3
خُدا دے خادم
1تے بھراؤ! مَیں تُہاڈے نال ایس طرح کلام نا کر سکیا جیویں رُوحانِیاں نال سگوں جیویں جسمانِیاں نال تے اوہناں نال جیہڑے مسِیح وِچ نِیانے نیں۔ 2مَیں تُہانوں دُدّھ پیایا۔ تے روٹی نا کھوائی۔ کیوں جو تُسی اوہنوں پچا نئیں سو سکدے۔ سگوں اجے وی پچا نئیں سکدے ہو۔ 3کیوں جو اجے تِیکر جِسمانی ہو۔ ایس لئی پئی جد تُہاڈے وِچ ساڑا تے جھگڑا اے۔ تے تُسی جِسمانی نا ہوئے؟ تے بندیاں دِیاں طریقیاں اُتّے ٹُرن والے نا ہوئے؟ 4ایس لئی پئی جد اِک آکھدا اے۔ پئی مَیں پَولُس دا آں۔ تے دُوجا آکھدا اے مَیں اُپلّوس دا آں۔ تے تُسی اِنسان نا ہوئے؟
5اُپلّوس کِیہ شے اے؟ تے پَولُس کِیہ اے؟ سیوائے جِنہاں دی راہِیں تُساں اِیمان لیاندا۔ تے ہر اِک دا اوناں ای درجہ اے۔ جِنّاں خُداوند دِتّا اے 6مَیں بُوٹا لا یا تے اُپلّوس پیایا پر وَدھایا خُدا نے۔ 7سو نا تے لان والا کُجھ شے اے۔ نا پیان والا پر خُدا جیہڑا وَدھان والا اے۔ 8لان والا تے پانی دین والا دونویں اِکّو جیہے نیں۔ پر ہر اِک نُوں بدلہ اوہدی اپنی محنت پِچّھے مِلے گا۔ 9کیوں جو اسی خُدا دے نال کمّ کرن والے آں۔ تے تُسی خُدا دی پَیلی اوہ۔ تے خُدا دی عمارت۔
10مَیں اوس توفِیق دے سببّوں جیہڑی خُدا مَینُوں بخشی۔ عقلمند راج وانگر نِینّھ رکھی تے دُوجا اوہدے اُتّے عمارت اُسار دا اے۔ سو ہر اِک خبردار رہے۔ پئی کہیو جِہی عمارت اُسار دا اے۔ 11کیوں جو بِناں اوس نِینّھ دے جیہڑی دھری ہوئی اے۔ تے اوہ یِسُوع مسِیح اے۔ کوئی ہور نِینّھ رکھ نئیں سکدا۔ 12تے جے کوئی اوس نِینّھ اُتّے سونے یا چاندی یا قِیمتی پتّھراں یا لکّڑیا گھاہ یا بھوہ دا ردّہ رکھّے۔ 13تے ہر کِسے دا کمّ دِس پووے گا۔ کیوں جو جیہڑا دِن اَگ نال ظاہر ہوئے گا۔ اوہ اوس کمّ نُوں دس دے گا۔ تے اوہ اَگ ہر اِک دا کمّ آپی پرکھ لَئے گی۔ پئی کیہو جِہیا اے۔ 14جِہدا کمّ اوہدے اُتّے اُساریا ہویا باقی رہے گا۔ اوہنوں بدلہ مِلے گا۔ 15تے جِہدا کمّ سڑ جائے گا۔ اوہ گھاٹا پائے گا۔ اوہ آپی بھانویں بچ تے جائے گا۔ پر سڑدیاں سڑدیاں۔
16تُسی نئیں جان دے ہو۔ پئی تُسی خُدا دی ہیکل ہو تے خُدا دا رُوح تُہاڈے وِچ وَسدا اے؟ 17جے کوئی خُدا دی ہیکل نُوں برباد کرے گا۔ خُدا اوہنوں برباد کرے گا۔ کیوں جو خُدا دی ہیکل پاک اے۔ تے اوہ تُسی ہو۔
18کوئی اپنے آپ نُوں دھوکھا نا دے۔ جیہڑا تُہاڈے وِچوں اپنے آپ نُوں ایس جہان دا سیانا سمجھے اوہ مُورکھ بنے تاں جو سیانا ہو جائے۔ 19کیوں جو دُنیا دی حِکمت خُدا دے بھانے مُورکھ اے۔ جیویں لِکھیا ہویا اے پئی اوہ سیانیاں نُوں اوہناں دی چالاکی وِچ پھسا دیندا اے۔ 20تے ایہہ وی لِکھیا ہویا اے۔ پئی خُدا سیانیاں دِیاں خیالاں نُوں جان دا اے۔ پئی جُھوٹھے نیں۔ 21سو بندے اُتّے کوئی فخر نا کرے کیوں جو سارِیاں شیواں تُہاڈیاں نیں۔ 22بھانویں پَولُس ہوئے بھانویں اُپلّوس بھانویں کیفا بھانویں دُنیا بھانویں زِندگی بھانویں مَوت بھانویں ہُن دِیاں شیواں تے بھانویں آؤن والِیاں۔ 23سارِیاں تُہاڈیاں نیں تے تُسی مسِیح دے اوہ۔ تے مسِیح خُدا دا اے۔
