Gallatë 4
4
Krie e katërtë
1Ndashti thom unë, ngjera sa është klironomi foshnjë, ai s’ka fark mbë ndonjë punë nga kopili, ndonëse është Zoti i së gjithavet.
2Po është ndënë pitropë e ikonomë, ngjera mbë kohë që i pat urdhëruarë babai.
3Kështu edhe nevet, kur jeshëm foshnjë, jeshëm skllavosurë ndënë stihi të botësë.
4Ma poqë erdhi të mbluaritë e motit, dërgoi Perndia të bir’ e tij, që leu nga grua, e që u bë ndënë nom.
5Që të kseshpërblejë ata që qenë ndënë nom, për të marrë nevet Iothesinë (e të bënemi bij).
6Ndashti sikundrë jini juvet bij, ka dërguarë Perndia Shpirtin’ e birit së tij ndë zëmëra tuaj që thërret: Avva, o baba.
7Nukë je adha më kopil, po bir, e ndë je bir, je klironomi i Perndisë me anë të Krishtit.
8Ma atëherë si nukë njohëtë Perndinë, jeshëtë kopij t’ature që s’janë Perndi me të vërtetë.
9Ma ndashti si njohtë Perndinë, a të thom më mirë, si u njohtë nga Perndia, qish ktheneni prapë ndë stihi të smundura e të varfëra, mb’ato që dojëtë njëherë të ktheni përsëri të punoni?
10Juvet mbai llogari të ditet, e të muajet, e të vitëret, të kohëvet.
11Unë trëmbem për juvet, se mbase u munduaçë mbë të mbrazëtë për juvet.
12Punoni si edhe unë, sepse edhe unë jam bërë si juvet. U lutem, o vëllazër, juvet nukë më kini bërë ndonjë dëm.
13E dijnie që më përpara me pikëllim të kurmit sim u dhidhaksa juvet Ungjillë.
14E pirasmonë tim që keshë ndë kurm tim, nuk’ e shatë, as urrietë, po më patë priturë posi një Ëngjëll të Perndisë, posi Hristonë Iisunë.
15Ç’qe adha atëherë makarismoi juaj? Sepse u martiris juvet që të mundjëtë, dojëtë të nxjerëtë sitë tuaj të m’i apëtë mua.
16U bëçë un’ adha armiku juaj, tuke thënë juvet të vërtetënë?
17Janë ziliarë mbë juvet jo mbë të drejtë, po duanë të nxjerënë nevet jashtë, që të doi ata.
18E mirë është që të doi kurdo të mirënë, e jo vetëmë kur të jem përpara jush.
19Djelmt’ e mi, që juvet u mbaj pa ndë bark, ngjera sa të dërtonetë Krishti mbë juvet.
20Ma dojë të gjëndeshë përpara juvet ndashti, e të ndërojë zënë tim, sepse nukë kam se ç’t’u thom juvet.
21Thuajmëni mua juvet që doi të jini ndënë nom, nukë digjoni nomnë?
22Sepse është shkruarë: Avraami pat di djelm, një nga skllava e një nga eleftera.
23Ma ai që leu nga skllava, u le si do kurmi. E ai që leu nga eleftera, u le me fuqi të së taksurësë.
24Këto punëra janë thënë me aligorira, sepse këto janë të dia dhjatatë, njera nga mali i Sinait, që pill skllev. Këjo është Agara.
25Sepse Agara është mal i Sinait nd’Arapëri, e ujdis me Ierusalimnë, që është ndashti. Ajo është kopile bashkë me djelm të saj.
26Ma Ierusalimi që është lart, ësht’ elefterë. Ajo është mëmma e nevet gjithëvet.
27Sepse është shkruarë: Gëzou ti, o shterpë, që nukë pjell. Nxir zë ndë lëvdim, e thirrë ti që nukë je pjellësë, sepse më shumë fort janë djelmt’ e së lënësë, se asaj që ka burrënë.
28Andaj nevet, o vëllazër, si Isaaku jemi djelmt’ e së taksurësë.
29Ma si ahiere ai që qe lerë si do kurmi, e ndiq atë që qe sikundrë do Shpirti, kështu edhe ndashti.
30Ma ç’thotë karta: Nxjere jashtë skllavënë, edhe djalën’ e saj, sepse nukë do të jetë klironom i biri i skllavësë me të bir’ e zonjësë.
31Pra andaj, o vëllazër, nukë jemi nevet djelm të skllavësë, po të zonjësë.
Currently Selected:
Gallatë 4: ALTMK27
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Albanian Tosk New Testament 1827 (transliterated from Greek to Latin) © Interconfessional Bible Society of Albania, 1827.
Dhiata e Re (Meksi Gjirokastriti) 1827 (Toskërisht) New Testament © Shoqëria Biblike Ndërkonfesionale, 1827.
Gallatë 4
4
Krie e katërtë
1Ndashti thom unë, ngjera sa është klironomi foshnjë, ai s’ka fark mbë ndonjë punë nga kopili, ndonëse është Zoti i së gjithavet.
2Po është ndënë pitropë e ikonomë, ngjera mbë kohë që i pat urdhëruarë babai.
3Kështu edhe nevet, kur jeshëm foshnjë, jeshëm skllavosurë ndënë stihi të botësë.
4Ma poqë erdhi të mbluaritë e motit, dërgoi Perndia të bir’ e tij, që leu nga grua, e që u bë ndënë nom.
5Që të kseshpërblejë ata që qenë ndënë nom, për të marrë nevet Iothesinë (e të bënemi bij).
6Ndashti sikundrë jini juvet bij, ka dërguarë Perndia Shpirtin’ e birit së tij ndë zëmëra tuaj që thërret: Avva, o baba.
7Nukë je adha më kopil, po bir, e ndë je bir, je klironomi i Perndisë me anë të Krishtit.
8Ma atëherë si nukë njohëtë Perndinë, jeshëtë kopij t’ature që s’janë Perndi me të vërtetë.
9Ma ndashti si njohtë Perndinë, a të thom më mirë, si u njohtë nga Perndia, qish ktheneni prapë ndë stihi të smundura e të varfëra, mb’ato që dojëtë njëherë të ktheni përsëri të punoni?
10Juvet mbai llogari të ditet, e të muajet, e të vitëret, të kohëvet.
11Unë trëmbem për juvet, se mbase u munduaçë mbë të mbrazëtë për juvet.
12Punoni si edhe unë, sepse edhe unë jam bërë si juvet. U lutem, o vëllazër, juvet nukë më kini bërë ndonjë dëm.
13E dijnie që më përpara me pikëllim të kurmit sim u dhidhaksa juvet Ungjillë.
14E pirasmonë tim që keshë ndë kurm tim, nuk’ e shatë, as urrietë, po më patë priturë posi një Ëngjëll të Perndisë, posi Hristonë Iisunë.
15Ç’qe adha atëherë makarismoi juaj? Sepse u martiris juvet që të mundjëtë, dojëtë të nxjerëtë sitë tuaj të m’i apëtë mua.
16U bëçë un’ adha armiku juaj, tuke thënë juvet të vërtetënë?
17Janë ziliarë mbë juvet jo mbë të drejtë, po duanë të nxjerënë nevet jashtë, që të doi ata.
18E mirë është që të doi kurdo të mirënë, e jo vetëmë kur të jem përpara jush.
19Djelmt’ e mi, që juvet u mbaj pa ndë bark, ngjera sa të dërtonetë Krishti mbë juvet.
20Ma dojë të gjëndeshë përpara juvet ndashti, e të ndërojë zënë tim, sepse nukë kam se ç’t’u thom juvet.
21Thuajmëni mua juvet që doi të jini ndënë nom, nukë digjoni nomnë?
22Sepse është shkruarë: Avraami pat di djelm, një nga skllava e një nga eleftera.
23Ma ai që leu nga skllava, u le si do kurmi. E ai që leu nga eleftera, u le me fuqi të së taksurësë.
24Këto punëra janë thënë me aligorira, sepse këto janë të dia dhjatatë, njera nga mali i Sinait, që pill skllev. Këjo është Agara.
25Sepse Agara është mal i Sinait nd’Arapëri, e ujdis me Ierusalimnë, që është ndashti. Ajo është kopile bashkë me djelm të saj.
26Ma Ierusalimi që është lart, ësht’ elefterë. Ajo është mëmma e nevet gjithëvet.
27Sepse është shkruarë: Gëzou ti, o shterpë, që nukë pjell. Nxir zë ndë lëvdim, e thirrë ti që nukë je pjellësë, sepse më shumë fort janë djelmt’ e së lënësë, se asaj që ka burrënë.
28Andaj nevet, o vëllazër, si Isaaku jemi djelmt’ e së taksurësë.
29Ma si ahiere ai që qe lerë si do kurmi, e ndiq atë që qe sikundrë do Shpirti, kështu edhe ndashti.
30Ma ç’thotë karta: Nxjere jashtë skllavënë, edhe djalën’ e saj, sepse nukë do të jetë klironom i biri i skllavësë me të bir’ e zonjësë.
31Pra andaj, o vëllazër, nukë jemi nevet djelm të skllavësë, po të zonjësë.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Albanian Tosk New Testament 1827 (transliterated from Greek to Latin) © Interconfessional Bible Society of Albania, 1827.
Dhiata e Re (Meksi Gjirokastriti) 1827 (Toskërisht) New Testament © Shoqëria Biblike Ndërkonfesionale, 1827.