4
1میرا مطلب ایہہ اے پئی وارث جِچر تِیکر بال اے۔ بھانویں سبھ کُجھ اوسے دا ای اے۔ پر اوہدے وِچ تے غلام وِچ فرق نئیں۔ 2سگوں جیہڑی میعاد باپ مُقرّر کِیتی اُچر تِیکر سَربراہاں تے مُختِیاراں دے اختیار وِچ رہندا اے۔ 3ایسے طرح اسی وی جدوں نِیانے ساں۔ تے دُنیا دی مُڈھ دِیاں گلّاں دی غلامی وِچ ڈکے رہے۔ 4پر جدوں پُورا ویلا آ گیا خُدا اپنے پُتر نُوں گھلّیا جیہڑا عورت توں جمّیا۔ تے جنم توں شریعت دا ہٹھارُو بنیا۔ 5ایس کر کے پئی شریعت دِیاں ہٹھارُواں نُوں مُل لے کے چھڈا لَئے۔ تے سانُوں پُتر ہون دا درجہ مِلے۔
6تے تُسی پُتر جو ہوئے ایس کر کے خُدا اپنے پُتر دا رُوح ساڈیاں دِلاں وِچ گھلّیا جیہڑا ابّا یعنی اَے باپ کر کے پُکار دا اے۔ 7سو ہُن تُوں غلام نئیں۔ سگوں پُتر ایں تے جد پُتر ہوئیوں۔ تے خُدا دے سببّوں وارث وی ہوئیوں۔
گلِتّیاں لئی پَولُس دی فِکر مندی
8پر اوس ویلے تُسی خُدا نُوں نئیں سو جان دے۔ تے تُسی اوہناں بُتاں دی غلامی وِچ سو جیہڑے اصلوں خُدا نئیں۔ 9پر ہُن جو تُساں خُدا نُوں پِچھانیا۔ سگوں خُدا تُہانوں پِچھانیا تے اوہناں کمزوراں تے نکمّیاں مُڈھ والِیاں گلّاں ولّ کیوں پِھردے ہو۔ جِنہاں دی دُوجی وار غلامی کرنی چاہندے ہو۔ 10تُسی دِناں تے مہِینیاں تے بنھیاں ہویاں ویلیاں تے ورھیاں نُوں مَن دے ہو۔ 11مَیں ڈرنا آں پئی اوہ محنت جیہڑی مَیں تُہاڈے اُتّے کِیتی اے۔ کِتے ایویں نا جائے۔
12بھراؤ! مَیں تُہاڈی مِنّت کرنا آں۔ پئی میرے وانگر ہو جاؤ۔ کیوں جو مَیں وی تُہاڈے وانگر آں۔ تُساں میرا کُجھ وگاڑیا نئیں۔ 13سگوں تُسی جان دے ہو۔ پئی مَیں پہلی واری تُہانوں جِسمانی کمزوری دے سببّوں خُوشخبری سُنائی سی۔ 14تے تُساں میرے جِسم نُوں جِہدے وِچ تُہاڈی ازمایش سی نا ماڑا جانیا نا اوس توں نفرت کِیتی۔ پر خُدا دے فرِشتے سگوں مسِیح یِسُوع وانگر مَینُوں مَن لیا۔ 15سو تُہاڈی اوہ خُوشی کِتّھے گئی؟ مَیں تُہاڈا گواہ آں پئی جے ہو سکدا تے تُسی اپنیاں اَکھّیاں وی کڈھ کے مَینُوں دے دیندے۔ 16تے تُہاڈے نال سَچّی گلّ کرن دے سببّوں مَیں تُہاڈا وَیری بن گیا؟
17اوہ تُہانوں سجن بنان دی کوشش تے کر دے نیں پر نیک نِیتی نال نئیں۔ سگوں اوہ تُہانوں چھیکنا چاہندے نیں۔ ایس کر کے پئی تُسی اوہناں نُوں سجن بنان دی کوشش کرو۔ 18پر ایہہ چنگی گلّ اے پئی نیک کمّ وِچ سجن بنان دی ہر ویلے کوشش کِیتی جائے نا نِرا اوسے ویلے جِس ویلے تُہاڈے کول ہوواں۔ 19میرے بالو! تُہاڈے ولّوں مَینُوں نَوِیں سِریوں جمّن دِیاں پِیڑاں لگِیاں نیں۔ جدوں تِیکر مسِیح تُہاڈے وِچ صُورت نا پھڑ لَئے۔ 20پر مَیں ایہہ چاہناں آں پئی ہُن تُہاڈے کول حاضر ہو کے ہوری طرح بولاں۔ کیوں جو مَینُوں تُہاڈے ولّوں فِکر اے۔
ہاجرہ تے سارہ دی مِثال
21مَینُوں دَسّو کھاں تُسی جیہڑے شریعت دے ہٹھارُو ہونا چاہندے ہو۔ تُسی شریعت دی گلّ نُوں نئیں سُندے؟ 22کیوں جو ایہہ لِکھیا ہویا اے پئی ابرہام دے دو پُتر سن۔ اِک ٹہلن وِچوں تے دُوجا ویاہڑ وِچوں۔ 23پر ٹہلن دا مُنڈا جِسمانی طَور تے ویاہڑ دا مُنڈا وعدے دے سببّوں جمّیا۔ 24ایہناں گلّاں وِچ مِثال پائی جاندی اے۔ ایس کر کے پئی ایہہ زنانِیاں گویا دو عہد نیں۔ اِک سِینا پہاڑ دا جِہدے توں غلام ای جمدے نیں۔ تے اوہ ہاجرہ اے۔ 25تے ہاجرہ عرب دا سِینا پہاڑ اے۔ تے ہُن دا یرُوشلِیم اوہدے نال مِلدا اے کیوں جو اوہ اپنیاں بالاں سَنے غلامی وِچ اے۔ 26پر اُتلا یرُوشلِیم اَزاد اے۔ تے اوہ ساڈی ماں اے۔ 27کیوں جو لِکھیا ہویا اے۔ پئی
اَے بے اولاد تُوں جِہدے گھر اولاد نئیں خُوشی کر
تُوں جیہڑی جمّن دِیاں پِیڑاں نُوں نئیں جاندی اُچّی اُچّی رو
کیوں جو جیہڑی وچاری چھڈی گئی سی۔
اوہدی اولاد سُہاگن نالوں وَدّھ اے۔
28سو بھراؤ! اسی اِضحاق وانگر وعدے دے پُتر آں۔ 29تے جیویں اودُوں جِسم توں جمّیا ہویا رُوح توں جمّے ہوئے نُوں ستاؤندا ہوندا سی اوسے طرح ہُن وی ہوندا اے۔ 30پر پاک کتاب کِیہ آکھدی اے؟ پئی ٹہلن تے اوہدے پُتر نُوں کڈھ دے کیوں جو ٹہلن دا پُتر ویاہڑ دے پُتر نال کدی وارث نا ہوئے گا۔ 31سو بھراؤ اسی ٹہلن دے پُتر نئیں سگوں ویاہڑ دے آں۔
