YouVersion Logo
Search Icon

اِرمیا 4

4
1«خداوند می‌گوید: ای اسرائیل، اگر بازمی‌گردی،
نزد من بازگشت کن.
اگر بتهای منفورِ خویش را از حضورم دور سازی،
و تزلزل به خود راه ندهی،
2اگر به راستی و عدالت و انصاف سوگند خورده،
بگویی: ”به حیات یهوه،“
آنگاه قومها خود را در او مبارک خواهند خواند
و به او فخر خواهند کرد.»
3آری، خداوند به مردمان یهودا و اورشلیم چنین می‌فرماید:
«زمینهای خود را شیار کنید،
و در میان خارها کِشت مکنید.
4ای مردان یهودا و ساکنان اورشلیم،
خویشتن را برای خداوند ختنه کنید،
قُلَفَۀ دلهایتان را دور سازید،
مبادا به سبب شرارتِ اعمال شما،
خشم من چون آتش زبانه کشیده، بسوزانَد،
و کسی نباشد که آن را خاموش سازد.»
بلا از جانب شمال
5در یهودا اعلام کنید و در اورشلیم ندا در داده، بگویید:
«در سرتاسر این سرزمین کَرِنا بنوازید،
و به آواز بلند ندا کرده، بگویید:
”گرد آیید تا به شهرهای حصاردار داخل شویم!“
6عَلَمی به سوی صَهیون برافرازید؛
پناه بگیرید! درنگ مکنید!
زیرا من بلایی از جانب شمال نازل می‌کنم
و هلاکتی عظیم بر شما می‌آورم.
7«شیری از بیشۀ خود برآمده،
و هلاک‌کنندۀ قومها رهسپار شده است؛
او از مکان خویش به در آمده،
تا سرزمین تو را ویران کند؛
شهرهایت خراب خواهد شد،
و خالی از سکنه خواهد گشت.
8بدین سبب پلاس در بر کنید،
بر سینۀ خود بزنید و شیون نمایید،
زیرا خشمِ آتشین خداوند از ما برنگشته است!»
9«خداوند می‌فرماید: در آن روز دل پادشاه و صاحبمنصبان خواهد لرزید، و کاهنان مبهوت و انبیا متحیر خواهند شد.» 10پس گفتم: «آه، ای خداوندگارْ یهوه، براستی که این قوم و اورشلیم را به‌غایت فریفتی، آنگاه که گفتی، ”شما را صلح و سلامت خواهد بود،“ حال آنکه شمشیر به جان ایشان رسیده است!»
11در آن هنگام به این قوم و به اورشلیم گفته خواهد شد: «بادی سوزان از بلندیهای خشکِ بیابان به سوی قوم عزیز#4‏:11 در عبری، ”دختر قوم من“؛ همچنین در بقیۀ کتاب. من می‌وزد، اما نه به جهت افشاندن و پاک کردن خرمن! 12بلکه بادی بس شدیدتر از آن برای من می‌وزد. حال من خودْ داوری را بر ایشان اعلام خواهم کرد!»
13هان او همچون ابری برمی‌آید،
ارابه‌هایش همچون گردبادند!
اسبانش تیزروتر از عقابند!
وای بر ما، زیرا که هلاک شده‌ایم!
14ای اورشلیم، شرارت از دل بشوی تا نجات یابی؛
تا به کِی سودای شرارت در سر می‌پروری؟
15زیرا صدایی از دان ندا در می‌دهد،
و از کو‌هستانِ اِفرایِم بانگِ مصیبت می‌زند.
16به قومها هشدار دهید که او در راه است؛
اورشلیم را ندا در داده، بگویید:
«محاصره‌کنندگان از سرزمین دوردست می‌آیند،
و بر ضد شهرهای یهودا نعره برمی‌کشند؛
17همچون نگهبانان مزرعۀ او را احاطه می‌کنند،
زیرا بر من عِصیان ورزیده است؛
این است فرمودۀ خداوند.
18رفتار و کردار خودت
این را بر سرت آورده است؛
این مجازات توست،
وچه تلخ است!
اکنون تا به دلت رسیده.»
اندوه اِرمیا
19احشای من، احشای من!
از درد به خود می‌پیچم!
آه از پرده‌های دلم!
دل من به‌شدّت می‌تپد،
و خاموش نتوانم ماند.
زیرا تو ای جان من نوای کَرِنا را می‌شنوی،
غریو جنگ را!
20ندا می‌رسد که ویرانی از پی ویرانی!
تمامی این سرزمین ویران شده است!
خیمه‌هایم به ناگاه فرو ریخته،
و سرپناهم در لحظه‌ای نابود شده است.
21تا به کی عَلَمِ جنگ ببینم،
و آواز کَرِنا بشنوم؟
22«زیرا خداوند می‌گوید#4‏:22 در متن عبری، «خداوند می‌گوید» نیامده است. قوم من نادانند و مرا نمی‌شناسند؛
کودکانی بی‌عقلند و هیچ فهم ندارند.
در بدی کردن ماهرند،
اما نیکی کردن نمی‌دانند.»
23بر زمین نظر افکندم،
و اینک بی‌شکل و خالی بود؛
و بر آسمان،
و هیچ نور نداشت.
24به کوهها نظر کردم،
و اینک لرزان بودند؛
و تمامی تَلها در جنبش.
25نگریستم و اینک هیچ انسانی نبود،
و تمامی پرندگانِ آسمان گریخته بودند.
26نظر کردم و اینک بوستانْ بیابان گشته،
و شهرهایش یکسره با خاک یکسان شده بود،
از حضور خداوند و از آتش خشم او.
27زیرا خداوند چنین می‌فرماید: «این سرزمین یکسره ویران خواهد شد، اما آن را به‌تمامی نابود نخواهم کرد.
28«از این رو زمین به سوگ خواهد نشست،
و آسمان در بالا سیاه خواهد شد؛
زیرا که من سخن گفتم و قصد کردم؛
منصرف نخواهم شد و از آن بر نخواهم گشت.»
29از صدای سواران و کمانگیران،
ساکنان شهرها جملگی می‌گریزند؛
به بیشه‌ها داخل می‌شوند،
و به صخره‌ها برمی‌آیند.
شهرها همه متروک گشته،
و هیچ‌کس در آنها ساکن نیست.
30و تو، ای ویران شده،
این چه کار است که می‌کنی؟
چرا جامۀ سرخ بر تن می‌کنی،
و خویشتن را به زیورهای طلا می‌آرایی؟
چرا سرمه بر چشم می‌کشی؟
زیرا که خود را به عبث می‌آرایی.
عاشقانت تو را خوار شمرده‌اند
و قصد جانت دارند.
31زیرا که فریادی شنیدم همچون فریاد زنی در حالِ زا،
ضجّه‌ای مانند ضجّۀ مادری که نخستین فرزندش را می‌زاید؛
فریاد دختر صَهیون را شنیدم که نفسش بند آمده،
و دستان خویش دراز کرده، می‌گوید:
«وای بر من!
زیرا که در دست قاتلان از هوش می‌روم!»

Currently Selected:

اِرمیا 4: nmv

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

YouVersion uses cookies to personalize your experience. By using our website, you accept our use of cookies as described in our Privacy Policy