JOB 29
29
Job: Ek verlang na wat verby is
1Job het die gesprek voortgesit:
2“Ek verlang na die ou jare,
na die tyd toe God
vir my gesorg het,
3toe Hy die pad
voor my oë verlig het
sodat ek veilig
in die donkerte kon loop.
4In my vroegste jare
was God ’n vriend
in my huis.
5Die Almagtige was nog by my,
en my kinders was om my.
6In daardie dae het my koeie
oorvloedig melk gegee
en daar het strome olie
uit my olyfboorde gevloei.
7“Ek het na die stadspoort toe
gegaan
om tussen die geëerde leiers
te gaan sit.
8Jongmense het padgegee
as ek aankom.
Selfs bejaardes het opgestaan
uit respek vir my.
9Die leiers het stilgebly
en in stilte bly staan
met die hand op die mond.
10Die belangrikste amptenare
van die stad
het eenkant stil gestaan
en uit respek vir my
stilgebly.
11Almal wat van my gehoor het,
het my geprys.
Dié wat my gesien het,
het goed
van my gepraat.
12Want ek het die armes gehelp
in hulle nood,
en die weeskind
wat niemand gehad het
om hom te help nie.
13Ek het mense gehelp
wat alle hoop verloor het,
en hulle het my geseën.
Ek het ’n lied gebring
in die harte van weduwees.
14Wat ek ook al gedoen het,
was regverdig en opreg.
Regverdigheid was oor my
soos ’n kleed
en reg het my hoof bedek.
15Ek was soos oë vir die blindes
en voete vir dié
wat verlam is.
16Ek was ’n vader vir die armes
en het gesorg
dat die vreemdeling
regverdig verhoor word.
17Ek het die greep
van wettelose verdrukkers
verbreek
en hulle gevangenes
uit hulle mag vrygestel.
18“Ek het gedink:
‘Ek sal tog sekerlik sterf,
deur my familie omring,
na ’n lang en goeie lewe.
19Want ek is soos ’n boom
wat by waters staan,
en wat elke môre
met dou verfris word.
20Ek ontvang gedurig
eerbewyse,
en my krag word elke dag
vernuwe.’
21“Elkeen luister na my
en waardeer my raad.
Hulle wag in stilte vir my
om te praat.
22Wanneer ek gepraat het,
kon hulle niks byvoeg nie,
want hulle was tevrede
met my raad.
23Hulle het gewag vir my
om te praat,
soos ’n mens wag op reën.
My woorde was vir hulle
soos ’n fris lentereën.
24Wanneer hulle moedeloos
was,
het ek hulle met ’n glimlag
bemoedig.
Wanneer ek met goedkeuring
na hulle kyk,
was dit vir hulle kosbaar.
25Ek was soos hulle leier
wat hulle op die regte pad lei.
Ek was soos ’n koning
tussen sy manskappe,
en soos iemand wat die treurendes
vertroos.”
Currently Selected:
JOB 29: NLV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
2006 Christlike Uitgewersmaatskappy, Posbus 1599, Vereeniging, 1930, Eerste uitgawe 2006, Tweede uitgawe 2011