Secunnu Matteu 21
21
1Ed avvicinannusi a Gerusalemmi, ed arrivannu a Betfagi a la muntagna di l’ Olivitu: allura Gesù mannau dui discipuli,
2Dicennucci: Jiti ntra lu casteddu, ca è nfacci a vuautri, e subitu truvirriti un’ asina attaccata cu lu so pudditru: sciugghitila, e purtatimilla:
3E si qualcunu vi dicissi cosa, diciti, ca lu Signuri nn’ avi bisognu: e subitu vi li cunsignirrà .
4Ora tuttu chistu fu fattu, acciocchì s’ adimpissi chiddu, ca è dittu da lu profeta, dicennu:
5Diciti a la figghia di Sionni: Eccu ca lu to re veni unni tia mansuetu, a cavaddu d’ un’ asina, e d’un pudditru figghiu d’ un’ asina di jugu.
6E li discipuli jeru, e ficiru comu Gesù cci avia ordinatu.
7E purtaru l’ asina, e lu pudditru: e cci carricaru li soi vistimenti, e ad iddu lu ficiru assittari supra.
8E tanti di la turba stisiru li soi vistimenti supra la via: autri però tagghiavanu li rami di l’ arvuli, e li spargevanu ntra la via:
9E li turbi, chi javanu avanti, e chiddi, chi vinianu appressu gridavanu, dicennu: Osanna a lu figghiu di Davidi: binidittu, cui veni in nomu di lu Signuri: osanna ntra li celi.
10E comu trasiu in Gerusalemmi, tutta la cità si misi in rumuri, dicennu: Cu’ è chistu?
11Lu populu però diceva: Chistu è Gesù lu profeta di Nazaretti in Galilia.
12E trasiu Gesù ntra lu tempiu di Diu, e nni mannava tutti chiddi, chi vinnevanu e chi accattavanu ntra lu tempiu; e jittau nterra li tavuli di li canciamuniti, e li seggi di li vinnituri di palummi:
13E cci dissi: È scrittu: La mia casa sarrà chiamata casa d’ orazioni: vuautri però nni facistivu na spilunca di latri.
14E si cci accustaru ntra lu tempiu orvi, e ciunchi: e li sanau.
15Ma li capi di li sacerdoti, e li Scribi, vidennu li miraculi, chi facia, e li picciriddi, chi gridavanu ntra lu tempiu: Osanna a lu figghiu di Davidi: s’ indignaru,
16E cci dissiru: Senti chiddu, ca chisti dicinu? Gesù però cci dissi: Certamenti. Nun aviti liggiutu: Ca da la vucca di li picciriddi e di li lattanti perfezionasti la lodi?
17E lassannuli, nisciu fora di la cità e jiu a Betania: e ddà s’ arristau.
18Lu ndumani poi riturnannu a la cità , appi fami.
19E vidennu un arvulu di ficu vicinu la strata, si cci avvicinau: e nun cci truvau nent’ autru ca li fogghi, e cci dissi: Chi nun nascissiru mai cchiù frutti di tia in eternu: e la ficara a lu mumentu fu siccata.
20E vidennulu li discipuli, si maravigghiaru, dicennu: Comu si siccau ntra un momentu?
21Ma rispunnennu Gesù, cci dissi: In virità vi dicu, ca si avriti fidi, e nun esitirriti, nun sulamenti farriti chistu di lu pedi di ficu, ma si a stu munti cci dirriti, Pigghiati, e jettati a mari, chistu sarrà fattu.
22E tuttu chiddu, chi dumannirriti ntra l’ orazioni cridennu, l’ ottenirriti.
23Ed essennu jutu a lu tempiu, li capi di li sacerdoti, e l’ anziani di lu populu si cci accustaru, mentri nsignava, e cci dissiru: Cu quali autorità fai tu sti cosi? E cui ti detti stu putiri?
24Gesù rispunnennu, cci dissi: Vi farrò anch’ iu na dumanna: a la quali si mi rispunnirriti, vi dirrò iu puru, cu quali autorità fazzu sti cosi.
25Lu battisimu di Giuvanni, d’ unni vinia? di lu celu, o di l’ omini? Ma iddi pinsavanu ntra se stissi, e dicevanu:
26Si dirremu, di lu celu, nni rispunnirrà : Pirchì dunca nun cci aviti cridutu? Si poi dirremu, di l’ omini, avemu paura di la turba: giacchì tutti avianu a Giuvanni pri profeta.
27E rispunnennu a Gesù, dissiru: Nun nni sapemu nenti. Ma iddu cci dissi: E mancu iu vi dicu, cu quali autorità fazzu sti cosi.
28Ma chi vi nni pari a vui? Un certu omu aveva dui figghi, e vutannusi a lu primu, dissi: Figghiu, va oggi a travagghiari ntra la me vigna.
29Ma iddu rispunnennu, dissi: Nun vogghiu. Doppu poi, pintennusinni, cci jiu.
30Vutannusi poi a l’ autru, cci dissi lu stissu. Ma chiddu rispunnennu, dissi: Signuri, cci vaju, e nun cci jiu.
31Cui di li dui fici la volontà di lu patri? Cci rispusiru: Lu primu. Gesù cci dissi: In virità vi dicu, ca li pubblicani e li meretrici jirrannu prima di vuautri ntra lu regnu di Diu.
32Giacchì vinni unni vuautri Giuvanni ntra la via di la giustizia, e nun lu cridistivu. Li pubblicani però, e li meretrici lu crittiru: vuautri vidennulu nun vi pintistivu dipoi pri cridiri ad iddu.
33Sintiti nautra parabula: Cc’ era un patri di famigghia, chi chiantau na vigna, e la firriau di sepi, e cci scavau un strincituri, e cci fabbricau na turri, e la gabillau a li campagnoli, e si nni jiu a viaggiari.
34Avvicinannusi però lu tempu di li frutti, mannau li soi servi unni li campagnoli, pri riciviri li soi frutti.
35Ma li campagnoli, misiru li manu di supra a li soi servi; unu lu vastuniaru, n’autru l’ ammazzaru, e l’ autru lu pitruliaru.
36Di novu mannau autri servi cchiù assai di li primi, e li trattaru di la stissa manera.
37Finalmenti cci mannau so figghiu, dicennu: Purtirrannu rispettu a me figghiu.
38Ma li campagnoli vidennu lu figghiu, dissiru ntra d’ iddi: Chistu è l’ eredi, viniti, ammazzamulu, e nni pigghirremu la sua eredità .
39E pigghiannulu lu cacciaru fora di la vigna, e l’ ammazzaru.
40Quannu vinirrà lu patruni di la vigna, chi cci farrà a ddi campagnoli?
41Iddi dissiru: Farrà muriri a ddi malandrini: e gabillirrà la so vigna ad autri campagnoli, li quali cci rinnirrannu li frutti a lu so tempu.
42Gesù cci dissi: Nun aviti mai liggiutu ntra li Scritturi: La petra, chi fu scartata da li muraturi, è divintatu la basi di la cantunera? Chistu è statu fattu da lu Signuri, ed è cosa mirabili pri l’ occhi nostri?
43Perciò vi dicu, ca lu regnu di Diu vi sarrà livatu, e sarrà datu a un populu, chi cci farrà produciri li frutti.
44E cui cadirrà supra sta petra, si sfrantumirrà : e chiddu, supra di cui idda cadirrà , sarrà sfrantumatu.
45Ed avennu li capi di li sacerdoti, e li Farisei ntisi sti soi parabuli, cumprinneru, ca si parrava d’ iddi.
46E circannu di arristarlu, appiru paura di li turbi: giacchì l’ avianu comu profeta.
Currently Selected:
Secunnu Matteu 21: SCN
Highlight
Share
Copy

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
First published in 1860 and 1861.
Secunnu Matteu 21
21
1Ed avvicinannusi a Gerusalemmi, ed arrivannu a Betfagi a la muntagna di l’ Olivitu: allura Gesù mannau dui discipuli,
2Dicennucci: Jiti ntra lu casteddu, ca è nfacci a vuautri, e subitu truvirriti un’ asina attaccata cu lu so pudditru: sciugghitila, e purtatimilla:
3E si qualcunu vi dicissi cosa, diciti, ca lu Signuri nn’ avi bisognu: e subitu vi li cunsignirrà .
4Ora tuttu chistu fu fattu, acciocchì s’ adimpissi chiddu, ca è dittu da lu profeta, dicennu:
5Diciti a la figghia di Sionni: Eccu ca lu to re veni unni tia mansuetu, a cavaddu d’ un’ asina, e d’un pudditru figghiu d’ un’ asina di jugu.
6E li discipuli jeru, e ficiru comu Gesù cci avia ordinatu.
7E purtaru l’ asina, e lu pudditru: e cci carricaru li soi vistimenti, e ad iddu lu ficiru assittari supra.
8E tanti di la turba stisiru li soi vistimenti supra la via: autri però tagghiavanu li rami di l’ arvuli, e li spargevanu ntra la via:
9E li turbi, chi javanu avanti, e chiddi, chi vinianu appressu gridavanu, dicennu: Osanna a lu figghiu di Davidi: binidittu, cui veni in nomu di lu Signuri: osanna ntra li celi.
10E comu trasiu in Gerusalemmi, tutta la cità si misi in rumuri, dicennu: Cu’ è chistu?
11Lu populu però diceva: Chistu è Gesù lu profeta di Nazaretti in Galilia.
12E trasiu Gesù ntra lu tempiu di Diu, e nni mannava tutti chiddi, chi vinnevanu e chi accattavanu ntra lu tempiu; e jittau nterra li tavuli di li canciamuniti, e li seggi di li vinnituri di palummi:
13E cci dissi: È scrittu: La mia casa sarrà chiamata casa d’ orazioni: vuautri però nni facistivu na spilunca di latri.
14E si cci accustaru ntra lu tempiu orvi, e ciunchi: e li sanau.
15Ma li capi di li sacerdoti, e li Scribi, vidennu li miraculi, chi facia, e li picciriddi, chi gridavanu ntra lu tempiu: Osanna a lu figghiu di Davidi: s’ indignaru,
16E cci dissiru: Senti chiddu, ca chisti dicinu? Gesù però cci dissi: Certamenti. Nun aviti liggiutu: Ca da la vucca di li picciriddi e di li lattanti perfezionasti la lodi?
17E lassannuli, nisciu fora di la cità e jiu a Betania: e ddà s’ arristau.
18Lu ndumani poi riturnannu a la cità , appi fami.
19E vidennu un arvulu di ficu vicinu la strata, si cci avvicinau: e nun cci truvau nent’ autru ca li fogghi, e cci dissi: Chi nun nascissiru mai cchiù frutti di tia in eternu: e la ficara a lu mumentu fu siccata.
20E vidennulu li discipuli, si maravigghiaru, dicennu: Comu si siccau ntra un momentu?
21Ma rispunnennu Gesù, cci dissi: In virità vi dicu, ca si avriti fidi, e nun esitirriti, nun sulamenti farriti chistu di lu pedi di ficu, ma si a stu munti cci dirriti, Pigghiati, e jettati a mari, chistu sarrà fattu.
22E tuttu chiddu, chi dumannirriti ntra l’ orazioni cridennu, l’ ottenirriti.
23Ed essennu jutu a lu tempiu, li capi di li sacerdoti, e l’ anziani di lu populu si cci accustaru, mentri nsignava, e cci dissiru: Cu quali autorità fai tu sti cosi? E cui ti detti stu putiri?
24Gesù rispunnennu, cci dissi: Vi farrò anch’ iu na dumanna: a la quali si mi rispunnirriti, vi dirrò iu puru, cu quali autorità fazzu sti cosi.
25Lu battisimu di Giuvanni, d’ unni vinia? di lu celu, o di l’ omini? Ma iddi pinsavanu ntra se stissi, e dicevanu:
26Si dirremu, di lu celu, nni rispunnirrà : Pirchì dunca nun cci aviti cridutu? Si poi dirremu, di l’ omini, avemu paura di la turba: giacchì tutti avianu a Giuvanni pri profeta.
27E rispunnennu a Gesù, dissiru: Nun nni sapemu nenti. Ma iddu cci dissi: E mancu iu vi dicu, cu quali autorità fazzu sti cosi.
28Ma chi vi nni pari a vui? Un certu omu aveva dui figghi, e vutannusi a lu primu, dissi: Figghiu, va oggi a travagghiari ntra la me vigna.
29Ma iddu rispunnennu, dissi: Nun vogghiu. Doppu poi, pintennusinni, cci jiu.
30Vutannusi poi a l’ autru, cci dissi lu stissu. Ma chiddu rispunnennu, dissi: Signuri, cci vaju, e nun cci jiu.
31Cui di li dui fici la volontà di lu patri? Cci rispusiru: Lu primu. Gesù cci dissi: In virità vi dicu, ca li pubblicani e li meretrici jirrannu prima di vuautri ntra lu regnu di Diu.
32Giacchì vinni unni vuautri Giuvanni ntra la via di la giustizia, e nun lu cridistivu. Li pubblicani però, e li meretrici lu crittiru: vuautri vidennulu nun vi pintistivu dipoi pri cridiri ad iddu.
33Sintiti nautra parabula: Cc’ era un patri di famigghia, chi chiantau na vigna, e la firriau di sepi, e cci scavau un strincituri, e cci fabbricau na turri, e la gabillau a li campagnoli, e si nni jiu a viaggiari.
34Avvicinannusi però lu tempu di li frutti, mannau li soi servi unni li campagnoli, pri riciviri li soi frutti.
35Ma li campagnoli, misiru li manu di supra a li soi servi; unu lu vastuniaru, n’autru l’ ammazzaru, e l’ autru lu pitruliaru.
36Di novu mannau autri servi cchiù assai di li primi, e li trattaru di la stissa manera.
37Finalmenti cci mannau so figghiu, dicennu: Purtirrannu rispettu a me figghiu.
38Ma li campagnoli vidennu lu figghiu, dissiru ntra d’ iddi: Chistu è l’ eredi, viniti, ammazzamulu, e nni pigghirremu la sua eredità .
39E pigghiannulu lu cacciaru fora di la vigna, e l’ ammazzaru.
40Quannu vinirrà lu patruni di la vigna, chi cci farrà a ddi campagnoli?
41Iddi dissiru: Farrà muriri a ddi malandrini: e gabillirrà la so vigna ad autri campagnoli, li quali cci rinnirrannu li frutti a lu so tempu.
42Gesù cci dissi: Nun aviti mai liggiutu ntra li Scritturi: La petra, chi fu scartata da li muraturi, è divintatu la basi di la cantunera? Chistu è statu fattu da lu Signuri, ed è cosa mirabili pri l’ occhi nostri?
43Perciò vi dicu, ca lu regnu di Diu vi sarrà livatu, e sarrà datu a un populu, chi cci farrà produciri li frutti.
44E cui cadirrà supra sta petra, si sfrantumirrà : e chiddu, supra di cui idda cadirrà , sarrà sfrantumatu.
45Ed avennu li capi di li sacerdoti, e li Farisei ntisi sti soi parabuli, cumprinneru, ca si parrava d’ iddi.
46E circannu di arristarlu, appiru paura di li turbi: giacchì l’ avianu comu profeta.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
First published in 1860 and 1861.