روت ۲
۲
روت بوعَزٚ اَمرأ مولاقات کونه
۱ نَعومی ایتأ فامیل دأشتی، بوعَز نام، دودمأنٚ اِلیمِلِک جأ، کی مال و منالٚ زیادی دأشتی. ۲ ایتأ روز روتٚ موآبی، نَعومی‌یَ بوگفته: «مرَ ایجازه فَدن مزرعه دورون بشم و اینفری کی مرَ لطف دأره، دونبألسر رأ دکفم تا جویی کی به جا بمأنسته، اوچینم.» نَعومی بوگفته: «بوشو می جانٚ دُختر!»
۳ پس روت بوشو کشتزارٚ دورون تا کارگرأنٚ دونبألسر جو اوچینه. دسٚ بر قضا، مالکٚ او تیکه زیمین بوعَز بو. ۴ چند ساعت بوگوذشته‌بو کی بوعَز، بیت‌لحمٚ جأ فأرسه، خو خرمن‌چینأنَ سلام بده و بوگفته: «خوداوند شمرَ بدأره!» اوشأنم جواب بدَه‌ییدی: «خوداوند ترَ برکت فدَه!» ۵ بوعَز خو سرکارگرَ وَورسه: «او دُختر، کویتأ خانواده جأ ایسه؟» ۶ سرکارگر جواب بده: «اون هو دُخترٚ موآبی ایسه کی نَعومی اَمرأ سرزیمینٚ موآبٚ جأ وأگردسته. ۷ اون می جأ ایجازه بخوأسته و بوگفته: ‹تأنم خرمن‌چینأنٚ دونبأل، رأ دکفم و هر چی کی خوشه بجا مأنه، مرَ اوچینم؟› او دُختر صُبٚ زود بمو، تا هسأ کار کودن دره و ایپچه فقط سایبانٚ جیر ایستراحت بوکوده.»
۸ بوعَز روتَ دوخوأده، بوگفته: «دُختر جان، گوش بدن چی گفتن درم. خوشه‌چینی وأسی، کشتزارٚ دیگری سر نوشو. اَیه جأ نوأ شوئون و زنأکأنٚ دیگرٚ میأن کی کار کودن دریدی، بِیس. ۹ کشتزاری‌یَ توجه و اینتخاب بوکون کی اویه جویَ وَوینیدی و اوشأنَ دونبألسر بوشو. من کارگرأنَ تی سفارشَ بوکودم کی ترَ کار نأرید. هر وخت تشنه بوبوستی، بوشو ظرفٚ آبی کی اوشأن، چشمه جأ بأوردیدی، بوخور.»
۱۰ روت خودشَ تأودَه اونٚ پا جیر و سجده کونان بوگفته: «چره مرَ کی ایتأ غریبه ایسم موحبت کونی؟» ۱۱ بوعَز بوگفته: «من بیشنأوستم از وختی کی تی مرد بمرده تی مردٚ مارَ چی کارأنٚ خُبی انجام بدَیی، تی پئر و مار و تی زادگاهَ ترک بوکودی، بمویی قومی ورجأ کی اوشأنَ نشنأختی. ۱۲ خوداوند، ترَ تی کارأنٚ وأسی عوض فده. خوداوند، خودایٚ ایسرائیلٚ ورجأ کی بمویی تا اونٚ بال و پرٚ جیر پناه بأوری، ترَ پیله پاداشٚ نیکو فده.» ۱۳ روت وأگردسته بوگفته: «آقا جان، امید دأرم کی هَطو می اَمرأ مهربان بمأنی. تی موحبتٚ گبأن مرَ دیلگرمی ایسه. البته دأنم کی تی کنیزأنٚ مأنستن نی‌یم.»
۱۴ خوراک خوردن دیبید کی بوعَز روتَ دوخوأده بوگفته: «بیأ سفره سر ایتأ لقمه نان اوسأن، سرکه اَمرأ بوخور.» روت کارگرأنٚ ورجأ بینیشته و بوعَز اونَ ایپچه واویشته دانه فدَه. اون بوخورده و سِرَ بوسته، ایپچه‌یم زیاد بأورده. ۱۵ بأزین روت ویریشته کی خوشه‌چینی بوکونه. بوعَز خو کارگرأنَ دستور بده: «ایجازه بدید اون هر جا خوأیه، خوره خوشه اوسأنه، حتی جایی کی خوشه‌یأنَ دسته بوکودید. اونَ شرمنده نوکونید. ۱۶ غیرٚ اَن، ایپچه خوشه‌یأنَ خودتأنٚ موشته جأ، اونٚ‌ره بیرون فأکشید و زیمینٚ سر فوکونید تا بتأنه جمَ کونه. اونَ سرزنش نوکونید.» ۱۷ پس تا غروب دم، روت مزرعه دورون، جو اوچه. سرٚ آخر هر چی جو کی اوچه بو، بوکوبسته کی ایتأ پیله زیبیل بوبوسته، ۱۸ کی اونَ اوسأده خو اَمرأ بأورده شهر. اونٚ مردٚ مار بیده کی اون چقدر جو اوچه و خو غذایم بعدٚ سِرَ بوستن، هرچی کی بجا بمأنسته‌بو، بأورده خو مردٚ مارَ فدَه.
۱۹ نَعومی اونٚ جأ وَورسه: «ایمروز خوشه‌چینی وأسی کویه بوشو بی؟ کویه کار بوکودی؟ خودا کسی‌یَ کی ترَ لطف بوکوده، برکت فده.» پس روت خو مردٚ مارَ جواب بده کی کویه کار بوکوده و مالکٚ مزرعه کی ایسه. اونَ بوگفته: «ایمروز اویه کی کار بوکودم بوعَزٚ زیمین بو.» ۲۰ نَعومی خو عروسَ بوگفته: «خوداوندی کی همیشه زنده‌یأن و مورده‌یأنَ رحمت کونه، اونَ برکت فدَه. اون می فامیلأنٚ نزدیک و اَمی فامیلأنٚ وکیلٚ وصی#۲:۲۰ «وکیلٚ وصی» عبری کلمه جأ ترجمه بوبوسته کی نزدیکترین فامیلَ گفتیدی کی وأسی خو فامیلأنٚ جأ حمایت بوکونه. ایسه.» ۲۱ روتٚ موآبی ایضافه بوکوده: «مهمتر اونه کی بوعَز مرَ بوگفته: ‹می کارگرأنٚ اَمرأ بِیس تا اَمی درو تومامَ به.›» ۲۲ نَعومی خو عروسَ بوگفته: «خوبه دُختر جان کی تو اونٚ زنأکأنٚ کارگرٚ اَمرأ بِیسی، چونکی اَطویی دِه کسی نتأنه مزرعه‌یٚ دیگرٚ سر ترَ آزار و اذیت بوکونه.»
۲۳ پس روت تا آخرٚ دروی جو و گندم بوعَزٚ زنأکأنٚ کارگرٚ اَمرأ بِیسه تا خوشه‌چینی بوکونه و خو مردٚ مارٚ ورجأ زندگی کودی.
Currently Selected:
روت ۲: گیلکی (رشتی)
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2010-2019 Gilak Media
روت ۲
۲
روت بوعَزٚ اَمرأ مولاقات کونه
۱ نَعومی ایتأ فامیل دأشتی، بوعَز نام، دودمأنٚ اِلیمِلِک جأ، کی مال و منالٚ زیادی دأشتی. ۲ ایتأ روز روتٚ موآبی، نَعومی‌یَ بوگفته: «مرَ ایجازه فَدن مزرعه دورون بشم و اینفری کی مرَ لطف دأره، دونبألسر رأ دکفم تا جویی کی به جا بمأنسته، اوچینم.» نَعومی بوگفته: «بوشو می جانٚ دُختر!»
۳ پس روت بوشو کشتزارٚ دورون تا کارگرأنٚ دونبألسر جو اوچینه. دسٚ بر قضا، مالکٚ او تیکه زیمین بوعَز بو. ۴ چند ساعت بوگوذشته‌بو کی بوعَز، بیت‌لحمٚ جأ فأرسه، خو خرمن‌چینأنَ سلام بده و بوگفته: «خوداوند شمرَ بدأره!» اوشأنم جواب بدَه‌ییدی: «خوداوند ترَ برکت فدَه!» ۵ بوعَز خو سرکارگرَ وَورسه: «او دُختر، کویتأ خانواده جأ ایسه؟» ۶ سرکارگر جواب بده: «اون هو دُخترٚ موآبی ایسه کی نَعومی اَمرأ سرزیمینٚ موآبٚ جأ وأگردسته. ۷ اون می جأ ایجازه بخوأسته و بوگفته: ‹تأنم خرمن‌چینأنٚ دونبأل، رأ دکفم و هر چی کی خوشه بجا مأنه، مرَ اوچینم؟› او دُختر صُبٚ زود بمو، تا هسأ کار کودن دره و ایپچه فقط سایبانٚ جیر ایستراحت بوکوده.»
۸ بوعَز روتَ دوخوأده، بوگفته: «دُختر جان، گوش بدن چی گفتن درم. خوشه‌چینی وأسی، کشتزارٚ دیگری سر نوشو. اَیه جأ نوأ شوئون و زنأکأنٚ دیگرٚ میأن کی کار کودن دریدی، بِیس. ۹ کشتزاری‌یَ توجه و اینتخاب بوکون کی اویه جویَ وَوینیدی و اوشأنَ دونبألسر بوشو. من کارگرأنَ تی سفارشَ بوکودم کی ترَ کار نأرید. هر وخت تشنه بوبوستی، بوشو ظرفٚ آبی کی اوشأن، چشمه جأ بأوردیدی، بوخور.»
۱۰ روت خودشَ تأودَه اونٚ پا جیر و سجده کونان بوگفته: «چره مرَ کی ایتأ غریبه ایسم موحبت کونی؟» ۱۱ بوعَز بوگفته: «من بیشنأوستم از وختی کی تی مرد بمرده تی مردٚ مارَ چی کارأنٚ خُبی انجام بدَیی، تی پئر و مار و تی زادگاهَ ترک بوکودی، بمویی قومی ورجأ کی اوشأنَ نشنأختی. ۱۲ خوداوند، ترَ تی کارأنٚ وأسی عوض فده. خوداوند، خودایٚ ایسرائیلٚ ورجأ کی بمویی تا اونٚ بال و پرٚ جیر پناه بأوری، ترَ پیله پاداشٚ نیکو فده.» ۱۳ روت وأگردسته بوگفته: «آقا جان، امید دأرم کی هَطو می اَمرأ مهربان بمأنی. تی موحبتٚ گبأن مرَ دیلگرمی ایسه. البته دأنم کی تی کنیزأنٚ مأنستن نی‌یم.»
۱۴ خوراک خوردن دیبید کی بوعَز روتَ دوخوأده بوگفته: «بیأ سفره سر ایتأ لقمه نان اوسأن، سرکه اَمرأ بوخور.» روت کارگرأنٚ ورجأ بینیشته و بوعَز اونَ ایپچه واویشته دانه فدَه. اون بوخورده و سِرَ بوسته، ایپچه‌یم زیاد بأورده. ۱۵ بأزین روت ویریشته کی خوشه‌چینی بوکونه. بوعَز خو کارگرأنَ دستور بده: «ایجازه بدید اون هر جا خوأیه، خوره خوشه اوسأنه، حتی جایی کی خوشه‌یأنَ دسته بوکودید. اونَ شرمنده نوکونید. ۱۶ غیرٚ اَن، ایپچه خوشه‌یأنَ خودتأنٚ موشته جأ، اونٚ‌ره بیرون فأکشید و زیمینٚ سر فوکونید تا بتأنه جمَ کونه. اونَ سرزنش نوکونید.» ۱۷ پس تا غروب دم، روت مزرعه دورون، جو اوچه. سرٚ آخر هر چی جو کی اوچه بو، بوکوبسته کی ایتأ پیله زیبیل بوبوسته، ۱۸ کی اونَ اوسأده خو اَمرأ بأورده شهر. اونٚ مردٚ مار بیده کی اون چقدر جو اوچه و خو غذایم بعدٚ سِرَ بوستن، هرچی کی بجا بمأنسته‌بو، بأورده خو مردٚ مارَ فدَه.
۱۹ نَعومی اونٚ جأ وَورسه: «ایمروز خوشه‌چینی وأسی کویه بوشو بی؟ کویه کار بوکودی؟ خودا کسی‌یَ کی ترَ لطف بوکوده، برکت فده.» پس روت خو مردٚ مارَ جواب بده کی کویه کار بوکوده و مالکٚ مزرعه کی ایسه. اونَ بوگفته: «ایمروز اویه کی کار بوکودم بوعَزٚ زیمین بو.» ۲۰ نَعومی خو عروسَ بوگفته: «خوداوندی کی همیشه زنده‌یأن و مورده‌یأنَ رحمت کونه، اونَ برکت فدَه. اون می فامیلأنٚ نزدیک و اَمی فامیلأنٚ وکیلٚ وصی#۲:۲۰ «وکیلٚ وصی» عبری کلمه جأ ترجمه بوبوسته کی نزدیکترین فامیلَ گفتیدی کی وأسی خو فامیلأنٚ جأ حمایت بوکونه. ایسه.» ۲۱ روتٚ موآبی ایضافه بوکوده: «مهمتر اونه کی بوعَز مرَ بوگفته: ‹می کارگرأنٚ اَمرأ بِیس تا اَمی درو تومامَ به.›» ۲۲ نَعومی خو عروسَ بوگفته: «خوبه دُختر جان کی تو اونٚ زنأکأنٚ کارگرٚ اَمرأ بِیسی، چونکی اَطویی دِه کسی نتأنه مزرعه‌یٚ دیگرٚ سر ترَ آزار و اذیت بوکونه.»
۲۳ پس روت تا آخرٚ دروی جو و گندم بوعَزٚ زنأکأنٚ کارگرٚ اَمرأ بِیسه تا خوشه‌چینی بوکونه و خو مردٚ مارٚ ورجأ زندگی کودی.
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2010-2019 Gilak Media