15
یِسُوع انگور دا سُچّا بُوٹا اے
1انگور دا سُچّا بُوٹا مَیں آں۔ تے میرا باپ مالی اے۔ 2جیہڑی ٹہنی میرے وِچ ہو کے پَھل نئیں لیاؤندی اوہنوں اوہ وَڈّھ دیندا اے۔ تے جیہڑی پَھل لیاؤندی اے اوہنوں اوہ صاف کر دا اے۔ تاں جو اوہ ہور وی پَھل لیاوے۔ 3ہُن اوس گلّ دے سبّب جیہڑی مَیں تُہانوں آکھی اے تُسی پاک اوہ۔ 4تُسی میرے وِچ رہو تے مَیں تُہاڈے وِچ۔ جیویں ٹہنی جِنّاں چِر انگور دے بُوٹے وِچ نا رہے۔ آپے پَھل نئیں لیا سکدی ایسے طرح تُسی پَھل نئیں لیا سکدے۔ جِنّاں چِر میرے وِچ نا رہو۔ 5مَیں انگور دا بُوٹا آں تے تُسی ٹہنِیاں ہو۔ اوہ جیہڑا میرے وِچ رہندا تے مَیں اوہدے وِچ۔ اوہو بُہت پَھل لیاؤندا اے۔ کیوں جو مَیتھوں وَکھ ہو کے تُسی کُجھ نئیں کر سکدے۔ 6جے کوئی میرے وِچ نا رہے اوہ ٹہنی وانگُوں باہر سُٹّیا جاندا تے سُک جاندا اے تے لوک اوہناں نُوں اکٹّھیاں کر کے اَگ وِچ سُٹ دیندے نیں تے اوہ بل جاندِیاں نیں۔ 7جے تُسی میرے وِچ رہو تے میرِیاں گلّاں تُہاڈے وِچ رہن۔ تاں جو چاہو منگو تے اوہ تُہاڈے لئی ہوئے گا۔ 8میرے باپ دا جلال ایہدے وِچ اے پئی تُسی بُہت پَھل لیاؤ تَد ای میرے شاگِرد ہوؤگے۔ 9جیویں باپ مَینُوں پیار کِیتا اوسے طرح مَیں وی تُہانوں کِیتا۔ تُسی میرے پیار وِچ رہو۔ 10جے میرے حُکماں نُوں مَنّو تے میرے پیار وِچ رہو گے۔ جیویں مَیں اپنے باپ دے حُکماں نُوں مَنّیا اے تے اوہدے پیار وِچ رہنا آں۔ 11ایہہ گلّاں مَیں تُہانوں آکھیاں نیں تاں جو میری خُوشی تُہاڈے وِچ رہے۔ تے تُہاڈی خُوشی پُوری ہو جاوے۔
12میرا حُکم ایہہ اے پئی تُسی اِک دُوجے نُوں پیار کرو۔ جیویں مَیں تُہانوں پیار کِیتا 13کوئی بندہ ایہدے توں وَدّھ پیار نئیں کر دا پئی اپنے دوستاں لئی اپنی جان دیوے۔ 14تُسی تَد ای میرے دوست ہو۔ جے میرے حُکماں نُوں پُوریاں کرو۔ 15ایدوں اگّے مَیں تُہانوں نوکر نئیں آکھاں گا کیوں جو نوکر نئیں جان دا پئی اوہدا مالک کِیہ کر دا اے۔ پر مَیں تُہانوں دوست آکھیا اے۔ کیوں جو ساریاں گلّاں جیہڑیاں مَیں اپنے باپ کولوں سُنیاں نیں تُہانوں دسیاں۔ 16تُساں مَینُوں نئیں چُنیا پر مَیں تُہانوں چُنیا تے تُہانوں مُقرّر کِیتا۔ پئی تُسی جاؤ تے پَھل لیاؤ تے تُہاڈا پَھل قیم رہے تاں جو تُسی باپ کولوں میرے ناں اُتّے جو کُجھ منگو گے اوہ تُہانوں دیوے۔ 17ایہناں گلّاں دا مَیں تُہانوں ایس واسطے حُکم دینا آں پئی تُسی اِک دُوجے نُوں پیار کرو۔
دُنیا دا وَیر
18جے دُنیا تُہاڈے نال وَیر رکھدی اے تُسی جان دے ہو پئی اوس تُہاتھوں پہلاں میرے نال وَیر کِیتا اے۔ 19جے تُسی دُنیا دے ہوندے تے دُنیا اپنیاں نُوں پیار کر دی۔ پر تُسی دُنیا دے جو نئیں ہو ایس لئی پئی مَیں تُہانوں دُنیا وِچوں چُنیا دُنیا تُہاڈے نال وَیر رکھدی اے۔ 20اوہ گلّ یاد کرو جیہڑی مَیں تُہانوں آکھی پئی نوکر اپنے مالک نالوں وَڈا نئیں۔ جے اوہناں مَینُوں ستایا تے تُہانوں وی ستاؤن گے۔ جے اوہناں میرے کلام نُوں مَنّیاں تے تُہاڈے کلام نُوں وی مَنّن گے۔ 21پر ایہہ سبھ کُجھ میرے ناں کر کے تُہاڈے نال کرن گے ایس لئی پئی اوہ اوہنوں نئیں جان دے جِس مَینُوں گھلّیا اے۔ 22جے مَیں نا آیا ہوندا تے اوہناں نُوں نا دِسدا تَد اوہناں دا گُناہ نا ہوندا۔ پر ہُن تے اوہناں کول اوہناں دے گُناہ دا کُجھ عُذر نئیں۔ 23جیہڑا میرے نال وَیر رکھدا اے میرے باپ نال وی وَیر رکھدا اے۔ 24جے مَیں اوہناں وِچ اوہ کمّ جیہڑے کِسے دُوجے نیں نئیں کِیتے نا کر دا تے اوہناں دا گُناہ نا ہوندا پر ہُن تے اوہناں مَینُوں تے میرے باپ نُوں دوہاں نُوں ویکھیا تے ساڈے نال وَیر وی کِیتا اے۔ 25پر ایہہ ایس کر کے ہویا پئی اوہ گلّ جیہڑی اوہناں دی شریعت وِچ لِکھی ہوئی اے پُوری ہوئے پئی اوہناں ایویں میرے نال وَیر رکھیا۔
26پر جدوں اوہ مددگار آوے گا جِہنُوں مَیں باپ ولّوں تُہاڈے کول گھلاں گا۔ یعنی سچیائی دا رُوح جیہڑا باپ ولّوں نِکلدا اے تے اوہ میری بابت گواہی دے گا۔ 27تے تُسی وی گواہ ہو کیوں جو تُسی مُڈھوں میرے نال ہو۔
