رومیان 10
10
1ای برادران، آرزوی قلبی و دعای من به درگاه خدا برای قوم اسرائیل این است که نجات یابند. 2زیرا دربارۀ ایشان می‌توانم شهادت دهم که برای خدا غیرت دارند، امّا نه از روی معرفت. 3زیرا به سبب ناآگاهی از آن پارسایی که از خداست،#10:3 یا: ”امانت خدا“، و یا ”عمل پارساشمارندۀ خدا“؛ همچنین در ادامۀ آیه. و از آن رو که در پی اثبات پارسایی خویش بودند، در برابر آن پارسایی که از خداست، سر فرود نیاوردند. 4زیرا مسیح غایتِ#10:4 یا ”پایان“. شریعت است تا هر که ایمان آوَرَد، پارسا شمرده شود.
5موسی آن پارسایی را که بر پایۀ شریعت است چنین توصیف می‌کند: «کسی که اینها را به عمل آوَرَد، به واسطۀ آنها حیات خواهد داشت.»#لاویان ۱۸:۵. 6امّا پارساییِ مبتنی بر ایمان می‌گوید: «در دل خود مگو ”کیست که به آسمان صعود کند؟“#تثنیه ۳۰:۱۲.» - یعنی تا مسیح را فرود آورد - 7یا «”کیست که به جهان زیرین نزول کند؟“#تثنیه ۳۰:۱۳.» - یعنی تا مسیح را از مردگان بازآورد. 8و در مقابل، چه می‌گوید؟ اینکه «این کلامْ نزدیکِ تو، در دهان تو، و در دل توست.»#تثنیه ۳۰:۱۴. این همان کلامِ ایمان است که ما وعظ می‌کنیم، 9که اگر به زبان خود اعتراف کنی «عیسی خداوند است» و در دل خود ایمان داشته باشی که خدا او را از مردگان برخیزانید، نجات خواهی یافت. 10زیرا در دل است که شخص ایمان می‌آورد و پارسا شمرده می‌شود، و با زبان است که اعتراف می‌کند و نجات می‌یابد. 11چنانکه کتاب می‌گوید: «هر که بر او توکل کند، سرافکنده نشود.»#اِشعیا ۲۸:۱۶. 12زیرا میان یهود و یونانی تفاوتی نیست، چرا که همان خداوند، خداوندِ همه است و همۀ کسانی را که او را می‌خوانند، به‌فراوانی برکت می‌دهد. 13زیرا «هر که نام خداوند را بخواند، نجات خواهد یافت.»#یوئیل ۲:۳۲.
14امّا چگونه کسی را بخوانند که به او ایمان نیاورده‌اند؟ و چگونه به کسی ایمان آورند که از او نشنیده‌اند؟ و چگونه بشنوند، اگر کسی به آنان موعظه نکند؟ 15و چگونه موعظه کنند، اگر فرستاده نشوند؟ چنانکه نوشته شده است: «چه زیباست پایهای کسانی که بشارت می‌آورند.»#اِشعیا ۵۲:۷. 16امّا همگان بشارت را نپذیرفتند، زیرا اِشعیا می‌گوید: «چه کسی، ای خداوند، پیام ما را باور کرده است؟»#اِشعیا ۵۳:۱. 17پس ایمان از شنیدنِ پیام سرچشمه می‌گیرد و شنیدنِ پیام، از طریق کلام مسیح میسّر می‌شود.
18امّا می‌پرسم: آیا نشنیدند؟ البته که شنیدند:
«آوازشان در سرتاسر زمین منتشر گردیده،
و کلامشان تا به کَرانهای جهان رسیده.»#مزمور ۱۹:۴.
19باز می‌پرسم: آیا اسرائیل آنچه را که شنید، درک نکرد؟ نخست، موسی می‌گوید:
«به واسطۀ آنها که قومی به حساب نمی‌آیند،
شما را به غیرت خواهم آورد؛
و به واسطۀ قومی نادان
خشم شما را بر خواهم انگیخت.»#تثنیه ۳۲:۲۱.
20سپس، اِشعیا جسورانه می‌گوید:
«آنان که مرا نجسته بودند، مرا یافتند
و خویشتن را بر کسانی که مرا نطلبیده بودند، آشکار ساختم.»#اِشعیا ۶۵:۱.
21امّا دربارۀ اسرائیل می‌گوید:
«همۀ روز دستهای خود را دراز کردم
به سوی قومی نافرمان و گردنکش.»#اِشعیا ۶۵:۲.
Currently Selected:
رومیان 10: nmv
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop
رومیان 10
10
1ای برادران، آرزوی قلبی و دعای من به درگاه خدا برای قوم اسرائیل این است که نجات یابند. 2زیرا دربارۀ ایشان می‌توانم شهادت دهم که برای خدا غیرت دارند، امّا نه از روی معرفت. 3زیرا به سبب ناآگاهی از آن پارسایی که از خداست،#10:3 یا: ”امانت خدا“، و یا ”عمل پارساشمارندۀ خدا“؛ همچنین در ادامۀ آیه. و از آن رو که در پی اثبات پارسایی خویش بودند، در برابر آن پارسایی که از خداست، سر فرود نیاوردند. 4زیرا مسیح غایتِ#10:4 یا ”پایان“. شریعت است تا هر که ایمان آوَرَد، پارسا شمرده شود.
5موسی آن پارسایی را که بر پایۀ شریعت است چنین توصیف می‌کند: «کسی که اینها را به عمل آوَرَد، به واسطۀ آنها حیات خواهد داشت.»#لاویان ۱۸:۵. 6امّا پارساییِ مبتنی بر ایمان می‌گوید: «در دل خود مگو ”کیست که به آسمان صعود کند؟“#تثنیه ۳۰:۱۲.» - یعنی تا مسیح را فرود آورد - 7یا «”کیست که به جهان زیرین نزول کند؟“#تثنیه ۳۰:۱۳.» - یعنی تا مسیح را از مردگان بازآورد. 8و در مقابل، چه می‌گوید؟ اینکه «این کلامْ نزدیکِ تو، در دهان تو، و در دل توست.»#تثنیه ۳۰:۱۴. این همان کلامِ ایمان است که ما وعظ می‌کنیم، 9که اگر به زبان خود اعتراف کنی «عیسی خداوند است» و در دل خود ایمان داشته باشی که خدا او را از مردگان برخیزانید، نجات خواهی یافت. 10زیرا در دل است که شخص ایمان می‌آورد و پارسا شمرده می‌شود، و با زبان است که اعتراف می‌کند و نجات می‌یابد. 11چنانکه کتاب می‌گوید: «هر که بر او توکل کند، سرافکنده نشود.»#اِشعیا ۲۸:۱۶. 12زیرا میان یهود و یونانی تفاوتی نیست، چرا که همان خداوند، خداوندِ همه است و همۀ کسانی را که او را می‌خوانند، به‌فراوانی برکت می‌دهد. 13زیرا «هر که نام خداوند را بخواند، نجات خواهد یافت.»#یوئیل ۲:۳۲.
14امّا چگونه کسی را بخوانند که به او ایمان نیاورده‌اند؟ و چگونه به کسی ایمان آورند که از او نشنیده‌اند؟ و چگونه بشنوند، اگر کسی به آنان موعظه نکند؟ 15و چگونه موعظه کنند، اگر فرستاده نشوند؟ چنانکه نوشته شده است: «چه زیباست پایهای کسانی که بشارت می‌آورند.»#اِشعیا ۵۲:۷. 16امّا همگان بشارت را نپذیرفتند، زیرا اِشعیا می‌گوید: «چه کسی، ای خداوند، پیام ما را باور کرده است؟»#اِشعیا ۵۳:۱. 17پس ایمان از شنیدنِ پیام سرچشمه می‌گیرد و شنیدنِ پیام، از طریق کلام مسیح میسّر می‌شود.
18امّا می‌پرسم: آیا نشنیدند؟ البته که شنیدند:
«آوازشان در سرتاسر زمین منتشر گردیده،
و کلامشان تا به کَرانهای جهان رسیده.»#مزمور ۱۹:۴.
19باز می‌پرسم: آیا اسرائیل آنچه را که شنید، درک نکرد؟ نخست، موسی می‌گوید:
«به واسطۀ آنها که قومی به حساب نمی‌آیند،
شما را به غیرت خواهم آورد؛
و به واسطۀ قومی نادان
خشم شما را بر خواهم انگیخت.»#تثنیه ۳۲:۲۱.
20سپس، اِشعیا جسورانه می‌گوید:
«آنان که مرا نجسته بودند، مرا یافتند
و خویشتن را بر کسانی که مرا نطلبیده بودند، آشکار ساختم.»#اِشعیا ۶۵:۱.
21امّا دربارۀ اسرائیل می‌گوید:
«همۀ روز دستهای خود را دراز کردم
به سوی قومی نافرمان و گردنکش.»#اِشعیا ۶۵:۲.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop