ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՐԿՈՍԻ Գլուխ Ժ
Գլուխ Ժ
ԶԴ.
1Եւ անտի յարուցեալ գայ ի սահմանս Հրէաստանի յայնկոյս Յորդանանու. եւ երթայր դարձեալ խռնեալ ժողովուրդն առ նա, եւ որպէս սովոր էր, միւսանգամ ուսուցանէր զնոսա։
2Իսկ փարիսեցիքն մատուցեալ փորձելով հարցանէին զնա եւ ասէին, եթէ՝ Արժա՞ն իցէ առն զկնի իւր արձակել։ 3Նա պատասխանի ետ նոցա եւ ասէ. Զի՞նչ պատուիրեաց ձեզ Մովսէս։ 4Եւ նոքա ասեն. Մովսէս հրաման ետ գիր մեկնելոյ գրել եւ արձակել։ 5Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա. Վասն խստասրտութեան ձերոյ գրեաց ձեզ զպատուիրանն զայն. 6այլ ի սկզբանէ արարածոց արու եւ էգ արար զնոսա Աստուած, եւ ասէ. 7Վասն այսորիկ թողցէ այր զհայր իւր եւ զմայր, եւ երթիցէ զհետ կնոջ իւրոյ, 8եւ եղիցին երկուքն ի մարմին մի, եւ այնուհետեւ ոչ են երկու, այլ՝ մարմին մի։ 9Արդ զոր Աստուած զուգեաց, մարդ մի՛ մեկնեսցէ։ 10Եւ ի տան դարձեալ աշակերտքն զնոյն հարցին ցնա։ 11Եւ ասէ ցնոսա. Եթէ այր արձակեսցէ զկին իւր եւ արասցէ այլ, շնայ։ 12Եւ կին եթէ ելցէ յառնէ իւրմէ եւ եղիցի առն այլում, շնայ։
ԶԵ.
13Եւ մատուցանէին առ նա մանկտի, զի ձեռն դիցէ նոցա. իսկ աշակերտքն սաստէին այնոցիկ որ մատուցանէինն։ 14Իբրեւ ետես Յիսուս, բարկացեալ սաստեաց նոցա եւ ասէ. Թոյլ տուք մանկտւոյդ գալ առ իս, եւ մի՛ արգելուք զդոսա. զի այդպիսեացդ է արքայութիւն Աստուծոյ։ 15Ամէն ասեմ ձեզ. Որ ոչ ընկալցի զարքայութիւն Աստուծոյ իբրեւ զմանուկ՝ ոչ մտցէ ի նա։ 16Եւ առեալ զնոսա ի գիրկս՝ ձեռն եդ ի վերայ եւ օրհնեաց զնոսա։
17Եւ ընդ ելանելն նորա անտի ի ճանապարհ, ահաւասիկ ոմն մեծատուն ընթացեալ ի ծունր իջանէր, հարցանէր ցնա եւ ասէր. Վարդապետ բարի, զի՞նչ արարից զի զկեանսն յաւիտենականս ժառանգեցից։ 18Եւ Յիսուս ասէ ցնա. Զի՞ ասես զիս բարի. չիք ոք բարի բայց մի Աստուած։ 19Զպատուիրանս գիտես. Մի՛ շնար, Մի՛ սպանաներ, Մի՛ գողանար, Մի՛ սուտ վկայեր,#10։19 Բազումք յաւելուն. Մի՛ զրկեր, Պատուեա զհայր քո եւ զմայր։ 20Նա պատասխանի ետ եւ ասէ ցնա. Վարդապետ, զայդ ամենայն արարի ի մանկութենէ իմմէ, #10։20 Ի բազումս պակասէարդ զի՞նչ եւս պակաս իցեմ՝՝։ 21Եւ Յիսուս հայեցեալ ի նա՝ սիրեաց զնա, եւ ասէ ցնա. Մի ինչ պակասէ ի քէն. եթէ կամիս կատարեալ լինել, երթ, զոր ինչ ունիս վաճառեա եւ տուր աղքատաց, եւ ունիցիս գանձս յերկինս. եւ առ զխաչն եւ եկ զկնի իմ։ 22Եւ նա խոժոռեալ ընդ բանն՝ գնաց տրտում, զի ունէր ինչս բազումս։ 23Եւ հայեցեալ յայսկոյս յայնկոյս Յիսուս՝ ասէ ցաշակերտսն. Զիա՛րդ դժուարին է որ զինչսդ ունին, մտանել յարքայութիւն Աստուծոյ։ 24Եւ աշակերտքն զարմացեալ էին ի վերայ բանիցն նորա. իսկ Յիսուս դարձեալ պատասխանի ետ նոցա եւ ասէ. Որդեակք, ո՜րչափ դժուարին է յուսացելոց յինչս մտանել յարքայութիւն Աստուծոյ։ 25Դիւրին է մալխոյ ընդ ծակ ասղան անցանել, քան մեծատան յարքայութիւն Աստուծոյ մտանել։ 26Եւ նոքա առաւել եւս զարմանային եւ ասէին ընդ միմեանս. Իսկ ո՞վ կարասցէ ապրել։ 27Հայեցեալ ընդ նոսա Յիսուս ասէ. Առ ի մարդկանէ այդ անհնարին է, այլ ոչ առ յԱստուծոյ#10։27 Բազումք յաւելուն. զի ամենայն ինչ հնարաւոր է առ ի յԱստուծոյ։
ԶԶ.
28Սկսաւ ասել ցնա Պետրոս. Ահաւասիկ մեք թողաք զամենայն եւ եկաք զկնի քո։ 29Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ. Ամէն ասեմ ձեզ. Ոչ ոք է որ եթող զտուն կամ զեղբարս կամ զքորս կամ զհայր կամ զմայր կամ #10։29 Ոմանք. զկին կամ զորդիսզորդիս կամ զագարակս վասն իմ #10։29 Բազումք. եւկամ վասն աւետարանին, 30եթէ ոչ առնուցու հարիւրապատիկ այժմ յայսմ ժամանակի տունս եւ եղբարս եւ քորս եւ մարս եւ որդիս եւ ագարակս հալածանօք հանդերձ, եւ յաշխարհին որ գալոց է՝ զկեանսն յաւիտենականս։ 31Զի բազումք եղիցին առաջինք՝ յետինք, եւ յետինք՝ առաջինք։
32Եւ էին ի ճանապարհի մինչդեռ ելանէին յԵրուսաղէմ. եւ երթայր Յիսուս առաջի քան զնոսա, եւ զարմացեալ էին որ զհետն երթային եւ երկնչէին։
ԶԷ.
Եւ առեալ միւսանգամ զերկոտասանսն առանձինն, սկսաւ ասել նոցա զինչ անցք անցանելոց իցեն ընդ նա. 33թէ՝ Ահաւասիկ ելանեմք յԵրուսաղէմ, եւ Որդի մարդոյ մատնեսցի քահանայապետիցն եւ դպրաց, եւ դատեսցին զնա ի մահ, եւ մատնեսցեն զնա հեթանոսաց. 34եւ կատակեսցեն զնովաւ, եւ հարկանիցեն զնա, եւ թքանիցեն ի նա եւ սպանցեն, եւ յերիր աւուր յարիցէ։
35Եւ երթային առ նովաւ Յակովբոս եւ Յովհաննէս որդիքն Զեբեդեայ, եւ ասեն ցնա. Վարդապետ, կամիմք զի զոր ինչ խնդրեսցուք ի քէն՝ արասցես մեզ։ 36Եւ նա ասէ ցնոսա. Զի՞նչ կամիք յինէն զի արարից ձեզ։ 37Եւ նոքա ասեն ցնա. Տուր մեզ զի նստցուք մի յաջմէ քումմէ եւ մի յահեկէ ի փառսն քում։ 38Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա. Ոչ գիտէք զինչ խնդրէք. կարէ՞ք ըմպել զբաժակն զոր ես ըմպելոց եմ, կամ զմկրտութիւնն մկրտել զոր ես մկրտելոցն եմ։ 39Եւ նոքա ասեն ցնա. Կարեմք։ Եւ Յիսուս ասէ ցնոսա. Զբաժակն զոր ես ըմպելոց եմ՝ ըմպիցէք, եւ զմկրտութիւնն զոր ես մկրտելոց եմ՝ մկրտիցիք. 40այլ նստուցանել ընդ աջմէ իմմէ եւ ընդ ահեկէ՝ ոչ է իմ տալ, այլ որոց պատրաստեալ իցէ։ 41Եւ լուեալ զայն տասանցն՝ սկսան բարկանալ Յակովբայ եւ Յովհաննու։ 42Եւ Յիսուս կոչեաց զնոսա առ ինքն, եւ ասէ ցնոսա. Գիտէք զի որ յանուան իշխանքն են հեթանոսաց՝ տիրեն նոցա. եւ մեծամեծք նոցա իշխեն նոցա։ 43Ոչ նոյնպէս իցէ եւ ի ձերում միջի. այլ որ կամիցի ի ձէնջ մեծ լինել՝ եղիցի ձեր պաշտօնեայ. 44եւ որ կամիցի ի ձէնջ առաջին լինել՝ եղիցի ամենեցուն ծառայ։ 45Քանզի եւ Որդի մարդոյ ոչ եկն առնուլ պաշտօն, այլ պաշտել եւ տալ զանձն իւր փրկանս փոխանակ բազմաց։
ԷԿ.
46Եւ գան յԵրիքով. եւ ընդ ելանելն նորա յԵրիքովէ աշակերտօքն եւ բազում ժողովրդովք, որդի Տիմէի Բարտիմէոս կոյր նստէր մուրացիկ յանցս ճանապարհի։ 47Իբրեւ լուաւ թէ Յիսուս Նազովրեցի է, սկսաւ աղաղակել եւ ասել. Որդի Դաւթի, Յիսուս, ողորմեաց ինձ։ 48Եւ սաստէին նմա բազումք զի լռեսցէ. եւ նա առաւել եւս աղաղակէր. Որդի Դաւթի, ողորմեաց ինձ։ 49Զտեղի առ Յիսուս եւ հրամայեաց կոչել զնա. կոչեն զկոյրն եւ ասեն ցնա. Քաջալերեաց, արի, կոչէ զքեզ։ 50Եւ նորա ընկեցեալ զձորձս իւր՝ յարեաւ եկն առ Յիսուս։ 51Պատասխանի ետ նմա Յիսուս եւ ասէ. Զի՞նչ կամիս թէ արարից քեզ։ Ասէ ցնա կոյրն. Ռաբբունի, զի բացայց։ 52Եւ Յիսուս ասէ ցնա. Երթ, հաւատք քո կեցուցին զքեզ։ Եւ վաղվաղակի բացաւ, եւ երթայր զհետ նորա ի ճանապարհին։
Currently Selected:
ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՐԿՈՍԻ Գլուխ Ժ: ԳՐԲ1895
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Հայաստանի Աստվածաշնչային Ընկերություն, 2018
Bible Society of Armenia, 2018
