ՊԱՒՂՈՍԻ ԱՌԱՔԵԼՈՅ ԱՌ ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ ԹՈՒՂԹ Գլուխ Դ
Գլուխ Դ
ԲԶ.
1Իսկ արդ զի՞նչ ասիցեմք զգտանելն Աբրահամու նահապետին մերոյ ըստ մարմնոյ։ 2Զի եթէ Աբրահամու գործովք էր արդարացեալ, ունել ունէր պարծանս, այլ ոչ առ Աստուած։ 3Իսկ զի՞նչ ասիցէ գիր. Հաւատաց Աբրահամ յԱստուած եւ համարեցաւ նմա յարդարութիւն։ 4Բայց այնմ որ գործիցէն, ոչ համարին վարձքն ըստ շնորհաց՝ այլ ըստ պարտեաց։ 5Իսկ այնմ որ ոչն գործիցէ, բայց հաւատայցէ յայն որ արդարացուցանէ զամպարիշտս, համարին հաւատք նորա յարդարութիւն։ 6Որպէս եւ Դաւիթ ասէ զերանութիւն մարդոյ որում Աստուած համարի արդարութիւն առանց գործոց։ 7Երանի որոց թողան անօրէնութիւնք, եւ որոց ծածկեցան մեղք իւրեանց։ 8Երանեալ է այր որում ոչ համարեսցի Տէր զմեղս նորա։ 9Արդ երանութիւնս այս ի վերայ թլփատութեա՞ն է եթէ ի վերայ անթլփատութեան. քանզի ասեմք եթէ՝ Համարեցան Աբրահամու հաւատքն յարդարութիւն։ 10Արդ զիա՞րդ համարեցան. մինչդեռ ի թլփատութեա՞ն էր՝ եթէ յանթլփատութեան. ոչ ի թլփատութեանն, այլ յանթլփատութեան։ 11Եւ նշանակ առ զթլփատութիւնն, կնիք արդարութեան հաւատոցն որ յանթլփատութենէ անտի. զի եղիցի նա հայր ամենայն հաւատացելոց որ յանթլփատութենէ անտի իցեն, առ ի համարելոյ եւ նոցա յարդարութիւն. 12եւ հայր թլփատութեան՝ որոց ոչ ի թլփատութենէ անտի եւեթ, այլ եւ որոց երթայցեն ընդ հետս անթլփատութեան հաւատոց հօր մերոյ Աբրահամու։
ԳԴ.
13Զի ոչ եթէ օրինօքն են աւետիքն Աբրահամու եւ զաւակի նորա ժառանգ լինել աշխարհի, այլ ի հաւատոցն արդարութենէ։ 14Զի եթէ որք յօրինացն են՝ ժառանգք իցեն, ապա ընդունայն են հաւատքն, եւ դատարկ՝ աւետիքն։ 15Քանզի օրէնքն զբարկութիւն գործեն. բայց ուր ոչ են օրէնք, եւ ո՛չ յանցանք ինչ։ 16Վասն այնորիկ ի հաւատոց անտի, զի ըստ շնորհացն իցէ, առ ի լինելոյ հաստատուն աւետեացն ամենայն զաւակին, ոչ այնմ միայն որ յօրինաց անտի, այլ եւ այնմ՝ որ ի հաւատոցն Աբրահամու, որ է հայր մեր ամենեցուն. 17որպէս եւ գրեալ է եթէ՝ Հայր ազգաց բազմաց արարի զքեզ, առաջի Աստուծոյ որում հաւատաց #4։17 Յոյնն. որեթէ կենդանի առնէ զմեռեալս, եւ կոչէ զչգոյն իբրեւ զգոյ։ 18Որ յանյոյսն յուսով հաւատաց՝ լինել նմա հայր ազգաց բազմաց. որպէս եւ ասացաւն թէ՝ Այնպէս եղիցի զաւակ քո։ 19Եւ նա ոչ երկմտեաց ի հաւատոցն #4։19 Ոմանք. ոչ հայեցաւթէպէտ եւ հայեցաւ՝՝ ի մարմին իւր այնուհետեւ իբրեւ ի մեռեալ, քանզի զհարիւրամենիւք ուրեմն էր, եւ ի մեռելութիւն արգանդին Սառայի։ 20Բայց աւետեացն Աստուծոյ ոչ երկմտեաց անհաւատութեամբ, այլ զօրացաւ հաւատովք, ետ փառս Աստուծոյ, 21եւ հաստատեցաւ ի միտս իւր, եթէ որ խոստացաւն՝ կարող է առնել։ 22Վասն որոյ համարեցաւ նմա յարդարութիւն։
23Արդ զի գրեցաւն ոչ թէ վասն նորա միայն թէ համարեցաւ նմա. 24այլ եւ վասն #4։24 Յոյնն. մեր որոցմերոց համարելոց է, որք հաւատամք յայն որ յարոյցն զՅիսուս, զՏէր մեր, ի մեռելոց. 25որ մատնեցաւ վասն յանցանաց մերոց, եւ յարեաւ վասն զմեզ արդարացուցանելոյ։
Currently Selected:
ՊԱՒՂՈՍԻ ԱՌԱՔԵԼՈՅ ԱՌ ՀՌՈՎՄԱՅԵՑԻՍ ԹՈՒՂԹ Գլուխ Դ: ԳՐԲ1895
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Հայաստանի Աստվածաշնչային Ընկերություն, 2018
Bible Society of Armenia, 2018
