ایوب ۸
۸
بِلدَدٚ گبأن
۱ بأزین بِلدَدٚ شوحی وأگردسته بوگفته:
۲ «تا کِی اَ گبأنَ زنی؟
حرفأنی کی تی دَهنٚ جأ بیرون اَیه بادٚ هوایَ مأنه!
۳ ینی خودا، عیدالتَ پامالَ کونه؟
یا قادرٚ مطلق، اینصافَ خو پا جیر نَهه؟
۴ تی زأکأن خودا حوضور گوناه بوکودید،
هَنٚ وأسی خودا اوشأنَ، خوشأنٚ گونایأنٚ وأسی موجازات بوکوده.
۵ اگه رأس رأسی خودا طالب بیبی
و قادرٚ مطلقٚ جأ رحمت طلب بوکونی،
۶ و اگه پاک و دوروستکار بیبی،
خوداوند تی وأسی بیدارَ به
و ترَ وأگردأنه او جاجیگایی کی تی حقه.
۷ با اَنکی اوّلأن ایتأ پیچه دأشتی،
آخرٚ سر تی مال و منال ایتأ عالمه به.
۸ خوأهش کونم، قدیمٚ نسلأنٚ جأ وأورس
و اوشأن آبااجداد تجربه جأ ایستفاده بوکون.
۹ چره کی اَمأن هَه دیروز دونیا بموییم و هیچی نأنیم
و اَمی عمر زیمینٚ سر سایه جأ ویشتر نی‌یه.
۱۰ مگه اوشأن ترَ یاد نیدیهیدی و تی اَمرأ گب نزنیدی
و خوشأنٚ دیلٚ صوندوقٚ جأ کلمه‌یأنَ بیرون نأورید؟
۱۱ پاپیروس#۸:۱۱ پاپیروس ایتأ گیاه نی مأنستن ایسه کی مصری‌یأن اونٚ جا ایچی کاغذٚ مأنستن چأکودید کی اونٚ سر نیویشتیدی. جایی کی مرداب نبه بیرون اَیه؟
یا نی بدونٚ آب پیلَه به؟
۱۲ او زمأتی کی هنوز سبزه و وأوِه نوبوسته،
قبلٚ هر علفٚ دیگری خوشکَ به.
۱۳ هَنه آخر و عاقبتٚ تومامٚ کسأنی کی خودا جأ غافلَ بید؛
آدمٚ خودا نشناسٚ اومید جٚه بین شه.
۱۴ اون، سوستٚ چیزأنَ تکیه دهه،
او چیزی کی اون تکیه دهه لابدان تارَ مأنه.
۱۵ خو خانه‌یَ تکیه کونه ولی او خانه تاب نأوره.
اونَ چنگ زنه ولی قایم نمأنه.
۱۶ سبزٚ گیاهٚ مأنه آفتابٚ رودررو
کی خو شاخه‌یأنَ تومامٚ باغٚ دورون وأشأنه.
۱۷ سنگأنٚ درز و دالأنٚ میأن ریشه دُوأنه،
و خورِه ایتأ جا سنگلاخٚ دورون وامجه.
۱۸ ولی وختی جٚه خو جاجیگاه بکنده ببه،
بأزین هو جاجیگاه وأگرده اونَ اینکار کونه و گه: ‹هیوخت ترَ نیدم.›
۱۹ پس چی، اَ جور آدمأنٚ آخر عاقبت هو واشَ مأنه،
بأزین واشأنٚ دیگر خاکٚ جأ بوجور اَییدی.
۲۰ رأس رأسی خودا خوروم آدمأنَ طردَ نوکونه
و بدکارأنٚ دسَ نیگیره.
۲۱ خودا ایوار دِه تی دَهنَ خنده جأ پورَ کونه
و تی لبأنَ خوشی آوازٚ جأ.
۲۲ تی دوشمنأن لیباسٚ شرمندگی دوکونیدی
و شرورٚ آدمأنٚ خانه دورسفه.»
Currently Selected:
ایوب ۸: گیلکی (رشتی)
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2010-2019 Gilak Media
ایوب ۸
۸
بِلدَدٚ گبأن
۱ بأزین بِلدَدٚ شوحی وأگردسته بوگفته:
۲ «تا کِی اَ گبأنَ زنی؟
حرفأنی کی تی دَهنٚ جأ بیرون اَیه بادٚ هوایَ مأنه!
۳ ینی خودا، عیدالتَ پامالَ کونه؟
یا قادرٚ مطلق، اینصافَ خو پا جیر نَهه؟
۴ تی زأکأن خودا حوضور گوناه بوکودید،
هَنٚ وأسی خودا اوشأنَ، خوشأنٚ گونایأنٚ وأسی موجازات بوکوده.
۵ اگه رأس رأسی خودا طالب بیبی
و قادرٚ مطلقٚ جأ رحمت طلب بوکونی،
۶ و اگه پاک و دوروستکار بیبی،
خوداوند تی وأسی بیدارَ به
و ترَ وأگردأنه او جاجیگایی کی تی حقه.
۷ با اَنکی اوّلأن ایتأ پیچه دأشتی،
آخرٚ سر تی مال و منال ایتأ عالمه به.
۸ خوأهش کونم، قدیمٚ نسلأنٚ جأ وأورس
و اوشأن آبااجداد تجربه جأ ایستفاده بوکون.
۹ چره کی اَمأن هَه دیروز دونیا بموییم و هیچی نأنیم
و اَمی عمر زیمینٚ سر سایه جأ ویشتر نی‌یه.
۱۰ مگه اوشأن ترَ یاد نیدیهیدی و تی اَمرأ گب نزنیدی
و خوشأنٚ دیلٚ صوندوقٚ جأ کلمه‌یأنَ بیرون نأورید؟
۱۱ پاپیروس#۸:۱۱ پاپیروس ایتأ گیاه نی مأنستن ایسه کی مصری‌یأن اونٚ جا ایچی کاغذٚ مأنستن چأکودید کی اونٚ سر نیویشتیدی. جایی کی مرداب نبه بیرون اَیه؟
یا نی بدونٚ آب پیلَه به؟
۱۲ او زمأتی کی هنوز سبزه و وأوِه نوبوسته،
قبلٚ هر علفٚ دیگری خوشکَ به.
۱۳ هَنه آخر و عاقبتٚ تومامٚ کسأنی کی خودا جأ غافلَ بید؛
آدمٚ خودا نشناسٚ اومید جٚه بین شه.
۱۴ اون، سوستٚ چیزأنَ تکیه دهه،
او چیزی کی اون تکیه دهه لابدان تارَ مأنه.
۱۵ خو خانه‌یَ تکیه کونه ولی او خانه تاب نأوره.
اونَ چنگ زنه ولی قایم نمأنه.
۱۶ سبزٚ گیاهٚ مأنه آفتابٚ رودررو
کی خو شاخه‌یأنَ تومامٚ باغٚ دورون وأشأنه.
۱۷ سنگأنٚ درز و دالأنٚ میأن ریشه دُوأنه،
و خورِه ایتأ جا سنگلاخٚ دورون وامجه.
۱۸ ولی وختی جٚه خو جاجیگاه بکنده ببه،
بأزین هو جاجیگاه وأگرده اونَ اینکار کونه و گه: ‹هیوخت ترَ نیدم.›
۱۹ پس چی، اَ جور آدمأنٚ آخر عاقبت هو واشَ مأنه،
بأزین واشأنٚ دیگر خاکٚ جأ بوجور اَییدی.
۲۰ رأس رأسی خودا خوروم آدمأنَ طردَ نوکونه
و بدکارأنٚ دسَ نیگیره.
۲۱ خودا ایوار دِه تی دَهنَ خنده جأ پورَ کونه
و تی لبأنَ خوشی آوازٚ جأ.
۲۲ تی دوشمنأن لیباسٚ شرمندگی دوکونیدی
و شرورٚ آدمأنٚ خانه دورسفه.»
Currently Selected:
:
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© 2010-2019 Gilak Media