ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՐԿՈՍԻ Գլուխ Դ
Գլուխ Դ
ԳԵ.
1Դարձեալ սկսաւ ուսուցանել առ ծովեզերբն, եւ խռնեցան զնովաւ ժողովուրդք բազումք, մինչեւ ի նաւ մտանել նմա եւ նստել ի ծովուն, եւ ամենայն ժողովուրդն զծովեզերբն զցամաքն ունէին։ 2Եւ ուսուցանէր զնոսա առակօք բազում ինչ եւ ասէր նոցա ի վարդապետութեան իւրում. 3Լսէք. ահաւասիկ ել սերմանող սերմանել։ 4Եւ եղեւ ի սերմանելն, ոմն անկաւ առ ճանապարհաւ, եւ #4։4 Ի Յունին ոմանք. եկին թռչունք եւ կերան զնա. այլք. եկին թռչունք երկնից եւ կերան զնաեկն թռչուն եւ եկեր զնա՝՝։ 5Եւ այլն անկաւ յապառաժի, ուր ոչ գոյր հող բազում. եւ վաղվաղակի բուսաւ, քանզի ոչ գոյր հիւթ երկրին. 6եւ յորժամ ծագեաց արեւ, ջեռաւ, եւ զի ոչ գոյին արմատք, ցամաքեցաւ։ 7Եւ այլն անկաւ ի մէջ փշոց. ելին փուշքն եւ հեղձուցին զնա, եւ պտուղ ոչ ետ։ 8Եւ այլն անկաւ յերկիր բարւոք, եւ ելեալ աճեցեալ տայր պտուղ, եւ բերէր ընդ միոյ երեսուն եւ ընդ միոյ վաթսուն եւ ընդ միոյ հարեւր։ 9Եւ ասէր. Որ ունիցի ականջս լսելոյ՝ լուիցէ։
ԳԶ.
10Եւ իբրեւ եղեւ առանձինն, հարցին ցնա որ զնովաւն էին աշակերտօքն հանդերձ զառակսն։ 11Եւ ասէ ցնոսա. Ձեզ տուեալ է գիտել զխորհուրդս արքայութեան Աստուծոյ, բայց նոցա որ արտաքինքն են՝ ամենայն ինչ առակօք լինի, 12զի տեսանելով տեսցեն եւ մի՛ տեսցեն, եւ լսելով լուիցեն եւ մի՛ իմասցին, զի մի՛ երբեք դարձցին եւ թողցի նոցա։ 13Եւ ասէ ցնոսա. Ո՞չ գիտէք զառակս զայս, եւ զիա՞րդ զամենայն առակսն գիտիցէք։ 14Որ սերմանէն՝ զբանն սերմանէ։ 15Եւ նոքա են որ առ ճանապարհաւն՝ ուր բանն սերմանի, եւ յորժամ լսեն զնա, գայ Սատանայ եւ հանէ զբանն սերմանեալ ի սիրտս նոցա։ 16Եւ նոքա են որ յապառաժին սերմանեցան, որք յորժամ լսիցեն զբանն, վաղվաղակի խնդութեամբ ընդունին. 17եւ զի ոչ ունին արմատս յանձինս, այլ առ ժամանակ մի են, ապա ի հասանել նեղութեան կամ հալածման վասն բանին՝ վաղվաղակի գայթակղին։ 18Իսկ որ ի մէջ փշոցն սերմանեցան՝ նոքա են, որ իբրեւ զբանն լսեն, 19եւ հոգք աշխարհիս եւ պատրանք #4։19 Բազումք. մեծութեան եւ ցանկութիւնք այլոց իրացմեծութեան մտանեն եւ հեղձուցանեն զբանն եւ անպտուղ լինի։ 20Եւ նոքա են որ յերկիրն բարւոք սերմանեցան, որք լսեն զբանն եւ ընդունին եւ տան պտուղ, ընդ միոյ երեսուն եւ ընդ միոյ վաթսուն եւ ընդ միոյ հարեւր։
ԳԷ.
21Եւ ասէ ցնոսա. Միթէ գա՞յ ճրագ զի ընդ գրուանաւ դնիցի կամ ընդ մահճօք. ո՞չ ապաքէն ի վերայ աշտանակի դնիցի։ 22Զի չէ ինչ ի ծածուկ որ թէ ոչ յայտնեսցի, եւ ոչ եղեւ ինչ գաղտնի՝ եթէ ոչ ի յայտ գայցէ։ 23Եթէ ոք ունիցի ականջս լսելոյ՝ լուիցէ։ 24Եւ ասէ ցնոսա. Տեսէք զինչ լսէքդ, եւ յաւելցի ձեզ որոց լսէքդ. որով չափով չափէք, նովին չափեսցի ձեզ։ 25Որ ոք ունիցի՝ տացի նմա. եւ որ ոչն ունիցի, եւ զոր ունին՝ բարձցի ի նմանէ։
ԴԿ.
26Եւ ասէր. Այսպէս է արքայութիւն Աստուծոյ, որպէս զի այր մի արկանիցէ սերմանիս յերկիր. 27եւ ննջիցէ եւ յառնիցէ զցայգ եւ զցերեկ, եւ սերմանիքն բուսանիցին եւ աճիցեն. եւ նա ոչ գիտէ 28թէ երկիրն ինքնին բերէ զպտուղ. նախ զխոտն եւ ապա զհասկն, եւ ապա զցորեանն ատոք ի հասկին։ 29Այլ յորժամ տայցէ զպտուղն, վաղվաղակի առաքի մանգաղ, զի հասեալ են հունձք։ 30Եւ ասէր. Ո՞ւմ նմանեցուսցուք զարքայութիւնն Աստուծոյ, կամ որո՞վ առակաւ առակեսցուք զնա։ 31Որպէս հատն մանանխոյ որ յորժամ սերմանիցի յերկրի, փոքրագոյն է քան զամենայն սերմանիս որ են յերկրի, 32եւ յորժամ սերմանիցի, բուսանի եւ լինի մեծ քան զամենայն բանջար, եւ արձակէ ոստս մեծամեծս, մինչեւ բաւական լինել ընդ հովանեաւ նորա թռչնոց երկնից բնակել։ 33Եւ այնպիսի առակօք խօսէր ընդ նոսա զբանն, որպէս կարող լինէին լսել. 34եւ առանց առակի ոչինչ խօսէր ընդ նոսա, բայց առանձինն աշակերտացն իւրոց մեկնէր զամենայն։
ԴԲ.
35Եւ ասէ ցնոսա յաւուրն յայնմիկ իբրեւ ընդ երեկս լինէր. Եկայք անցցուք յայն կողմն։ 36Թողուն զժողովուրդն, եւ առնուն զնա նաւաւն հանդերձ, եւ զայլ եւս նաւսն որ էին ընդ նմա։ 37Եւ լինէր մրրիկ մեծ հողմոյ, եւ զալիսն ի նաւն զեղոյր, մինչ գրեթէ լի իսկ լինել։ 38Եւ ինքն ննջէր ի խելս նաւին ի վերայ բարձի. զարթուցանէին զնա եւ ասէին. Վարդապետ, ոչի՞նչ է քեզ փոյթ, զի կորնչիմք աւասիկ։ 39Եւ զարթուցեալ սաստեաց հողմոյն եւ ծովուն, ասէ. Դադարեա, կարկեաց։ Եւ դադարեաց հողմն եւ եղեւ խաղաղութիւն մեծ։ 40Եւ ասէ ցնոսա. Ընդէ՞ր այդպէս վատասիրտք էք, չե՞ւ եւս ունիք հաւատս։ Եւ երկեան երկեւղ մեծ եւ ասէին ցմիեանս. Ո՞ ոք արդեւք իցէ սա, զի եւ հողմ եւ ծով հնազանդին սմա։
Currently Selected:
ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՐԿՈՍԻ Գլուխ Դ: ԳՐԲ1895
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Հայաստանի Աստվածաշնչային Ընկերություն, 2018
Bible Society of Armenia, 2018
