්නෝ ය.
21මාගේ සිත කලකිරුණේ ය;
මට වේදනා දැනෙන්නට විය.
22එවිට මම වැටහීමක් නැති මෝඩයෙකු මෙන් වූයෙමි.
ඔබ අබිමුව තිරිසනෙකු බවට පත් වුණෙමි.
23එහෙත්, නිරතුරු මම ඔබ සමඟ සිටියෙමි.
ඔබ මා දකුණතින් අල්ලාගත් සේක.
24ඔබේ උවදෙසින් ඔබ මට මඟපෙන්වන සේක.
පසු ව ඔබ මට ගරු සම්මාන දී මා පිළිගන්න සේක.
25ඔබ හැර සගලොව මට සිටින්නේ කවරෙක් ද?
ඔබ ඇති විට නරලොව කිසිවෙකුට මම ලොල් නොකරමි.
26මාගේ ගත සිත කෙමෙන් වැහැරෙයි;
එහෙත්, දෙවිඳාණෝ මාගේ ශක්තිය ද උරුමය ද වන සේක.
27ඔබ අත්හැර දමන්නෝ සැබැවින් ම වැනසී යන්නෝ ය;
ඔබට ද්‍රෝහි වූවන් ඔබ වනසන සේක.
28මාගේ පරමානන්දය දෙවිඳුන් හට සමීප ව සිටීම ය.
ඔබේ ක්‍රියා සියල්ල ප්‍රකාශ කරන පිණිස මම මහෝත්තම දෙවි ස්වාමීන් සරණ කොටගතිමි.
Currently Selected:
ගීතාවලිය 73: SNRV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
ගීතාවලිය 73
73
තුන් වන කාණ්ඩය
(ගීතා 73—89)
යුක්තියේ ජයග්‍රහණය
ආසාප්ගේ ගීතයකි.
1අහෝ ඉශ්රායෙල්වරුනි!
නිර්මල සිත් ඇත්තන් හට දෙවිඳාණෝ කොපමණ යහපත් ද?
2මා මොහොතකින් ලිස්සා යන්න තිබිණි.
මාගේ පය ලිස්සන්නට විය.
3එසේ වූයේ, දුදනන්ගේ අභිවෘද්ධිය මා දැක ඔවුන්ගේ පාරට්ටු නිසා මා ඔවුන්ට ඊර්ෂ්‍යා කළ විට ය.
4ඔවුන් හට දුක් ගැහැට නැත්තේ ය.
ඔවුන්ගේ කය නිදුක් නිරෝගී ව ඇත්තේ ය.
5අන් අයට මෙන් ඔවුන්ට කම්කටොලු කිසිත් නැත්තේ ය.
අන් අය මෙන් ඔව්හු තාඩන පීඩන නොලබන්නෝ ය.
6එබැවින්, ඔව්හු අහංකාරකම ගෙල පළඳනාවක් මෙන් ද බලහත්කාරය වස්ත්‍රයක් මෙන් ද පැළඳ සිටින්නෝ ය.
7ඔවුන්ගේ නෙත් අහංකාරයෙන් ඉදිමී ඇත්තේ ය.
ඔවුන්ගේ සිත් නිෂ්ඵල සිතුවිලිවලින් පිරී ඇත්තේ ය.
8ඔව්හු අන් අයට සිනාසෙන්නෝ ය;
නපුරු දේ ගැන කතා කරන්නෝ ය;
අහංකාරයෙන් ඉදිමී අන් අයට පීඩා කිරීමට සිතන්නෝ ය.
9ඔව්හු සුරලොව දෙවිඳුන්ට විරුද්ධ ව නපුර කතා කරන්නෝ ය.
ඔව්හු නරලොව මිනිසුන්ට අහංකාර ලෙස අණ දෙන්නෝ ය.
10එබැවින්, දේව සෙනඟ පවා ඔවුන් වෙත හැරෙන්නෝ ය.
ඔවුන් කියන සෑම දෙයක් ම මහා ආශාවෙන් විශ්වාස කරන්නෝ ය.
11ඔව්හු කතා කොට, “දෙවිඳාණෝ කෙසේ දන්න සේක් ද?
මහෝත්තමයාණන්ට දැනුමක් ඇත්තේ දැ”යි විමසන්නෝ ය.
12දුදනන් දෙස බලන්න;
ඔවුන්ට විපුල සම්පත් ඇත.
ඒවා තවතවත් ඔව්හු වැඩි කරගන්නෝ ය.
13මා සිත නිර්මල ව තබාගත්තේත්, පවින් මා දුරු ව සිටියේත් නිකරුණේ ය.
14දෙවිඳුනි, ඔබ මට දවස පුරා පීඩා විඳීමට සැලැසූ සේක;
ඔබ මට උදයක් උදයක් පාසා දඬුවම් කළ සේක;
15“මම මෙසේ කතා කරන්නෙමි”යි ඔවුන් මෙන් කියන්නට මට තිබුණේ ය.
එසේ කෙළෙම් නම්, ඔබේ ජනතාවට ද්‍රෝහියෙකු වන්නට මට ඉඩ තිබිණි.
16මම මේ ගැටළුව තේරුම්ගන්නට තැත් කෙළෙමි.
එහෙත්, මට එය ඉතා දුෂ්කර විය.
17ශුද්ධස්ථානයට ඇතුළු වන තෙක් එය මට දුෂ්කර ගැටළුවක් විය.
එහි ඇතුළු වූ පසු දුදනන්ගේ අවසන් ඉරණම මම තේරුම්ගතිමි.
18ඇත්තට ම ඔබ ඔවුන් විනාශයට පත් කරන සේක.
පාතාල ලෝකයට ඔවුන් හෙළාදමන සේක.
19ඔව්හු සැණෙකින් වැනසී යන්නෝ ය.
තැතිගෙන අන්ත විනාශයට ම වැටී යන්නෝ ය.
20ඔව්හු, අවදි වූ විට අමතක වී යන සිහිනයක් බඳු ය.
අහෝ සමිඳුනි!
ඔබ පිබිදෙන කල ඔව්හු මායා මෙන් මැකී යන්නෝ ය.
21මාගේ සිත කලකිරුණේ ය;
මට වේදනා දැනෙන්නට විය.
22එවිට මම වැටහීමක් නැති මෝඩයෙකු මෙන් වූයෙමි.
ඔබ අබිමුව තිරිසනෙකු බවට පත් වුණෙමි.
23එහෙත්, නිරතුරු මම ඔබ සමඟ සිටියෙමි.
ඔබ මා දකුණතින් අල්ලාගත් සේක.
24ඔබේ උවදෙසින් ඔබ මට මඟපෙන්වන සේක.
පසු ව ඔබ මට ගරු සම්මාන දී මා පිළිගන්න සේක.
25ඔබ හැර සගලොව මට සිටින්නේ කවරෙක් ද?
ඔබ ඇති විට නරලොව කිසිවෙකුට මම ලොල් නොකරමි.
26මාගේ ගත සිත කෙමෙන් වැහැරෙයි;
එහෙත්, දෙවිඳාණෝ මාගේ ශක්තිය ද උරුමය ද වන සේක.
27ඔබ අත්හැර දමන්නෝ සැබැවින් ම වැනසී යන්නෝ ය;
ඔබට ද්‍රෝහි වූවන් ඔබ වනසන සේක.
28මාගේ පරමානන්දය දෙවිඳුන් හට සමීප ව සිටීම ය.
ඔබේ ක්‍රියා සියල්ල ප්‍රකාශ කරන පිණිස මම මහෝත්තම දෙවි ස්වාමීන් සරණ කොටගතිමි.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in