ՆՈՐ ԿՏԱԿԱՐԱՆ ՏԵԱՌՆ ՄԵՐՈՅ ՅԻՍՈՒՍԻ ՔՐԻՍՏՈՍԻ ՀԱՄԵՄԱՏՈՒԹԵԱՄԲ ՅՈՒՆԱԿԱՆ ԲՆԱԳՐԻՆ ԿՈՍՏԱՆԴՆՈՒՊՈԼԻՍ ՏՊԱԳՐՈՒԹԻՒՆ Գ. ՊԱՂՏԱՏԼԵԱՆ 1895 ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՄԱՏԹԷՈՍԻ Գլուխ ԺԵ
Գլուխ ԺԵ
ԵԵ.
1Յայնժամ մատեան առ Յիսուս որ յԵրուսաղեմէ փարիսեցիքն եւ դպիրք, եւ ասեն. 2Ընդէ՞ր աշակերտքն քո անցանեն զաւանդութեամբ ծերոցն. զի ոչ լուանան զձեռս յորժամ հաց ուտեն։ 3Նա պատասխանի ետ եւ ասէ ցնոսա. Իսկ դուք ընդէ՞ր անցանէք զպատուիրանաւն Աստուծոյ վասն ձերոյ աւանդութեանն։ 4Զի Աստուած #15։4 Ոմանք. պատուիրեաց եւ ասէասաց. Պատուեա զհայր քո եւ զմայր. 5եւ. Որ բամբասէ զհայր կամ զմայր՝ մահու վախճանեսցի։ 6Եւ դուք ասէք. Որ ասիցէ ցհայր իւր կամ ցմայր իւր թէ՝ Պատարագ է զոր յինէն օգտիցիս, եւ ոչ պատուիցէ զհայր իւր #15։6 Յոմանս պակասէեւ զմայր իւր՝՝. եւ խոտէք զբանն Աստուծոյ վասն ձերոյ աւանդութեանն։ 7Կեղծաւորք, բարւոք մարգարէացաւ ի վերայ ձեր Եսայի, եւ ասէ. 8Ժողովուրդս այս #15։8 Ոմանք. մերձ է առ իս բերանով իւրով, եւ շրթամբքշրթամբք պատուէ զիս, եւ սիրտ իւրեանց հեռացեալ մեկուսի է յինէն. 9զուր պաշտեն զիս, ուսուցանեն վարդապետութիւնս՝ զմարդկան պատուիրեալս։
10Եւ կոչեցեալ առ ինքն զժողովուրդսն՝ ասէ ցնոսա. Լուարուք եւ ի միտ առէք. 11ոչ որ ինչ մտանէ ընդ բերան՝ պղծէ զմարդ, այլ որ ինչ ելանէ ի բերանոյ՝ այն պղծէ զմարդ։
12Յայնժամ մատուցեալ աշակերտացն նորա՝ ասեն ցնա. Գիտե՞ս, զի փարիսեցիքն իբրեւ լուան զբանն, գայթակղեցին։ 13Նա պատասխանի ետ նոցա եւ ասէ. Ամենայն տունկ զոր ոչ տնկեաց Հայր իմ երկնաւոր՝ խլեսցի։ 14Թոյլ տուք զնոսա. #15։14 Ոմանք. են առաջնորդք կոյրքկոյրք են կուրաց առաջնորդք՝՝. կոյր կուրի յորժամ առաջնորդէ, #15։14 Ի բազումս պակասէսխալէ եւ՝՝ երկոքին ի խորխորատ անկանին։ 15Պատասխանի ետ նմա Պետրոս եւ ասէ. Մեկնեա մեզ զառակս զայս։ 16Ասէ Յիսուս. Տակաւին եւ դո՞ւք անմիտք էք. 17եւ ո՞չ իմանայք եթէ ամենայն որ մտանէ ի բերան՝ յորովայն երթայ եւ արտաքս ելանէ։ 18Իսկ որ ելանէ ի բերանոյ՝ ի սրտէ անտի գայ, եւ այն պղծէ զմարդ։ 19Զի ի սրտէ ելանեն խորհուրդք չարք, սպանութիւնք, շնութիւնք, պոռնկութիւնք, գողութիւնք, սուտ վկայութիւնք, հայհոյութիւնք։ 20Այս ամենայն է որ պղծէ զմարդ, այլ անլուայ ձեռօք ուտել ոչ պղծէ զմարդ։
ԵԶ.
21Եւ ելեալ անտի Յիսուսի գնաց ի կողմանս Տիւրոսի եւ Սիդովնի։ 22Եւ ահա կին մի Քանանացի ի սահմանաց անտի նոցա ելեալ՝ աղաղակէր եւ ասէր. Ողորմեաց ինձ, Տէր, որդի Դաւթի, դուստր իմ չարաչար այսահարի։ 23Եւ նա ոչ ետ նմա պատասխանի. եւ մատուցեալ աշակերտքն նորա՝ աղաչէին զնա եւ ասէին. Արձակեա զնա զի աղաղակէ զհետ մեր։ 24Նա պատասխանի ետ եւ ասէ. Ոչ ուրեք առաքեցայ, եթէ ոչ առ ոչխարս կորուսեալս տանն Իսրայելի։ 25Եւ նա մատուցեալ երկիր պագանէր նմա եւ ասէր. Տէր, օգնեա ինձ։ 26Պատասխանի ետ նմա եւ ասէ. Ոչ է բարւոք առնուլ զհաց մանկանց եւ արկանել շանց։ 27Եւ նա ասէ. Այո, Տէր, քանզի եւ շունք կերակրին ի փշրանաց անկելոց ի սեղանոյ տեառն իւրեանց։ 28Յայնժամ պատասխանի ետ նմա Յիսուս եւ ասէ. Ով կին դու, մեծ են հաւատք քո, եղիցի քեզ որպէս եւ կամիս։ Եւ բժշկեցաւ դուստր նորա ի նմին ժամու։
ԵԷ.
29Եւ գնացեալ անտի Յիսուսի, եկն ի ծովեզերն Գալիլեացւոց, եւ ելեալ ի լեառն նստէր անդ։ 30Մատեան առ նա ժողովուրդք բազումք որ ունէին ընդ իւրեանս կաղս, կոյրս, համերս, միակողմանիս եւ այլս բազումս. եւ ընկեցին զնոսա առ ոտս #15։30 Ոմանք. Յիսուսինորա, եւ բժշկեաց զնոսա. 31մինչեւ զարմանալ ժողովրդոցն որ տեսանէին, զի համերք խօսէին, կաղք գնային, միակողմանիք բժշկէին, կոյրք տեսանէին. եւ փառաւոր առնէին զԱստուած Իսրայելի։
32Եւ կոչեցեալ առ ինքն Յիսուսի զաշակերտսն ասէ. Գթամ ի ժողովուրդդ, զի արդ երեք աւուրք են զի կան առ իս, եւ ոչ ունին զինչ ուտիցեն. եւ արձակել զդոսա նօթիս չկամիմ, գուցէ նքթիցեն զճանապարհայն։ 33Ասեն ցնա աշակերտքն. Իսկ արդ մեզ յանապատի աստ ուստի՞ իցէ այնչափ հաց՝ մինչ յագեցուցանել զայսչափ ժողովուրդ։ 34Եւ ասէ ցնոսա Յիսուս. Քանի՞ նկանակ ունիք։ Եւ նոքա ասեն. Եւթն եւ սակաւ ձկունս։ 35Եւ հրամայեաց ժողովրդեանն բազմել ի վերայ գետնոյ։ 36Եւ առեալ զեւթն նկանակն եւ զձկունսն՝ գոհացաւ եւ եբեկ եւ ետ ցաշակերտսն, եւ նոքա՝ ժողովրդեանն։ 37Կերան ամենեքեան եւ յագեցան. եւ բարձին զնշխարս կոտորոցն եւթն զամբիղ լի։ 38Եւ որք կերանն՝ էին #15։38 Յոմանս պակասէիբրեւ արք չորք հազարք, թող զկանայս եւ զմանկտի։ 39Իբրեւ արձակեաց զժողովուրդսն, ել ի նաւ եւ եկն ի սահմանս Մագդաղեայ։
Հայաստանի Աստվածաշնչային Ընկերություն, 2018
Bible Society of Armenia, 2018
