YouVersion Logo
Search Icon

ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ Գլուխ Է

Գլուխ Է
1 Ասէ քահանայապետն եթէ՝ Արդարեւ այդ ա՞յդպէս իցէ։ 2Եւ նա ասէ. Արք եղբարք եւ հարք, լուարուք ինձ. Աստուած փառաց երեւեցաւ հօր մերում Աբրահամու մինչդեռ ի Միջագետս էր, մինչչեւ #7։2 Յոյնն. բնակեալ էր նորաբնակեցուցեալ էր զնա՝՝ ի Խառան. եւ ասէ ցնա. 3Ել յերկրէ քումմէ եւ յազգէ քումմէ, եւ եկ յերկիր զոր ցուցից քեզ։ 4Յայնժամ ելեալ յերկրէն Քաղդէացւոց բնակեցաւ ի Խառան, եւ անտի յետ մեռանելոյ հօր նորա՝ փոխեաց պանդխտեցոյց զնա յերկրիս յայսմիկ, յորում դուք այժմ բնակեալ էք։ 5Եւ ոչ ետ նմա ժառանգութիւն ի սմա եւ ոչ քայլ մի ոտին. եւ խոստացաւ տալ նմա զսա ի բնակութիւն, եւ զաւակի նորա յետ նորա, մինչ ոչ գոյր նորա որդի. 6խօսեցաւ Աստուած այսպէս, թէ եղիցի զաւակ նորա պանդուխտ յօտար երկրի, եւ ծառայեցուսցեն զնա եւ չարչարեսցեն ամս չորեքհարեւր։ 7Եւ զազգն որում ծառայեսցեն՝ դատեցայց ես, ասէ Աստուած, եւ յետ այսորիկ ելցեն եւ պաշտեսցեն զիս ի տեղւոջս յայսմիկ։ 8Եւ ետ նմա ուխտ թլփատութեան. եւ ապա ծնաւ զԻսահակ, եւ թլփատեաց զնա յաւուր ութերորդի. եւ Իսահակ՝ զՅակովբ, եւ Յակովբ՝ զերկոտասան նահապետսն։ 9Եւ նահապետքն նախանձեալ ընդ Յովսեփայ՝ վաճառեցին յԵգիպտոս. եւ էր Աստուած ընդ նմա, 10եւ փրկեաց զնա յամենայն նեղութեանց նորա, եւ ետ նմա շնորհս եւ իմաստութիւն առաջի փարաւոնի արքային Եգիպտացոց. եւ կացոյց զնա իշխան Եգիպտացւոցն եւ ամենայն տան նորա։ 11Եւ եկն սով յամենայն երկիրն Եգիպտոսի եւ ի Քանան, եւ էր նեղութիւն մեծ, եւ ոչ գտանէին կերակուրս հարքն մեր։ 12Եւ լուեալ Յակովբայ թէ գտանի կերակուր յԵգիպտոս, առաքեաց զհարսն մեր յառաջագոյն։ 13Եւ յերկրորդումն ետ ծանօթս Յովսէփ եղբարց իւրոց. եւ յայտնի եղեւ փարաւոնի ազգն #7։13 Բազումք. Յովսեփայնորա։ 14Առաքեաց Յովսէփ եւ կոչեաց զՅակովբ զհայր իւր եւ զամենայն ազգատոհմն, ոգիս եւթանասուն եւ հինգ։ 15Եւ էջ Յակովբ յԵգիպտոս, եւ վախճանեցաւ ինքն եւ հարքն մեր։ 16Եւ փոխեցան ի Սիւքեմ եւ եդան յայրին զոր ստացաւ Աբրահամ գնոց արծաթոյ յորդւոցն Եմովրայ ի Սիւքեմ։ 17Իբրեւ մերձեցաւ ժամանակ աւետեացն զոր խոստացաւ Աստուած Աբրահամու, աճեաց ժողովուրդն եւ բազմացաւ յոյժ յԵգիպտոս. 18մինչեւ յարեաւ այլ թագաւոր յԵգիպտոս, որ ոչ ճանաչէր զՅովսէփ։ 19Նա հնարեցաւ ազգին մերում, եւ չարչարեաց զհարսն մեր առնել ընկեցիկ զմանկունս նոցա զի մի՛ ապրեսցին։ 20Յորում ժամանակի ծնաւ եւ Մովսէս, եւ էր կայտառ առաջի Աստուծոյ, որ եւ սնաւ ի տան հօր իւրոյ ամիսս երիս։ 21Եւ յընկեցիկն առնել զնա՝ եբարձ զնա դուստրն փարաւոնի, եւ սնոյց զնա իւր յորդեգիրս։ 22Եւ վարժեցաւ Մովսէս ամենայն իմաստութեամբ Եգիպտացւոցն, եւ էր զօրաւոր բանիւք եւ գործովք իւրովք։ 23Իբրեւ լցաւ նորա քառասնամեայ ժամանակ, անկաւ ի սիրտ նորա շրջել զեղբարբք իւրովք, զորդւովքն Իսրայելի։ 24Եւ տեսեալ զոմն զրկեալ՝ զչարեցաւ, եւ խնդրեաց զվրէժ զրկելոյն՝ սպանեալ զԵգիպտացին։ 25Զմտաւ ածէր թէ իմասցին եղբարք նորա, զի Աստուած ի ձեռն նորա տալոց էր զփրկութիւն նոցա, եւ նոքա ոչ իմացան։ 26Եւ ի վաղիւ անդր երեւեցաւ նոցա մինչդեռ մարտնչէինն, եւ վարեաց զնոսա ի խաղաղութիւն, ասէ. Արք, եղբարք էք, ընդէ՞ր զրկէք զմիմեանս։ 27Իսկ որ զրկէր զընկերն՝ մերժեաց զնա եւ ասէ. Ո՞ կացոյց զքեզ իշխան եւ դատաւոր ի վերայ մեր։ 28Միթէ սպանանե՞լ կամիցիս զիս զոր օրինակ սպաներ երէկ զԵգիպտացին։ 29Եւ փախեաւ Մովսէս ի բանիցս յայսցանէ, եւ եղեւ պանդուխտ յերկրին Մադիամու, ուր ծնաւ երկուս որդիս։
ԲԳ.
30Եւ ի կատարել ամացն քառասնից՝ երեւեցաւ նմա յանապատի լերինն Սինայ հրեշտակ Տեառն ի բոց հրոյ մորենւոյն։ 31Եւ Մովսիսի տեսեալ՝ զարմացաւ ընդ տեսիլն, եւ ի մատչելն նորա նշմարել՝ եղեւ ձայն Տեառն. 32Ես եմ Աստուած հարց քոց, Աստուած Աբրահամու եւ #7։32 Ոմանք. Աստուած Իսահակայ եւ Աստուած ՅակովբայԻսահակայ եւ Յակովբայ՝՝. եւ զահի հարեալ Մովսէս՝ ոչ իշխէր հայել։ 33Եւ ասէ ցնա Տէր. Լոյծ զկօշիկս ոտից քոց, զի տեղիդ յորում դուդ կացեր՝ երկիր սուրբ է։ 34Տեսանելով տեսի զչարչարանս ժողովրդեան իմոյ որ յԵգիպտոս, եւ լուայ հեծութեան նոցա եւ իջի փրկել զնոսա. եւ արդ եկ առաքեցից զքեզ յԵգիպտոս։ 35Զայն Մովսէս զոր ուրացան եւ ասէին. Ո՞ կացոյց զքեզ իշխան եւ դատաւոր ի վերայ մեր, զնա Աստուած իշխան եւ փրկիչ առաքեաց ի ձեռն հրեշտակին որ երեւեցաւ նմա ի մորենւոջն։ 36Նա եհան զնոսա՝ արարեալ նշանս եւ արուեստս յերկրին Եգիպտացւոց եւ ի Կարմիր ծովուն եւ յանապատին ամս քառասուն։ 37Այս Մովսէս է որ ասաց ցորդիսն Իսրայելի. Մարգարէ յարուսցէ ձեզ Տէր Աստուած ձեր յեղբարց ձերոց իբրեւ զիս, նմա լուիջիք։ 38Սա է որ եղեւ յեկեղեցւոջն յանապատին ընդ հրեշտակին, որ խօսեցաւ ընդ նմա ի լերինն Սինայ եւ ընդ հարսն մեր, որ ընկալաւ զպատգամս կենդանիս տալ մեզ։ 39Որում ոչ կամեցան հնազանդ լինել հարքն մեր, այլ մերժեցին եւ դարձան սրտիւք իւրեանց յԵգիպտոս։ 40Եւ ասեն ցԱհարովն. Արա մեզ աստուածս, որ երթայցեն առաջի մեր. զի Մովսէսն այն որ եհան զմեզ յերկրէն Եգիպտացւոց՝ ոչ գիտեմք զի՛ եղեւ նմա։ 41Եւ արարին յաւուրսն յայնոսիկ որթ, եւ մատուցին զոհս կռոց, եւ ուրախ լինէին ի գործս ձեռաց իւրեանց։ 42Դարձոյց Աստուած եւ մատնեաց զնոսա ի պաշտօն զօրութեան երկնից, որպէս եւ գրեալ է ի գիրս մարգարէից. Միթէ զոհս եւ պատարա՞գս մատուցէք ինձ զամս քառասուն յանապատին, տունդ Իսրայելի. 43եւ առէք զվրանն Մողոքայ եւ զաստղն #7։43 Ոմանք. աստուածոյն ձերոյաստուածոյն Հռեմփայ, զպատկերսն՝ զոր արարէք երկիր պագանել նոցա. եւ փոխեցից զձեզ յայն կողմն Բաբելացւոց։ 44Խորանն վկայութեան էր ընդ հարսն մեր յանապատին. որպէս հրաման ետ որ խօսէրն ընդ Մովսիսի, առնել զայն ըստ օրինակին զոր ետես։ 45Զոր եւ ընկալեալ բերէին հարքն մեր հանդերձ Յեսուաւ ի վիճակ ազգացն, զորս մերժեաց Աստուած յերեսաց հարցն մերոց մինչեւ յաւուրս Դաւթի, 46որ եգիտ շնորհս առաջի Աստուծոյ, եւ խնդրեաց գտանել զյարկս Աստուծոյ Յակովբայ։ 47Նա եւ Սողոմովն շինեաց նմա տուն։ 48Այլ ոչ եթէ Բարձրեալն ի ձեռագործ տաճարս բնակէ. այլ որպէս մարգարէն ասէ. 49Երկինք աթոռ իմ են, եւ երկիր՝ պատուանդան ոտից իմոց. որպիսի՞ տուն #7։49 Յոյնն. շինիցէքշինեցէք ինձ, ասէ Տէր, կամ զի՞նչ տեղի հանգստեան իմոյ. 50ո՞չ ձեռն իմ արար զայս ամենայն։ 51Խստապարանոցք եւ անթլփատք սրտիւք եւ ականջօք, դուք հանապազ Հոգւոյն Սրբոյ հակառակ կայք, որպէս հարքն ձեր՝ եւ դուք։ 52Զո՞ ի մարգարէիցն ոչ հալածեցին հարքն ձեր, եւ սպանին զայնոսիկ որ յառաջագոյն պատմեցին վասն գալստեան Արդարոյն, որոյ դուք այժմ մատնիչք եւ սպանողք եղերուք։ 53Ոյք առէք զօրէնս ի հրամանս հրեշտակաց, եւ ոչ պահեցէք։
54Եւ լուեալ զայս զայրանային ի սիրտս իւրեանց, եւ կրճտէին զատամունս ի վերայ նորա։ 55Եւ նա էր լի Հոգւով Սրբով, հայեցաւ յերկինս եւ ետես զփառս Աստուծոյ եւ զՅիսուս զի կայր ընդ աջմէ Աստուծոյ, եւ ասէ. Ահա տեսանեմ զերկինս բացեալ, եւ զՈրդի մարդոյ զի կայ ընդ աջմէ Աստուծոյ։ 56Աղաղակեալ ի ձայն մեծ՝ խցին զականջս իւրեանց, եւ դիմեցին առ հասարակ ի վերայ նորա։ 57Եւ հանեալ արտաքոյ քաղաքին՝ քարկոծէին. եւ վկայքն դնէին զձորձս իւրեանց առ ոտս երիտասարդի միոջ որ կոչէր Սաւուղ։ 58Եւ քարկոծ առնէին զՍտեփանոս, որ կարդայր եւ ասէր. Տէր Յիսուս, ընկալ զոգի իմ։ 59Եդ ծունր, եւ աղաղակեաց ի ձայն բարձր. Տէր, մի՛ համարիր դոցա զայս մեղս։ Եւ զայս իբրեւ ասաց, ննջեաց. եւ Սաւղոս էր կամակից սպանման նորա։

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in