ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ Գլուխ ԻԲ
Գլուխ ԻԲ
1 Արք եղբարք եւ հարք, լուարուք ինձ այժմ առ ձեզ պատասխանատուութեանս։ 2(Իբրեւ լուան եթէ Հեբրայեցւոց լեզուաւն բարբառեցաւ նոցա՝ առաւել եւս դադարեցին ի լռութիւն. 3եւ նա ասէ.) Ես եմ այր Հրեայ ծնեալ ի Տարսոն Կիլիկեցւոց՝ սնեալ ի քաղաքիս յայսմիկ առ ոտս Գամաղիելի, խրատեալ ըստ ճշմարտութեան հայրենի օրինացն, նախանձայոյզ էի Աստուծոյ՝ որպէս ամենեքեան դուք այսօր։ 4Որ զսոյն ճանապարհ վարեցի մինչեւ ի մահ, կապել եւ մատնել ի բանտս արս եւ կանայս. 5որպէս եւ քահանայապետդ վկայէ ինձ եւ ամենայն ծերակոյտդ, յորոց եւ թուղթս առեալ առ եղբարս ի Դամասկոս երթայի, ածել եւ անտի կապեալս յԵրուսաղէմ, զի պատժեսցին։ 6Եւ եղեւ ինձ ի գնալն եւ ի մերձենալ ի Դամասկոս, զմիջաւուրբն յանկարծակի յերկնից փայլատակեալ լոյս սաստիկ զինեւ. 7եւ անկայ յերկիր, եւ լուայ բարբառ որ ասէր ցիս. Սաւուղ, Սաւուղ, զի՞ հալածես զիս։ 8Եւ ես ետու պատասխանի թէ՝ Ո՞վ ես, Տէր։ Եւ ասէ ցիս. Ես եմ Յիսուս Նազովրեցի զոր դուն հալածես։ 9Բայց որ ընդ իսն էին՝ զլոյսն տեսանէին#22։9 Ոմանք յաւելուն. եւ զահի հարան, այլ զձայնն ոչ լսէին որ խօսէր ընդ իս։ 10Եւ ասեմ. Զի՞նչ արարից, Տէր։ Եւ ասէ ցիս Տէր. Յարուցեալ երթիցես ի Դամասկոս, եւ անդ պատմեսցի քեզ վասն ամենայնի որ հրաման է քեզ առնել։ 11Իբրեւ ոչ տեսանէի ի փառաց լուսոյն այնորիկ, զձեռանէ ձգեալ ի նոցանէ որ ընդ իսն էին, մտի ի Դամասկոս։ 12Անանիա ոմն այր երկիւղած ըստ օրինացն, վկայեալ յամենայն բնակչաց որ ի Դամասկոս Հրեայքն էին, 13եկն եկաց առ իս եւ ասէ. Սաւուղ եղբայր, ի վեր հայեաց։ 14Եւ ես նոյնժամայն ի վեր հայեցայ ի նա. եւ նա ասէ ցիս. Աստուած հարցն մերոց յառաջագոյն ընտրեաց զքեզ ճանաչել զկամս նորա, եւ տեսանել զԱրդարն եւ լսել բարբառ ի բերանոյ նորա. 15զի եղիցես վկայ նորա առ ամենայն մարդիկ որոց տեսերն եւ լուար։ 16Եւ արդ զի՞ հեղգաս, արի, մկրտեաց եւ լուա զմեղս քո ի կարդալ զանուն նորա։ 17Եւ եղեւ ինձ ի դառնալն յԵրուսաղէմ եւ կալ յաղօթս ի տաճարին, լինել ի զարմացման, 18եւ տեսանել զնա զի ասէր ցիս. Փութա ել յԵրուսաղեմէ վաղվաղակի, քանզի չեն ընդունելոց զքո վկայութիւնդ վասն իմ։ 19Եւ ես ասեմ. Տէր, ինքեանք իսկ գիտեն զի ես էի որ ի բանտն տայի եւ գան հարկանէի ըստ ժողովրդոցն զհաւատացեալս ի քեզ։ 20Եւ յորժամ հեղոյր արիւնն Ստեփանոսի վկայի քո, ես ինքն էի որ ի վերայ կայի, եւ կամակից լինէի սպանման նորա, եւ պահէի զհանդերձս սպանողացն նորա։ 21Եւ ասէ ցիս. Գնա, զի ես ի հեթանոսս հեռաւորս առաքեցից զքեզ։
22Եւ ունկն դնէին նմա մինչեւ ցայս բան, ապա բարձին զձայնս իւրեանց եւ ասեն. Բարձ յերկրէ զայդպիսիդ, զի չէ պարտ այդպիսւոյդ կեալ։ 23Եւ յաղաղակելն նոցա եւ ընկենուլ զհանդերձս եւ զփոշին ցանել յօդսն, 24հրամայեաց հազարապետն մուծանել զնա ի բանակն, ասէր, գանիւ հարցանել զնա, զի գիտացից վասն որոյ յանցման այնպէս աղաղակէին զնմանէ։ 25Եւ իբրեւ պրկեցին զնա փոկովք, ասէ Պաւղոս ցհարիւրապետն որ ի վերայ կայր. Եթէ զայր Հռովմայեցի եւ անարատ պա՞րտ իցէ ձեզ գան հարկանել։ 26Իբրեւ լուաւ հարիւրապետն, մատուցեալ առ հազարապետն պատմեաց եւ ասէ. Զի՞նչ կամիս առնել, քանզի այրս այս Հռովմայեցի է։ 27Եւ մատուցեալ հազարապետն՝ ասէ ցնա. Ասա դու ցիս, Հռովմայեցի՞ ես։ Եւ նա ասէ. Այո։ 28Պատասխանի ետ հազարապետն. Ես բազում գլխոց զզինուորութիւնս զայս ստացայ։ Ասէ Պաւղոս. Ես ծնեալ իսկ ի դմին եմ։ 29Եւ վաղվաղակի ի բաց կացին ի նմանէ՝ որ #22։29 Կամ՝ հարցանելոցնհարկանելոցն էին զնա. եւ հազարապետն իսկ երկեաւ, իբրեւ գիտաց եթէ Հռովմայեցի է, եւ զի կապեալ եւս էր զնա։
ԶԶ.
30Եւ ի վաղիւ անդր կամէր գիտել զճշմարիտն, թէ զի՛նչ չարախօսութիւն իցէ Հրէիցն, արձակեաց զնա, եւ հրամայեաց կոչել զքահանայապետսն եւ զամենայն ատեանն. եւ իջուցեալ զՊաւղոս՝ կացոյց ի մէջ նոցա։
Currently Selected:
ԳՈՐԾՔ ԱՌԱՔԵԼՈՑ Գլուխ ԻԲ: ԳՐԲ1895
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Հայաստանի Աստվածաշնչային Ընկերություն, 2018
Bible Society of Armenia, 2018
