7
1سو اَے عزِیزو! ایس کر کے پئی ساڈے نال اجیہے وعدے کِیتے گئے۔ تے آؤ اپنے آپ نُوں ہر طرح دی جِسمانی تے رُوحانی گندگی توں پاک کریئے تے خُدا دے خَوف نال پاکیزگی نُوں کمال تِیکر پُچایئے۔
پَولُس دی خُوشی
2سانُوں اپنے دِلاں وِچ تھاں دیو۔ اساں کِسے نال بے انصافی نئیں کِیتی۔ کِسے نُوں وگاڑیا نئیں۔ کِسے نُوں دھوکھا نئیں دِتّا۔ 3مَیں تُہانوں مُجرم بنان لئی ایہہ نئیں آکھدا کیوں جو پہلاں ای آکھ چُکیا آں پئی تُسی ساڈیاں دِلاں وِچ اجیہے وَس گئے اوہ۔ پئی اسی تُسی اکٹّھے ای رہئے۔ تے جیویئے۔ 4مَیں تُہاڈے نال بڑی دلیری نال گلّاں کرنا آں۔ مَینُوں تُہاڈے اُتّے بڑا فخر اے۔ مَینُوں پُوری تسلّی ہوگئی اے۔ جِنّیاں مُصِیبتاں ساڈے اُتّے آؤندیاں نیں۔ اوہناں سبھناں وِچ میرا دِل خُوشی نال بھریا رہندا اے۔
5کیوں جو جد اسی مَکِدُنیہ وِچ آئے۔ اوس ویلے وی ساڈے جِسم نُوں چَین نا مِلیا سگوں ہر پاسیوں مُصِیبت وِچ ای پَھسے رہے۔ باہر لڑائِیاں سن اندر خَوف۔ 6تَد وی عاجزاں نُوں تسلّی دین والے یعنی خُدا نے طِطُس دے آؤن نال سانُوں تسلّی دِتّی۔ 7تے نا نِرا اوہدے آؤن نال۔ سگوں اوہدی اوس تسلّی نال وی جیہڑی اوہنوں تُہاڈے ولّوں ہوئی تے اوس تُہاڈا شَوق۔ تُہاڈا غم۔ تے تُہاڈا جوش۔ جیہڑا میری بابت سی ساڈے اگّے بیان کِیتا۔ جِہدے توں مَیں ہور وی خُوش ہویا۔
8مَیں تُہانوں اپنے خط نال اُداس تے کِیتا پر اوہدے توں پچھتاندا نئیں بھانویں پہلاں پچھتاندا ساں۔ کیوں جو ویکھنا آں پئی اوس خط توں تُہانوں غم ہویا بھانویں تھوڑے ای چِر تِیکر رہیا۔ 9ہُن مَیں ایس کر کے خُوش نئیں ہویا۔ پئی تُہانوں غم ہویا سگوں ایس لئی پئی تُہاڈے غم دا نتیجہ تَوبہ ہویا۔ کیوں جو تُہاڈا غم خُدا پرستی دا سی تاں جو تُہانوں ساڈے ولّوں کِسے طرح دا نُقصان نا ہوئے۔ 10کیوں جو خُدا پرستی دا غم اجیہی تَوبہ پَیدا کر دا اے جِہدا نتیجہ نجات اے۔ تے اوہدے توں پچھتانا نئیں پَیندا۔ پر دُنیا دا غم مَوت پَیدا کر دا اے۔ 11سو ویکھو ایس گلّ نے پئی تُسی خُدا پرستی دے نال اُداس ہوئے تُہاڈے وِچ کِنی کُو سرگرمی تے عُذر تے خفگی تے خَوف تے شَوق تے جوش تے بدلے دا خیال پَیدا کر دِتّا۔ تُساں ہر طرح نال ثابت کر وکھایا۔ پئی تُسی ایس گلّ وِچ بَری اوہ۔
12سو بھانویں مَیں تُہانوں لِکھیا سی۔ پر نا اوہدے سبّب لِکھیا۔ جِس بے انصافی کِیتی۔ تے نا اوہدے سبّب جِہدے اُتّے بے انصافی ہوئی۔ پر ایس لئی پئی تُہاڈی سرگرمی جیہڑی ساڈے واسطے اے خُدا دے حضُور تُہاڈے اُتّے ظاہر ہو جائے۔ 13ایسے لئی سانُوں تسلّی ہوئی اے۔
تے ساڈی ایس تسلّی وِچ سانُوں طِطُس دی خُوشی دے سببّوں ہور وی وَدّھ خُوشی ہوئی کیوں جو تُہاڈے سبھناں دے سببّوں ایہدی رُوح فیر نَوِیں ہوگئی۔ 14تے جے مَیں اوہدے اگّے تُہاڈی بابت کُجھ فخر کِیتا تے شرمندہ نا ہویا سگوں جیویں اساں سارِیاں گلّاں تُہانوں سَچ سَچ آکھیاں ایسے طرح جیہڑا فخر اساں طِطُس دے اگّے کِیتا۔ اوہ وی سَچ نِکلیا۔ 15تے جدوں اوہنوں تُہاڈی سبھناں دی فرمانبرداری یاد آؤندی اے۔ پئی تُسی کِس طرح ڈر دے تے کمبدے ہوئے اوہدے نال مِلے۔ تے اوہدی دِلی مُحبّت تُہاڈے نال ہور وی وَدھیری ہوندی جاندی اے۔ 16مَیں خُوش آں پئی ہر گلّ وِچ تُہاڈے ولّوں میری تسلّی اے۔
