روت ۱
۱
نَعومی وِیوه بوستن
۱ قدیمٚ زمأت، وختی ایسرائیلٚ سرزیمینٚ میأن، رهبرأنی کی اوشأنَ «داورأن»#۱:۱ «داورأن» کسأنی بید کی خودا، قومٚ ایسرائیلَ ببخشهبو تا اوشأنَ جٚه حلمهیٚ دوشمنأن حمایت بوکونه. دوخوأدیدی، حکومت کودید، قحطی بمو و هَنٚ وأسی ایتأ مردای جٚه بیتلحمٚ شهر کی اوستانٚ یهودا میأن نهَهبو، خو زن و دوتأ زأکأنٚ اَمرأ کوچ بوکوده، بوشو موآبٚ سرزیمینٚ دورون کی اویه غریبه مأنستن ایتأ مدت زندگی بوکونه. ۲ او مردٚ نام «اِلیمِلِک» بو، اونٚ زنأکٚ نام «نَعومی» و اونٚ پسرأنٚ نام «مَحلون» و «کِلیون». اَشأن جٚه اِفراتَه خاندان بید کی شهرٚ بیتلحمٚ یهودا دورون زندگی کودید کی کوچ بوکودید بوشوییدی موآبٚ سرزیمینٚ میأنی و اویه ساکن بوبوستیدی. ۳ هویه اِلیمِلِک، نَعومی مردای، بمرده و اونٚ زنای خو دوتأ پسرأنٚ اَمرأ تنها بمأنسته. ۴ مَحلون و کِلیون، دوتأ دُخترٚ شهرٚ موآبٚ اَمرأ کی اوشأنٚ نام «عُرپَه» و «روت» بید، عروسی بوکودیدی. حدودٚ ده سال اویه زندگی کودیدی ۵ کی مَحلون و کِلیونم بمردیدی و نَعومی بی مرد و خو پسرأن بمأنسته.
روتٚ وفاداری
۶ نَعومی خو عروسأنٚ اَمرأ ویریشته کی موآبٚ سرزیمینٚ جأ وأگردید، چونکی موآبٚ دورون بیشنأوستهبو کی خوداوند خو قومَ کومک بوکوده و اوشأنَ خوراک فدَه. ۷ اون خو عروسأنٚ اَمرأ او مکانٚ جأ کی اویه زندگی کودید، رأ دکفته کی وأگرده یهودا سرزیمین ۸ ولی نَعومی خو عروسأنَ بوگفته: «وأگردید بیشید شیمی مارٚ خانه. دوعا کونم هوطو کی مرَ و شیمی مردأکأنَ کی بمَردیدی نیکی بوکودیدی، خوداوندم شمرَ نیکی ۹ و رحمت بوکونه کی شومأن هر کدام ایتأ مردٚ دیگرٚ اَمرأ دوواره عروسی بوکونید و اونٚ خانه میأن به آرامش فأرسید.» نَعومی اوشأنَ آخرین بار ماچی بده. عُرپَه و روت زارزار گریه بوکودیدی ۱۰ و بوگفتید: «نه، اَمأنم تی اَمرأ وأگردیم تا بیشیم تی قومٚ ورجأ.» ۱۱ ولی نَعومی بوگفته: «می جانٚ زأکأن، وأگردید بیشید به خانه. چره خوأییدی می اَمرأ بأیید؟ مگر من تأنم دوواره مردَ بم و پسرأنی به دونیا بأورم تا پیله بید، شیمی اَمرأ عروسی بوکونید؟ ۱۲ نه می جانٚ دُخترأن، وأگردید بیشید بخانه. من دوواره عروسی کودنٚره خیلی پیرم. هَطو اگه امیدی دأشتیم کی ایمشب عروسی کونمه و پسرأنییم بدونیا آورمه، ۱۳ تأنیدی تا او زأکأن پیله بید منتظر بِیسید و عروسی نوکونید؟ نه جانٚ زأکأن، می زرخی، شیمی تلخی جأ ویشتره، چونکی خوداوند، خو رویَ می جأ وأگردأنه.» ۱۴ اوشأن دوتأن زارزار گریه بوکودیدی و عُرپَه خو مردٚ مارَ ماچی بده، خوداحافظی بوکوده ولی روت اونَ بچسبسته.
۱۵ نَعومی روتَ بوگفته: «بیدین، تی مردٚ برأرزن وأگردستن دره، بشه خو قوم و خو خودایأنٚ ورجأ. تونم اونٚ اَمرأ وأگرد، بوشو!» ۱۶ ولی روت بوگفته: «مرَ وادار نوکون تی جأ سیوأ ببم، وأگردم. تو هر جا بیشی منم تی اَمرأ اَیم. هر جا تو بِیسی، منم اویه ایسم. تی قوم می قوم، تی خودا می خودا به. ۱۷ تو هر جا بیمیری، منم هویه میرم کی هویه دفنَ بم. خوداوند مرَ نبخشه اگه بجز مردن تی جأ سیوأ ببم!» ۱۸ وختی نَعومی دینه اونٚ عروس، روت خو حرفٚ سر ایسَه کی اونٚ اَمرأ وأگرده، دِه اونَ مجبور نوکوده بشه.
نَعومی و روتٚ وأگردستن بیتلحمٚ شهرٚ دورون
۱۹ پس نَعومی و روت رأ دکفتیدی، تا اَنکی فأرسهیید شهرٚ بیتلحم. وختی اویه فأرسهییدی، تومامٚ مردوم، اوشأنٚ اَمونٚ وأسی ذوق بوکودید و زنأکأن همدیگرَ وَورسهییدی: «اَ زنای واقعاً نَعومی ایسه؟» ۲۰ نَعومی اوشأنَ بوگفته: «مرَ ‹نَعومی›#۱:۲۰ نَعومی به زبانٚ عبری ینی «خُرُم و خوشحال». دونخوأنید! مرَ دوخوأنید ‹مارا›#۱:۲۰ عبری زبانأن «مارا» کسأنییَ گفتیدی کی اوشأنٚ زندگی تلخ و غمناک بو. چونکی قادرٚ مطلق مرَ زندگییٚ تلخی فدَه. ۲۱ دسٚ پور می شهرٚ جأ بوشوم ولی خوداوند مرَ دسٚ خالی وأگردأنه. چره مرَ ‹نَعومی› دوخوأنیدی؟ چون خوداوند، قادرٚ مطلق، مرَ زندگییٚ تلخی فراهم بوکوده و مرَ به مصیبت گیرفتار بوکوده.»
۲۲ اَطویی بو کی نَعومی خو عروس، روتٚ موآبی اَمرأ، موآبٚ سرزیمینٚ جأ وأگردستیدی. فصلٚ برداشتٚ محصولٚ جو تازه شروع بوبوستهبو کی اوشأن فأرسهییدی بیتلحم.
Currently Selected:
روت ۱: گیلکی (رشتی)
Highlight
Share
Copy

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2010-2019 Gilak Media