เยเรมีย์ 3
3
อิสราเอลผู้ไม่ซื่อสัตย์
1“ถ้าชายใดหย่าภรรยาของตน
และเธอก็ไปจากเขาเสีย
และไปเป็นภรรยาของชายอีกคนหนึ่ง
เขาจะกลับไปหาเธอหรือ?
แผ่นดินนั้นจะไม่โสโครกมากมายหรือ?
เจ้าได้เล่นชู้กับคนรักหลายคนแล้ว
และเจ้าจะกลับมาหาเราหรือ?”
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
2“จงแหงนหน้าขึ้นสู่บรรดาที่สูงโล่งนั้น และดูสิ
ที่ไหนบ้างที่เจ้าไม่มีคนมานอนด้วย?
เจ้าได้นั่งคอยคนรักของเจ้าอยู่ริมทาง
อย่างคนเร่ร่อนในถิ่นทุรกันดาร
เจ้าได้ทำให้แผ่นดินโสโครก
ด้วยการแพศยาอย่างชั่วร้ายของเจ้า
3เพราะฉะนั้น ฝนจึงถูกระงับเสีย
และฝนปลายฤดูจึงขาดไป
แต่เจ้ามีหน้าผากของหญิงแพศยา#ผู้เชี่ยวชาญบางคนเข้าใจว่าหญิงโสเภณีสมัยนั้นจะมีเครื่องหมายที่หน้าผาก
เจ้าปฏิเสธไม่ยอมอาย
4เจ้าเพิ่งจะเรียกเราไม่ใช่หรือว่า
‘พระบิดาของข้าพระองค์ พระองค์ทรงเป็นสหายในวัยเยาว์ของข้าพระองค์
5พระองค์จะทรงพระพิโรธอยู่เป็นนิตย์หรือ?
พระองค์จะกริ้วอยู่จนถึงที่สุดปลายหรือ?’
นี่แน่ะ เจ้าลั่นวาจาแล้ว
แต่เจ้าก็ยังทำความชั่วทุกอย่างซึ่งเจ้าทำได้”
ทรงเรียกให้กลับใจ
6พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าในรัชกาลกษัตริย์โยสิยาห์# 2 พกษ.22:1-23:30; 2 พศด.34:1-35:27ว่า “เจ้าเห็นอิสราเอลผู้กลับสัตย์ทำอะไร? เธอขึ้นไปบนภูเขาสูงทุกลูก และใต้ต้นไม้เขียวสดทุกต้น แล้วก็ไปเล่นชู้อยู่ที่นั่น 7และเราคิดว่า เมื่อเธอทำทุกสิ่งเหล่านี้แล้ว เธอจะกลับมาหาเรา แต่เธอก็ไม่กลับมา และยูดาห์น้องสาวที่ทรยศนั้นก็เห็น 8เราเห็นว่าเพราะการล่วงประเวณีทั้งสิ้นของอิสราเอลผู้กลับสัตย์ เราจึงไล่เธอไปพร้อมกับให้หนังสือหย่า แต่ยูดาห์น้องสาวที่ทรยศนั้นก็ไม่กลัว เธอกลับไปเล่นชู้ด้วย 9เพราะเห็นว่าการแพศยาของเธอยังเบาไป เธอก็ทำให้แผ่นดินโสโครก โดยไปล่วงประเวณีกับศิลาและต้นไม้ 10แม้เป็นอย่างนี้ทั้งสิ้น ยูดาห์น้องสาวที่ทรยศของเธอก็ไม่ได้หันกลับมาหาเราด้วยสุดใจ แต่แสร้งทำเป็นกลับมา” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
11แล้วพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “อิสราเอลผู้กลับสัตย์ยังสำแดงตัวว่าชอบธรรมยิ่งกว่ายูดาห์ที่ทรยศ 12จงไปประกาศถ้อยคำเหล่านี้ทางทิศเหนือกล่าวว่า
อิสราเอลผู้กลับสัตย์เอ๋ย กลับมาเถิด
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
เราจะไม่มองดูพวกเจ้าด้วยความโกรธ เพราะเรามีความรักมั่นคง
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
เราจะไม่โกรธอยู่เป็นนิตย์
13เพียงแต่ยอมรับความผิดของเจ้า
ว่าเจ้าได้กบฏต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า
และเที่ยวเอาใจบรรดาพระอื่นที่ใต้ต้นไม้เขียวสดทุกต้น
และพวกเจ้าไม่ได้ฟังเสียงของเรา
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
14พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า ลูกหลานที่กลับสัตย์เอ๋ย กลับมาเถิด
เพราะเราเป็นนายเหนือพวกเจ้า
เราจะรับพวกเจ้ามาเมืองละคนและตระกูลละสองคน
และเราจะนำเจ้ามาถึงศิโยน”
15“และเราจะให้บรรดาผู้เลี้ยงแกะคนที่เราพอใจแก่พวกเจ้า ผู้ซึ่งจะเลี้ยงเจ้าด้วยความรู้และความเข้าใจ 16และเมื่อพวกเจ้าทวีและเพิ่มขึ้นในแผ่นดินนั้น ในเวลานั้น” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ “เขาทั้งหลายจะไม่กล่าวอีกว่า ‘หีบพันธสัญญาแห่งพระยาห์เวห์’ เรื่องนี้จะไม่มีขึ้นในใจ ไม่มีใครกล่าวถึง ไม่มีใครนึกถึง จะไม่ทำขึ้นอีกเลย 17ในครั้งนั้นจะเรียกกรุงเยรูซาเล็มว่าเป็นพระที่นั่งของพระยาห์เวห์ และบรรดาประชาชาติจะรวบรวมกันเข้ามายังกรุงเยรูซาเล็มเพื่อพระนามของพระยาห์เวห์ และพวกเขาจะไม่ดื้อรั้นดำเนินตามใจชั่วของเขาอีกต่อไป 18ในเวลานั้นเชื้อสายของยูดาห์จะเดินมากับเชื้อสายของอิสราเอล เขาทั้งสองจะรวมกันมาจากแผ่นดินฝ่ายเหนือมายังแผ่นดินซึ่งเรามอบให้แก่บรรพบุรุษของเจ้าเป็นมรดก
19“เราคิดว่า
เราจะตั้งเจ้าไว้ท่ามกลางบุตรทั้งหลายของเราอย่างไรดีหนอ
และให้แผ่นดินที่น่าปรารถนาแก่เจ้า
เป็นมรดกสวยงามที่สุดในบรรดาประชาชาติ
และเราคิดว่าเจ้าจะเรียกเราว่าพระบิดาของข้าพระองค์
และจะไม่หันกลับจากการติดตามเรา
20แต่เชื้อสายอิสราเอลเอ๋ย พวกเจ้าได้ทรยศต่อเรา
เช่นเดียวกับภรรยาทรยศต่อสามี”
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
21เขาได้ยินเสียงมาจากที่สูงโล่ง
เป็นเสียงร้องไห้และเสียงวิงวอนของบุตรทั้งหลายของอิสราเอล
เพราะเขาได้แปรวิถีของเขาเสียแล้ว
เขาได้ลืมพระยาห์เวห์พระเจ้าของเขา
22“บรรดาบุตรที่กลับสัตย์เอ๋ย จงกลับมาเถิด
เราจะรักษาการกลับสัตย์ของเจ้าให้หาย”
“นี่แน่ะ ข้าพระองค์ทั้งหลายมาหาพระองค์แล้ว
เพราะพระองค์ทรงเป็นพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกข้าพระองค์”
23“แท้จริง เนินเขาก็เป็นแต่สิ่งหลอกลวง
และความสับสนอลหม่านบนภูเขาก็เช่นกัน
แท้จริงความรอดของอิสราเอลนั้น
อยู่ในพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา
24“แต่ว่าสิ่งน่าอายนั้นได้กัดกินสิ่งทั้งปวงที่บรรพบุรุษของเราได้ลงแรงทำไว้ ตั้งแต่เรายังเป็นเด็กอนุชนอยู่ คือฝูงแกะ ฝูงโค บรรดาบุตรชาย และบุตรหญิงของพวกเขา 25ให้เรานอนลงในความอายของเรา และให้ความอัปยศคลุมเราไว้ เพราะเราได้ทำบาปต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา ทั้งตัวเราและบรรพบุรุษของเรา ตั้งแต่เราเป็นอนุชนอยู่จนทุกวันนี้ และเราไม่ได้ฟังพระสุรเสียงแห่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา”
Currently Selected:
เยเรมีย์ 3: THSV11
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
เยเรมีย์ 3
3
อิสราเอลผู้ไม่ซื่อสัตย์
1“ถ้าชายใดหย่าภรรยาของตน
และเธอก็ไปจากเขาเสีย
และไปเป็นภรรยาของชายอีกคนหนึ่ง
เขาจะกลับไปหาเธอหรือ?
แผ่นดินนั้นจะไม่โสโครกมากมายหรือ?
เจ้าได้เล่นชู้กับคนรักหลายคนแล้ว
และเจ้าจะกลับมาหาเราหรือ?”
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
2“จงแหงนหน้าขึ้นสู่บรรดาที่สูงโล่งนั้น และดูสิ
ที่ไหนบ้างที่เจ้าไม่มีคนมานอนด้วย?
เจ้าได้นั่งคอยคนรักของเจ้าอยู่ริมทาง
อย่างคนเร่ร่อนในถิ่นทุรกันดาร
เจ้าได้ทำให้แผ่นดินโสโครก
ด้วยการแพศยาอย่างชั่วร้ายของเจ้า
3เพราะฉะนั้น ฝนจึงถูกระงับเสีย
และฝนปลายฤดูจึงขาดไป
แต่เจ้ามีหน้าผากของหญิงแพศยา#ผู้เชี่ยวชาญบางคนเข้าใจว่าหญิงโสเภณีสมัยนั้นจะมีเครื่องหมายที่หน้าผาก
เจ้าปฏิเสธไม่ยอมอาย
4เจ้าเพิ่งจะเรียกเราไม่ใช่หรือว่า
‘พระบิดาของข้าพระองค์ พระองค์ทรงเป็นสหายในวัยเยาว์ของข้าพระองค์
5พระองค์จะทรงพระพิโรธอยู่เป็นนิตย์หรือ?
พระองค์จะกริ้วอยู่จนถึงที่สุดปลายหรือ?’
นี่แน่ะ เจ้าลั่นวาจาแล้ว
แต่เจ้าก็ยังทำความชั่วทุกอย่างซึ่งเจ้าทำได้”
ทรงเรียกให้กลับใจ
6พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าในรัชกาลกษัตริย์โยสิยาห์# 2 พกษ.22:1-23:30; 2 พศด.34:1-35:27ว่า “เจ้าเห็นอิสราเอลผู้กลับสัตย์ทำอะไร? เธอขึ้นไปบนภูเขาสูงทุกลูก และใต้ต้นไม้เขียวสดทุกต้น แล้วก็ไปเล่นชู้อยู่ที่นั่น 7และเราคิดว่า เมื่อเธอทำทุกสิ่งเหล่านี้แล้ว เธอจะกลับมาหาเรา แต่เธอก็ไม่กลับมา และยูดาห์น้องสาวที่ทรยศนั้นก็เห็น 8เราเห็นว่าเพราะการล่วงประเวณีทั้งสิ้นของอิสราเอลผู้กลับสัตย์ เราจึงไล่เธอไปพร้อมกับให้หนังสือหย่า แต่ยูดาห์น้องสาวที่ทรยศนั้นก็ไม่กลัว เธอกลับไปเล่นชู้ด้วย 9เพราะเห็นว่าการแพศยาของเธอยังเบาไป เธอก็ทำให้แผ่นดินโสโครก โดยไปล่วงประเวณีกับศิลาและต้นไม้ 10แม้เป็นอย่างนี้ทั้งสิ้น ยูดาห์น้องสาวที่ทรยศของเธอก็ไม่ได้หันกลับมาหาเราด้วยสุดใจ แต่แสร้งทำเป็นกลับมา” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
11แล้วพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “อิสราเอลผู้กลับสัตย์ยังสำแดงตัวว่าชอบธรรมยิ่งกว่ายูดาห์ที่ทรยศ 12จงไปประกาศถ้อยคำเหล่านี้ทางทิศเหนือกล่าวว่า
อิสราเอลผู้กลับสัตย์เอ๋ย กลับมาเถิด
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
เราจะไม่มองดูพวกเจ้าด้วยความโกรธ เพราะเรามีความรักมั่นคง
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
เราจะไม่โกรธอยู่เป็นนิตย์
13เพียงแต่ยอมรับความผิดของเจ้า
ว่าเจ้าได้กบฏต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของเจ้า
และเที่ยวเอาใจบรรดาพระอื่นที่ใต้ต้นไม้เขียวสดทุกต้น
และพวกเจ้าไม่ได้ฟังเสียงของเรา
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
14พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า ลูกหลานที่กลับสัตย์เอ๋ย กลับมาเถิด
เพราะเราเป็นนายเหนือพวกเจ้า
เราจะรับพวกเจ้ามาเมืองละคนและตระกูลละสองคน
และเราจะนำเจ้ามาถึงศิโยน”
15“และเราจะให้บรรดาผู้เลี้ยงแกะคนที่เราพอใจแก่พวกเจ้า ผู้ซึ่งจะเลี้ยงเจ้าด้วยความรู้และความเข้าใจ 16และเมื่อพวกเจ้าทวีและเพิ่มขึ้นในแผ่นดินนั้น ในเวลานั้น” พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ “เขาทั้งหลายจะไม่กล่าวอีกว่า ‘หีบพันธสัญญาแห่งพระยาห์เวห์’ เรื่องนี้จะไม่มีขึ้นในใจ ไม่มีใครกล่าวถึง ไม่มีใครนึกถึง จะไม่ทำขึ้นอีกเลย 17ในครั้งนั้นจะเรียกกรุงเยรูซาเล็มว่าเป็นพระที่นั่งของพระยาห์เวห์ และบรรดาประชาชาติจะรวบรวมกันเข้ามายังกรุงเยรูซาเล็มเพื่อพระนามของพระยาห์เวห์ และพวกเขาจะไม่ดื้อรั้นดำเนินตามใจชั่วของเขาอีกต่อไป 18ในเวลานั้นเชื้อสายของยูดาห์จะเดินมากับเชื้อสายของอิสราเอล เขาทั้งสองจะรวมกันมาจากแผ่นดินฝ่ายเหนือมายังแผ่นดินซึ่งเรามอบให้แก่บรรพบุรุษของเจ้าเป็นมรดก
19“เราคิดว่า
เราจะตั้งเจ้าไว้ท่ามกลางบุตรทั้งหลายของเราอย่างไรดีหนอ
และให้แผ่นดินที่น่าปรารถนาแก่เจ้า
เป็นมรดกสวยงามที่สุดในบรรดาประชาชาติ
และเราคิดว่าเจ้าจะเรียกเราว่าพระบิดาของข้าพระองค์
และจะไม่หันกลับจากการติดตามเรา
20แต่เชื้อสายอิสราเอลเอ๋ย พวกเจ้าได้ทรยศต่อเรา
เช่นเดียวกับภรรยาทรยศต่อสามี”
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
21เขาได้ยินเสียงมาจากที่สูงโล่ง
เป็นเสียงร้องไห้และเสียงวิงวอนของบุตรทั้งหลายของอิสราเอล
เพราะเขาได้แปรวิถีของเขาเสียแล้ว
เขาได้ลืมพระยาห์เวห์พระเจ้าของเขา
22“บรรดาบุตรที่กลับสัตย์เอ๋ย จงกลับมาเถิด
เราจะรักษาการกลับสัตย์ของเจ้าให้หาย”
“นี่แน่ะ ข้าพระองค์ทั้งหลายมาหาพระองค์แล้ว
เพราะพระองค์ทรงเป็นพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกข้าพระองค์”
23“แท้จริง เนินเขาก็เป็นแต่สิ่งหลอกลวง
และความสับสนอลหม่านบนภูเขาก็เช่นกัน
แท้จริงความรอดของอิสราเอลนั้น
อยู่ในพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา
24“แต่ว่าสิ่งน่าอายนั้นได้กัดกินสิ่งทั้งปวงที่บรรพบุรุษของเราได้ลงแรงทำไว้ ตั้งแต่เรายังเป็นเด็กอนุชนอยู่ คือฝูงแกะ ฝูงโค บรรดาบุตรชาย และบุตรหญิงของพวกเขา 25ให้เรานอนลงในความอายของเรา และให้ความอัปยศคลุมเราไว้ เพราะเราได้ทำบาปต่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา ทั้งตัวเราและบรรพบุรุษของเรา ตั้งแต่เราเป็นอนุชนอยู่จนทุกวันนี้ และเราไม่ได้ฟังพระสุรเสียงแห่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา”
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in