4
اِک ای بدن اے
1سو مَیں جیہڑا خُداوند دے سببّوں قیدی آں تُہاڈے اگّے عرض کرنا آں پئی جیویں سَدّے گئے سو۔ اوسے طرح چلّو۔ 2یعنی پُوری عاجزی تے حلِیمی نال صبر کر کے مُحبّت نال اِک دُوجے دی برداشت کرو۔ 3تے ایہو ای کوشش کر دے رہو۔ پئی رُوح دی اِکتائی صُلح دے بند نال بَدّھی رہے۔ 4اِکّو ای بدن اے تے اِکّو ای رُوح اے۔ جیویں تُہانوں وی جیہڑے سَدّے گئے سو تُہاڈے سَدّے جان توں آس وی اِکّو ای اے۔ 5اِکّو ای خُداوند اے۔ اِکّو ای اِیمان۔ اِکّو ای بپتِسمہ۔ 6تے ساریاں دا اِکّو ای خُدا تے باپ اے۔ جیہڑا ساریاں اُتّے تے ساریاں وِچ تے ساریاں دے اندر اے۔
7تے ساڈے وِچوں ہر اِک اُتّے مسِیح دی بخشِش دے اندازے دے سببّوں فضل ہویا اے۔
8ایسے واسطے اوہ آکھدا اے۔ پئی
جد اوہ عالمِ بالا اُتّے چڑھیا
تے قیدِیاں نُوں نال لے گیا۔
تے بندیاں نُوں اِنعام دِتّے۔
9(ہُن اوہدے چڑھن دا ایہدے بِناں ہور کِیہ مطلب اے پئی زمین دے ہیٹھلے علاقے وِچ وی اُتریا سی؟ 10تے ایہہ اُترن والا اوہو ای اے۔ جیہڑا ساریاں اسماناں توں اُچّا چڑھیا تاں جو سارِیاں شیواں نُوں بھر دے۔) 11تے اوسے ای بعضیاں نُوں رسُول تے بعضیاں نُوں نبی تے بعضیاں نُوں اِنجِیل سُنان والے تے بعضیاں نُوں آجڑی تے اُستاد بنا کے دے دِتّا۔ 12تاں جو پاک لوک کامِل بنن تے سیوا دا کمّ کِیتا جائے۔ تے مسِیح دا جِسم وَدھے۔ 13جدوں تِیکر اسی سارے خُدا دے پُتر تے اِیمان تے اوہدی پچھان وِچ اِک نا ہو جائیے تے پُورے اِنسان یعنی مسِیح دے پُورے قد جیڈے نا ہو جائیے۔ 14پئی اسی اگّے نُوں بچّے نا رہیئے۔ یعنی بندیاں دے فریب تے مکر دے سبّب اوہناں دی بھڑکان والی چالاکی پِچّھے ہر اِک تعلِیم دی وَا نال ڈولدے نا پِھریئے۔ 15سگوں مُحبّت تے سچیائی اُتّے چَل کے اوہدے وِچ جیہڑا سِر اے۔ مطلب اے مسِیح وِچ سبھنیں گلِّیں وَدھدے جائیے۔ 16جِہدے توں سارا تَن اِک اِک جوڑ دی مدد نال جوڑیا تے گنڈھیا جاندا اے تے اِک اِک انگ دے ولّ کمّ کرن نال مُحبّت وِچ اپنے آپ نُوں اُسارن لئی تَن دا وادھا ہوندا اے۔
مسِیح دے وسیلے نیوی زِندگی
17ایس لئی مَیں ایہہ آکھنا آں تے خُدا ولّوں ایہہ دس دینا آں پئی جِیکن غیر قوماں اپنے واہیات خیالاں وِچ ٹُردیاں نیں۔ تُسی اوس طرح نا ٹُرناں۔ 18کیوں جو اوہناں دی عقل اَنھی ہوگئی۔ تے اوہ اوس نادانی دے سببّوں جیہڑی اوہناں وِچ اے۔ تے اپنے دِلاں دی سختی دے سببّوں خُدا دی زِندگی توں خارج نیں۔ 19اوہناں سُنّ ہو کے اپنے آپ نُوں لُچ پُنے مگر لا دِتّا۔ پئی سارے گندے کمّ لوبھ نال کرن۔
20پر تُساں مسِیح دی بابت ایہو جیہی تعلِیم نئیں سِکھی۔ 21سگوں تُساں اوس سچیائی دے سببّوں جیہڑی یِسُوع وِچ اے اوسے دی سُنی تے اوسے دی ایہہ تعلِیم سِکھی۔ 22پئی تُسی اپنے اگلے چال چَلّن دی اوس پرانی اِنسانِیّت نُوں لاہ چھڈو۔ جیہڑی فریب دین والِیاں شہوتاں پِچّھے خراب ہوندی جاندی اے۔ 23تے اپنی عقل دی رُوحانی حالت وِچ نَوِیں بندے جاؤ۔ 24تے نَوِیں اِنسانِیّت نُوں پاؤ جیہڑی خُدا دے سببّوں اوس سچیائی دی راستبازی تے پاکیزگی وِچ پَیدا کِیتی گئی اے۔
25سو جُھوٹھ بولنا چھڈ کے ہر اِک اپنے گواہنڈی نال سَچ بولے۔ کیوں جو اسی آپو وِچ اِک دُوجے دے انگ آں۔ 26غُصّے تے ہوؤ پر گُناہ نا کرو۔ دِن ڈُبن تِیکر تُہاڈی خفگی نا رہے۔ 27تے نا ابلیس نُوں تھاں دیو۔ 28چوری کرن والا فیر چوری نا کرے سگوں چَنگا پیشہ مَل کے ہتّھاں نال کمّ کرے۔ تاں جو غرِیب نُوں کُجھ دے سکے۔ 29کوئی گندی گلّ تُہاڈے مُنھ توں نا نِکلے۔ سگوں اوہو جیہڑی ویلے سر فائدہ دیوے۔ تاں جو اوہدے توں سُنن والیاں اُتّے فضل ہوئے۔ 30تے خُدا دے پاک رُوح نُوں نا کلپاؤ جِہدی ساڈے اُتّے چُھٹکارے دے دِن لئی مُہر لگّی ہوئی اے۔ 31ہر اِک طرح دی کَوڑ تے کرودھ تے دھُروہ تے رَولا تے بھنڈی ساری کِڑ سَنے دُراڈے کرو۔ 32تے اِک دُوجے اُتّے مہربان تے نرم دِل ہوؤ۔ تے جیویں مسِیح دے سببّوں خُدا ساڈے قصور بخش دِتّے نیں۔ تُسی وی اِک دُوجے نُوں بخشو۔
