लेवीय 11
11
शुध्द अनं अशुध्द जनावर
1परमेश्वरनी मोशे अनी अहरोनले सांग; 2इस्राएल लोकेसले सांगानं की, जगमासला पशुसमाईन ज्याना मास तुम्हले खावानं शे ते हाई; 3जनावरसमाईन ज्याना खुर चिरेल शे नाहिते दुभागेल शेतस अनी ज्या रवंथ करंतस त्या बठा तुम्ही खावानं. 4पण ज्या नुसता रवंथ करंतस नाहिते ज्यासना नुसता खुर चिरेल शेतस त्या खावानं नही, उंट हाई रवंथ करस पण त्याना खुर चिरेल नही शे म्हणुन ते अशुध्द शे. 5शाफान रवंथ करस पण त्याना खुर चिरेल नही, म्हणुन ते तुम्हले अशुध्द शे. 6ससा रवंथ करस पण त्याना खुर चिरेल नही, म्हणीन ते भी तुमना करतता अशुध्द शे. 7डुकरना खुर चिरीसनी दुभागेल शे पण ते रवंथ करस नही, म्हणीन ते भी तुमना करतता अशुध्द शे. 8त्यासना मास खावानं नही, त्यासना शवले हात लावानं नही, तुम्हले हाई बठा अशुध्द शेतस. 9पाणीमासले जे खावानं ते हाई शे; समुद्रमा अनी नदयासमा राहाणारा ज्या प्राणीसले पख अनी खवला शेतस त्या तुम्ही खावानं. 10पाणीमासाला ज्या प्राण्यासले पख नाहीते खवला नही आशे समुद्रमा अनी नदयासमा राहाणारा बठा पाणीमासाला प्राणी अमंगळ शेतस. 11तुम्ही त्यासले अमंगळ समजानं; त्यासना मास खावानं नही अनी त्यासना शवसले अमंगळ समजानं. 12जलाशयामासला ज्या प्राण्यासले पख नही अनी खवलाबी नही त्या बठासले अमंगळ समजानं. 13चिडासमाईन जे अमंगळ समजीसनी खावानं नही त्या हया शेतस; गरुड, लोळणारा गीध, कुरर 14घार, न्यार्या-न्यार्या जातीसना ससाणा, 15परतेक जातना हाडयाल 16शहामग, गवळण, कोकीळा न्यारा-न्यारा जातीसना बहिराससाणं 17पिंगळा, करडोक, मोठा घुबड, 18राजहंस, पाणकोळी, गिधाड 19करकोच, अलग अलग जातीसना बगळा, टीटवी अनी वटवाघुळ. 20ज्या पखासवाले प्राणी पायसवर चालतस त्यासले तुम्ही अमंगळ समजानं. 21पण चार पायसवर चालणारा पखासवाले प्राण्यासमाईन ज्यासले जमीनवर उडया माराले पायसनावर तंगडया राहतस त्या खावानं 22त्यासमाईन जे खावानं शेतस त्या हाई; टोळ, नाकतोडा, खरपुडे, गवत्यटोळ हाई खावानं. 23जमीनवर रांगणारा चार पायसना पखसना प्राणी तुम्ही अमंगळ समजानं. 24त्यासनामुळे तुम्ही अशुध्द व्हई जातीन. जो कोणी त्यासना शवसले स्पर्श करी त्यानी संध्याकाळपावोत अशुध्दच राव्हानं 25त्यासना शवसना एकादा भाग कोणी उचलं तर त्यानी आपला कपडा धईसनी संध्याकाळपावोत अशुध्दस राव्हानं. 26ज्या पशुसना खुर चिरेल शे पण दुभागेल नही अनी रवंथ करतस नही ते तुम्हले अशुध्द शेतस; त्यासले ज्याना स्पर्श व्हई त्यानी अशुद्धच राव्हानं 27चार पायसावर चालणारा बठा पशुसमाईन ज्या आपला पंजासवर चालतस त्या तुम्हले अशुध्द शेतस; त्यासना शवसले जो स्पर्श करी त्यानी संध्याकाळपावोत अशुद्धच राहावानं 28ज्यानी त्यासना शव उचलं त्यानी आपला कपडा धईसनी संध्याकाळपावोत अशुध्दस राहावानं, कारण ते तुम्हले निषिध्द् शेतस; 29जमीनवर रांगणारा जीवसमाईन तुम्हले निषिध्द त्या हया शेतस; मुंगूस, उंदिर, वेगवेगळया जातीसना सरडा 30चौपई, घोरपड,पाल, सांडा अनी गुहिर्या सरडा 31जमीनावर रांगणारासमाईन हाई बठा तुम्हले निषिध्द शेतस; जो कोणी त्यासना शवसले स्पर्श करी त्यानी संध्याकाळपावोत अशुध्दस राहावानं. 32त्यासमाईन कोणी मरीसनी एखादी वस्तुवर पडी तेबी अशुध्द समजानं; मंग ते काठना पाञ, वस्ञ, तरट, नाहिते कोनतेभी कामना हत्यार राहो ते पाणीमा टाकानं अनी संध्याकाळपावोत अशुध्दस राहावानं; मंग त्याले स्पर्श करानं. 33यामाईन एखादा मातीना भांडामा पडं तर त्या भांडमा जे काही राही ते अशुध्द व्हई अनी ते भांड फोडी टाकानं; 34जर एकादी वस्तु खावाकरता योग्य व्हई पण त्यामा पानी पडेल शे तर ती वस्तूले अशुध्द समजानं अनी आशे भांडामा काही पेय राहिते तर तेभी अशुध्द समजानं. 35अनी त्यासना शवंसना एखादा भाग भट्टीनावर नाहीते चुलावर पडनं तर ते अशुध्द समजीसनी मोडी टाकानं; कारण त्यानी ती अशुध्द व्हतस. अनी तुम्ही ती अशुध्द समजानं. 36झरा नाहिते विहिर ज्यामा पाणी साठा राहास ते शुध्द राहास; तरी त्यामासाला शवले ज्याना स्पर्श व्हई ते अशुध्द समजानं. 37त्यासना शवसना काही भाग पैरानां बियासवर पडनं तरी त्या बियासले शुध्द समजानं. 38त्या बियासवर पाणी शितडेल शे त्यानावर त्या प्राण्यासना शेवळासना पडनं तर ते तुम्हले अशुध्द शेतस. 39खावानं पशुसमाईन एखादा मरना तर त्याना शवसले शिवणार्यासनी संध्याकाळपावोत अशुध्दस राहावानं 40त्याना शवसना काही भाग त्यानी खाद् तर त्यानी आपला कपडा धईसनी संध्याकाळपावोत अशुध्दस राहावानं; त्याना शव उचलनारासनभी आपला कपडा धईसनी संध्याकाळपावोत अशुध्दस राहावानं; 41जमीनवर रांगणारा बठा प्राणी अमंगळ शेतस; ते खावानं नही. 42जमीनवार रांगणारासमाईन ज्या पोटवर चालतस नाहिते चार पायसवर चालतस अनी ज्यासले बराच पाय शेतस त्या काही तुम्ही खावानं नही; त्या अमंगळ शेतस. 43तुम्ही कोणत्याभी प्रकारना रांगत चालणारा प्राण्यासमुळे अमंगळ होवु देवानं नही नाहिते त्यासनाव्दारा अशुध्द व्हईसनी विटाळ व्हवाले नही पाहिजे. 44मी परमेश्वर तुम्हना देव शे म्हणुन स्वत:ले पवित्र करीसनी पविञ राहावानं; कारण मी पविञ शे; म्हणुन जमीनवर रांगणारा कोतणतेभी जातीसना विटाळानं नही. 45कारण मी तुमना देव व्हावाले पाहिजे म्हणीसनं त्या परमेश्वरनी तुमले मिसर देशमाईन आठे आणं तोच मी शे; मी पवित्र शे; त्याकरता तुमीबी पवित्र व्हावानं. 46पशु, पक्षी सर्व पाणीवर अनं जमिनवर रांगणारा बठा जनावर यासनाबारामां 47अशुध्द अनी शुध्द, जे खावानं अनी जे खावानं नही यासमासला भेद दखानं हाई नियम शे.
Currently Selected:
लेवीय 11: Aii25
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Ahirani Bible © The Word for the World International and Ahirani Christi Iswari Mandli, Sakri, Dhule, Maharashtra 2025
लेवीय 11
11
शुध्द अनं अशुध्द जनावर
1परमेश्वरनी मोशे अनी अहरोनले सांग; 2इस्राएल लोकेसले सांगानं की, जगमासला पशुसमाईन ज्याना मास तुम्हले खावानं शे ते हाई; 3जनावरसमाईन ज्याना खुर चिरेल शे नाहिते दुभागेल शेतस अनी ज्या रवंथ करंतस त्या बठा तुम्ही खावानं. 4पण ज्या नुसता रवंथ करंतस नाहिते ज्यासना नुसता खुर चिरेल शेतस त्या खावानं नही, उंट हाई रवंथ करस पण त्याना खुर चिरेल नही शे म्हणुन ते अशुध्द शे. 5शाफान रवंथ करस पण त्याना खुर चिरेल नही, म्हणुन ते तुम्हले अशुध्द शे. 6ससा रवंथ करस पण त्याना खुर चिरेल नही, म्हणीन ते भी तुमना करतता अशुध्द शे. 7डुकरना खुर चिरीसनी दुभागेल शे पण ते रवंथ करस नही, म्हणीन ते भी तुमना करतता अशुध्द शे. 8त्यासना मास खावानं नही, त्यासना शवले हात लावानं नही, तुम्हले हाई बठा अशुध्द शेतस. 9पाणीमासले जे खावानं ते हाई शे; समुद्रमा अनी नदयासमा राहाणारा ज्या प्राणीसले पख अनी खवला शेतस त्या तुम्ही खावानं. 10पाणीमासाला ज्या प्राण्यासले पख नाहीते खवला नही आशे समुद्रमा अनी नदयासमा राहाणारा बठा पाणीमासाला प्राणी अमंगळ शेतस. 11तुम्ही त्यासले अमंगळ समजानं; त्यासना मास खावानं नही अनी त्यासना शवसले अमंगळ समजानं. 12जलाशयामासला ज्या प्राण्यासले पख नही अनी खवलाबी नही त्या बठासले अमंगळ समजानं. 13चिडासमाईन जे अमंगळ समजीसनी खावानं नही त्या हया शेतस; गरुड, लोळणारा गीध, कुरर 14घार, न्यार्या-न्यार्या जातीसना ससाणा, 15परतेक जातना हाडयाल 16शहामग, गवळण, कोकीळा न्यारा-न्यारा जातीसना बहिराससाणं 17पिंगळा, करडोक, मोठा घुबड, 18राजहंस, पाणकोळी, गिधाड 19करकोच, अलग अलग जातीसना बगळा, टीटवी अनी वटवाघुळ. 20ज्या पखासवाले प्राणी पायसवर चालतस त्यासले तुम्ही अमंगळ समजानं. 21पण चार पायसवर चालणारा पखासवाले प्राण्यासमाईन ज्यासले जमीनवर उडया माराले पायसनावर तंगडया राहतस त्या खावानं 22त्यासमाईन जे खावानं शेतस त्या हाई; टोळ, नाकतोडा, खरपुडे, गवत्यटोळ हाई खावानं. 23जमीनवर रांगणारा चार पायसना पखसना प्राणी तुम्ही अमंगळ समजानं. 24त्यासनामुळे तुम्ही अशुध्द व्हई जातीन. जो कोणी त्यासना शवसले स्पर्श करी त्यानी संध्याकाळपावोत अशुध्दच राव्हानं 25त्यासना शवसना एकादा भाग कोणी उचलं तर त्यानी आपला कपडा धईसनी संध्याकाळपावोत अशुध्दस राव्हानं. 26ज्या पशुसना खुर चिरेल शे पण दुभागेल नही अनी रवंथ करतस नही ते तुम्हले अशुध्द शेतस; त्यासले ज्याना स्पर्श व्हई त्यानी अशुद्धच राव्हानं 27चार पायसावर चालणारा बठा पशुसमाईन ज्या आपला पंजासवर चालतस त्या तुम्हले अशुध्द शेतस; त्यासना शवसले जो स्पर्श करी त्यानी संध्याकाळपावोत अशुद्धच राहावानं 28ज्यानी त्यासना शव उचलं त्यानी आपला कपडा धईसनी संध्याकाळपावोत अशुध्दस राहावानं, कारण ते तुम्हले निषिध्द् शेतस; 29जमीनवर रांगणारा जीवसमाईन तुम्हले निषिध्द त्या हया शेतस; मुंगूस, उंदिर, वेगवेगळया जातीसना सरडा 30चौपई, घोरपड,पाल, सांडा अनी गुहिर्या सरडा 31जमीनावर रांगणारासमाईन हाई बठा तुम्हले निषिध्द शेतस; जो कोणी त्यासना शवसले स्पर्श करी त्यानी संध्याकाळपावोत अशुध्दस राहावानं. 32त्यासमाईन कोणी मरीसनी एखादी वस्तुवर पडी तेबी अशुध्द समजानं; मंग ते काठना पाञ, वस्ञ, तरट, नाहिते कोनतेभी कामना हत्यार राहो ते पाणीमा टाकानं अनी संध्याकाळपावोत अशुध्दस राहावानं; मंग त्याले स्पर्श करानं. 33यामाईन एखादा मातीना भांडामा पडं तर त्या भांडमा जे काही राही ते अशुध्द व्हई अनी ते भांड फोडी टाकानं; 34जर एकादी वस्तु खावाकरता योग्य व्हई पण त्यामा पानी पडेल शे तर ती वस्तूले अशुध्द समजानं अनी आशे भांडामा काही पेय राहिते तर तेभी अशुध्द समजानं. 35अनी त्यासना शवंसना एखादा भाग भट्टीनावर नाहीते चुलावर पडनं तर ते अशुध्द समजीसनी मोडी टाकानं; कारण त्यानी ती अशुध्द व्हतस. अनी तुम्ही ती अशुध्द समजानं. 36झरा नाहिते विहिर ज्यामा पाणी साठा राहास ते शुध्द राहास; तरी त्यामासाला शवले ज्याना स्पर्श व्हई ते अशुध्द समजानं. 37त्यासना शवसना काही भाग पैरानां बियासवर पडनं तरी त्या बियासले शुध्द समजानं. 38त्या बियासवर पाणी शितडेल शे त्यानावर त्या प्राण्यासना शेवळासना पडनं तर ते तुम्हले अशुध्द शेतस. 39खावानं पशुसमाईन एखादा मरना तर त्याना शवसले शिवणार्यासनी संध्याकाळपावोत अशुध्दस राहावानं 40त्याना शवसना काही भाग त्यानी खाद् तर त्यानी आपला कपडा धईसनी संध्याकाळपावोत अशुध्दस राहावानं; त्याना शव उचलनारासनभी आपला कपडा धईसनी संध्याकाळपावोत अशुध्दस राहावानं; 41जमीनवर रांगणारा बठा प्राणी अमंगळ शेतस; ते खावानं नही. 42जमीनवार रांगणारासमाईन ज्या पोटवर चालतस नाहिते चार पायसवर चालतस अनी ज्यासले बराच पाय शेतस त्या काही तुम्ही खावानं नही; त्या अमंगळ शेतस. 43तुम्ही कोणत्याभी प्रकारना रांगत चालणारा प्राण्यासमुळे अमंगळ होवु देवानं नही नाहिते त्यासनाव्दारा अशुध्द व्हईसनी विटाळ व्हवाले नही पाहिजे. 44मी परमेश्वर तुम्हना देव शे म्हणुन स्वत:ले पवित्र करीसनी पविञ राहावानं; कारण मी पविञ शे; म्हणुन जमीनवर रांगणारा कोतणतेभी जातीसना विटाळानं नही. 45कारण मी तुमना देव व्हावाले पाहिजे म्हणीसनं त्या परमेश्वरनी तुमले मिसर देशमाईन आठे आणं तोच मी शे; मी पवित्र शे; त्याकरता तुमीबी पवित्र व्हावानं. 46पशु, पक्षी सर्व पाणीवर अनं जमिनवर रांगणारा बठा जनावर यासनाबारामां 47अशुध्द अनी शुध्द, जे खावानं अनी जे खावानं नही यासमासला भेद दखानं हाई नियम शे.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Ahirani Bible © The Word for the World International and Ahirani Christi Iswari Mandli, Sakri, Dhule, Maharashtra 2025