اِشعیا 63
63
روز انتقام و نجات
1این کیست که از اَدوم، از شهر بُصرَه می‌آید،
و جامۀ سرخ‌فام بر تن دارد؟
این کیست که به فرّ و شکوه ملبس است،
و در عظمت قوّت خویش گام برمی‌دارد؟
«آن منم! من که به عدالت سخن می‌گویم،
و در نجات دادن نیرومندم.»
2چرا جامه‌ات سرخ‌فام است،
همچون جامۀ کسانی که چَرخُشت لگدکوب می‌کنند؟
3«من چَرخُشت را به تنهایی لگدکوب کردم،
و از ملتها احدی همراهم نبود.
در خشم خویش بر ایشان پا نهادم،
و در غضب خویش لگدکوبشان کردم.
خون ایشان بر جامه‌ام پاشید،
و لباسهایم را بیالود.
4زیرا که روز انتقام در دل من بود،
و سال فدیه‌شدگانم فرا رسیده بود.
5نگریستم اما یاری‌رسانی نبود،
در بُهت و حیرت شدم زیرا پشتیبانی نبود.
پس بازوی من برایم نجات به ارمغان آورد،
و خشم من پشتیبان من شد.
6در خشم خویش ملتها را پایمال کردم،
و در غضبم ایشان را مست ساخته،
خونشان را بر زمین ریختم.»
پرستش و دعا
7محبتهای خداوند و کارهای ستودنی او را بر خواهم شمرد،
یعنی تمامی آنچه را که خداوند برای ما کرده است؛
آری، احسان فراوانی را که بر حسب رحمتها و محبتهای بسیار خویش به خاندان اسرائیل نشان داده است.
8زیرا گفته است: «آنان به‌یقین قوم من هستند،
فرزندانی‌که خیانت نخواهند کرد»،
پس نجات‌دهندۀ ایشان شده است.
9در تمامی رنجهای ایشان، او نیز رنج کشید،
و فرشتۀ حضور وی ایشان را نجات داد.
در محبت و گذشت خویش ایشان را فدیه داد،
در تمامی ایام قدیمْ ایشان را برگرفته، حمل کرد.
10اما ایشان عِصیان ورزیدند،
و روح قدوس او را محزون ساختند.
پس روی گردانیده دشمن ایشان شد،
و خود با ایشان جنگ کرد.
11اما قوم او ایام قدیم را به یاد آوردند،
یعنی ایام موسی را:#63:11 یا: «او ایام قدیم، یعنی ایام موسی را به یاد آورد».
کجاست آن که ایشان را با شبان گله‌اش
از میان دریا عبور داد؟
کجاست آن که روح قدوس خود را
در میان ایشان نهاد،
12و بازوی شکوهمندش را
به دست راست موسی به حرکت درآورد؟
که آبها را پیش روی ایشان شکافت
تا آوازه‌ای جاودانی برای خویشتن کسب کند،
13و ایشان را از ژرفاها عبور داد؟
همچون اسب در بیابان،
زمین نخوردند؛
14همچون چارپایانی که به وادی فرود آیند،
روح خداوند ایشان را استراحت بخشید.
آری، تو اینچنین قوم خود را رهبری کردی،
تا نامی شکوهمند برای خود کسب کنی.
15از آسمان بنگر و ببین،
از عرش مقدس و شکوهمندت.
غیرت و قدرت تو کجاست؟
دلسوزی و شفقت تو از ما بازداشته شده است.
16براستی که تو پدر مایی،
اگرچه ابراهیم ما را نشناسد
و اسرائیل ما را بجا نیاورد!
تو ای یهوه، ’پدر‘ مایی؛
’ولیّ ما‘ است، نام تو از ازل.
17ای خداوند، چرا از راههای خود گمراهمان کردی،
و چرا دلهایمان را سخت ساختی تا از تو نترسیم؟
به‌خاطر خادمانت بازگشت نما،
به‌خاطر قبیله‌هایی که میراث تو هستند.
18قوم مقدس تو کوتاه‌زمانی قُدس تو را در تصرف داشتند،
اما اکنون دشمنان ما آن را لگدمال کرده‌اند.
19ما همچون مردمانی گشته‌ایم
که تو هرگز بر ایشان فرمان نرانده‌ای
و به نام تو نامیده نشده‌اند.#63:19یا: «ما از قدیم از آنِ توییم، اما تو بر آنان فرمان نرانده‌ای و به نام تو نامیده نشده‌اند».
Currently Selected:
اِشعیا 63: nmv
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop
اِشعیا 63
63
روز انتقام و نجات
1این کیست که از اَدوم، از شهر بُصرَه می‌آید،
و جامۀ سرخ‌فام بر تن دارد؟
این کیست که به فرّ و شکوه ملبس است،
و در عظمت قوّت خویش گام برمی‌دارد؟
«آن منم! من که به عدالت سخن می‌گویم،
و در نجات دادن نیرومندم.»
2چرا جامه‌ات سرخ‌فام است،
همچون جامۀ کسانی که چَرخُشت لگدکوب می‌کنند؟
3«من چَرخُشت را به تنهایی لگدکوب کردم،
و از ملتها احدی همراهم نبود.
در خشم خویش بر ایشان پا نهادم،
و در غضب خویش لگدکوبشان کردم.
خون ایشان بر جامه‌ام پاشید،
و لباسهایم را بیالود.
4زیرا که روز انتقام در دل من بود،
و سال فدیه‌شدگانم فرا رسیده بود.
5نگریستم اما یاری‌رسانی نبود،
در بُهت و حیرت شدم زیرا پشتیبانی نبود.
پس بازوی من برایم نجات به ارمغان آورد،
و خشم من پشتیبان من شد.
6در خشم خویش ملتها را پایمال کردم،
و در غضبم ایشان را مست ساخته،
خونشان را بر زمین ریختم.»
پرستش و دعا
7محبتهای خداوند و کارهای ستودنی او را بر خواهم شمرد،
یعنی تمامی آنچه را که خداوند برای ما کرده است؛
آری، احسان فراوانی را که بر حسب رحمتها و محبتهای بسیار خویش به خاندان اسرائیل نشان داده است.
8زیرا گفته است: «آنان به‌یقین قوم من هستند،
فرزندانی‌که خیانت نخواهند کرد»،
پس نجات‌دهندۀ ایشان شده است.
9در تمامی رنجهای ایشان، او نیز رنج کشید،
و فرشتۀ حضور وی ایشان را نجات داد.
در محبت و گذشت خویش ایشان را فدیه داد،
در تمامی ایام قدیمْ ایشان را برگرفته، حمل کرد.
10اما ایشان عِصیان ورزیدند،
و روح قدوس او را محزون ساختند.
پس روی گردانیده دشمن ایشان شد،
و خود با ایشان جنگ کرد.
11اما قوم او ایام قدیم را به یاد آوردند،
یعنی ایام موسی را:#63:11 یا: «او ایام قدیم، یعنی ایام موسی را به یاد آورد».
کجاست آن که ایشان را با شبان گله‌اش
از میان دریا عبور داد؟
کجاست آن که روح قدوس خود را
در میان ایشان نهاد،
12و بازوی شکوهمندش را
به دست راست موسی به حرکت درآورد؟
که آبها را پیش روی ایشان شکافت
تا آوازه‌ای جاودانی برای خویشتن کسب کند،
13و ایشان را از ژرفاها عبور داد؟
همچون اسب در بیابان،
زمین نخوردند؛
14همچون چارپایانی که به وادی فرود آیند،
روح خداوند ایشان را استراحت بخشید.
آری، تو اینچنین قوم خود را رهبری کردی،
تا نامی شکوهمند برای خود کسب کنی.
15از آسمان بنگر و ببین،
از عرش مقدس و شکوهمندت.
غیرت و قدرت تو کجاست؟
دلسوزی و شفقت تو از ما بازداشته شده است.
16براستی که تو پدر مایی،
اگرچه ابراهیم ما را نشناسد
و اسرائیل ما را بجا نیاورد!
تو ای یهوه، ’پدر‘ مایی؛
’ولیّ ما‘ است، نام تو از ازل.
17ای خداوند، چرا از راههای خود گمراهمان کردی،
و چرا دلهایمان را سخت ساختی تا از تو نترسیم؟
به‌خاطر خادمانت بازگشت نما،
به‌خاطر قبیله‌هایی که میراث تو هستند.
18قوم مقدس تو کوتاه‌زمانی قُدس تو را در تصرف داشتند،
اما اکنون دشمنان ما آن را لگدمال کرده‌اند.
19ما همچون مردمانی گشته‌ایم
که تو هرگز بر ایشان فرمان نرانده‌ای
و به نام تو نامیده نشده‌اند.#63:19یا: «ما از قدیم از آنِ توییم، اما تو بر آنان فرمان نرانده‌ای و به نام تو نامیده نشده‌اند».
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
The Persian New Millennium Version © 2014, is a production of Elam Ministries. All rights reserved.
www.kalameh.com/shop