FILIPENSES 1
1
Introducción (1,1-11)
Saludo
1Pablo y Timoteo, siervos de Cristo Jesús, a todos los creyentes cristianos que viven en Filipos, junto con sus dirigentes y colaboradores#1,1: creyentes: Lit. santos. Ver nota a Rm 1,7.— Filipos: Ver Introducción a la carta.— dirigentes y colaboradores: Lit. obispos y diáconos. Ha de tenerse en cuenta que el término griego epískopos significa “supervisor”; y el término diákonos significa “servidor”, “ministro”. Cuando Pablo escribe esta carta, estos términos aún no habían adquirido el sentido técnico que habían de adquirir más adelante en el seno de la comunidad cristiana para designar a unos concretos dirigentes de dicha comunidad; (ver, en cambio, 1 Tm 3,1-13)..#Hch 16,1; Rm 1,1; Ga 1,10; Ef 6,6; Stg 1,1; 2 Pe 1,1. 2Que Dios, nuestro Padre, y Jesucristo, el Señor, les concedan gracia y paz.#Rm 1,7; 1 Co 1,3; 2 Co 1,2; Ga 1,3; 1 Ts 1,1; 2 Ts 1,2.
Acción de gracias y plegaria
3Cada vez que los recuerdo, doy gracias a mi Dios,#1 Co 1,4; 1 Ts 1,2; 2,13; 2 Ts 1,3. 4y cuando ruego por ustedes, lo hago siempre lleno de alegría. 5No en vano han colaborado conmigo en la difusión del mensaje evangélico#1,5: mensaje evangélico: Lit. evangelio. El mismo término y con el mismo significado aparece en varios otros lugares de la carta. Ver notas a Mc 1,1 y Rm 1,1. desde el primer día hasta hoy.#1,29-30; 4,3. 6Y estoy seguro de que Dios, que ha comenzado en ustedes una labor tan excelente, la llevará a feliz término en espera del día de Cristo Jesús#1,6: día de Cristo Jesús: Ver nota a 1 Co 1,8..#1,10; 1 Co 1,8; 2,16; 1 Ts 4,15.
7¿Acaso no está justificado esto que siento por ustedes? Los llevo muy dentro del corazón, ya que todos ustedes comparten conmigo este privilegio mío de la prisión#1,7: la prisión: Cuando Pablo escribe este pasaje de la carta se encuentra encarcelado. Lo que es difícil de precisar es en qué ciudad estaba prisionero; ver, al respecto, Introducción a la carta, apartado 2. y de poder defender y consolidar el mensaje evangélico.#1,5.29-30; Rm 1,5.9; 1 Ts 2,5. 8Mi Dios es testigo de lo entrañablemente que los añoro a todos ustedes en Cristo Jesús. 9Y esta es mi oración: que el amor que tienen crezca más y más y se traduzca en un profundo conocimiento experimental,#Col 1,9-10. 10de manera que puedan discernir lo que es valioso, se conserven limpios e irreprochables en espera del día del Señor,#Ef 1,4; 1 Ts 3,13; 5,23. 11y sean colmados de los frutos de salvación#1,11: salvación: Utiliza aquí Pablo el vocablo griego dikaiosine, que freecuentemente se ha solido traducir por justicia, pero que, dada su riqueza de contenido, admite, y con fecuencia pide, otras traducciones según cada contexto, como en este caso. Ver nota a Rm 1,16. que otorga Jesucristo, para gloria y alabanza de Dios.#2,11; Ef 1, 6.12.14.
I.— PAPEL CENTRAL DE CRISTO (1,12—2,30)
Cristo es lo único que importa
12Quiero que sepan, hermanos, que la causa del mensaje evangélico ha sido favorecida con esta situación mía. 13No sólo la guardia imperial#1,13: la guardia imperial: Depende desde dónde se escribió la carta para determinar de qué “guardia” se trata. Si fue desde Roma, sería la guardia imperial propiamente dicha que acampaba junto a las murallas de Roma. Si desde Cesarea del Mar o desde Éfeso (esta última posibilidad es la más probable), se trataría de la guardia imperial en sentido amplio, es decir, los soldados con los que el gobernador de cada una de estas ciudades hacía valer los derechos de la Roma imperial. en pleno, sino todos los demás han visto claramente que Cristo es la única razón de mi encarcelamiento.#1,7; Ef 3,1; 4,1; Flm 9. 14Es más, mi prisión ha fortalecido la confianza en el Señor de buen número de hermanos, que ahora se atreven a proclamar la palabra con más valentía y sin temor.
15Es verdad que mientras unos anuncian a Cristo con rectitud de intención, a otros los mueve la envidia y la rivalidad. 16Aquellos lo hacen por amor, sabiendo que yo he recibido el encargo de defender el mensaje evangélico. 17Estos otros, en cambio, al anunciar a Cristo se dejan llevar de la ambición y de turbios intereses, pensando que con ello hacen más dura mi prisión. 18Pero ¡qué importa! Con segundas intenciones o sin ellas, Cristo es anunciado, y eso es lo que me hace y seguirá haciéndome feliz. 19Sé que, gracias a las oraciones de ustedes y a la ayuda del Espíritu de Jesucristo, todo contribuirá a mi liberación. 20Así lo espero ardientemente, con la certeza de que no voy a quedar en modo alguno defraudado y con la absoluta seguridad de que ahora y siempre Cristo manifestará su gloria en mi persona, tanto si estoy vivo como si estoy muerto.
21Porque Cristo es la razón de mi vida, y la muerte, por tanto, me resulta una ganancia.#Ga 2,20; Col 3,3-4. 22Pero si vivir en este mundo#1,22: en este mundo: Lit. en la carne; en este caso, sin sentido peyorativo; (ver nota a Rm 7,5). me ofrece la ocasión de una tarea fructífera, no sabría qué elegir. 23Ambas cosas me presionan: por un lado, quiero morir#1,23: quiero morir: Lit. partir, soltar amarras. Parece que Pablo consideraba posible, aunque no muy probable, una condena a muerte como resultado final de su prisión (ver 1,25-26). y estar con Cristo, que es, con mucho, lo mejor;#2 Co 5,6-9; 1 Ts 4,17; 5,10; (ver Rm 14,8). 24por otro lado, ustedes necesitan que siga en este mundo. 25Convencido de esto último, presiento que seguiré viviendo con todos ustedes para provecho y alegría de la fe. 26Así, cuando vuelva a verlos#1,26: cuando vuelva a verlos: Lit. en mi nueva presencia entre ustedes. Emplea aquí Pablo, referido a sí mismo, el vocablo “parousía” que en las cartas paulinas casi es un término técnico para designar la manifestación gloriosa de Cristo (ver nota a 1 Co 15,23)., tendrán nuevos motivos, gracias a mí, para estar orgullosos de ser cristianos.
Firmes en la fe
27Sólo les pido que su conducta#1,27: Su conducta: O bien, Su comportamiento como ciudadanos. El verbo griego utilizado por Pablo alude a lo que debe ser el comportamiento del ciudadano cabal, fiel cumplidor de las leyes de la ciudad o del reino al que pertenece (ver 3,20; Ef 2,19). sea digna del mensaje evangélico de Cristo para que, tanto si voy a visitarlos y yo mismo lo veo, como si estoy ausente y llega a mis oídos lo que se dice de ustedes, compruebe que permanecen unidos, luchando todos a una por mantenerse fieles al mensaje evangélico.#1,30; Ef 4,1-4; Col 1,29; 2,1. 28No se dejen, pues, intimidar por los enemigos; Dios ha dispuesto que lo que para ellos es señal de perdición, sea para ustedes señal de salvación. 29Y es que a ustedes se les ha concedido el privilegio no sólo de creer en Cristo, sino también de padecer por él,#3,10; Mt 5,10-12; Hch 5,40-41; 2 Co 11,24—12,10; 1 Pe 1,6. 30pues están librando el mismo combate en el que me vieron#1,30: me vieron: Alusión a las dificultades que Pablo tuvo que soportar en Filipos durante su visita fundacional (Hch 16,19-40 y 1 Ts 2,2). empeñado y que, como ahora oyen, sigo sosteniendo.#Col 1,24.29; 2,1.
Currently Selected:
FILIPENSES 1: BHTI
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
La Biblia Hispanoamericana (BHTI) Traducción Interconfesional versión hispanoamericana Copyright © Sociedad Bíblica de España, 2011 Utilizada con permiso
ΠΡΟΣ ΦΙΛΙΠΠΗΣΙΟΥΣ 1
1
1Παῦλος καὶ Τιμόθεος, δοῦλοι Ἰησοῦ Χριστοῦ, πᾶσι τοῖς ἁγίοις ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τοῖς οὖσιν ἐν Φιλίπποις σὺν ἐπισκόποις καὶ διακόνοις· 2χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
3Εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ μου ἐπὶ πάσῃ τῇ μνείᾳ ὑμῶν, 4πάντοτε ἐν πάσῃ δεήσει μου ὑπὲρ πάντων ὑμῶν μετὰ χαρᾶς τὴν δέησιν ποιούμενος 5ἐπὶ τῇ κοινωνίᾳ ὑμῶν εἰς τὸ εὐαγγέλιον ἀπὸ πρώτης ἡμέρας ἄχρι τοῦ νῦν, 6πεποιθὼς αὐτὸ τοῦτο, ὅτι ὁ ἐναρξάμενος ἐν ὑμῖν ἔργον ἀγαθὸν ἐπιτελέσει ἄχρις ἡμέρας Ἰησοῦ Χριστοῦ, 7καθώς ἐστι δίκαιον ἐμοὶ τοῦτο φρονεῖν ὑπὲρ πάντων ὑμῶν διὰ τὸ ἔχειν με ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμᾶς, ἔν τε τοῖς δεσμοῖς μου καὶ ἐν τῇ ἀπολογίᾳ καὶ βεβαιώσει τοῦ εὐαγγελίου συγκοινωνούς μου τῆς χάριτος πάντας ὑμᾶς ὄντας. 8μάρτυς γάρ μού ἐστιν ὁ Θεός, ὡς ἐπιποθῶ πάντας ὑμᾶς ἐν σπλάγχνοις Ἰησοῦ Χριστοῦ. 9καὶ τοῦτο προσεύχομαι, ἵνα ἡ ἀγάπη ὑμῶν ἔτι μᾶλλον καὶ μᾶλλον περισσεύῃ ἐν ἐπιγνώσει καὶ πάσῃ αἰσθήσει, 10εἰς τὸ δοκιμάζειν ὑμᾶς τὰ διαφέροντα, ἵνα ἦτε εἰλικρινεῖς καὶ ἀπρόσκοποι εἰς ἡμέραν Χριστοῦ, 11πεπληρωμένοι καρπῶν δικαιοσύνης τῶν διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ εἰς δόξαν καὶ ἔπαινον Θεοῦ.
12Γινώσκειν δὲ ὑμᾶς βούλομαι, ἀδελφοί, ὅτι τὰ κατ᾽ ἐμὲ μᾶλλον εἰς προκοπὴν τοῦ εὐαγγελίου ἐλήλυθεν, 13ὥστε τοὺς δεσμούς μου φανεροὺς ἐν Χριστῷ γενέσθαι ἐν ὅλῳ τῷ πραιτωρίῳ καὶ τοῖς λοιποῖς πᾶσι, 14καὶ τοὺς πλείονας τῶν ἀδελφῶν ἐν Κυρίῳ πεποιθότας τοῖς δεσμοῖς μου περισσοτέρως τολμᾶν ἀφόβως τὸν λόγον λαλεῖν. 15τινὲς μὲν καὶ διὰ φθόνον καὶ ἔριν, τινὲς δὲ καὶ δι᾽ εὐδοκίαν τὸν Χριστὸν κηρύσσουσιν· 16οἱ μὲν ἐξ ἐριθείας τὸν Χριστὸν καταγγέλλουσιν, οὐχ ἁγνῶς, οἰόμενοι θλῖψιν ἐπιφέρειν τοῖς δεσμοῖς μου· 17οἱ δὲ ἐξ ἀγάπης, εἰδότες ὅτι εἰς ἀπολογίαν τοῦ εὐαγγελίου κεῖμαι. 18τί γάρ; πλὴν παντὶ τρόπῳ, εἴτε προφάσει εἴτε ἀληθείᾳ, Χριστὸς καταγγέλλεται. καὶ ἐν τούτῳ χαίρω, ἀλλὰ καὶ χαρήσομαι· 19οἶδα γὰρ ὅτι τοῦτό μοι ἀποβήσεται εἰς σωτηρίαν διὰ τῆς ὑμῶν δεήσεως καὶ ἐπιχορηγίας τοῦ Πνεύματος Ἰησοῦ Χριστοῦ, 20κατὰ τὴν ἀποκαραδοκίαν καὶ ἐλπίδα μου ὅτι ἐν οὐδενὶ αἰσχυνθήσομαι, ἀλλ᾽ ἐν πάσῃ παρρησίᾳ, ὡς πάντοτε, καὶ νῦν μεγαλυνθήσεται Χριστὸς ἐν τῷ σώματί μου εἴτε διὰ ζωῆς εἴτε διὰ θανάτου. 21Ἐμοὶ γὰρ τὸ ζῆν Χριστὸς καὶ τὸ ἀποθανεῖν κέρδος. 22εἰ δὲ τὸ ζῆν ἐν σαρκί, τοῦτό μοι καρπὸς ἔργου, καὶ τί αἱρήσομαι οὐ γνωρίζω. 23συνέχομαι δὲ ἐκ τῶν δύο, τὴν ἐπιθυμίαν ἔχων εἰς τὸ ἀναλῦσαι καὶ σὺν Χριστῷ εἶναι· πολλῷ γὰρ μᾶλλον κρεῖσσον· 24τὸ δὲ ἐπιμένειν ἐν τῇ σαρκὶ ἀναγκαιότερον δι᾽ ὑμᾶς. 25καὶ τοῦτο πεποιθὼς οἶδα ὅτι μενῶ καὶ συμπαραμενῶ πᾶσιν ὑμῖν εἰς τὴν ὑμῶν προκοπὴν καὶ χαρὰν τῆς πίστεως, 26ἵνα τὸ καύχημα ὑμῶν περισσεύῃ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἐν ἐμοὶ διὰ τῆς ἐμῆς παρουσίας πάλιν πρὸς ὑμᾶς.
27Μόνον ἀξίως τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Χριστοῦ πολιτεύεσθε, ἵνα εἴτε ἐλθὼν καὶ ἰδὼν ὑμᾶς εἴτε ἀπὼν ἀκούσω τὰ περὶ ὑμῶν, ὅτι στήκετε ἐν ἑνὶ πνεύματι, μιᾷ ψυχῇ συναθλοῦντες τῇ πίστει τοῦ εὐαγγελίου, 28καὶ μὴ πτυρόμενοι ἐν μηδενὶ ὑπὸ τῶν ἀντικειμένων, ἥτις αὐτοῖς μέν ἐστιν ἔνδειξις ἀπωλείας, ὑμῖν δὲ σωτηρίας, καὶ τοῦτο ἀπὸ Θεοῦ· 29ὅτι ὑμῖν ἐχαρίσθη τὸ ὑπὲρ Χριστοῦ, οὐ μόνον τὸ εἰς αὐτὸν πιστεύειν, ἀλλὰ καὶ τὸ ὑπὲρ αὐτοῦ πάσχειν, – 30τὸν αὐτὸν ἀγῶνα ἔχοντες, οἷον εἴδετε ἐν ἐμοὶ καὶ νῦν ἀκούετε ἐν ἐμοί.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 2017.