Мәтта баян қилған Хуш Хәвәр 15
15
Инсанни немә напак қилиду?
1Бу чағда пайтәхт Йерусалимдин бәзи пәрисийләр вә Тәврат устазлири һәзрити Әйсаниң алдиға келип:
2— Шагиртлириң немишкә әҗдатлиримизниң әнъәнилиригә хилаплиқ қилиду? Улар тамақтин илгири қоллирини жуймайдикәнғу, — деди.
3Һәзрити Әйса уларға мундақ җавап бәрди:
— Силәрчу! Силәр немишкә әнъәнимизгә риайә қилимиз дәп, Худаниң әмирлиригә хилаплиқ қилисиләр? 4Худа: «Ата-анаңни һөрмәт қил» вә «Атиси яки анисини һақарәтлигәнләргә өлүм җазаси берилсун», дәп әмир қилған. 5Лекин силәр: «Ата-анисиға: Мәндин алидиған пүтүн маддий ярдимиңларни Худаға атавәттим, дегән кишиниң 6ата-анисиға һөрмәт көрситиш мәҗбурийити қалмайду», дәйсиләр. Буниң билән әнъәнәңларни дәп, Худаниң әмрини йоққа чиқирисиләр. 7Әй сахтипәзләр! Худа Йәшая пәйғәмбәр арқилиқ алдин-ала ейтқан мону сөзләр силәргә немә дегән мас келиду һә:
8«Бу хәлиқ Мени ағзидила һөрмәтләйду,
Лекин қәлби Мәндин жирақ.
9Маңа қилған ибадити бекардур.
Чүнки үгәткәнлири Худаниң әмирлири әмәс,
Бәлки өзлири чиқиривалған пәтивалардур».
10Һәзрити Әйса халайиқни йениға чақирип, уларға:
— Қулақ селиңлар һәм шуни чүшиниңларки, 11инсанни напак қилидиғини ағзидин киридиғини әмәс, бәлки ағзидин чиқидиғинидур, — деди.
12Кейин шагиртлири Униң алдиға келип:
— Сизниң сөзлириңиз пәрисийләрниң чишиға тәккәнлигини билдиңизму, — деди.
13Һәзрити Әйса мундақ җавап қайтурди:
— Асмандики Атам тикмигән һәр қандақ өсүмлүк йилтизидин қомуруп ташлиниду. 14Уларға писәң қилмаңлар; улар қарғуларға йол башлайдиған қарғулардур. Әгәр қарғу қарғуни йетәклисә, һәр иккиси ориға чүшүп кетиду.
15Петрус:
— Бая ейтқан напаклиқ тоғрисидики тәмсилни чүшәндүрүп бәргәйсиз, — деди.
16— Силәрму техичә чүшәнмәйватамсиләр? — деди һәзрити Әйса, 17— еғизға киргән нәрсиләрниң ашқазан арқилиқ тәрәт болуп чиқип кетидиғанлиғини чүшәнмәмсиләр? 18Лекин еғиздин чиқидиғини қәлбтин чиқиду. Инсанни напак қилидиғиниму шу. 19Чүнки яман нийәт, қатиллиқ, нека садиқлиғини бузуш, җинсий әхлақсизлиқ, оғрилиқ, ялған гувалиқ вә төһмәтхорлуқ қатарлиқ гуналарниң һәммиси қәлбтин чиқиду. 20Инсанни мана шулар напак қилиду. Жуюлмиған қоллар билән таам йейиш болса инсанни напак қилмайду.
Йәһудий әмәс аялниң ишәнчи
21Һәзрити Әйса у йәрдин кетип, Тир вә Сидон шәһәрлириниң әтрапидики районларға барди. 22У йәрдә олтирақлашқан қананлардин болған бир аял һәзрити Әйсаниң алдиға келип:
— Әй тәхсир! Падиша Давутниң Әвлади, һалимға йәткәйсиз! Қизимға җин чаплишивалған еди, һали бәк харап, — дәп зарлиди.
23Лекин һәзрити Әйса у аялға бир еғизму җавап бәрмиди. Шагиртлири Униң алдиға келип:
— Бу аялни йолға салғайсиз! Кәйнимизгә әгишивелип йол бойи вақирап жүриду, — дәп тәләп қилди.
24Һәзрити Әйса һелиқи аялға қарап мундақ деди:
— Мән пәқәт Худаниң йоқалған қойлири — исраилларға әвәтилдим.
25Һелиқи аял Униң алдиға келип:
— Әй тәхсир, маңа шапаәт қилғайсиз! — дәп айиғиға жиқилди.
26Һәзрити Әйса униңға:
— Балиларниң ненини иштларға ташлап бериш тоғра әмәс, #15:26 Һәзрити Әйса бу йәрдә Өзиниң әвәтилишиниң алди билән йәһудийлар, андин йәһудий әмәсләр үчүн екәнлигини тәкитлигән. — деди.
27Һелиқи аял буниңға җававән:
— Шундақ, Тәхсир, бирақ иштларму ғоҗайининиң дәстихинидин чүшкән нан угаклирини йәйдуғу! — деди.
28Шуниң билән һәзрити Әйса униңға:
— Әй аял, ишәнчиң камил екән! Тилигиниңдәк болсун, — деди. У аялниң қизи шу ан сақийип кәтти.
Кесәлләрниң сақайтилиши
29Һәзрити Әйса у йәрдин кетип, Җәлилийә көлиниң бойидин өтүп, таққа чиқип олтарди. 30Униң алдиға нурғун халайиқ жиғилди. Улар йәнә току, қарғу, чолақ, кекәч вә башқа һәр хил кесәлләрниму елип келип, һәзрити Әйсаниң алдиға қоюшти. Һәзрити Әйса уларни сақайтти. 31Хәлиқ кекәчләрниң тили чиққанлиғини, чолақларниң әслигә кәлгәнлигини, токуларниң маңғанлиғини, қарғуларниң көзи ечилғанлиғини көрүп, һәйран болди вә исраиллар етиқат қилип кәлгән Худаға мәдһийә ейтти.
Төрт миң адәмниң тойдурулуши
32Һәзрити Әйса шагиртлирини йениға чақирип:
— Бу халайиққа ичим ағрийду. Улар үч күндин бери йенимдин кәтмиди, йәйдиған бир нәрсисиму қалмиди. Уларни өйлиригә ач қосақ қайтурушни халимаймән, йолда жиқилип қелиши мүмкин, — деди.
33Шагиртлар Униңға:
— Бундақ хали бир йәрдә бунчивала халайиқни тойдурғидәк нанни нәдин тапимиз? — дейишти.
34— Қанчә нениңлар бар? — дәп сориди һәзрити Әйса.
— Йәттә нан билән бир нәччә тал кичик белиғимиз бар, — дейишти улар.
35Буниң билән һәзрити Әйса халайиқни йәрдә олтиришқа буйриди. 36Андин йәттә нан билән белиқларни қолиға алди вә Худаға шүкүр ейтип, уларни уштуп шагиртлириға бәрди. Улар көпчиликкә тарқатти. 37Һәммиси йәп тойғандин кейин, шагиртлар ешип қалған парчиларни йәттә севәткә жиғивалди. 38Тамақ йегәнләрниң сани аяллар вә балиларни һесапқа алмиғанда төрт миң киши еди. 39Һәзрити Әйса халайиқни йолға салғандин кейин, кемигә чүшүп, Магдала йезисиниң сиртиға барди.
Currently Selected:
Мәтта баян қилған Хуш Хәвәр 15: HZUTCYR
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Uyghurche Muqeddes Kitab Jemiyiti
Мәтта баян қилған Хуш Хәвәр 15
15
Инсанни немә напак қилиду?
1Бу чағда пайтәхт Йерусалимдин бәзи пәрисийләр вә Тәврат устазлири һәзрити Әйсаниң алдиға келип:
2— Шагиртлириң немишкә әҗдатлиримизниң әнъәнилиригә хилаплиқ қилиду? Улар тамақтин илгири қоллирини жуймайдикәнғу, — деди.
3Һәзрити Әйса уларға мундақ җавап бәрди:
— Силәрчу! Силәр немишкә әнъәнимизгә риайә қилимиз дәп, Худаниң әмирлиригә хилаплиқ қилисиләр? 4Худа: «Ата-анаңни һөрмәт қил» вә «Атиси яки анисини һақарәтлигәнләргә өлүм җазаси берилсун», дәп әмир қилған. 5Лекин силәр: «Ата-анисиға: Мәндин алидиған пүтүн маддий ярдимиңларни Худаға атавәттим, дегән кишиниң 6ата-анисиға һөрмәт көрситиш мәҗбурийити қалмайду», дәйсиләр. Буниң билән әнъәнәңларни дәп, Худаниң әмрини йоққа чиқирисиләр. 7Әй сахтипәзләр! Худа Йәшая пәйғәмбәр арқилиқ алдин-ала ейтқан мону сөзләр силәргә немә дегән мас келиду һә:
8«Бу хәлиқ Мени ағзидила һөрмәтләйду,
Лекин қәлби Мәндин жирақ.
9Маңа қилған ибадити бекардур.
Чүнки үгәткәнлири Худаниң әмирлири әмәс,
Бәлки өзлири чиқиривалған пәтивалардур».
10Һәзрити Әйса халайиқни йениға чақирип, уларға:
— Қулақ селиңлар һәм шуни чүшиниңларки, 11инсанни напак қилидиғини ағзидин киридиғини әмәс, бәлки ағзидин чиқидиғинидур, — деди.
12Кейин шагиртлири Униң алдиға келип:
— Сизниң сөзлириңиз пәрисийләрниң чишиға тәккәнлигини билдиңизму, — деди.
13Һәзрити Әйса мундақ җавап қайтурди:
— Асмандики Атам тикмигән һәр қандақ өсүмлүк йилтизидин қомуруп ташлиниду. 14Уларға писәң қилмаңлар; улар қарғуларға йол башлайдиған қарғулардур. Әгәр қарғу қарғуни йетәклисә, һәр иккиси ориға чүшүп кетиду.
15Петрус:
— Бая ейтқан напаклиқ тоғрисидики тәмсилни чүшәндүрүп бәргәйсиз, — деди.
16— Силәрму техичә чүшәнмәйватамсиләр? — деди һәзрити Әйса, 17— еғизға киргән нәрсиләрниң ашқазан арқилиқ тәрәт болуп чиқип кетидиғанлиғини чүшәнмәмсиләр? 18Лекин еғиздин чиқидиғини қәлбтин чиқиду. Инсанни напак қилидиғиниму шу. 19Чүнки яман нийәт, қатиллиқ, нека садиқлиғини бузуш, җинсий әхлақсизлиқ, оғрилиқ, ялған гувалиқ вә төһмәтхорлуқ қатарлиқ гуналарниң һәммиси қәлбтин чиқиду. 20Инсанни мана шулар напак қилиду. Жуюлмиған қоллар билән таам йейиш болса инсанни напак қилмайду.
Йәһудий әмәс аялниң ишәнчи
21Һәзрити Әйса у йәрдин кетип, Тир вә Сидон шәһәрлириниң әтрапидики районларға барди. 22У йәрдә олтирақлашқан қананлардин болған бир аял һәзрити Әйсаниң алдиға келип:
— Әй тәхсир! Падиша Давутниң Әвлади, һалимға йәткәйсиз! Қизимға җин чаплишивалған еди, һали бәк харап, — дәп зарлиди.
23Лекин һәзрити Әйса у аялға бир еғизму җавап бәрмиди. Шагиртлири Униң алдиға келип:
— Бу аялни йолға салғайсиз! Кәйнимизгә әгишивелип йол бойи вақирап жүриду, — дәп тәләп қилди.
24Һәзрити Әйса һелиқи аялға қарап мундақ деди:
— Мән пәқәт Худаниң йоқалған қойлири — исраилларға әвәтилдим.
25Һелиқи аял Униң алдиға келип:
— Әй тәхсир, маңа шапаәт қилғайсиз! — дәп айиғиға жиқилди.
26Һәзрити Әйса униңға:
— Балиларниң ненини иштларға ташлап бериш тоғра әмәс, #15:26 Һәзрити Әйса бу йәрдә Өзиниң әвәтилишиниң алди билән йәһудийлар, андин йәһудий әмәсләр үчүн екәнлигини тәкитлигән. — деди.
27Һелиқи аял буниңға җававән:
— Шундақ, Тәхсир, бирақ иштларму ғоҗайининиң дәстихинидин чүшкән нан угаклирини йәйдуғу! — деди.
28Шуниң билән һәзрити Әйса униңға:
— Әй аял, ишәнчиң камил екән! Тилигиниңдәк болсун, — деди. У аялниң қизи шу ан сақийип кәтти.
Кесәлләрниң сақайтилиши
29Һәзрити Әйса у йәрдин кетип, Җәлилийә көлиниң бойидин өтүп, таққа чиқип олтарди. 30Униң алдиға нурғун халайиқ жиғилди. Улар йәнә току, қарғу, чолақ, кекәч вә башқа һәр хил кесәлләрниму елип келип, һәзрити Әйсаниң алдиға қоюшти. Һәзрити Әйса уларни сақайтти. 31Хәлиқ кекәчләрниң тили чиққанлиғини, чолақларниң әслигә кәлгәнлигини, токуларниң маңғанлиғини, қарғуларниң көзи ечилғанлиғини көрүп, һәйран болди вә исраиллар етиқат қилип кәлгән Худаға мәдһийә ейтти.
Төрт миң адәмниң тойдурулуши
32Һәзрити Әйса шагиртлирини йениға чақирип:
— Бу халайиққа ичим ағрийду. Улар үч күндин бери йенимдин кәтмиди, йәйдиған бир нәрсисиму қалмиди. Уларни өйлиригә ач қосақ қайтурушни халимаймән, йолда жиқилип қелиши мүмкин, — деди.
33Шагиртлар Униңға:
— Бундақ хали бир йәрдә бунчивала халайиқни тойдурғидәк нанни нәдин тапимиз? — дейишти.
34— Қанчә нениңлар бар? — дәп сориди һәзрити Әйса.
— Йәттә нан билән бир нәччә тал кичик белиғимиз бар, — дейишти улар.
35Буниң билән һәзрити Әйса халайиқни йәрдә олтиришқа буйриди. 36Андин йәттә нан билән белиқларни қолиға алди вә Худаға шүкүр ейтип, уларни уштуп шагиртлириға бәрди. Улар көпчиликкә тарқатти. 37Һәммиси йәп тойғандин кейин, шагиртлар ешип қалған парчиларни йәттә севәткә жиғивалди. 38Тамақ йегәнләрниң сани аяллар вә балиларни һесапқа алмиғанда төрт миң киши еди. 39Һәзрити Әйса халайиқни йолға салғандин кейин, кемигә чүшүп, Магдала йезисиниң сиртиға барди.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Uyghurche Muqeddes Kitab Jemiyiti