प्रेषित 9
9
शौलनं धर्मांतर
(प्रेषित २२:६-१६; २६:२-१८)
1शौल आते बी प्रभुना शिष्यसले धमक्या देनं अनी त्यासनी हत्या करानी याच धुनमा व्हता; तो महायाजककडे गया, 2अनी त्यासनाकडतीन दिमिष्क शहरमधला धर्मसभाकरता असा पत्र मांगात की, जर तठे या पंथना माणसे किंवा बाया दखायनात म्हणजे तो त्यासले बांधीन यरूशलेममा लई ई.
3मंग जाता जाता अस व्हयनं की तो दिमिष्क जोडे पोहचना, तवय अचानक त्याना आजुबाजू आकाशमातीन प्रकाश चमकना. 4तवय तो जमीनवर पडना, अनी त्यानी असा आवाज आपलासंगे बोलतांना ऐका, “शौल, शौल! तु मना छळ का बरं करस?”
5तवय तो बोलना, “प्रभु तु कोण शे?”
तो बोलना, “ज्या येशुना तु छळ करस, तोच मी शे. 6पण ऊठ अनी शहरमा जा, म्हणजे तुले जे करानं शे ते तुले सांगामा ई.”
7त्यानासंगे ज्या लोके जाई राहींतात त्या स्तब्धच उभा राहीनात, त्यासनी आवाज ऐका खरा; पण त्यासले कोणीच दिसनं नही. 8मंग शौल जमीनवरतीन ऊठना तवय त्याना डोया उघडाच व्हतात, तरी बी त्याले काहीच दखाई नही राहींत; तवय त्या त्याले हात धरीसन दिमिष्क शहरमा लई गयात. 9तठे तो तिन दिन आंधया व्हता अनी तितला दिन त्यानी काहीच खादं पिधं नही.
10तठे दिमिष्क शहरमा हनन्या नावना कोणी एक शिष्य व्हता; त्याले प्रभु दृष्टांत दिसन बोलना, “हे हनन्या!”
तो बोलना, “हा, प्रभु मी शे.”
11प्रभुनी त्याले सांगं, ऊठीसन नीट नावनी वाटवर जा अनी यहुदाना घर तार्सकर शौल नावना माणुसना शोध कर; कारण दख तो प्रार्थना करी राहीना. 12अनी त्यानी दृष्टांतमा अस दखं की, कोणी तरी हनन्या नावना माणुस मझार ईसन बरं व्हवाकरता आपलावर हाथ ठि राहीना.
13तवय हनन्यानी उत्तर दिधं, “प्रभु, यरूशलेममधला तुना पवित्र लोकसनं ह्या माणुसनी कितलं वाईट करेल शे, हाई मी बराच लोकसकडतीन ऐकेल शे. 14अनी आठे बी तुनं नाव लेनारा सर्वासले बांधानं, असा मुख्य याजकसकडतीन त्याले अधिकार भेटेल शे.”
15तवय प्रभुनी त्याले सांगं, “जाय, कारण गैरयहूदी लोकेसपुढे, राजासपुढे अनं इस्त्राएल लोकसपुढे मनं नाव लई जावाकरता त्याले मी निवाडेल शे. 16अनी त्याले मना नावकरता कितलं दुःख सहन करनं पडी हाई मी त्याले दखाडसु.”
17तवय हनन्या जाईसन त्या घरमा घुसना अनी त्यानावर हात ठिसन बोलना, “शौल भाऊ, तु वाटतीन ई राहींता तवय ज्या प्रभुनी म्हणजे येशुनी तुले दर्शन दिधं, त्यानी माले यानाकरता धाडं की, तुले परत दखावाले पाहिजे अनी तु पवित्र आत्मातीन परीपुर्ण व्हवाले पाहिजे.” 18तवय लगेच शौलना डोयावरतीन खिपल्यासनामायक काय तरी पडनं अनी त्याले दखावु लागनं; त्यानी ऊठीसन बाप्तिस्मा लिधा; 19अनी जेवण करावर त्यानामा परत बळ वनं. मंग शौल दिमिष्क शहरमधला शिष्यसना सहवासमा काही दिन राहीना.
शौल दिमिष्क शहरमा उपदेश करस
20नंतर लगेच शौल सभास्थानसमा येशुबद्दल उपदेश करीसन सांगु लागना की, तो देवना पोऱ्या शे.
21तवय सर्वाजन आश्चर्यचकीत व्हईन बोलु लागनात, “हाई येशु नाव लेनारासले जो यरूशलेम शहरमा मारी राहींता तो हाऊच ना? हाऊ तर त्या लोकसले बांधीन मुख्य याजकसकडे लई जावाले आठे येल व्हता ना?”
22पण शौल हाऊ आखो सामर्थ्यशाली व्हत गया, अनी येशु हाऊच ख्रिस्त शे असा तो पुरावा दिसन दिमिष्कमा राहणारा यहूदी लोकसले आश्चर्यचकीत करं.
23 #
२ करिंथ ११:३२,३३ असा बराच दिन व्हई गयात, मंग यहूदी लोकसनी शौलले मारी टाकाना ईचार करा. 24पण शौलले त्यासना ईचार समजना, त्यासनी त्याले मारी टाकाकरता रातदिन शहरनी वेशीवर नजर ठिन व्हतात. 25पण त्याना शिष्यसनी शहरनी जी भिंत व्हती तिनी खिडकीमातीन त्याले टोपलीमा बसाडीन खाल उतारी दिधं.
यरूशलेम शहरसमा शौल
26मंग तो यरूशलेममा वना तवय त्यानी शिष्यसमा मिसळाना प्रयत्न करा; पण हाऊ शिष्य शे असा ईश्वास नही धरता त्या त्याले भ्याऊ लागनात. 27तवय बर्णबा नावना शिष्य त्याले प्रेषितसकडे लई वना; अनी शौलले वाटमा प्रभुनं दर्शन कसं व्हयनं, हाऊ त्यानासंगे कसा बोलना अनी दिमिष्क शहरमा त्यानी येशुनं नाव लिसन हिम्मत करीसन कसा उपदेश करा हाई त्यानी त्यासले सांगं. 28मंग तो त्यासनासंगे यरूशलेममा काही दिन येतजात राहीना अनी धैर्यतीन प्रभु येशुना नावना प्रचार करत राहीना. 29आखो तो ग्रीक भाषा बोलणारा यहूदी लोकससंगे वादविवाद करे, पण त्या त्याले मारी टाकाना प्रयत्न करू लागनात. 30हाई जवय त्यानासंगेना ईश्वासी लोकसले समजनं, तवय त्या त्याले कैसरिया शहरमा लई गयात अनी तठेन त्याले तार्स शहरमा धाडी दिधं.
31शेवट अशी सर्व यहूदीया, गालील अनी शोमरोन या प्रदेशमातील मंडळीसले शांतता भेटनी, अनी त्यासनी वाढ व्हत गई अनी त्या प्रभुना भय धरीन अनं पवित्र आत्मानी देयल समाधानमा वाढत गयात.
लोद अनं यापो शहरमा पेत्र
32मंग अस व्हयनं की, पेत्र देवना सर्व लोकसमा फिरी राहींता तवय लोद गावमा ज्या राही राहींतात त्यासनाकडे गया. 33तठे त्याले ऐनेयास नावना एक माणुस दखायना, त्याले लखवा व्हयेल व्हता अनी तो आठ वरीस पाईन अंथरूण धरीन पडेल व्हता. 34त्याले पेत्र बोलना, “ऐनेयास, येशु ख्रिस्त तुले बरं करस, ऊठ अनं तुनं अंथरूण नीट कर.” तवय तो लगेच ऊठना. 35नंतर लोद अनी शारोन गावसमा राहणारा सर्व लोकसनी त्याले दखं अनं त्या प्रभुकडे फिरनात.
36आखो यापो शहरमा तबीथा नावनी एक शिष्य व्हती, ग्रीकमा दुर्कस अस म्हणतस त्याना अर्थ हरीण व्हस, ती चांगला कामे करामा अनं दानधर्म करामा कायम तयार राहे. 37पुढे त्या दिनसमा ती आजारी पडीन मरी गई; तवय त्यासनी तिन आंग धोईन माडीवर एक खोलीमा ठेवं. 38लोद हाई यापो शहरजोडे व्हतं, तठे पेत्र शे अस शिष्यसनी ऐकं, तवय त्यासनी दोन जणसले धाडीन त्याले ईनंती करी की, “आमनाकडे येवाले उशीर करू नका.” 39तवय पेत्र ऊठीसन त्यासनासंगे गया तो तठे पोहचताच त्या त्याले माडीवर ली गयात; त्याना आजुबाजू सर्व विधवा रडी राहिंत्यात अनी ज्या सदरा अनी कपडा दुर्कसनी जिवत व्हती तवय बनाडेल व्हतात, त्या त्याले दखाडु लागनात. 40पण पेत्रनी त्या सर्वासले बाहेर काढं अनी गुडघा टेकीन प्रार्थना करी अनी मरेल शरिरकडे दखं अनं फिरीसन बोलना, “तबीथा, ऊठ.” तवय तिनी डोया उघडात अनी पेत्रले दखीसन ती ऊठी बसनी. 41मंग त्यानी तिले हात धरीन ऊठाडं अनी ईश्वासी लोकसले अनं विधवासले बलाईन त्यासनापुढे तिले जिवत अस उभं करं. 42मंग सर्व यापोमा हाई माहीत पडनं अनी बराच जणसनी प्रभुवर ईश्वास ठेवा. 43नंतर अस व्हयनं की, पेत्र यापो शहरमा शिमोन नावना एक चांभारना घर बराच दिन राहीना.
Currently Selected:
प्रेषित 9: Aii25
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Ahirani Bible © The Word for the World International and Ahirani Christi Iswari Mandli, Sakri, Dhule, Maharashtra 2025
प्रेषित 9
9
शौलनं धर्मांतर
(प्रेषित २२:६-१६; २६:२-१८)
1शौल आते बी प्रभुना शिष्यसले धमक्या देनं अनी त्यासनी हत्या करानी याच धुनमा व्हता; तो महायाजककडे गया, 2अनी त्यासनाकडतीन दिमिष्क शहरमधला धर्मसभाकरता असा पत्र मांगात की, जर तठे या पंथना माणसे किंवा बाया दखायनात म्हणजे तो त्यासले बांधीन यरूशलेममा लई ई.
3मंग जाता जाता अस व्हयनं की तो दिमिष्क जोडे पोहचना, तवय अचानक त्याना आजुबाजू आकाशमातीन प्रकाश चमकना. 4तवय तो जमीनवर पडना, अनी त्यानी असा आवाज आपलासंगे बोलतांना ऐका, “शौल, शौल! तु मना छळ का बरं करस?”
5तवय तो बोलना, “प्रभु तु कोण शे?”
तो बोलना, “ज्या येशुना तु छळ करस, तोच मी शे. 6पण ऊठ अनी शहरमा जा, म्हणजे तुले जे करानं शे ते तुले सांगामा ई.”
7त्यानासंगे ज्या लोके जाई राहींतात त्या स्तब्धच उभा राहीनात, त्यासनी आवाज ऐका खरा; पण त्यासले कोणीच दिसनं नही. 8मंग शौल जमीनवरतीन ऊठना तवय त्याना डोया उघडाच व्हतात, तरी बी त्याले काहीच दखाई नही राहींत; तवय त्या त्याले हात धरीसन दिमिष्क शहरमा लई गयात. 9तठे तो तिन दिन आंधया व्हता अनी तितला दिन त्यानी काहीच खादं पिधं नही.
10तठे दिमिष्क शहरमा हनन्या नावना कोणी एक शिष्य व्हता; त्याले प्रभु दृष्टांत दिसन बोलना, “हे हनन्या!”
तो बोलना, “हा, प्रभु मी शे.”
11प्रभुनी त्याले सांगं, ऊठीसन नीट नावनी वाटवर जा अनी यहुदाना घर तार्सकर शौल नावना माणुसना शोध कर; कारण दख तो प्रार्थना करी राहीना. 12अनी त्यानी दृष्टांतमा अस दखं की, कोणी तरी हनन्या नावना माणुस मझार ईसन बरं व्हवाकरता आपलावर हाथ ठि राहीना.
13तवय हनन्यानी उत्तर दिधं, “प्रभु, यरूशलेममधला तुना पवित्र लोकसनं ह्या माणुसनी कितलं वाईट करेल शे, हाई मी बराच लोकसकडतीन ऐकेल शे. 14अनी आठे बी तुनं नाव लेनारा सर्वासले बांधानं, असा मुख्य याजकसकडतीन त्याले अधिकार भेटेल शे.”
15तवय प्रभुनी त्याले सांगं, “जाय, कारण गैरयहूदी लोकेसपुढे, राजासपुढे अनं इस्त्राएल लोकसपुढे मनं नाव लई जावाकरता त्याले मी निवाडेल शे. 16अनी त्याले मना नावकरता कितलं दुःख सहन करनं पडी हाई मी त्याले दखाडसु.”
17तवय हनन्या जाईसन त्या घरमा घुसना अनी त्यानावर हात ठिसन बोलना, “शौल भाऊ, तु वाटतीन ई राहींता तवय ज्या प्रभुनी म्हणजे येशुनी तुले दर्शन दिधं, त्यानी माले यानाकरता धाडं की, तुले परत दखावाले पाहिजे अनी तु पवित्र आत्मातीन परीपुर्ण व्हवाले पाहिजे.” 18तवय लगेच शौलना डोयावरतीन खिपल्यासनामायक काय तरी पडनं अनी त्याले दखावु लागनं; त्यानी ऊठीसन बाप्तिस्मा लिधा; 19अनी जेवण करावर त्यानामा परत बळ वनं. मंग शौल दिमिष्क शहरमधला शिष्यसना सहवासमा काही दिन राहीना.
शौल दिमिष्क शहरमा उपदेश करस
20नंतर लगेच शौल सभास्थानसमा येशुबद्दल उपदेश करीसन सांगु लागना की, तो देवना पोऱ्या शे.
21तवय सर्वाजन आश्चर्यचकीत व्हईन बोलु लागनात, “हाई येशु नाव लेनारासले जो यरूशलेम शहरमा मारी राहींता तो हाऊच ना? हाऊ तर त्या लोकसले बांधीन मुख्य याजकसकडे लई जावाले आठे येल व्हता ना?”
22पण शौल हाऊ आखो सामर्थ्यशाली व्हत गया, अनी येशु हाऊच ख्रिस्त शे असा तो पुरावा दिसन दिमिष्कमा राहणारा यहूदी लोकसले आश्चर्यचकीत करं.
23 #
२ करिंथ ११:३२,३३ असा बराच दिन व्हई गयात, मंग यहूदी लोकसनी शौलले मारी टाकाना ईचार करा. 24पण शौलले त्यासना ईचार समजना, त्यासनी त्याले मारी टाकाकरता रातदिन शहरनी वेशीवर नजर ठिन व्हतात. 25पण त्याना शिष्यसनी शहरनी जी भिंत व्हती तिनी खिडकीमातीन त्याले टोपलीमा बसाडीन खाल उतारी दिधं.
यरूशलेम शहरसमा शौल
26मंग तो यरूशलेममा वना तवय त्यानी शिष्यसमा मिसळाना प्रयत्न करा; पण हाऊ शिष्य शे असा ईश्वास नही धरता त्या त्याले भ्याऊ लागनात. 27तवय बर्णबा नावना शिष्य त्याले प्रेषितसकडे लई वना; अनी शौलले वाटमा प्रभुनं दर्शन कसं व्हयनं, हाऊ त्यानासंगे कसा बोलना अनी दिमिष्क शहरमा त्यानी येशुनं नाव लिसन हिम्मत करीसन कसा उपदेश करा हाई त्यानी त्यासले सांगं. 28मंग तो त्यासनासंगे यरूशलेममा काही दिन येतजात राहीना अनी धैर्यतीन प्रभु येशुना नावना प्रचार करत राहीना. 29आखो तो ग्रीक भाषा बोलणारा यहूदी लोकससंगे वादविवाद करे, पण त्या त्याले मारी टाकाना प्रयत्न करू लागनात. 30हाई जवय त्यानासंगेना ईश्वासी लोकसले समजनं, तवय त्या त्याले कैसरिया शहरमा लई गयात अनी तठेन त्याले तार्स शहरमा धाडी दिधं.
31शेवट अशी सर्व यहूदीया, गालील अनी शोमरोन या प्रदेशमातील मंडळीसले शांतता भेटनी, अनी त्यासनी वाढ व्हत गई अनी त्या प्रभुना भय धरीन अनं पवित्र आत्मानी देयल समाधानमा वाढत गयात.
लोद अनं यापो शहरमा पेत्र
32मंग अस व्हयनं की, पेत्र देवना सर्व लोकसमा फिरी राहींता तवय लोद गावमा ज्या राही राहींतात त्यासनाकडे गया. 33तठे त्याले ऐनेयास नावना एक माणुस दखायना, त्याले लखवा व्हयेल व्हता अनी तो आठ वरीस पाईन अंथरूण धरीन पडेल व्हता. 34त्याले पेत्र बोलना, “ऐनेयास, येशु ख्रिस्त तुले बरं करस, ऊठ अनं तुनं अंथरूण नीट कर.” तवय तो लगेच ऊठना. 35नंतर लोद अनी शारोन गावसमा राहणारा सर्व लोकसनी त्याले दखं अनं त्या प्रभुकडे फिरनात.
36आखो यापो शहरमा तबीथा नावनी एक शिष्य व्हती, ग्रीकमा दुर्कस अस म्हणतस त्याना अर्थ हरीण व्हस, ती चांगला कामे करामा अनं दानधर्म करामा कायम तयार राहे. 37पुढे त्या दिनसमा ती आजारी पडीन मरी गई; तवय त्यासनी तिन आंग धोईन माडीवर एक खोलीमा ठेवं. 38लोद हाई यापो शहरजोडे व्हतं, तठे पेत्र शे अस शिष्यसनी ऐकं, तवय त्यासनी दोन जणसले धाडीन त्याले ईनंती करी की, “आमनाकडे येवाले उशीर करू नका.” 39तवय पेत्र ऊठीसन त्यासनासंगे गया तो तठे पोहचताच त्या त्याले माडीवर ली गयात; त्याना आजुबाजू सर्व विधवा रडी राहिंत्यात अनी ज्या सदरा अनी कपडा दुर्कसनी जिवत व्हती तवय बनाडेल व्हतात, त्या त्याले दखाडु लागनात. 40पण पेत्रनी त्या सर्वासले बाहेर काढं अनी गुडघा टेकीन प्रार्थना करी अनी मरेल शरिरकडे दखं अनं फिरीसन बोलना, “तबीथा, ऊठ.” तवय तिनी डोया उघडात अनी पेत्रले दखीसन ती ऊठी बसनी. 41मंग त्यानी तिले हात धरीन ऊठाडं अनी ईश्वासी लोकसले अनं विधवासले बलाईन त्यासनापुढे तिले जिवत अस उभं करं. 42मंग सर्व यापोमा हाई माहीत पडनं अनी बराच जणसनी प्रभुवर ईश्वास ठेवा. 43नंतर अस व्हयनं की, पेत्र यापो शहरमा शिमोन नावना एक चांभारना घर बराच दिन राहीना.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Ahirani Bible © The Word for the World International and Ahirani Christi Iswari Mandli, Sakri, Dhule, Maharashtra 2025