ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ՅՈՎՆԱՆՈՒ Գլուխ Դ
Գլուխ Դ
1 Եւ տրտմեցաւ Յովնան տրտմութիւն մեծ եւ խռովեցաւ. 2եւ եկաց յաղօթս առ Տէր #4։2 ՅԵբր. պակասէԱստուած, եւ ասէ. Ո՛վ Տէր, ո՞չ այս այն բանք են իմ մինչ էի անդէն յերկրին իմում. վասն այնորիկ աճապարեցի փախչել ի Թարսիս, զի գիտէի թէ ողորմած ես դու եւ գթած, երկայնամիտ եւ բազումողորմ, եւ զղջանաս ի վերայ չարեաց։ 3Եւ արդ, Տէր #4։3 ՅԵբր. պակասէՏէր, առ զոգի իմ յինէն, զի լաւ է ինձ մեռանել՝ քան թէ իցեմ կենդանի։ 4Եւ ասէ Տէր ցՅովնան #4։4 Կամ՝ Լա՞ւ իցէ բարկանալ քեզթէ՝ Արդարեւ յո՞յժ տրտմեալ իցես՝՝։
5Եւ ել Յովնան ի քաղաքէ անտի, եւ նստաւ #4։5 Եբր. յարեւելիցյանդիման քաղաքին, եւ արար իւր հովանի, եւ նստաւ ընդ հովանեաւն. մինչեւ տեսանիցէ թէ զի՛նչ լինիցի քաղաքին։ 6Եւ հրաման ետ #4։6 Եբր. Տէր ԱստուածԱստուած դդմենւոյն, եւ ել ի վերայ գլխոյն Յովնանու՝ լինել նմա հովանի ի վերայ գլխոյ նորա, զովացուցանել զնա ի տառապանաց իւրոց. եւ ուրախ եղեւ Յովնան ի վերայ դդմենւոյն ուրախութիւն մեծ։
7Եւ հրաման ետ Աստուած որդանն՝ առաւօտուն ի վաղիւ անդր, եհար զդդմենին, եւ ցամաքեցաւ։ 8Եւ եղեւ ի ծագել արեւուն հրամայեաց Աստուած հողմոյ խորշակի տապախառնի, եւ անկաւ արեւն զգլխովն Յովնանու, եւ կայր ի տարակուսի եւ քաղէին ոգիք նորա. եւ ասէր. Լաւ էր ինձ մեռանել քան զայս կեանս իմ։
9Եւ ասէ #4։9 ՅԵբր. պակասէՏէր Աստուած ցՅովնան, #4։9 Կամ՝ Լա՞ւ իցէ բարկանալ քեզթէ՝ Արդարեւ յո՞յժ տրտմեալ իցես՝՝ ի վերայ դդմենւոյն։ Եւ ասէ. #4։9 Կամ՝ Բարւոք է ինձ բարկանալՅոյժ տրտմեալ եմ՝՝ մինչեւ ցմահ։ 10Եւ ասէ Տէր. Դու խնայեցեր ի դդմենին յոր ոչ եղեր ինչ աշխատ, եւ ոչ սնուցեր զնա, որ գիշերի ել, եւ մեւս գիշերի կորեաւ. 11ես ո՞չ խնայեցից ի Նինուէ քաղաք մեծ, յորում բնակեալ են աւելի քան զերկոտասան բեւր մարդիկ, որ ոչ ծանեան զաջ եւ զահեակ իւրեանց, եւ անասուն բազում։
Currently Selected:
ՄԱՐԳԱՐԷՈՒԹԻՒՆ ՅՈՎՆԱՆՈՒ Գլուխ Դ: ԳՐԲ1895
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Հայաստանի Աստվածաշնչային Ընկերություն, 2018
Bible Society of Armenia, 2018
